Modulacja potencjało-zależnych kanałów jonowych Cat+ przez receptory dopaminergiczne

Potencjałozależne kanały jonowe Ca++ to złożone z kilku podjednostek białka błonowe odpowiedzialne za regulację przepływu jonów Ca++. Kanały te są zamknięte w spoczynku i otwierają się pod wpływem depolaryzacji błony komórkowej. Napływ jonów Ca++ do środowiska wewnątrzkomórkowego moduluje cały szereg procesów komórkowych takich jak np.: przekazywanie informacji, aktywację kinaz i fosfataz, aktywację ekspresji genów oraz wydzielanie neurotransm iterów w zakończeniach synaptycznych [5,17,26]. Receptory dopaminergiczne działają za pośrednictwem aktywacji białek G, które aktywując szereg wewnątrzkomórkowych szlaków transdukcji sygnału, których jednym z efektorów są potencjałozależne kanały jonow e Ca++. W wyniku ich aktywacji receptorów dopaminergicznych dochodzi do zmiany amplitudy, szybkości aktywacji i inaktywacji prądów jonowych Ca++ co z kolei modyfikuje aktywność neuronów lub zmienia uwalnianie przez nie neurotransmiterów [5,12,15,19,25,27,28,31,28].Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

Vitamin D status including 3-epi-25(OH)D3 among adult patients with thyroid disorders during summer months

Introduction: In the context of pleiotropic vitamin D effects, its role has also been investigated in thyroid pathology, in particular autoimmune thyroid diseases (AITD). However, available data concerning vitamin D status in Polish patients with thyroid disorders are inconclusive. In the study we investigated vitamin D status and adequacy of supplementation, as well as sunlight exposure during summer months among adult patients with thyroid diseases.Material and methods: Adults with diagnosed or suspected thyroid disease were recruited almost entirely in an ambulatory setting between June and September in Northern Poland. Questionnaire examinations were performed, and serum concentrations of 25(OH)D2, 25(OH)D3, 3-epi-25(OH)D3, and 24,25(OH)2D3 were determined by LC-MS/MS.Results: Thirty men and 194 women participated in the study, mean age ± standard deviation (SD): 42 ± 15 years, mean ± SD body mass index (BMI) 26 ± 6 kg/m2. Among the participants, 133 declared L-thyroxine treatment, 44 — Hashimoto’s thyroiditis, 40 — nodular goitre, and 20 — hyperthyroidism and/or Graves’ disease. Mean ± SD 25(OH)D level was 26.9 ± 8.2 ng/ml, and deficiency (< 20 ng/ml) was stated in 12%, insufficiency (20 ≤ 25(OH)D < 30 ng/ml) in 50.4% of study participants. Calcidiol was significantly higher in subjects who declared supplementation, mean ± SD: 29.4 ± 7.5 vs. 25.2 ± 8 ng/ml. Among participants without vitamin D supplementation sunlight exposure correlated with 25(OH)D. The C3 epimer of 25(OH)D3 was detected in all subjects; its concentration correlated strongly with that of 25(OH)D3. 24,25(OH)2D3 levels also strongly correlated with those of 25(OH)D3.Conclusions: To our knowledge, the current study is the first in Poland to analyse vitamin D status in summer months among patients with thyroid diseases, as well as serum 3-epi-25(OH)D3 and 24,25(OH)2D3 concentrations. The data presented here indicate that vitamin D sufficiency is not attained even in summer months in patients with thyroid diseases

Enzymatic replacement therapy in patients with late-onset Pompe disease – 6-Year follow up

Introduction Late-onset Pompe disease (LOPD) is a progressive metabolic myopathy, affecting skeletal muscles, which, if untreated, leads to disability and/or respiratory failure. The enzyme replacement therapy (ERT) improves muscle strength and respiratory function and prevents disease progression. We present a 6-year follow-up of 5 patients with LOPD treated with ERT. Methods Five patients with LOPD received ERT: two started treatment in 2008, other two in 2010 and one in 2011. All patients received recombinant human alpha-glucosidase in dose 20mg/kg intravenously every two weeks. Physical performance was assessed in 6-minute walk test (6MWT) and spirometry was performed to examine FVC and FEV1. Liver enzymes, CK levels were also assessed. Results The walking distance in 6MWT increased by average 16.9±2.26% in the first three years of treatment. Similar changes were detected in spirometry: the most significant FVC increase was observed in two patients with the highest FVC values before treatment, which increased to normal values adjusted for age and sex in three years of treatment, that is by 28% and 34%. In two other patients FVC reached 88% and 76% of predicted values. ERT also improved the liver and muscle enzymes levels. Conclusion The improvements of exercise tolerance and FVC were observed in all patients in the first three years of treatment and were the most pronounced in the longest-treated patients and with the least severe neurological and respiratory symptoms. Our research suggests that early start of the ERT results in higher improvement of respiratory and ambulation functions

Single high-dose vitamin D supplementation as an approach for reducing ultramarathon-induced inflammation : a double-blind randomized controlled trial

Purpose: A growing number of studies indicate the importance of vitamin D supplementation for sports performance. However, the effects of a single high-dose vitamin D supplementation on ultramarathon-induced inflammation have not been investigated. We here analyzed the effect of a single high-dose vitamin D supplementation on the inflammatory marker levels in ultramarathon runners after an ultramarathon run (maximal run 240 km). Methods: In the study, 35 runners (amateurs) were assigned into two groups: single high-dose vitamin D supplementation group, administered vitamin D (150,000 IU) in vegetable oil 24 h before the start of the run (n = 16); and placebo group (n = 19). Blood was collected for analysis 24 h before, immediately after, and 24 h after the run. Results: Serum 25(OH)D levels were significantly increased after the ultramarathon in both groups. The increase was greater in the vitamin D group than in the control group. Based on post-hoc and other analyses, the increase in interleukin 6 and 10, and resistin levels immediately after the run was significantly higher in runners in the control group than that in those in the supplementation group. Leptin, oncostatin M, and metalloproteinase tissue inhibitor levels were significantly decreased in both groups after the run, regardless of the supplementation. Conclusions: Ultramarathon significantly increases the serum 25(OH)D levels. Attenuation of changes in interleukin levels upon vitamin D supplementation confirmed that vitamin D has anti-inflammatory effect on exercise-induced inflammation

Stymulacja kory ruchowej w leczeniu bólów neuropatycznych

Background and purpose Despite the rapid development of neuropharmacotherapy, medical treatment of neuropathic pain (NP) still constitutes a significant socioeconomic problem. The authors herein present a group of patients treated with motor cortex stimulation (MCS) for NP of various types and aetiologies. Material and methods Our cohort included 12 female and 11 male NP patients aged 53 ± 16 treated with MCS. Eleven patients were diagnosed with neuropathic facial pain (NFP), 8 with hemi-body neuropathic pain (HNP), and 4 with deafferentation pain (DP). Prior to surgery, 16 out of 23 patients were treated with repetitive transcranial magnetic stimulation (rTMS), with a positive response in 10 cases. Pain intensity in our group was evaluated with the visual analogue scale (VAS) one month before and three months after MCS implantation. Results Improvement on the VAS was reported in the whole group of patients (p < 0.001). The best results were reported in the NFP group (p < 0.001) while the worst ones were noted in the DP group (p = 0.04). Anamnesis duration positively correlated with outcome. Infection forced the authors to permanently remove the system in one case. There were no other complications in the group. Conclusions Minimally invasive, safe neuromodulative treatment with MCS permits neuropathic pain control with good efficacy. The type of neuropathic pain might be a prognostic factor.Wstęp i cel pracy Pomimo dynamicznego rozwoju neurofarmakoterapii, leczenie bólów neuropatycznych stanowi istotny problem socjoekonomiczny. Autorzy przedstawiają grupę chorych leczonych metodą stymulacji kory ruchowej (motor cortex stimulation – MCS) z powodu bólów neuropatycznych o różnym obrazie klinicznym i etiologii. Materiał i metody W grupie 12 kobiet oraz 11 mężczyzn w wieku 53 ± 16 lat zastosowano MCS z powodu bólu neuropatycznego. U 11 chorych rozpoznano neuropatyczne bóle twarzy, u 8 chorych połowiczy ból neuropatyczny, a u 4 chorych – ból deaferentacyjny. U 16 chorych przeprowadzono próbną przezczaszkową stymulację magnetyczną, uzyskując przejściową poprawę u 10 z nich. Nasilenie dolegliwości bólowych oceniano z wykorzystaniem wzrokowej skali analogowej (visual analogue scale – VAS) miesiąc przed implantacją oraz w trzecim miesiącu po implantacji MCS. Wyniki U wszystkich chorych w grupie stwierdzono poprawę mierzoną VAS (p < 0,001). Najlepsze efekty leczenia bólu neuropatycznego zaobserwowano w grupie chorych z neuropatycznym bólem twarzy (p < 0,001), a najsłabsze u chorych z rozpoznanym bólem deaferentacyjnym (p = 0,04). Długość wywiadów korelowała dodatnio z wynikami leczenia. U jednego chorego ze względu na zakażenie usunięto system i nie podejmowano próby ponownego wszczepienia. Innych powikłań w grupie nie stwierdzano. Wnioski Wykorzystanie minimalnie inwazyjnych technik neuromodulacyjnych, w tym MCS, pozwala na skuteczne i bezpieczne zmniejszenie nasilenia bólów neuropatycznych. Rodzaj bólu neuropatycznego może mieć znaczenie rokownicze

Diagnostyka i leczenie padaczki u osób dorosłych — rekomendacje Polskiego Towarzystwa Neurologicznego

W ostatnich latach zmieniły się w Polsce zasady refundacji leków stosowanych w padaczce. Umożliwiają one wybór terapii zgodnie z regułami opracowanymi przez międzynarodowe grupy ekspertów. Skuteczne leczenie padaczki zależy od prawidłowego zdefiniowania typu napadów padaczkowych lub określonego zespołu padaczkowego. W artykule przedstawiono aktualne zalecenia diagnostyczne i terapeutyczne w leczeniu padaczki. Dokonano również adaptacji rekomendacji międzynarodowych do warunków systemu opieki medycznej w Polsce