Neuroróżnorodnodność studentów w uczelni wyższej w dyskursie kompensacyjno‑terapeutycznym i dyskursie otwierania potencjału. Część I

CEL NAUKOWY: Celem moich badań jest próba nadania znaczeń istotnych dla przygotowania się nauczyciela akademickiego do procesu dydaktycznego sprzyjającego otwieraniu potencjalnych możliwości studentów z  autyzmem oraz zespołem Aspergera. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problemami badawczymi były pytania: Jak przygotować się do procesu dydaktycznego, aby stworzyć studentom w spektrum autyzmu i z zespołem Aspergera możliwości rozwinięcia własnego potencjału? Czy studenci neuroróżnorodni potrzebują specjalnego wsparcia kompensacyjno-terapeutycznego  ze strony nauczyciela akademickiego? Hermeneutyczne rozważania osadzone zostały w logice paradygmatu konstruktywistycznego odnoszącego się do dydaktycznych i społecznych wymiarów tworzenia rzeczywistości edukacyjnej. Materiał badawczy stanowią opublikowane teksty źródłowe z przeprowadzonych eksploracji, dotyczące różnych wymiarów obecności w uczelni wyższej studentów ze spektrum autyzmu i z zespołem Aspergera. PROCES WYWODU: Artykuł otwiera zdefiniowanie kategorii dotyczących autyzmu oraz opisanie dynamiki wzrostu liczby studiujących z tą diagnozą. Następnie opisano w świetle zgromadzonych badań dyskurs kompensacyjno-terapeutyczny i jego znaczenie dla przekonań nauczycielskich. Ostatnia część jest nadawaniem znaczeń procesowi dydaktycznemu, którego sensem jest otwieranie potencjału studentów. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Przygotowanie do procesu dydaktycznego nauczyciela akademickiego obejmuje konieczność poznania fenomenu autyzmu, co ma znaczenie dla wytworzenia przekonań o możliwościach i potrzebach studentów z tą diagnozą. Studenci neuroróżnorodni w normie intelektualnej i powyżej nie potrzebują od nauczyciela akademickiego wsparcia kompensacyjno-terapeutycznego. Wsparcie tego typu otrzymuje student i nauczyciel od uczelnianych specjalistów do spraw osób niepełnosprawnych. Specyfika poznawcza neuroróżnorodnych studentów predysponuje ich do kształcenia akademickiego, choć mogą się pojawić pewne zaburzenia sytuacyjne lub chorobowe. Studiowanie może być dla nich szansą na wzmocnienie poczucia wartości i przygotowania się do życia dorosłego. Wysoka świadomość siebie, sposobów uczenia się oraz własnych potrzeb czyni ich partnerem w procesie dydaktycznym.  WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: W Polsce jest niewiele badań dotyczących studentów neuronietypowych. Dominuje medyczne podejście do autyzmu, natomiast brakuje pedagogicznych opracowań wzmacniających nauczycieli akademickich.

Master “Whatever”: “I do not want to be a scientific supervisor!” The Thing about Reforms of Higher Education in Poland

The article is an attempt to capture the changes taking place in the “essential system” of the Master/scientific supervisor. Higher education reforms introduced in Poland in the last fifteen years have contributed to the reconstruction of this role. Before our very eyes, there is a change not only in the institution, but in the whole social/professional group dealing with science and higher education. The statement referred to in the title is the modality of this process, the result of reflections made by students, an attempt to put their lives into new realities. Sensitizing categories, in the hermeneutic attempt to understand the changes taking place, are the “professional role” and “any” related to the role of the Master who is weakly present in the scientific and journalistic discourses. I ask questions about the reasons for and consequences of the processes taking place, and in trying to understand them, I refer to statutory regulations and theoretical inspirations.Artykuł jest próbą uchwycenia przemian zachodzących w „systemie istotnościowym” Mistrza/opiekuna naukowego. Reformy szkolnictwa wyższego, wprowadzane w Polsce w ostatnich piętnastu latach, przyczyniają się do rekonstrukcji tej roli. Na naszych oczach dokonuje się zmiana nie tylko instytucji, ale całej grupy społecznej/zawodowej zajmującej się nauką i edukacją wyższą. Przywołana w tytule wypowiedź jest modalnością tego procesu, wynikiem poczynionej przez akademików refleksji, próbą ułożenia swojego życia w nowych realiach. Kategoriami uczulającymi w hermeneutycznej próbie zrozumienia zachodzących przemian są „rola zawodowa” oraz „jakikolwiek” odniesione do słabo obecnej w dyskursach naukowych i publicystycznych roli Mistrza. Stawiam pytania o powody i konsekwencje zachodzących procesów, a próbując je zrozumieć, odnoszę się do regulacji ustawowych oraz teoretycznych inspiracji

Kategorie otwierające na neuroróżnorodność studentów: Pedagogiczne studium kontekstów edukacyjnych

The aim of the research is to try to extract and give sense and meanings to the essential contexts of pedagogical work conducted by an academic teacher with neurodiverse students. The subject of research, which is the neurodiversity of students, has been rooted in the framework (context) of three categories describing the neurodiversity and the education of neurodiversity students. The selected categories are: authorship of one’s own life, self-determination and emancipation. We do not declare their detailed characteristics, but we highlight threads showing their potentials for opening a scientific discussion on neurodiversity. The target motive, however, is to include didactic practice in the paradigm of academic thinking and action consistent with the category of neurodiversity. The direction of hermeneutic work is determined by the main problem: What is the essence of the education process at university for neurodiverse students? Hermeneutic considerations follow the logic of the constructivist paradigm relating to the didactic and social dimensions of creating an educational reality. The research material consists of theories and published source texts from the conducted research on the various dimensions of the presence of autism spectrum students at universities.Celem badań jest próba wydobywania i nadania sensów i znaczeń istotnym kontekstom pracy pedagogicznej prowadzonej przez nauczyciela akademickiego ze studentami neuroróżnorodnymi Niezbywalną okolicznością uprawiania myśli i praktyki edukacyjnej jest rzeczywistość systemowa, instytucjonalna i społeczna oraz usytuowanie w niej człowieka wraz z jego trancendentalnością, specyficznością w każdym wymiarze bytu. Przedmiot badań, jakim jest neuroróżnorodność studentów, został osadzony w ramy (kontekst) trzech kategorii służących opisowi kategorii neuroróżnorodności i edukacji studentów neuroróżnorodnych. Wybrane kategorie to: autorstwo własnego życia, samostanowienie i emancypacja. Nie deklarujemy ich szczegółowej charakterystyki, natomiast wydobywamy wątki służące ukazaniu ich potencjału dla otwarcia dyskusji naukowej o neuroróżnorodności. Motywem docelowym jest jednak wpisanie praktyki dydaktycznej w paradygmat myślenia i działania akademickiego zgodnego z kategorią neuroróżnorodności. Kierunek hermeneutycznej pracy wyznacza problem główny: Jaka jest istota procesu kształcenia w uczelni wyższej studentów neuroróżnorodnych? Hermeneutyczne rozważaniach prowadzone są logice paradygmatu konstruktywistycznego odnoszącego się do dydaktycznych i społecznych wymiarów tworzenia rzeczywistości edukacyjnej. Materiał badawczy stanowią teorie oraz opublikowane teksty źródłowe z przeprowadzonych eksploracji, dotyczące różnych wymiarów obecności w uczelni wyższej studentów ze spektrum autyzmu

Measurement and Pedagogical Diagnosis of Phonoholism Among Adolescents

Research objectives: Adolescence is one of the most difficult developmental periods. Studies have documented ill-being among adolescents (Chen & Lucock, 2022; Alimoradi et al., 2022; Lakkunarajah et al., 2022; Li et al., 2022). Furthermore, compared to adults, adolescents are vulnerable to smartphone addiction (Kwon et al., 2013). The aim of the present study was to investigate the extent to which mobile phone use bears the hallmarks of excessive smartphone addiction or so-called phonoholism (Barabsa, 2018). Research methods: The Polish version of the Mobile Phone Problem Use Scale for Adolescents (MPPUSA) was used (Krzyżak-Szymańska; 2018). A total of 684 adolescents aged between 12 and 18 years took part in the study. They were students from three schools – one primary and two secondary schools (a high school + technical school and a technical school + vocational school). The surveys are representative of these institutions. A short description of the context: As the scale has more than nine different cultural adaptations, the Polish data can be related to current global trends. Research findings: The results show that 14% of Polish adolescents are at risk and 3% use mobile phones problematically. Statistically significant relationships were found between the variable describing phone use among adolescents and both gender and type of school. Conclusions and/or recommendations: The MPPUSA only partially meets the needs of pedagogical diagnosis. There is little evidence from adolescents or data relating to students’ perspectives on phonoholism. The school pedagogue or class teacher should ask specific, multidimensional questions when diagnosing the problem. They should also use the clues from this preliminary diagnosis of the phenomenon in everyday school life concerning internet use

„The world of life”, that is unaware symbolic violence in future teachers’ education

W „świecie życia”, a więc w uzgodnionych definicjach znaczących dla danej społeczności sytuacji, może się zawierać „ukryty program” sensów, dotyczących stosunku akademickich nauczycieli do przyszłych pedagogów. Zdystansowany, czy wręcz negatywny stosunek, do dysfunkcjonalnej edukacji i „bezsilnego” nauczyciela może być przenoszony na dwie płaszczyzny. W pierwszej – wpisywać się w przemoc symboliczną, wywieraną przez społeczeństwo na instytucje oświatowe i petryfikować poczucie bezsilności, beznadziei czy niższości u przyszłych adeptów zawodów pedagogicznych. W drugiej – zaangażowanie badawcze akademickich pedagogów, podbudowane negatywnymi założeniami, może wpływać na wyniki, kierunki podejmowanych badań, a także niską motywację do poszukiwania konstruktywnych rozwiązań

Proactive Coping in Youth and Old Age as an Indicator of Identity Formation in an Anormative Context

Objective: This paper provides a comprehensive investigation of coping with distress, with a focus on the proactive approach, which is of particular significance for individuals who manage identity transitions periods. Researchers discuss findings from two independent projects analyzing individual variation in strategies for coping with difficult situations at the extremes of life: adolescence and old age. Both studies were conducted between 2014 and 2016. Proactivity preferences were analyzed in a sample of 332 adolescents. Similarly, results collected among 1552 seniors were analyzed. The tools used in the analysis were the Proactive Coping Inventory for Adolescents (PCI-A) and the Proactive Coping Inventory for Adults (PCI). Results: Our findings show that the strategies preferred by the adolescent group included: proactive coping, looking for emotional support and preventive coping. Whereas the results for the elderly group showed their preference for looking for emotional support, reflective and preventive coping. Nevertheless the proactive coping strategy was chosen by adolescents as well as the elderly. The analysis performed demonstrated no significant difference in the reflective coping strategy for the compared age groups. Conclusions: The findings can be explained by theoretical accounts that question the classical developmental models with normative life trajectories and develop more person-oriented idiographic approach with decollectivisation of the life course thesis (Loos, 2012)  becoming increasingly evident.   Key words: proactiveness, adolescence, ageing, transition, identity, medical practise, education &nbsp

Categories That Open Up to the Neurodiversity of Students:

Celem badań jest próba wydobywania i nadania sensów i znaczeń istotnym kontekstom pracy pedagogicznej prowadzonej przez nauczyciela akademickiego ze studentami neuroróżnorodnymi Niezbywalną okolicznością uprawiania myśli i praktyki edukacyjnej jest rzeczywistość systemowa, instytucjonalna i społeczna oraz usytuowanie w niej człowieka wraz z jego trancendentalnością, specyficznością w każdym wymiarze bytu. Przedmiot badań, jakim jest neuroróżnorodność studentów, został osadzony w ramy (kontekst) trzech kategorii służących opisowi kategorii neuroróżnorodności i edukacji studentów neuroróżnorodnych. Wybrane kategorie to: autorstwo własnego życia, samostanowienie i emancypacja. Nie deklarujemy ich szczegółowej charakterystyki, natomiast wydobywamy wątki służące ukazaniu ich potencjału dla otwarcia dyskusji naukowej o neuroróżnorodności. Motywem docelowym jest jednak wpisanie praktyki dydaktycznej w paradygmat myślenia i działania akademickiego zgodnego z kategorią neuroróżnorodności. Kierunek hermeneutycznej pracy wyznacza problem główny: Jaka jest istota procesu kształcenia w uczelni wyższej studentów neuroróżnorodnych? Hermeneutyczne rozważaniach prowadzone są logice paradygmatu konstruktywistycznego odnoszącego się do dydaktycznych i społecznych wymiarów tworzenia rzeczywistości edukacyjnej. Materiał badawczy stanowią teorie oraz opublikowane teksty źródłowe z przeprowadzonych eksploracji, dotyczące różnych wymiarów obecności w uczelni wyższej studentów ze spektrum autyzmu.The aim of the research is to try to extract and give sense and meanings to the essential contexts of pedagogical work conducted by an academic teacher with neurodiverse students. The subject of research, which is the neurodiversity of students, has been rooted in the framework (context) of three categories describing the neurodiversity and the education of neurodiversity students. The selected categories are: authorship of one’s own life, self-determination and emancipation. We do not declare their detailed characteristics, but we highlight threads showing their potentials for opening a scientific discussion on neurodiversity. The target motive, however, is to include didactic practice in the paradigm of academic thinking and action consistent with the category of neurodiversity. The direction of hermeneutic work is determined by the main problem: What is the essence of the education process at university for neurodiverse students? Hermeneutic considerations follow the logic of the constructivist paradigm relating to the didactic and social dimensions of creating an educational reality. The research material consists of theories and published source texts from the conducted research on the various dimensions of the presence of autism spectrum students at universities

Neurodiversity and (Semantic) Space for the Academic Inclusion of People on the Autism Spectrum

There is a need to rethink functioning and the role of universities that implement inclusive education, understood as high-quality education for everybody, available at all levels of education  because of the increasing number of neurodiverse people (with ADHD, autism, dyslexia and other disorders classified as neurodevelopmental).. The aim of our hermeneutical work is an attempt to identify opportunities and limitations on an empirical and theoretical level for creating conditions for the inclusion of students defined as neurodiversity. The research material consists of published own and other authors' studies, and the direction of exploration is determined by the following questions: Are there theoretical and empirical premises for the claim of full inclusion in the academic education of neurodiverse students? What are the research-related limitations that constitute a barrier to the academic inclusion of neurodifferent adolescents? The theoretical background of our work is the theories of social constructivism as defined by Alfred Schűtz, Peter Berger and Thomas Luckmann. The research revealed theoretical and empirical premises confirming the validity of the claim regarding the inclusion of neurodiverse students in academic education due to the intellectual potential of young people, their high self-awareness and the need to provide a growing number of neurodiverse students with conditions for maturing to self-determination in adult life. In Poland, but also in other European countries, the number of students diagnosed with an autism spectrum is not monitored at the national level. Single studies conducted in Poland indicate the similarity of the problems of this group of students with the results of explorations carried out in other countries, and include dropout during the first year of studies, difficulties in relationships with peers, a feeling of loneliness, and a low level of employment after graduation. A large number of people with autism spectrum does not study at all. One of the barriers may be the availability of higher education, which is related to the cultural and economic status. This aspect has not been taken into account in Polish and international research. There was also little dissemination of the idea of neurodiversity, which may be important for the perception of students with the autism spectrum