Can be effectively controlled visceral cancer related pain with using pharmacological treatment?

Pain occurring in many patients suffering from cancer. Despite the currently available therapeutic methods, many patients still suffer from bad pain control, especially in the advanced stages of the illness. In some types of cancer, such as pancreatic cancer pain occurs in almost all patients. For many years now in clinical practice is used the pharmacological treatment diagram suggested by WHO, according to which the selection of analgesics is done according on the severity of pain. When pharmacological treatment is not sufficiently effective advanced methods of treatment are used: local anesthesia techniques, destruction of the neural structures were performed. In the present case of a patient with pancreatic cancer have been treated with pharmacological methods, according to the severity of pain, in accordance with the treatment diagram. Due to the fact that not always the visceral pain can be effectively treated with pure mu opioid receptor agonist, for this patient oxycodone were used. Main mechanism of action of oxycodone is related to the stimulation of central and peripheral mu and kappa opioid receptors. Kappa opioid receptors are involved in the mechanisms of visceral pain, and therefore the drug is highly effective in visceral pain. Because of the concomitant diseases and their treatment invasive techniques were not possible. The efficacy of oxycodone in visceral pain were confirmed in case of the patient with pancreatic cancer pain. The proposed treatment, after the modification has brought pain relief without significant side effects

Czy stosując farmakoterapię, można skutecznie kontrolować bóle trzewne u chorych na nowotwór?

Dolegliwości bólowe często występują u pacjentów chorujących na nowotwór. Pomimo dostępnych metod wciąż wielu z nich cierpi z powodu złej kontroli bólu, szczególnie w zaawansowanej fazie choroby nowotworowej. W niektórych rodzajach nowotworów, jak na przykład w raku trzustki, ból jest obecny u prawie wszystkich pacjentów. Od wielu lat w praktyce klinicznej stosowany jest schemat leczenia farmakologicznego zaproponowany przez WHO, według którego wyboru leku przeciwbólowego dokonuje się w zależności od nasilenia dolegliwości bólowych. W sytuacjach, kiedy leczenie farmakologiczne nie jest dostatecznie efektywne, stosowane są metody zaawansowane: techniki znieczulenia miejscowego, zabiegi neurodestrukcyjne. W prezentowanym przypadku u pacjenta z rakiem trzustki zastosowano leczenie farmakologiczne, weryfikując je stosownie do narastania dolegliwości bólowych, zgodnie z obowiązującymi zasadami. Ze względu na to, że ból trzewny nie zawsze można skutecznie leczyć czystymi agonistami receptora opioidowego typu mi, u pacjenta zastosowano oksykodon. Główny mechanizm działania oksykodonu jest związany z pobudzaniem obwodowych i ośrodkowych receptorów opioidowych typu mi oraz kappa. Receptory opioidowe typu kappa uczestniczą w mechanizmach powstawania bólu trzewnego, dlatego też lek ten wykazuje wysoką skuteczność w znoszeniu bólu trzewnego. Ze względu na współistniejące schorzenia i ich leczenie nie było możliwości zastosowania technik inwazyjnych. Skuteczność oksykodonu w znoszeniu bólu trzewnego potwierdza zaprezentowany przypadek pacjenta z bólem w przebiegu nowotworu trzustki. Zaproponowane leczenie, po jego modyfikacji, przyniosło ulgę w dolegliwościach bólowych, nie powodując istotnych objawów niepożądanych.Medycyna Paliatywna w Praktyce 2014; 8, 3: 125–12

Identification of epidural space in the sacral spine by means of a thermolesion needle and an radiofrequency (RF) generator - a preliminary report

Caudal epidural injections are one of the commonly used interventions in managing chronic low back pain. The caudal approach to epidural space was first reported by Sicard in 1901. Injection of steroids to treat low back pain was introduced in 1952. Corticosteroids delivered into epidural space demonstrate higher local concentrations over an inflamed nerve root and will be more effective than a steroid administered either orally or by intramuscular injection. The clinical effectiveness evaluations fill the literature with various types of reports including randomised clinical trials, prospective trials, retrospective studies, case reports, and meta-analyses. Evidence from all types of evaluations with regard to clinical outcomes and cost-effectiveness of caudal epidural injections is encouraging. Reports of the effectiveness of all types of epidural steroids vary from 18% to 90%. One of the reasons for this discrepancy is the difficulty in accurate identification of caudal epidural space and inaccurate needle placement when performed without imaging guidance in a substantial number of patients. Caudal epidural injection is a safe, effective technique when performed with due care. In many centres this procedure is performed under fluoroscopic or ultrasound guidance. In our study we used stimulation with a radiofreqency needle to identify caudal epidural space for low back pain treatment (30 patients).Caudal epidural injections are one of the commonly used interventions in managing chronic low back pain. The caudal approach to epidural space was first reported by Sicard in 1901. Injection of steroids to treat low back pain was introduced in 1952. Corticosteroids delivered into epidural space demonstrate higher local concentrations over an inflamed nerve root and will be more effective than a steroid administered either orally or by intramuscular injection. The clinical effectiveness evaluations fill the literature with various types of reports including randomised clinical trials, prospective trials, retrospective studies, case reports, and meta-analyses. Evidence from all types of evaluations with regard to clinical outcomes and cost-effectiveness of caudal epidural injections is encouraging. Reports of the effectiveness of all types of epidural steroids vary from 18% to 90%. One of the reasons for this discrepancy is the difficulty in accurate identification of caudal epidural space and inaccurate needle placement when performed without imaging guidance in a substantial number of patients. Caudal epidural injection is a safe, effective technique when performed with due care. In many centres this procedure is performed under fluoroscopic or ultrasound guidance. In our study we used stimulation with a radiofreqency needle to identify caudal epidural space for low back pain treatment (30 patients)

Zastosowanie silnie działających opioidów w leczeniu bólu nienowotworowego

Przewlekły ból nienowotworowy o znacznym stopniu natężenia jest poważnym problemem. Mimo dostępnośœci różnych możliwoœci terapii wielu pacjentów jest niedostatecznie lub źle leczonych. W licznych publikacjach wykazano skutecznoœść leczenia przewlekłego bólu nienowotworowego za pomocą silnych leków opioidowych. Jednak ten sposób postępowania w dalszym ciągu budzi wiele kontrowersji. Wielu lekarzy, a także pacjentów obawia siê uzależnienia od opioidów. W niniejszej pracy przedstawiono podstawowe zasady zastosowania opioidów w leczeniu bólu nienowotworowego, korzyœci wynikające z takiego postępowania i ryzyko, jakie się z nim wiąże

Estimation of therapeutic value of radiofrequency lesion of Gasserian ganglion with an addition of pentoxyphilline and methylprednisolone

Background. Trigeminal neuralgia: sudden, usually unilateral, severe brief stubbing recurrent pain in the distribution of trigeminal nerve. Radiofrequency thermocoagulation (RT) of the Gasserian ganglion is one of the surgical procedure used in the treatment of trigeminal neuralgia. The aim of this study is to assess the effectiveness of intraoperative injection of pentoxyphilline and methylprednisolone in comparison with saline to prevent postoperative inflammation caused by radiofrequency lesion. Material and method. The research was made in 65 patients treated by radiofrequency because of trigeminal neuralgia. The patients were randomly divided into three groups. During radiofrequency the first group has received methylprednisolone, the second pentoxyphilline, and the there’d isotonic salt solution (control). Efficiency of that treatment was estimated according to NRS, MPQ, the five-degree scale of pain relief. The research was done in four time intervals (2 hours, 7, 30, 90 days after RT). Results. The pain relief was obtained in 72.31% of patients. The group receiving pentoxyphilline during RT has definitely obtained better results in all parameters than the other groups. Side effects after RT was observed in 33 cases in the first two weeks. Slightly lower number of side effects has occurred in pentoxyphilline group. Patients received locally penthoxiphiline during RT showed better pain relief during whole observation period (90 days) than control. The duration of pain did not influence the effect of RT treatment of trigeminal neuralgia. Conclusions. Patients who received locally pentoxyphilline during RT showed better pain relief during whole observation period (90 days) than control. The locally applicated methyloprednisolone did not influence the effect of RT. Patients received locally penthoxiphiline during RT had less side effects than patients from other groups.Wstęp. Neuralgia trójdzielna jest zespołem bólowym charakteryzującym się napadowym, silnym bólem w zakresie unerwienia nerwu trójdzielnego. Jednym ze sposobów jej leczenia jest termolezja zwoju Gassera. Celem niniejszej pracy jest próba określenia, czy miejscowe zastosowanie metyloprednizolonu i pentoksyfiliny wpływa na skuteczność zabiegu termolezji zwoju Gassera oraz czy badane leki powodują działania niepożądane. Materiał i metody. Badaniem objęto 65 chorych, których podzielono na 3 grupy. Podczas termolezji w miejscu uszkodzenia w poszczególnych grupach podawano metyloprednizolon, pentoksyfilinę i sól fizjologiczną. Skuteczność zabiegu oceniano na podstawie skali numerycznej, kwestionariusza MPQ oraz słownej skali oceny ulgi. Oceny dokonywano w wybranych punktach czasowych (2 godz., 7, 30, 90 dni po zabiegu). Wyniki. Ulgę w dolegliwościach bólowych odczuło 72,3% pacjentów. W grupie otrzymującej pentoksyfilinę skuteczność zabiegu była większa niż w pozostałych grupach. Prawidłowość ta była znamienna we wszystkich badanych parametrach. Działania niepożądane po zabiegu termolezji obserwowano w pierwszych 2 tygodniach po zabiegu u 33 badanych. Nieco mniejszą liczbę działań niepożądanych stwierdzono w grupie pacjentów otrzymujących pentoksyfilinę. Wnioski. Pentoksyfilina podawana miejscowo powodowała istotnie lepsze wyniki termolezji utrzymujące się przez cały okres obserwacji (90 dni). Podawany miejscowo metylprednizolon nie wpływał znacząco na efekt leczenia metodą termolezji. W grupie otrzymującej pentoksyfilinę odsetek chorych, u których wystąpiły działania niepożądane, był nieco mniejszy

Neuropatia po chemioterapii leczona tapentadolem — opis przypadku

Neuropathic pain is a pain caused by damage or disease affecting the somatosensory nervous system (peripheral or central). There may be various origins of NP, such as infection, trauma, metabolic disorders, chemotherapy, surgery and/or neural compression. Patients usually report a continuous burning pain, which may be accompanied by paroxysms of lancinating or electrical pain — spontaneous or secondary to small stimuli. Pain may occur as response to a painful stimulus (hyperalgesia), or in response to non-painful stimuli (allodynia). Neuropathic pain is difficult to treat because of different symptoms and mechanisms involved in its occurrence. Although opioid analgesics can be an effective treatment option in many cases of severe chronic pain, in many cases of neuropathic pain conditions using them alone may not be fully effective. Opioids are usually considered as a second or third line treatment option in neuropathic pain. In many cases an effective treatment cannot be achieved due to poor tolerability of it or side effects. Tapentadol prolonged release, a centrally acting analgesic with 2 mechanisms of action, μ-opioid receptor agonist and noradrenaline reuptake inhibitor, provides strong and reliable analgesia across a range of indications, including nociceptive, neuropathic, and mixed types of chronic pain, and is associated with an improved tolerability profile relative to classic opioid analgesics. The purpose of this article was to demonstrate clinical efficacy of tapentadol PR in association to pregabalin for the treatment of neuropathic pain caused by oxaliplatin chemotherapy.Ból neuropatyczny jest to ból spowodowany uszkodzeniem lub chorobą somatosensorycznej części układu nerwowego (obwodowego lub ośrodkowego). Jego przyczyny mogą być różne: infekcja, uraz, zaburzenia metaboliczne, chemioterapia, zabieg chirurgiczny, ucisk na struktury nerwowe. Pacjenci zazwyczaj odczuwają stały palący ból, któremu mogą towarzyszyć gwałtowne zaostrzenia w postaci napadowego, przeszywającego bólu pojawiającego się spontanicznie bądź w reakcji na niewielki bodziec wyzwalający. Ból może być wyzwalany w odpowiedzi na stymulację bólową (hiperalgezja) lub bodziec niebólowy (alodynia). Ból neuropatyczny jest trudny do leczenia ze względu na różnorodne objawy i mechanizmy zaangażowane w jego powstawanie. Chociaż analgetyki opioidowe mogą być skutecznym narzędziem terapeutycznym w przypadku bólu przewlekłego o dużym nasileniu, to ich zastosowanie w leczeniu bólu neuropatycznego może nie być w pełni skuteczne. Zastosowanie opioidów w leczeniu bólu neuropatycznego zazwyczaj jest rozważane jako terapia drugiego lub trzeciego wyboru. W wielu przypadkach nie udaje się uzyskać skuteczności terapeutycznej ze względu na ich złą tolerancję i występujące po ich zastosowaniu działania niepożądane. Tapentadol o przedłużonym uwalnianiu, lek o działaniu ośrodkowym o podwójnym mechanizmie działania (agonista receptora μ-opioidowego i inhibitor wychwytu zwrotnego noradrenaliny), zapewnia silne i skuteczne działanie przeciwbólowe w wielu wskazaniach, zarówno w bólu nocyceptywnym, jak i w neuropatycznym, a także w bólu przewlekłym o złożonym charakterze. Jest lekiem o lepszym profilu tolerancji w leczeniu bólu przewlekłego w stosunku do klasycznych opioidów. Celem niniejszej pracy jest wykazanie klinicznej skuteczności tapentadolu o przedłużonym uwalnianiu w połączeniu z pregabaliną w leczeniu bólu neuropatycznego po chemioterapii z zastosowaniem oksaliplatyny

Buprenorfina – opioid o unikalnych właściwościach

Opioid analgesics are the basis for the treatment of moderate and severe pain, regardless of its etiology. Opioids used in clinical practice differ significantly in terms of pharmacological properties.The differences allowto adjust individual medicine, what increases both the effectiveness and the safety of treatment. Buprenorphine is an opioid analgesic with special properties that are still not fully understood. The medicine is widely used to treat both acute and chronic pain, both in non-cancer pain and cancer patients, also as a substitution therapy for drug addicts. A unique, different from other opioids, pharmacological and clinical profile of buprenorphine has been demonstrated in numerous experimental and clinical studies, conducted in various chronic pain syndromes. The most important clinical aspects relate to the safety profile of buprenorphine and include ceiling effect for respiratory depression, low risk of constipation, less effect on the CNS in comparison to other strong opioids, little or no immunosuppressive effect, inhibition of hyperalgesia, no accumulation in renal impairment, and minimal risk of drug-drug interactions. These aspects make buprenorphine valuable therapeutic option in chronic pain treatment. In the paper the authors discuss the most relevant aspects for clinician: pharmacodynamics, pharmacokinetics, safety profile of buprenorphine and its effectiveness in the variety of chronic pain syndromes and in other chronic diseases.Analgetyki opioidowe stanowią podstawę leczenia bólu o umiarkowanym i silnym natężeniu, niezależnie od jego etiologii. Opioidy stosowane w praktyce klinicznej różnią się między sobą w istotny sposób właściwościami farmakologicznymi, a różnice te pozwalają na indywidualny dobór leku dla danego pacjenta, co zwiększa zarówno skuteczność, jak i bezpieczeństwo leczenia. Buprenorfina jest analgetykiem opioidowym o szczególnych, i nadal nie w pełni poznanych właściwościach. Lek jest szeroko stosowany zarówno w leczeniu bólu ostrego i przewlekłego, w bólu nienowotworowym, jak i u chorych na nowotwory, a także w terapii substytucyjnej u osób uzależnionych od opioidów. Unikalny, odmienny od innych opioidów, profil farmakologiczny buprenorfiny został potwierdzony w licznych badaniach eksperymentalnych i klinicznych, w leczeniu bólu przewlekłego o różnej etiologii. Najistotniejsze aspekty kliniczne dotyczą profilu bezpieczeństwa buprenorfiny i obejmują efekt pułapowy dla depresji oddechowej, niskie ryzyko wywołania zaparcia stolca, mniejsze niż w przypadku innych opioidów niekorzystne działania ośrodkowe, brak działania immunosupresyjnego, hamowanie hiperalgezji, brak kumulacji w niewydolności nerek i niewielkie ryzyko interakcji lekowych. Powyższe własności leku powodują, iż buprenorfina stanowi atrakcyjną opcję terapeutyczną w leczeniu bólu przewlekłego. W pracy przedstawiono najistotniejsze z punktu widzenia klinicysty aspekty farmakodynamiki, farmakokinetyki, profil bezpieczeństwa buprenorfiny i jej skuteczność w różnorodnych zespołach bólu przewlekłego i możliwość stosowania w innych, przewlekłych schorzeniach

Neuropathic pain after chemotherapy treated with tapentadol : a case report

Neuropathic pain is a pain caused by damage or disease affecting the somatosensory nervous system (peripheral or central). There may be various origins of NP, such as infection, trauma, metabolic disorders, chemotherapy, surgery and/or neural compression. Patients usually report a continuous burning pain, which may be accompanied by paroxysms of lancinating or electrical pain - spontaneous or secondary to small stimuli. Pain may occur as response to a painful stimulus (hyperalgesia), or in response to non-painful stimuli (allodynia). Neuropathic pain is difficult to treat because of different symptoms and mechanisms involved in its occurrence. Although opioid analgesics can be an effective treatment option in many cases of severe chronic pain, in many cases of neuropathic pain conditions using them alone may not be fully effective. Opioids are usually considered as a second or third line treatment option in neuropathic pain. In many cases an effective treatment cannot be achieved due to poor tolerability of it or side effects. Tapentadol prolonged release, a centrally acting analgesic with 2 mechanisms of action, μ-opioid receptor agonist and noradrenaline reuptake inhibitor, provides strong and reliable analgesia across a range of indications, including nociceptive, neuropathic, and mixed types of chronic pain, and is associated with an improved tolerability profile relative to classic opioid analgesics. The purpose of this article was to demonstrate clinical efficacy of tapentadol PR in association to pregabalin for the treatment of neuropathic pain caused by oxaliplatin chemotherapy