Silagem ácida de peixe na dieta de pacu e tambacu criados à temperatura subótima fria

The objective of this work was to evaluate the supplementation of diet of pacu and tambacu with acid fish silage during winter. The experimental design was a 2 × 2 factorial arrangement (two genetic groups and two diets), with three replicates. The genetic group factor was composed of pacu (Piaractus mesopotamicus) and tambacu (♀Colossoma macropomum × ♂ Piaractus mesopotamicus). The two diets were based on plant ingredients; one of them was supplemented with acid fish silage (silage diet), and the other was a base diet without supplementation. Twelve net tanks, six from which with pacu, and six with tambacu, were used as experimental units, with ten fish in each tank. There was an interaction of the factors for final length, final weight, and daily weight gain. Pacu fed the silage diet showed a higher growth than pacu fed with the base diet; however, this effect was not observed for tambacu. A higher feed efficiency was observed for pacu than for tambacu, without a diet effect. The diet supplementation with acid fish silage improves the productive performance of pacu reared at cold suboptimal temperature, but it does not have this effect on tambacu.O objetivo deste trabalho foi avaliar a suplementação da dieta de pacu e tambacu com silagem ácida de pescado durante o inverno. O delineamento experimental foi feito em arranjo fatorial 2 × 2 (dois grupos genéticos e duas dietas), com três repetições. O fator grupos genéticos foi composto pelo pacu (Piaractus mesopotamicus) e pelo tambacu (♀ Colossoma macropomum × ♂ Piaractus mesopotamicus). As duas dietas foram compostas com base em ingredientes vegetais; uma delas foi suplementada com silagem ácida de pescado (dieta silagem), e a outra foi uma dieta base sem suplementação. Doze tanques-rede, seis deles com pacu e seis com tambacu, foram utilizados como unidades experimentais, com dez peixes em cada um. Houve interação entre os fatores quanto ao comprimento final, massa final e ganho diário de massa. O pacu alimentado com a dieta silagem apresentou maior crescimento do que o pacu alimentado com a dieta base; no entanto, este efeito não foi observado no tambacu. Observou-se eficiência alimentar maior no pacu do que no tambacu, sem efeito das dietas. A suplementação da dieta com silagem ácida de pescado melhora o desempenho produtivo do pacu criado em temperatura subótima fria, mas não tem este efeito sobre o tambacu

Управување со човечките ресурси во банкарскиот сектор

Менаџментот на човечки ресурси е процес на управување со луѓе во организациите на структуриран и темелен начин. Ова ги опфаќа областите на екипирање (ангажирање на луѓе), задржување на луѓе, утврдување и управување со плати и надоместоци, управување со перформансите, управување со промени и грижа за излез од компанијата за заокружување на активностите. Функцијата на управување со човечки ресурси освен активностите за ангажирање на луѓе, нивна обука и развој исто така вклучуваат управување со пристапот кон бенифициите и надоместоците на вработените, евиденцијата на вработените и кадровските политики. Човечките ресурси се фокусираат на максимизирање на продуктивноста на вработените, како и за спроведување на политиките и процесите во организацијата. Управувањето со човечките ресурси постојано се менува и унапредува проследено со чести предизвици и промени во бизнисот. Стана јасно дека вработените без оглед која работа ја извршуваат не се потпираат на вработувањето само поради извршување на своите работни задачи и добивање плата за тоа, туку и за докажување на своите способности. Управувањето со човечките ресурси е потсистем на секоја компанија, па исто така и на банките. Банкарската индустрија е високорегулирана велесила која го стабилизира економското опкружување на државите во целиот свет. Банките чуваат чувствителни, лични информации за своите клиенти, а комерцијалните банки често имаат и вреден инвентар – пари. Вработените во банка, од раководители до комерцијалисти, мора да имаат повисоко ниво на интегритет и доверба од вработените во повеќето други индустрии, што ја прави улогата на човечки ресурси во банкарскиот сектор многу поважна. Банкарскиот сектор прерасна од неколку институции кои првенствено се вклучени во прифаќање на депозити и финансирање на население и стопанство, во сложен пазар на повеќе играчи, каде што голем број комерцијални банки, финансиски институции и специјализирани банки работат со различни производи и активности. Речиси секоја банка и финансиска МАГИСТЕРСКИ ТРУД „УПРАВУВАЊЕ СО ЧОВЕЧКИТЕ РЕСУРСИ ВО БАНКАРСКИОТ СЕКТОР“ 6 институција е вклучена во различни функции на работното место и на тој начин бара многу ефикасен тим и соодветна работна сила. Како и многу други организирани сектори, банкарството бара повеќеслојна работна сила за нејзините различни барања на професионалци и персонал. Денес банките се фокусираат на дизајнирање процеси и услуги за привлекување, развој и задржување на врвни таленти. Банките ја сфатиле оваа потреба и презеле чекори за да ја задржат својата работна сила, мотивирани преку соодветно охрабрување како конференции, спортски настани, вечери, патувања спонзорирани од банката, собири итн. Ова е начин на кој вработените создаваат чувство на припадност. Клучни зборови: УЧР, вработени, банки, организација, работн

Genome-wide association analysis for body weight identifies candidate genes related to development and metabolism in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss)

Growth is one of the most important traits from both a physiological and economic perspective in aquaculture species. Thus, identifying the genomic regions and genes underpinning genetic variation for this trait is of particular interest in several fish species, including rainbow trout. In this work, we perform a genome-wide association study (GWAS) to identify the genomic regions associated with body weight at tagging (BWT) and at 18 months (BW18M) using a dense SNP panel (57 k) and 4596 genotyped rainbow trout from 105 full-sib families belonging to a Chilean breeding population. Analysis was performed by means of single-step GBLUP approach. Genetic variance explained by 20 adjacent SNP windows across the whole genome is reported. To further explore candidate genes, we focused on windows that explained the highest proportion of genetic variance in the top 10 chromosomes for each trait. The main window from the top 10 chromosomes was explored by BLAST using the first and last SNP position of each window to determine the target nucleotide sequence. As expected, the percentage of genetic variance explained by windows was relatively low, due to the polygenic nature of body weight. The most important genomic region for BWT and BW18M were located on chromosomes 15 and 24 and they explained 2.14% and 3.02% of the genetic variance for each trait, respectively. Candidate genes including several growth factors, genes involved in development of skeletal muscle and bone tissue and nutrient metabolism were identified within the associated regions for both traits BWT and BW18M. These results indicate that body weight is polygenic in nature in rainbow trout, with the most important loci explaining as much as 3% of the genetic variance for the trait. The genes identified here represent good candidates for further functional validation to uncover biological mechanisms underlying variation for growth in rainbow trout

Dynamics of Growth in Purebred Pacu (<i>Piaractus mesopotamicus</i>) and Tambaqui (<i>Colossoma macropomum</i>), and Their Reciprocal Hybrids, under Varied Feeding Programs: Insights from Nonlinear Models

We evaluated the growth performance of pacu and tambaqui and their reciprocal hybrids (tambacu and paqui) under different feeding programs. We raised 30 individuals from each species and their respective crosses, distributing them into three replicate cages with 10 individuals each. Throughout the 5-month experimental period, the fish were weighed six times while exposed to diverse feeding regimens involving three commercial diets with varying combinations of crude protein (CP) levels: 24%, 28%, and 32%. Growth curves were adjusted using nonlinear models. The evaluation period was insufficient for adjusting the logistic model for the tambaqui and paqui treatments with the highest initial protein intake. Pure pacu had a higher (p p < 0.05) final weight (A = 1137.12) than in the pacu (A = 889.12). Among the feeding programs, animals that received less CP showed greater growth potential; however, longer evaluation is important to verify if the initial CP intake has no significant positive effect on fish growth

Direct and indirect effects of measures and reasons morphometric on the body yield of Nile tilapia, Oreochromis niloticus - doi: 10.4025/actascianimsci.v35i4.19807

The study was carried out with the objective of verifying which measures and morphometric ratios are more directly related to the body yield of Nile tilapia, Oreochromis niloticus, in two weight classes. Data were analyzed from 257 specimens of tilapia divided into two weight classes: p1 = 400 to 599 g and p2 = 600 to 900 g. The morphometric measurements standard length (SL), head length (HL), body height (BH) and body width (BW), and the ratios of these measures (HL / SL, BH / SL, BW / SL, HL / BH, BW / BH, BW / HL) were evaluated. The following body yields were calculated: carcass (RCAR), fillet (RFILE) and head (RCAB). The data were initially submitted to the "stepwise" procedure to eliminate problems of multicollinearity among the morphometric variables, then the correlations between the dependent variables (body yield) and the independent variables (measured and morphometric relationships) were calculated. Later, these correlations were divided into direct and indirect effects through path analysis, and the direct and indirect contributions of each variable measured in percentage terms. The morphometric ratio BW/HL, for both weight classes, was the variable most highly correlated and with the highest direct effect on RFILE and RCAB, showing to be the most important morphometric variable studied for tilapia carcass trait determination.  

Deposition of bodily chemical components in the carcass of tilapia (oreochromis sp.) strains

The knowledge of how animals deposited chemical components as water, protein, fat and ash in the carcass is importance for the formulation of a balanced diet, allowing maximum performance with a low environmental impact. So, the study was carried out to evaluate the influence of different tilapia strains (Chitralada, Commercial, Red and Universidade Federal de Lavras [UFLA]) on the deposition of bodily chemical components in the carcass. The bodily components analyzed were water, protein, fat and ash. For the determination of the bodily chemical deposition curves by age, the exponential, Brody, logistic, Gompertz and von Bertalanffy models were adjusted. The Commercial and UFLA strains deposited water at a faster speed (P&lt;0.05) compared with the remaining strains. As for protein, the Red strain had a lower estimated maturity weight (49.37 g), and was more precocious (202 days) with regard to maximum deposition in comparison to the other strains (Chitralada, UFLA and Commercial) in which there was an estimated maturity weight of 231.5 g and maximum depositionfor 337 days. There were no differences (P&gt;0.05) for the logistic model parameter between Red, UFLA and Commercial strains for fat, which presented a maximum fat deposition (0.23 g) at 310 days of age. Regarding ash deposition, the Commercial strain presented a higher maximum deposition (0.10 g) at 337 days, occurring later than the other strains that presented maximum deposition (0.033g) at 254 days of age. Thus, it was concluded that the genetic strains evaluated differ in chemical deposition curves of water, protein, fat and ash.O conhecimento de como os animais depositam componentes químicos como água, proteína, gordura e cinzas na carcaça é importante para a formulação de uma dieta equilibrada, permitindo o máximo desempenho com baixo impacto ambiental. Logo, o trabalho foi conduzido, com o objetivo de avaliar a influência de diferentes linhagens de tilápia sobre a deposição de componentes químicos na carcaça. Os componentes corporais analisados foram água, proteína, gordura e cinzas. Para a determinação das curvas de deposição química corporal em função da idade foram ajustados os modelos exponencial, Brody, logístico, Gompertz e vonBertalanffy. Houve ajuste apenas do modelo exponencial para a água, tendo as linhagens UFLA e Comerciais as que depositaram numa velocidade mais rápida (P<0,05) em relação às demais linhagens. Quanto à proteína, a linhagem Vermelha foi a que teve menor peso à maturidade, estimado (49,37g) e foi mais precoce quanto à deposição máxima em relação as outras linhagens (Chitralada, UFLA e Comercial), no qual obtiveram peso a maturidade estimada em 231,5g e deposição máxima aos 337 dias de idade. Não houve diferença (P>0,05) dos parâmetros do modelo logístico entre as linhagens Vermelha,UFLA e Comercial para extrato etéreo, sendo a deposição máxima (0,23 g) aos 310 dias de idade. Em relação à deposição de cinzas, a linhagem Comercial teve maior deposição máxima (0,10 g) e, aos 337 dias de idade, sendo mais tardia em relação as outras linhagens que obtiveram deposição máxima de 0,033 g, aos 254 dias de idade. Portanto, conclui-se que as linhagens genéticas avaliadas diferem quanto às curvas de deposição química de água, proteína, extrato etéreo e cinzas