Scopolamine reduces the density of M1 muscarinic neurons in rats' hippocampus

Cholinergic system in CNS is involved in learning and memory. Scopolamine as muscarinic acetylcholine receptor antagonist is used for creation of memory impairment. The purpose of this study is evaluation of scopolamine-based amnesia on memory retention and the effect of this phenomenon on the number of neurons contains M1-receptors in the male Wistar rats hippocampal regions. Thirty-five male Wistar rats (200±20 g) were distributed randomly into five groups. Control group (intact samples) and 3 experimental groups with sham group (saline) were tested by the method of passive avoidance (shuttle box) in doses of 0.2, 0.5 and 1 mg/kg (intraperitoneally) as a single dose. After one week, memory test was taken from the rats. Finally, brains dissected from sacrificed rats, and then processed tissues were stained with antibody against M1 receptors (Immunohistochemistry technique) followed by counting of hippocampal CA1, CA3 and DG regions. Our results showed significant decrease in neurons contains M1-receptors in all area of hippocampus. We found that the less number of M1-neurons showed in 1 mg/kg dose of scopolamine. We concluded that scopolamine as muscarinic acetylcholine receptor antagonist can reduce dose-dependently the density of M1-neurons in all areas of hippocampus

Serum levels of triiodothyronine, thyroxin and thyrotropin in the patients with major depressive, in comparison with normal patients

زمینه و هدف: افسردگی شایع‌ترین اختلال روان‌پزشکی است که اخیراً ارتباط آن با بعضی از هورمون ها مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین سطوح سرمی تری یدوتیرونین (T3)، تیروکسین (T4) و هورمون محرکۀ تیروئید یا تیروتروپین (TSH) در بیماران مبتلا به افسردگی اساسی و مقایسه آن با افراد بالغ سالم در همدان صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی 32 بیمار با تشخیص اختلال افسردگی اساسی (بر اساس آزمون افسردگی بک) مراجعه کننده به بیمارستان روانپزشکی همدان و 32 بالغ سالم که از نظر سن و جنس با گروه افسرده همسان سازی شده بودند به روش در دسترس انتخاب شدند. سطوح سرمی تری یدوتیرونین، تیروکسیین و هورمون محرکه تیروئید در هر دو گروه اندازه گیری شد. داده ها با کمک آزمون های آماری کای دو، t مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: متوسط سطوح سرمی T4 و TSH در افراد افسرده نسبت به سالم به طور معنی‌داری بالاتر بود (01/0P=). در حالی که متوسط سطح سرمی T3 این دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت )08/0 P=.). در مقایسه افراد مبتلا به افسردگی بالینی (نمره بالای 21 آزمون بک) و غیر افسرده بالینی (نمره زیر 21 آزمون بک) فقط در سطح سرمی TSH افزایش معنی‌داری وجود داشت (001/0P=). بر اساس آزمون رگرسیون لوجستیک افزایش 1 واحد در سطح سرمی T4 و TSH به ترتیب شانس ابتلا به افسردگی را 3/1 و 7/1 برابر و شانس ابتلا به افسردگی بالینی را به ترتیب 2/1 و 09/2 برابر افزایش می‌دهد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، میانگین سطوح سرمی T4 و TSH در افسردگی اساسی نسبت به گروه شاهد بالاتر بودند. با سنجش این دو هورمون در سرم ممکن است بتوان بروز افسردگی را در فرد پیش‌بینی نمود

Tracking the neurodegenerative gradient after spinal cord injury

Objective To quantify neurodegenerative changes along the cervical spinal cord rostral to a spinal cord injury (SCI) by means of quantitative MRI (qMRI) and to determine its relationship with clinical impairment. Methods Thirty chronic SCI patients (15 tetraplegics and 15 paraplegics) and 23 healthy controls underwent a high-resolution T1-weighted and myelin-sensitive magnetization transfer (MT) MRI. We assessed macro- and microstructural changes along the cervical cord from levels C1 to C4, calculating cross-sectional spinal cord area, its anterior-posterior and left-right width and myelin content (i.e. MT). Regression analysis determined associations between qMRI parameters and clinical impairment. Results In SCI patients, cord area decreased by 2.67 mm2 (p=0.004) and left-right width decreased by 0.35 mm (p=0.002) per level in caudal direction when compared to the healthy controls. This gradient of neurodegeneration was greater in tetraplegic than paraplegics in the cord area (by 3.28 mm2, p=0.011), left-right width (by 0.36 mm, p=0.03), and MT (by 0.13%, p=0.04), but independant of lesion severity (p>0.05). Higher lesion level was associated with greater magnitudes of neurodegeneration. Greater loss in myelin content in the dorsal columns and spinothalamic tract was associated with worse light touch (p=0.016) and pin prick score (p=0.024), respectively. Conclusions A gradient of neurodegeneration is evident in the high cervical cord remote from a SCI. Tract-specific associations with appropriate clinical outcomes highlight that remote neurodegenerative changes are clinically eloquent. Monitoring the neurodegenerative gradient could be used to track treatment effects of regenerative and neuroprotective agents, both in trials targeting cervical and thoracic SCI patients