Background. Trigeminal neuralgia: sudden, usually unilateral, severe brief stubbing recurrent pain in the
distribution of trigeminal nerve. Radiofrequency thermocoagulation (RT) of the Gasserian ganglion is one of
the surgical procedure used in the treatment of trigeminal neuralgia. The aim of this study is to assess the
effectiveness of intraoperative injection of pentoxyphilline and methylprednisolone in comparison with
saline to prevent postoperative inflammation caused by radiofrequency lesion.
Material and method. The research was made in 65 patients treated by radiofrequency because of
trigeminal neuralgia. The patients were randomly divided into three groups. During radiofrequency the first group has received methylprednisolone, the second pentoxyphilline, and the there’d isotonic salt solution
(control). Efficiency of that treatment was estimated according to NRS, MPQ, the five-degree scale of pain
relief. The research was done in four time intervals (2 hours, 7, 30, 90 days after RT).
Results. The pain relief was obtained in 72.31% of patients. The group receiving pentoxyphilline during RT
has definitely obtained better results in all parameters than the other groups. Side effects after RT was
observed in 33 cases in the first two weeks. Slightly lower number of side effects has occurred in pentoxyphilline
group. Patients received locally penthoxiphiline during RT showed better pain relief during whole observation
period (90 days) than control. The duration of pain did not influence the effect of RT treatment of
trigeminal neuralgia.
Conclusions. Patients who received locally pentoxyphilline during RT showed better pain relief during whole
observation period (90 days) than control. The locally applicated methyloprednisolone did not influence the
effect of RT. Patients received locally penthoxiphiline during RT had less side effects than patients from other
groups.Wstęp. Neuralgia trójdzielna jest zespołem bólowym charakteryzującym się napadowym, silnym bólem
w zakresie unerwienia nerwu trójdzielnego. Jednym ze sposobów jej leczenia jest termolezja zwoju Gassera.
Celem niniejszej pracy jest próba określenia, czy miejscowe zastosowanie metyloprednizolonu i pentoksyfiliny
wpływa na skuteczność zabiegu termolezji zwoju Gassera oraz czy badane leki powodują działania
niepożądane.
Materiał i metody. Badaniem objęto 65 chorych, których podzielono na 3 grupy. Podczas termolezji
w miejscu uszkodzenia w poszczególnych grupach podawano metyloprednizolon, pentoksyfilinę i sól fizjologiczną.
Skuteczność zabiegu oceniano na podstawie skali numerycznej, kwestionariusza MPQ oraz słownej
skali oceny ulgi. Oceny dokonywano w wybranych punktach czasowych (2 godz., 7, 30, 90 dni po zabiegu).
Wyniki. Ulgę w dolegliwościach bólowych odczuło 72,3% pacjentów. W grupie otrzymującej pentoksyfilinę
skuteczność zabiegu była większa niż w pozostałych grupach. Prawidłowość ta była znamienna we wszystkich
badanych parametrach. Działania niepożądane po zabiegu termolezji obserwowano w pierwszych
2 tygodniach po zabiegu u 33 badanych. Nieco mniejszą liczbę działań niepożądanych stwierdzono
w grupie pacjentów otrzymujących pentoksyfilinę.
Wnioski. Pentoksyfilina podawana miejscowo powodowała istotnie lepsze wyniki termolezji utrzymujące
się przez cały okres obserwacji (90 dni). Podawany miejscowo metylprednizolon nie wpływał znacząco na
efekt leczenia metodą termolezji. W grupie otrzymującej pentoksyfilinę odsetek chorych, u których wystąpiły
działania niepożądane, był nieco mniejszy
