Comparıson of I-Gel Laryngeal Mask and Endotracheal Tube Effects on Inflammatory Response in Hand Surgery

Background: Anesthesia and surgery together can cause endocrine and metabolic changes by creating a stress response. Objectives: This study aimed to compare the effects of two different applications of general anesthesia on the immune system by measuring serum cytokines in patients undergoing hand surgery. Methods: The study included 40 patients undergoing hand surgery with American Society of Anesthesiologists (ASA) physiological status I to III and ages between 18 and 65. The patients were randomly divided into two groups including I-gel LMA (group 1) and endotracheal tube (group 2). Blood samples were taken from all patients before anesthesia induction (T0), five minutes after the induction (T1), one hour postoperatively (T2), and 24 hours postoperatively (T3) for IL-1_, TNF-_, IL-6, and IL-8 analysis. The attempt numbers and the placement time of airway devices were noted in both groups.We also recorded patients’ perioperative OAB, pulse, saturation, SPI, and ETCO2. Results: There was no difference in TNF-_, IL-1_, IL-8, and IL-6 levels between the groups. When we compared trial periods, it was seen that I-gel LMA was statistically placed faster than laryngeal tube. Conclusions: One of the ways to reduce surgical stress is to minimize invasive procedures as much as possible. Although I-gel LMA did not reduce inflammation or stress response, placing it was faster than the endotracheal tube and this may give an advantage in favor of I-ge

Medical treatment in the low back pain (Review)

Kronik bel ağrısı baş ağrısından sonra ikinci sırada en sık görülen nörolojik bir sorundur. 45 yaşından daha genç breylerde aktivite kısıtlamasının en sık nedenidir. Genellikle, kronik bel ağrısı daha çok omurganın travmatik, dejeneratif ve malign hastalıklar sonucu gelişir. Travmatik ya da omurganın dejeneratif durumları kronik bel ağrısı en sık görülen nedenleri olmakla birliklte bilgisayarlı tomografi (BT) ve manyetik rezonans(MR) değerlendirmelerinde disk protrüzyonu ve hernisi, siyatik nedenlere de rastlanmaktadır. Bel ağrısının tahmini yıllık gö- rülme sıklığı ABD'de %5-20 ve Avrupa'da ise 25-45% dır. Ağrı tipine göre diskojenik, radiküler, sakroiliak, kas ve faset eklem ağrısı olarak sınıflandırılır. Epidemiyolojik olarak risk faktörleri arasında sigara, morbid obezite, özellikle öne eğilme ve bükülme pozisyonları, tekrarlayan ağır kaldırma sayılabilir. Kronik bel ağrısında, akut alevlenmelerde trisiklik antidepresanlar, antikonvülzan ilaçlarla paroksismal veya nöropatik ağrı azaltıbilir. Kalsiyum kanal blokerleri ve alfa-adrenerjik antagonistler kompleks bölgesel ağrı sendromu ile ilişkili olduğu bel ağrısı tedavisinde yararlıdır. Acetaminofen, nonsteroid antiinflamatuvar ilaçlar, opioidler kronik ağrıda fonksiyon ve hareketliliği sağlamak için kullanılabilirChronic low back pain (LBP) is the second most common neurological problem after headache. Chronic LBP is the most common cause of activity limitation in persons younger than 45 years.. Generally, Chronic LBP is results from traumatic and degenerative and malign diseases conditions of the spine. Traumatic or degenerative conditions of the spine are the most common causes of chronic LBP. Although disk protrusion and herniation have been popularized as causes of LBP and sciatica, asymptomatic disk herniations on CT and MRI are common. The estimated yearly prevalence of LBP is 5-20% in the United States and 25-45% in Europe. It is classificated by the type of pain as discogenic, radicular, sacroiliac, muscular and facet- joint pain. Epidemiologic data suggest that risk factors include cigarette smoking; morbid obesity; occupations that require repetitive lifting, especially in forward bending and twisting positions. Principles for medical management in the chronic stages of LBP and disability differ in several ways from those in the acute phase. Tricyclic antidepressants are useful in chronic LBP Anticonvulsant medications may reduce paroxysmal or neuropathic pain. Calcium channel blockers and alpha-adrenergic antagonists are useful for treating LBP when it is associated with a complex regional pain syndrome. Acetaminofen, nonsteroidal antiinflamatuar drugs, narcotics may be used to maintain function and mobility in the chronic pain

The bupivakain ve levobupivakainin kardiovasküler sistem üzerine etkileri

Amaç: Bu çalışmamızda; bupivakain, levobupivakainin intravenöz uygulanması sonucu, her bir ilacın ortaya çıkan kardiyotoksik etkilerini ve kardiyotoksisiteye neden olan toksik dozlarını karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Ağırlıkları 20-25 kg. arasında 11 köpek denek çalışmaya alındı. Denekler rastgele 6’lı 2 gruba ayrıldı. Gruplar, bupivakain (Grup B) ve levobupivakain (Grup L) olarak belirlendi. Deneklerin elektrokardiyografisi (EKG) ve periferik oksijen saturasyonu (SP02) mönitörizasyonu yapıldı. Her grup için belirlenen lokal anestezikler deneklere intravenöz (İV) uygulanmaya başlandı. EKG değişiklikleri tespit edildiğinde infüzyon durduruldu ve gruplar için toplam ilaç toksik etki dozları hesaplandı. Bulgular: Grup B için üçüncü dakikadan sonra 3.- 4. dakika periyodunda deneklerde EKG değişiklikleri tespit edildi ve bu sürede bupivakainin toksik dozu (etki dozu) 111.83 ± 2.22 mg olarak hesaplandı. Grup L için üçüncü dakikadadan sonra 3.- 4. dakika periyodunda deneklerde EKG değişiklikleri tespit edildi ve bu sürede levobupivakainin toksik dozu (etki dozu) 125.83 ± 8.01 mg olarak hasaplandı. Grupların toksik etki dozları kendi aralarında istatistiksel olarak karşı- laştırıldığında; Grup L'nin toksik etki dozu, grup B' den istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0.01 ). Tartışma ve sonuç: Kardiyak sistem üzerine etkileri açısından bakıldığında levobupivakain, bupivakainden daha güvenli olarak görülmektedir.In this study, following the administration of bupivacaine, levobupivacaine compared the cardiotoxic dosages and cardiotoxic effects of each agent. Materıals and methods: Twelve dogs weighing 20-25 kg were included in the study. The subjects were divided randomly into two groups that each one containing six dogs. Bupivacaine (Group B), levobupivacaine (Group L) were chosen as local anesthetics. Anesthesia was supplied by administering of 100 mg ketamin and 5 mg midazolame before the study and intravenous catheter was placed. Electrocardiography (ECG) monitorizations, saturation of peripheric oxygene (SPO2) were performed. Local anesthetics were infused in each group. When ECG changed, drug administration was stopped and total effective toxic dosages for each group were identified. Results: ECG changes after third minute between 3. and 4. minutes were determined in bupivacaine group and cardiotoxic dosage of bupivacaine was calculated as 111.83 ± 2.22 mg. ECG changes after third minute between 3. and 4. minutes were determined in levobupivacaine group and cardiotoxic dosage of levobupivacaine was calculated as 125.83±8.01 mg. When effective dosages were compared statistically between groups, the effective dosage of levobupivacaine was found significantly higher than bupivacaine (p<0.01). Dıscussıon and conclusıon: According to the cardiac effects were considered, levobupivacaine were more reliable than bupivacaine

Effect of bupivacaine injection to the Trocar site in laparoscopic cholecystectomy

Amaç: Laparoskopik kolesistektomi, açık cerrahi ile karşılaştırıldığında minimal invaziv işlem olması nedeniyle postoperatif ağrı üzerine daha az etkilidir. Biz çalışmamızda, trokar yerine lokal anestezik verilip verilmemesine göre postopertaif ağrı açısından fark olup olmadığını göstermeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza, laparoskopik kolesistektomi operasyonu uygulanan 18-88 yaşları arasında 71 hasta dahil edildi. Çalışma kapsamına alınan tüm hastalara bir gün önce Vizüel Anolog Skala (VAS) anlatılarak, ağrı şiddetinin tayini için 0 ile 10 arası numaralanmış ağrı skorlama sistemi hakkında bilgi verildi. Olgular, rastgele iki çalışma grubuna ayrıldı. Grup 1 (n=34) bupivakain grubu ve Grup 2 (n=37) ise kontrol grubu olarak tanımlandı. Hastalar servise gönderildikten sonra da 2., 4., 6. ve 12. saatteki VAS değerleri kaydedildi. Hastaların ilk analjezi ihtiyacı olana kadar geçen süreleri ve 12. saat için toplam kullanılan analjezi miktarları kaydedildi. Bulgular: Çalışmamızda, bupivakain uygulanan grubun operasyon sonrası VAS değerlerinin düşük olduğu gözlendi. Gruplar karşılaştırıldığında bupivakain uygulanan grubun, kontrol grubuna göre postoperatif VAS skoru 2., 4., ve 6. saatte daha düşük ve istatistiki olarak anlamlı fark gözlendi. 12. saatte bupivakainin postoperatif aneljezi açısından etkin olduğu gözlendi (p<0.05). Analjezik ihtiyacı her iki gruptada benzer bulundu (p>0.05). Sonuç: Üç noktadan bupivakain verilen grup 1 de VAS skorlarının anlamlı derecede düşük olduğu kanaatindeyiz.Aim: Laparoscopic cholecystectomy is less impact on postoperative pain as a minimally invasive procedure compared to open surgery. We aimed to show whether there are diffferences between the level of postoperative pain due to it was or not given local anesthetics on the trocar area in the laparoscopic cholecystectomy. Materials and Methods: 71 patients between ages 18-88 who had laparoscopic cholecystectomy were enrolled in our study. All patients were informed one day before the study about Visuel Analog Scala (VAS) and scoring system of pain severity from 0 to 10. The group 1 (n=34) was given 3 mL (15 mg) bupivacaine injection at the point of three trocar sites (except the first trocar site). The group 2 (n = 37) was defined as the control group. VAS levels of patients were recorded at postoperative 2., 4., 6., and 12. hours. We recorded the time until first need for analgesia and the total amount of analgesia at postoperative 12. hour. Results: In our study, lower postoperative VAS scores for the group 1 were recorded when compared with the second group. Statistically significant decrease was observed in postoperative VAS scores of group 1 at 2. , 4. , 6. hours. Bupivacaine was found effective at postoperative 12. hour (p<0.05). Analgesia needs were similar for both of two group (p>0.05). Conclusion: We think that VAS scores are lower three point of given bupivacaine in the grup 1

Does wound infi ltration of tramadol reduce postoperative pain in laparoscopic or open herniorrhaphy?

Introduction: The laparoscopic approach may be associated with more postoperative pain initially. The aim of this study was to evaluate the effects of administered tramadol at wound closure on postoperative painand analgesic requirements under spinal anesthesia in laparoscopic inguinal herniorrhaphy (LH) or tension free open inguinal herniorrhaphy (TFOH).Methods: Twenty patients were randomly divided into two groups (n= 10 in each) as LH or TFOH. Patients received infiltration of 200 mg tramadol with 40 mL of 0.9% saline solution at wound closure procedure. Postoperative pain was assessed with a Visual Analog Scale (VAS) at 3, 6, 12, and 24 hours postoperatively. Additional requirements of tramadol for postoperative pain releif were registered.Results: VAS scores at postoperative 12 and 24 hours were signifi cantly higher according to 3rd hour VAS scores in both groups. The VAS scores at 12 hours after operation signifi cantly lower in LH group than inTFOH group (1.5 ± 0.97 vs 5.1 ± 0.99). Additional requirements of tramadol for postoperative pain releif were significantly lower in LH group.Conclusion: We conclude that wound infi ltration of 200 mg tramadol reduce postoperative pain in LH group

Does wound infi ltration of tramadol reduce postoperative pain in laparoscopic or open herniorrhaphy?

Introduction: The laparoscopic approach may be associated with more postoperative pain initially. The aim of this study was to evaluate the effects of administered tramadol at wound closure on postoperative pain and analgesic requirements under spinal anesthesia in laparoscopic inguinal herniorrhaphy (LH) or tension free open inguinal herniorrhaphy (TFOH). Methods: Twenty patients were randomly divided into two groups (n= 10 in each) as LH or TFOH. Patients received infiltration of 200 mg tramadol with 40 mL of 0.9% saline solution at wound closure procedure. Postoperative pain was assessed with a Visual Analog Scale (VAS) at 3, 6, 12, and 24 hours postoperatively. Additional requirements of tramadol for postoperative pain releif were registered. Results: VAS scores at postoperative 12 and 24 hours were signifi cantly higher according to 3rd hour VAS scores in both groups. The VAS scores at 12 hours after operation signifi cantly lower in LH group than in TFOH group (1.5 ± 0.97 vs 5.1 ± 0.99). Additional requirements of tramadol for postoperative pain releif were significantly lower in LH group. Conclusion: We conclude that wound infi ltration of 200 mg tramadol reduce postoperative pain in LH group

Effect of bupivacaine injection to the Trocar site in laparoscopic cholecystectomy

Amaç: Laparoskopik kolesistektomi, açık cerrahi ile karşılaştırıldığında minimal invaziv işlem olması nedeniyle postoperatif ağrı üzerine daha az etkilidir. Biz çalışmamızda, trokar yerine lokal anestezik verilip verilmemesine göre postopertaif ağrı açısından fark olup olmadığını göstermeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza, laparoskopik kolesistektomi operasyonu uygulanan 18-88 yaşları arasında 71 hasta dahil edildi. Çalışma kapsamına alınan tüm hastalara bir gün önce Vizüel Anolog Skala (VAS) anlatılarak, ağrı şiddetinin tayini için 0 ile 10 arası numaralanmış ağrı skorlama sistemi hakkında bilgi verildi. Olgular, rastgele iki çalışma grubuna ayrıldı. Grup 1 (n=34) bupivakain grubu ve Grup 2 (n=37) ise kontrol grubu olarak tanımlandı. Hastalar servise gönderildikten sonra da 2., 4., 6. ve 12. saatteki VAS değerleri kaydedildi. Hastaların ilk analjezi ihtiyacı olana kadar geçen süreleri ve 12. saat için toplam kullanılan analjezi miktarları kaydedildi. Bulgular: Çalışmamızda, bupivakain uygulanan grubun operasyon sonrası VAS değerlerinin düşük olduğu gözlendi. Gruplar karşılaştırıldığında bupivakain uygulanan grubun, kontrol grubuna göre postoperatif VAS skoru 2., 4., ve 6. saatte daha düşük ve istatistiki olarak anlamlı fark gözlendi. 12. saatte bupivakainin postoperatif aneljezi açısından etkin olduğu gözlendi (p<0.05). Analjezik ihtiyacı her iki gruptada benzer bulundu (p>0.05). Sonuç: Üç noktadan bupivakain verilen grup 1 de VAS skorlarının anlamlı derecede düşük olduğu kanaatindeyiz.Aim: Laparoscopic cholecystectomy is less impact on postoperative pain as a minimally invasive procedure compared to open surgery. We aimed to show whether there are diffferences between the level of postoperative pain due to it was or not given local anesthetics on the trocar area in the laparoscopic cholecystectomy. Materials and Methods: 71 patients between ages 18-88 who had laparoscopic cholecystectomy were enrolled in our study. All patients were informed one day before the study about Visuel Analog Scala (VAS) and scoring system of pain severity from 0 to 10. The group 1 (n=34) was given 3 mL (15 mg) bupivacaine injection at the point of three trocar sites (except the first trocar site). The group 2 (n = 37) was defined as the control group. VAS levels of patients were recorded at postoperative 2., 4., 6., and 12. hours. We recorded the time until first need for analgesia and the total amount of analgesia at postoperative 12. hour. Results: In our study, lower postoperative VAS scores for the group 1 were recorded when compared with the second group. Statistically significant decrease was observed in postoperative VAS scores of group 1 at 2. , 4. , 6. hours. Bupivacaine was found effective at postoperative 12. hour (p<0.05). Analgesia needs were similar for both of two group (p>0.05). Conclusion: We think that VAS scores are lower three point of given bupivacaine in the grup 1

The bupivakain ve levobupivakainin kardiovasküler sistem üzerine etkileri

Amaç: Bu çalışmamızda; bupivakain, levobupivakainin intravenöz uygulanması sonucu, her bir ilacın ortaya çıkan kardiyotoksik etkilerini ve kardiyotoksisiteye neden olan toksik dozlarını karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Ağırlıkları 20-25 kg. arasında 11 köpek denek çalışmaya alındı. Denekler rastgele 6’lı 2 gruba ayrıldı. Gruplar, bupivakain (Grup B) ve levobupivakain (Grup L) olarak belirlendi. Deneklerin elektrokardiyografisi (EKG) ve periferik oksijen saturasyonu (SP02) mönitörizasyonu yapıldı. Her grup için belirlenen lokal anestezikler deneklere intravenöz (İV) uygulanmaya başlandı. EKG değişiklikleri tespit edildiğinde infüzyon durduruldu ve gruplar için toplam ilaç toksik etki dozları hesaplandı. Bulgular: Grup B için üçüncü dakikadan sonra 3.- 4. dakika periyodunda deneklerde EKG değişiklikleri tespit edildi ve bu sürede bupivakainin toksik dozu (etki dozu) 111.83 ± 2.22 mg olarak hesaplandı. Grup L için üçüncü dakikadadan sonra 3.- 4. dakika periyodunda deneklerde EKG değişiklikleri tespit edildi ve bu sürede levobupivakainin toksik dozu (etki dozu) 125.83 ± 8.01 mg olarak hasaplandı. Grupların toksik etki dozları kendi aralarında istatistiksel olarak karşı- laştırıldığında; Grup L'nin toksik etki dozu, grup B' den istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0.01 ). Tartışma ve sonuç: Kardiyak sistem üzerine etkileri açısından bakıldığında levobupivakain, bupivakainden daha güvenli olarak görülmektedir.In this study, following the administration of bupivacaine, levobupivacaine compared the cardiotoxic dosages and cardiotoxic effects of each agent. Materıals and methods: Twelve dogs weighing 20-25 kg were included in the study. The subjects were divided randomly into two groups that each one containing six dogs. Bupivacaine (Group B), levobupivacaine (Group L) were chosen as local anesthetics. Anesthesia was supplied by administering of 100 mg ketamin and 5 mg midazolame before the study and intravenous catheter was placed. Electrocardiography (ECG) monitorizations, saturation of peripheric oxygene (SPO2) were performed. Local anesthetics were infused in each group. When ECG changed, drug administration was stopped and total effective toxic dosages for each group were identified. Results: ECG changes after third minute between 3. and 4. minutes were determined in bupivacaine group and cardiotoxic dosage of bupivacaine was calculated as 111.83 ± 2.22 mg. ECG changes after third minute between 3. and 4. minutes were determined in levobupivacaine group and cardiotoxic dosage of levobupivacaine was calculated as 125.83±8.01 mg. When effective dosages were compared statistically between groups, the effective dosage of levobupivacaine was found significantly higher than bupivacaine (p<0.01). Dıscussıon and conclusıon: According to the cardiac effects were considered, levobupivacaine were more reliable than bupivacaine

Anesthetic management in pregnancy with hypothyroidism

Hipotiroidizm, genellikle artmış tiroid stimulan hormon (TSH) değeri ile subklinik formdan miksödeme kadar değişiklik gösteren bir tablodur. 34 yaşında, 70 kg, 160 cm boyunda ve 40. gebelik haftasında olan takipsiz hastanın hipotiroidi nedeniyle düzensiz Levotiroksin sodyum (Levotiron 0,1® , Abdi İbrahim/İstanbul) kullanım hikayesi mevcut. Yapılan laboratuar tetkiklerinde sT3: 2.49 pq/ml, sT4: 0.85 ng/ml iken TSH değeri 26.61 U/ml olarak yüksek bulundu (TSH: 0.27-4.20). Bu hastalarda anestezi duyarlılığı artmış olduğundan miyokard fonksiyonunda depresyon, hipoksik ve hiperkapneik solunum cevabında azalma, anormal baroreseptör fonksiyonu, plasma volümünde azalma ve karaciğer ilaç metabolizmasında bozulma görülebilir. Acil operasyonlar dışında cerrahi öncesi mutlaka ötiroid hale getirilmelidir. Pratik uygulamamızda, fetal distres nedeniyle acil operasyona alınan takipsiz hipotroidili gebede rejyonel anestezi uygulamamızı literatür eşliğinde sunmayı amaçladık.Hypothyroidism is usually elevated thyroid-stimulating hormone (TSH) that is changed from subclinic to myxedema form. 34 years old pregnant woman who is 70 kg weight, 160 cm height and 40 weeks gestation. In her medical history hypothyroidism has been diagnosed for five years and has irregular Levotiroksin sodium using. The laboratory tests values fT3: 2.49 pg/ml, fT4: 0.85 ng/ml while the TSH 26.61 U/ml were found (TSH: 0.27 to 4.20). These patients have increased sensitivity to anesthetic depression of myocardial function, the respiratory response to hypoxic and hipercapneic reduction, abnormal baroreceptor function, reduction in plasma volume and hepatic drug metabolism may be impaired. Except for emergency operations should be euthyroid before surgery necessarily. In our practice, we aimed to report regional anesthesia management for untreated hypothyroid pregnant woman undergoing emergency surgery in the light of the literature