Jaarverslag 2007 Bollenvogelproject II : bescherming en voortzetting tellingen

In januari 2006 is het project Bollenvogels II van start gegaan. De concrete doelstelling van Bollenvogels II is: De bescherming van zeldzame vogelsoorten in bloembollenvelden en verwerving van maatschappelijke bekendheid en waardering voor deze vogels binnen dit gebied. De uitvoering is in handen van Praktijkonderzoek Plant & Omgeving en Landschapsbeheer Zuid-Holland in opdracht van Agrarische Natuur en Landschapsvereniging “Geestgrond”. Voor 2007 stonden een viertal speerpunten centraal: • Uitbreiden aantal telers en tellers • Introduceren nieuwe telmethode • Verwerving maatschappelijke bekendheid en waardering • Voortzetten van de tellinge

Beeldenboek 'Ecozone Lisse'

Er is afgesproken de natuur in de bollenstreek te versterken. Het streven is om het Keukenhofbos met de ringvaart van de Haarlemmermeerpolder te verbinden door de aanleg van een aantal ecologische verbindingszones. Praktijkonderzoek Plant & Omgeving heeft de huidige situatie in kaart gebracht en heeft uitgezocht waar mogelijke natuurlijke elementen kunnen worden ingepast in de bloembollenteelt. In deze publicatie zijn de mogelijkheden op een rij gezet met behulp van vele foto’s en illustraties

Handreiking bedrijfsuitbreiding Duin- & Bollenstreek : het creëren van kansen voor agrarische bedrijven en het landschap van de Duin- & Bollenstreek : [herziene uitgave]

Instrumentarium om de landschappelijke kwaliteitswinst zichtbaar te maken. De landschappelijke tegenprestaties die in aanmerking komen in dit gebied worden geïnventariseerd. Het betreft de aanleg van houtige beplantingen, de aanleg van biotopen, beschermende maatregelen in het kader van 'bollen en weidevogels', het vergroten van de oppervlakte natuur, verbindingszones aanleggen, het aanpakken van verrommeling, het versterken van zichtlijnen en openheid van het landschap, het aanleggen van bufferzones, het inpassen van cultuurhistorische elementen en de aanleg van recreatieve route

Eindverslag Ecozone Lisse : een waterkant met toekomst

Uitbreiding van de begraafplaats ‘Duinhof' was alleen mogelijk in het Keukenhofbos. Het Keukenhofbos maakt deel uit van de Provinciale Ecologische Hoofdstructuur (PEHS). Na langdurige en intensieve onderhandelingen hebben diverse belanghebbende partijen een samenwerkingsovereenkomst gesloten om een uitbreiding van de begraafplaats in het Keukenhofbos mogelijk te maken. In de overeenkomst is mede bepaald waar en hoe compensatie in de vorm van nieuwe natuur- en landschapselementen plaats moet vinden. Ter uitwerking van de compensatie is in 2001 de projectgroep ‘Ecozone Lisse’ opgericht. De opdracht van de projectgroep was het realiseren van ecologische corridors die samen een netwerk van verbindingen vormen tussen het Keukenhofbos en de bebouwing van Lisse met de Ringsloot en de Poelpolder en uiteindelijk de Ringvaart van de Haarlemmermeer. De corridors moeten gaan fungeren als leef- en verspreidingsgebied van flora en fauna tussen de genoemde gebieden en zodoende een waardevolle aanvulling vormen op de verbindingen tussen gebieden die deel uitmaken van de PEH

Ecozone langs bollenvelden goed te combineren met teelt

Fauna en flora zijn gebaat met ecozone langs bollenvelden tussen het Keukenhofbos en de ringvaart van de Haarlemmermeerpolde

Randvoorwaarden bloembollenteelt ontleend aan eisen en wensen vanuit beleid en maatschappij

De steeds scherpere randvoorwaarden die t.a.v. emissie van mineralen en middelen naar het milieu worden gesteld, vragen om de ontwikkeling van duurzame bloembollenteelt. Om aan diverse eisen tegemoet te komen zullen bloembollenbedrijven hun bestaande bedrijfsvoering moeten aanpassen ten behoeve van duurzaamheidseisen. Deze publicatie richt zich op de probleemanalyse aan de hand van een aantal hoofdthema's: emissie naar het milieu, ruimtelijke ordening, natuurontwikkeling en waterproblematiek. Het doel is om vanuit vastgesteld beleid, voorgenomen beleid toekomstige randvoorwaarden af te leiden waaraan bloembollenbedrijven moeten voldoen. Deze criteria zullen worden gebruikt bij de beoordeling van een aantal fictieve bedrijven op hun perspectieven voor de toekomst tot 2015. Voor deze bedrijfstypen worden uiteindelijk oplossingsrichtingen op bedrijfsniveau aangegeven en zij worden beoordeeld op hun duurzaamheid. In het eerste deel van de publicatie wordt een beschrijving van de sector en de milieuproblematiek gegeven. Vervolgens wordt ingegaan op specifieke zaken in de drie traditionele teeltgebieden op zand: "de Bollenstreek", "Kennemerland" en "De Noord". Afgesloten wordt met een vertaling van de randvoorwaarden naar toetsingscriteria op bedrijfsnivea

Are Ecosystem Engineering Traits Fixed or Flexible : A Study on Clonal Expansion Strategies in Co-occurring Dune Grasses

Many vegetated coastal ecosystems are formed through ecosystem engineering by clonal vegetation. Recent work highlights that the spatial shoot organization of the vegetation determines local sediment accretion and subsequently emerging landscape morphology. While this key engineering trait has been found to differ between species and prevailing environmental conditions, it remains unknown how the interplay of both factors drive shoot organization and therefore landscape morphology. Here, we compared the spatial shoot organization of young, clonally expanding plants of the two dominant European dune grass species: sand couch (Elytrigia juncea) and marram grass (Ammophila arenaria) across a range of coastal dune environments (from Denmark to France). Our results reveal that, on average, sand couch deployed a more dispersed shoot organization than marram grass, which has a patchy (Lévy-like) organization. Whereas sand couch exhibited the same expansion strategy independent of environmental conditions, marram grass demonstrated a large intraspecific variation which correlated to soil organic matter, temperature and grain size. Shoot patterns ranged from a clumped organization correlating to relatively high soil organic matter contents, temperature and small grain sizes, to a patchy configuration with intermediate conditions, and a dispersed organization with low soil organic matter, temperature and large grain size. We conclude that marram grass is flexible in adjusting its engineering capacity in response to environmental conditions, while sand couch instead follows a fixed expansion strategy, illustrating that shoot organization results from the interaction of both species-specific and environmental-specific trait expression

BPR best practices for the healthcare domain

Healthcare providers are under pressure to work more efficiently and in a more patient-focused way. One possible way to achieve this is to launch Business Process Redesign (BPR) initiatives, which focus on changing the structure of the involved processes and using IT as an enabler for such changes. In this paper, we argue that a list of historically successful improvement tactics, the BPR best practices, are a highly suitable ingredient for such efforts in the healthcare domain. Our assessment is based on the analysis of 14 case studies. The insights obtained by the analysis also led to an extension of the original set of best practices

Establishing cordgrass plants cluster their shoots to avoid ecosystem engineering

Vegetated coastal ecosystems such as salt marshes, dunes and seagrass meadows occur at the land–sea interface—a dynamic environment typified by harsh growing conditions. These ecosystems are known as biogeomorphic landscapes because their functioning depends on biophysical interactions by which organisms engineer landforms to their own benefit. The strength of such biogeomorphic feedbacks depends on plant traits, such as stem flexibility and shoot density. Recent work demonstrated that dune grasses with similar morphological traits can build contrasting landscapes due to differences in their spatial shoot organization. However, in contrast to dune grasses that trap and stabilize sand particles in aeolian landscapes, flow attenuation in aquatic environments can generate scouring around plant stems and cause uprooting, leading to establishment thresholds for young plants. Yet, it remains unknown how findings from aeolian landscapes translate to aquatic systems and how young clonally expanding plants in hydrodynamically exposed conditions overcome these establishment thresholds by optimizing shoot placement. Here, we measured shoot patterns of 90 establishing cordgrass patches Spartina anglica at 18 European field sites that cover a broad range of hydrodynamic conditions. Next, we carried out a field experiment to investigate how observed spatial shoot patterns affect plant–sediment feedbacks. Surprisingly, field survey analyses reveal highly consistent clustered shoot patterns, regardless of environmental conditions. Experimental results demonstrate that this clustered pattern minimizes scouring compared to densely clumped organizations typically observed in established patches. Synthesis. In contrast to earlier findings highlighting that establishing dune grasses optimize their landscape engineering capacity via a flexible shoot placement strategy, we find that cordgrass instead follows a fixed strategy that minimizes engineering effects in its early life stages. We suggest that marsh grasses avoid physical stress and associated establishment thresholds in their early life stage, and switch to an ecosystem engineering strategy once established. These findings shed new light on how plant traits interact with their environment to shape the landscape and pave the way for improved restoration designs by mimicking the natural shoot organization of establishing vegetation. Read the free Plain Language Summary for this article on the Journal blog.</p