A Review of the Risk Factors for Diabetic Foot Ulceration

Background: The incidence of ulceration of foot in diabetic patients ranges from 4-13%. The financial burden is also very high. The cost of treating a single foot ulcer in the United States approach 28000$ over a period of two years. The main risk factors for diabetic foot ulcers include sensory neuropathy, lower limb ischemia, and trauma. However, these risk factors are to some degree preventable. Objective: To know the risk factors for the development of diabetic foot ulcers. Patients and Methods: A cross sectional study done in Baquba teaching hospital over a period of one year (August 2016 – August 2017). One hundred patients complaining from diabetic foot ulcer (with or without infection and/or gangrene) admitted to Baquba teaching hospital. A forma containing a list of risk factors, both local and general made for each patient and the risk factors documented. The forma used in the study mention the name of the patient, gender, age, and the local and general risk factors for the development of the diabetic foot ulcer. The percentage of occurrence of each of the risk factors calculated. Such risk factors include are local risk factors as, peripheral sensory neuropathy, vascular insufficiency, history foot ulcer/amputation, limited joint mobility, presence of callus, structural foot deformity, trauma and improperly fitted shoes. General risk factors include as impaired vision, poor glycemic control, peripheral vascular disease, renal impairment, and older age. Ages older than sixty years is considered as older age group. Results: The study revealed that the main two factors are peripheral sensory neuropathy (94%) and poor glycemic control (78%). These are followed by three common risk factors which are history of foot ulcer/amputation (66%), impaired vision (60%), and older age (57%). Other risk factors in order of frequency of occurrence are trauma and improperly fitted shoes (56%), prolonged elevated pressure (50%), presence of callus (36%), structural foot deformity (24%), vascular insufficiency (20%), and renal impairment (11%). Conclusion: Most of the risk factors are preventable by good glycemic control and awaring the patient of these factors to avoid lower limb amputation. Therefore early identification of risk factors for the development of ulceration of diabetic foot and initiation of appropriate treatment decrease the occurrence of complications, including the need for amputation. Also, knowing the risk factors for foot ulceration in diabetic patient is of utmost importance for early and better treatment of diabetic foot ulcers. There is an evolved need to educate and make awareness of diabetes and its associated complications, especially among populations living in the rural areas

Distribution of plantar pressure in healthy controls and patients with type 1 and 2 diabetes

WSTĘP. Celem pracy jest ocena rozkładu podeszwowych nacisków w grupie osób zdrowych i chorych na cukrzycę typu 1 i 2 przy obecności lub braku neuropatii ruchowo-czuciowej. Opisane badania stanowią wstęp do opracowania pierwszego polskiego obuwia profilaktycznego, uwzględniającego odciążenie miejsc wysokiego ryzyka owrzodzenia na stopie. MATERIAŁ I METODY. Przebadano grupę 215 zdrowych osób, 56 osób chorych na cukrzycę typu 1, 61 chorych na cukrzycę typu 2. Badano zaawansowanie przewlekłych powikłań cukrzycy, szczególnie neuropatii, którą oceniano na podstawie skali NDS, NSS i przewodnictwa nerwowego. Pomiar nacisku [N/cm2] wykonano za pomocą systemu Emed-SF V2.1. WYNIKI BADAŃ. Wśród osób zdrowych stwierdzono największe naciski pod 2 (38,8 N/cm2) i 3 głową (33,4 N/cm2) kości śródstopia. Podobne wyniki uzyskano w populacji osób chorych na cukrzycę typu 1. U chorych na cukrzycę typu 2 ciśnienie pod 2 (45,5 N/cm2), 3 (39,6 N/cm2), 4 (31,8 N/cm2) głową kości śródstopia było statystycznie istotnie wyższe w porównaniu z populacją zdrowych osób. Podobnie wysokie ciśnienie stwierdzono pod 3 i 4 głową kości śródstopia w cukrzycy typu 2 powikłanej neuropatią. WNIOSKI. 1. Miejscami największego nacisku u osób zdrowych są: paluch, pięta, 2 i 3 głowa kości śródstopia. 2. U chorych na cukrzycę typu 2 naciski na 2, 3, 4 i 5 głowie kości śródstopia są istotnie statystycznie większe niż u osób zdrowych i chorych na cukrzycę typu 1. 3. U chorych na cukrzycę typu 2 powikłaną neuropatią ruchową i czuciową najwyższe naciski występują na 3 i 4 głowie kości śródstopia i różnią się one istotnie statystycznie od grupy osób zdrowych. 4. Szczególnych zabiegów prewencyjnych w postaci odciążenia główek kości śródstopia wymagają chorzy na cukrzycę typu 2, zwłaszcza powikłaną neuropatią ruchowo-czuciową.OBJECTIVE. To investigate the distribution of plantar pressures in healthy subjects and in patients with type 1 and 2 diabetes with or without sensorimotor neuropathy (SMN). The paper opens a series of studies aiming at the construction of the first Polish prophylactic footwear, which would offload the sites at high risk of plantar foot ulceration. MATERIAL AND METHODS. We studied 215 healthy subjects, 56 patients with type 1 diabetes, and 61 patients with type 2 diabetes. Chronic complications of diabetes were evaluated, especially neuropathy based upon NDS score, NSS score and neural conduction. We used the Emed-SF V2.1 system to measure plantar pressures [N/cm2]. RESULTS. Among the healthy individuals the highest pressures were observed below the second and the third metatarsal head (38,8 N/cm2 and 33,4 N/cm2, respectively). Similar results were found in the group of type 1 diabetes patients. However, the patients with type 2 diabetes mellitus had statistically significant higher pressures below the second, the third, and the fourth metatarsal head when compared with non-diabetic controls (45,5 N/cm2, 39,6 N/cm2, 31,8 N/cm2, respectively). Similar results below the third and fourth metatarsal head were observed in the group of type 2 diabetes patients complicated by diabetic neuropathy. CONCLUSIONS. 1. The highest pressures in healthy subjects were identified under great toe, the second and third metatarsal head. 2. Patients with type 2 diabetes have significantly higher pressures under the second through fifth metatarsal heads as compared with healthy subjects and type 1 diabetics. 3. In patients with type 2 diabetes complicated by SMN the highest pressures are found under the third and fourth metatarsal head, being significantly different from healthy subjects. 4. Special preventive procedures i.e. offloading metatarsal heads are necessary in patients with type 2 diabetes, especially those with concomitant SMN

Distribution of plantar pressure in healthy controls and patients with type 1 and 2 diabetes

WSTĘP. Celem pracy jest ocena rozkładu podeszwowych nacisków w grupie osób zdrowych i chorych na cukrzycę typu 1 i 2 przy obecności lub braku neuropatii ruchowo-czuciowej. Opisane badania stanowią wstęp do opracowania pierwszego polskiego obuwia profilaktycznego, uwzględniającego odciążenie miejsc wysokiego ryzyka owrzodzenia na stopie. MATERIAŁ I METODY. Przebadano grupę 215 zdrowych osób, 56 osób chorych na cukrzycę typu 1, 61 chorych na cukrzycę typu 2. Badano zaawansowanie przewlekłych powikłań cukrzycy, szczególnie neuropatii, którą oceniano na podstawie skali NDS, NSS i przewodnictwa nerwowego. Pomiar nacisku [N/cm2] wykonano za pomocą systemu Emed-SF V2.1. WYNIKI BADAŃ. Wśród osób zdrowych stwierdzono największe naciski pod 2 (38,8 N/cm2) i 3 głową (33,4 N/cm2) kości śródstopia. Podobne wyniki uzyskano w populacji osób chorych na cukrzycę typu 1. U chorych na cukrzycę typu 2 ciśnienie pod 2 (45,5 N/cm2), 3 (39,6 N/cm2), 4 (31,8 N/cm2) głową kości śródstopia było statystycznie istotnie wyższe w porównaniu z populacją zdrowych osób. Podobnie wysokie ciśnienie stwierdzono pod 3 i 4 głową kości śródstopia w cukrzycy typu 2 powikłanej neuropatią. WNIOSKI. 1. Miejscami największego nacisku u osób zdrowych są: paluch, pięta, 2 i 3 głowa kości śródstopia. 2. U chorych na cukrzycę typu 2 naciski na 2, 3, 4 i 5 głowie kości śródstopia są istotnie statystycznie większe niż u osób zdrowych i chorych na cukrzycę typu 1. 3. U chorych na cukrzycę typu 2 powikłaną neuropatią ruchową i czuciową najwyższe naciski występują na 3 i 4 głowie kości śródstopia i różnią się one istotnie statystycznie od grupy osób zdrowych. 4. Szczególnych zabiegów prewencyjnych w postaci odciążenia główek kości śródstopia wymagają chorzy na cukrzycę typu 2, zwłaszcza powikłaną neuropatią ruchowo-czuciową.OBJECTIVE. To investigate the distribution of plantar pressures in healthy subjects and in patients with type 1 and 2 diabetes with or without sensorimotor neuropathy (SMN). The paper opens a series of studies aiming at the construction of the first Polish prophylactic footwear, which would offload the sites at high risk of plantar foot ulceration. MATERIAL AND METHODS. We studied 215 healthy subjects, 56 patients with type 1 diabetes, and 61 patients with type 2 diabetes. Chronic complications of diabetes were evaluated, especially neuropathy based upon NDS score, NSS score and neural conduction. We used the Emed-SF V2.1 system to measure plantar pressures [N/cm2]. RESULTS. Among the healthy individuals the highest pressures were observed below the second and the third metatarsal head (38,8 N/cm2 and 33,4 N/cm2, respectively). Similar results were found in the group of type 1 diabetes patients. However, the patients with type 2 diabetes mellitus had statistically significant higher pressures below the second, the third, and the fourth metatarsal head when compared with non-diabetic controls (45,5 N/cm2, 39,6 N/cm2, 31,8 N/cm2, respectively). Similar results below the third and fourth metatarsal head were observed in the group of type 2 diabetes patients complicated by diabetic neuropathy. CONCLUSIONS. 1. The highest pressures in healthy subjects were identified under great toe, the second and third metatarsal head. 2. Patients with type 2 diabetes have significantly higher pressures under the second through fifth metatarsal heads as compared with healthy subjects and type 1 diabetics. 3. In patients with type 2 diabetes complicated by SMN the highest pressures are found under the third and fourth metatarsal head, being significantly different from healthy subjects. 4. Special preventive procedures i.e. offloading metatarsal heads are necessary in patients with type 2 diabetes, especially those with concomitant SMN

Enquête sur la pratique du débridement de plaie en soins infirmiers au Québec

Cette étude sur la pratique du débridement en soins infirmiers au Québec précède l'adoption, en janvier 2003, du projet de loi no 90 qui, entre autres confirme le rôle accru de l'infirmière en soins de plaie. Le débridement ou retrait du tissu dévitalisé d'une plaie, fait l'objet d'un consensus scientifique quant à son importance pour la cicatrisation. Il fait partie intégrante des soins de plaie mais doit être soutenu par les ressources de même que les connaissances et les habiletés nécessaires. Or, aucune étude à ce jour ne permet de connaître la situation réelle de cette pratique. Cette enquête descriptive transversale par questionnaires postaux vise donc à établir, pour la première fois, le profil de la pratique du débridement en soins infirmiers. Elle décrit les ressources des milieux (les ressources humaines incluant l'expérience et la formation des infirmières pratiquant le débridement, les ressources documentaires d'encadrement et les ressources matérielles)."--Résumé abrégé par UMI

Implementing the Chronic Care Model to Improve Diabetes Care in the Community: Translating Theory to Practice

Diabetes mellitus is a prevalent, costly condition associated with substantial morbidity and mortality. It is an important public health problem as it is equally burdensome to individuals and to society, and disproportionately affects disadvantaged people and nations. Despite the number of possibilities for reducing much of this burden, the incidence of diabetes continues to grow. New approaches to how diabetes care is delivered are needed to improve care at the patient, provider, community, and health systems levels. It was therefore our objective to explore the effectiveness of implementing a multifaceted diabetes care intervention, based on the Chronic Care Model, into an underserved community, with the goal of changing the way diabetes care is delivered to improve outcomes in patients who receive their diabetes care in the primary care setting. A marked decline in HbA1c was observed in the multifaceted intervention group (-0.6%, p=0.008) but not in the other groups. The magnitude of the association remained strong after adjustment for clustering (p=0.01). The same pattern was observed for a decline in Non-HDL-c and for the proportion of participants who self-monitor blood glucose (SMBG) in the multifaceted intervention group (Non-HDL-c: -10.4 mg/dl, p=0.24; SMBG: +22.2%, p<0.0001) with statistically significant between group differences in improvement (Non-HDL-c: p=0.05; SMBG: p=0.03) after adjustment. The multifaceted intervention group also showed improvement in diabetes knowledge test scores (+6.7%, p=0.07), and empowerment scores (+2, p=0.02). Secondary analyses revealed that psychosocial and psychological factors accounted for a greater amount of the variation in HbA1c, Non-HDLc, and blood pressure values than clinical factors, and are important in contributing to improvement. The improvements observed in HbA1c, systolic and diastolic blood pressure, and the proportion of participants who self monitor their blood glucose at 12-month follow-up were sustained at 36-month follow-up in all study groups. Additional improvements occurred in Non-HDLc levels in all study groups, and quality of well-being scores in the multifaceted intervention group, but not the other groups. These findings are important as they help to close a gap in the literature on improving the quality of care for people with diabetes through redesigning the process of diabetes care delivery