Cone beam CT of the musculoskeletal system : clinical applications

Objectives: The aim of this pictorial review is to illustrate the use of CBCT in a broad spectrum of musculoskeletal disorders and to compare its diagnostic merit with other imaging modalities, such as conventional radiography (CR), Multidetector Computed Tomography (MDCT) and Magnetic Resonance Imaging. Background: Cone Beam Computed Tomography (CBCT) has been widely used for dental imaging for over two decades. Discussion: Current CBCT equipment allows use for imaging of various musculoskeletal applications. Because of its low cost and relatively low irradiation, CBCT may have an emergent role in making a more precise diagnosis, assessment of local extent and follow-up of fractures and dislocations of small bones and joints. Due to its exquisite high spatial resolution, CBCT in combination with arthrography may be the preferred technique for detection and local staging of cartilage lesions in small joints. Evaluation of degenerative joint disorders may be facilitated by CBCT compared to CR, particularly in those anatomical areas in which there is much superposition of adjacent bony structures. The use of CBCT in evaluation of osteomyelitis is restricted to detection of sequestrum formation in chronic osteomyelitis. Miscellaneous applications include assessment of (symptomatic) variants, detection and characterization of tumour and tumour-like conditions of bone. Teaching Points: Review the spectrum of MSK disorders in which CBCT may be complementary to other imaging techniques. Compare the advantages and drawbacks of CBCT compared to other imaging techniques. Define the present and future role of CBCT in musculoskeletal imaging

The many faces of osteomyelitis : a pictorial review

The purpose of this pictorial review is to present an overview of the radioclinical features of osteomyelitis. The presentation of the disease may vary depending on the clinical stage (acute, subacute and chronic), the pathogenesis of the infection and the age of the patient. Thorough knowledge of the basic pathophysiological mechanisms is a prerequisite to understanding the variable imaging appearance of osteomyelitis. Special subtypes of osteomyelitis including CRMO and SAPHO will be discussed very shortly

Bilateral Synchronous Stress Fracture of the Tibia in a Young Female Basketball Player

We present a case of a bilateral synchronous stress fracture of the tibia in a young female basketball player. The patient was initially referred for ultrasound and radiographs of the knees to exclude Osgood-Schlatter disease. Radiographs and subsequent MRI revealed bilateral stress fractures of the proximal tibia. A synchronous and symmetrical occurrence of stress fractures in the lower limbs is unusual. As clinical presentation is often nonspecific, appropriate imaging (plain films and MRI) plays a pivotal role in the correct diagnosis of this uncommon entity

Staging of osteochondral lesions of the talus : MRI and Cone Beam CT

Osteochondral lesions (OCL) of the talus involve both articular cartilage and subchondral bone of the talar dome. This term refers to a wide spectrum of pathologies including mild bone marrow contusion as well as severe osteoarthritis resulting from long standing disease. Although Magnetic Resonance Imaging (MRI) at 1.5 Tesla is the leading cross-sectional modality for detection and staging of OCL, lack of spatial resolution hampers accurate assessment of thin articular cartilage. Cone Beam Computed Tomography (CBCT) arthrography is better suited for precise staging of cartilage lesions. The purpose of this pictorial review is to illustrate the strength of each imaging method

Juxta-cortical chondroma of the phalanges : is there a role for cone-beam computed tomography in diagnosis and local staging?

Juxta-cortical chondroma is a rare cartilaginous tumor originating from the periosteum. On conventional radiography, the lesion typically causes saucerization of the adjacent cortex with well-delineated sclerotic margins. Projection radiography may be less accurate than cross-sectional imaging to demonstrate the precise extent of pressure erosion and bone and soft tissue extent. Although magnetic resonance imaging (MRI) is the imaging technique of choice for further preoperative evaluation, cone-beam computed tomography (CT) may be of additional value. Due to its high spatial resolution, cone-beam CT may detect very tiny matrix calcifications and allows a more precise evaluation of the saucerized cortex at a low radiation dose

Value of the average office blood pressure measurements calculation for general practitioners

Wstęp. Prawidłowa kontrola ciśnienia tętniczego jest jednym z podstawowych warunków skutecznej profilaktyki sercowo-naczyniowej. Cel pracy. Ocena zmienności ciśnienia tętniczego w pomiarach gabinetowych wykonywanych podczas tej samej wizyty oraz wpływu uwzględniania średniego ciśnienia tętniczego na decyzję o modyfikacji farmakoterapii u pacjentów poradni lekarza rodzinnego z nadciśnieniem tętniczym bez współistniejących chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 50 pacjentów poradni lekarza rodzinnego w wieku 45–79 lat z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym, leczonych od minimum 3 lat. U każdego pacjenta mierzono ciśnienie tętnicze co najmniej dwukrotnie, analizując różnice pomiędzy pomiarami, następnie obliczano wartość średnią. Wyniki. Wartości ≥ 140 i/lub 90 mm Hg w pierwszym pomiarze stwierdzono u 29 pacjentów, w drugim u 19 osób. Prawidłowe ciśnienie tętnicze w pomiarze drugim miało 10 chorych. U 20% pacjentów różnica pomiędzy kolejnymi pomiarami wynosiła > 10 mm Hg. Wnioski. 1. U znacznego odsetka dorosłych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym obserwowano istotną różnicę pomiędzy pierwszym i drugim pomiarem ciśnienia tętniczego podczas tej samej wizyty, a co piąty chory wymagał przeprowadzenia trzeciego pomiaru ciśnienia. 2. Obliczanie średniej wartości ciśnienia tętniczego zapobiegło intensyfikacji u 16% chorych z nieprawidłowym ciśnieniem tętniczym w pierwszym pomiarze. 3. Modyfikację leczenia hipotensyjnego należy opierać na średniej wartości ciśnienia tętniczego, a nie na pojedynczym pomiarze.Introduction. Well controlled blood pressure (BP) is important for effective cardiovascular prevention. Aim of the study. Estimation of BP variability in office BP measurements taken on one visit in GP practice and influence of BP averages calculation on pharmacotherapy modification in hypertensive patients from family medicine department without cardiovascular diseases and diabetes. Material and methods. The study group comprised 50 patients from GP department aged 45–79 with primary hypertension, lasting > 3 years. Blood pressure was taken in everyone at least two times and difference between measurements were analyzed, then average values were calculated. Results. BP ≥ 140 and/or 90 mm Hg in first measurement (FM) considered 29 patients, in second (SM) — 19. Ten subjects had normal BP in SM. In 20% difference between measurements were > 10 mm Hg. Conclusions. 1. In large number of adult patients with hypertension significant difference between first and second measurements taken on the same visit was observed, and every fifth patient demanded the third measurement. 2. Calculation of average BP value prevented treatment modification in 16% patients with uncontrolled BP values in first measurement. 3. Treatment modification should be based on average BP value instead of the single measurement

Compliance with medical recommendations — are there differences between urban and rural patients in GP practices?

Wstęp. Czy przestrzeganie zaleceń lekarskich, będące istotą współpracy lekarza rodzinnego z przewlekle chorym pacjentem, różni się w zależności od miejsca zamieszkania? Jakie czynniki z obu stron ją determinują? Cel pracy. Poznanie czynników wpływających na przestrzeganie zaleceń lekarskich przez pacjentów mieszkających na wsi i w mieście. Materiał i metody. Przy użyciu autorskiej ankiety przeprowadzono badanie wśród 187 pacjentów (118 kobiet i 69 mężczyzn) z Poznania oraz wsi Pecna i Kwilcz. Wyniki. Dla mieszkańców wsi przyczynami nieregularnego stosowania leków były zbyt duża liczba i koszt leków, dla mężczyzn z miasta zbyt długi czas leczenia. Wszystkich pacjentów motywował do współpracy fakt uniknięcia powikłań i poprawa stan u zdrowia. Częstszą przeszkodą w przestrzeganiu zaleceń dla mieszkańców miasta był brak czasu lekarza na wyjaśnienia problemów, dla obu grup badanych obawa o skutki uboczne leków, brak wiary w poprawę zdrowia, brak wiedzy o celu leczenia. Wnioski 1. Lekarz rodzinny istotnie częściej na wsi stanowił wsparcie dla pacjenta w chorobie. 2. Dla mieszkańców wsi przyczynami nieregularnego stosowania leków były liczba i koszt leków, dla mężczyzn z miasta długi czas leczenia, dla obu grup występowanie objawów ubocznych i zmęczenie chorobą. 3. Dla obu grup badanych motywatorami do współpracy były unikanie powikłań i poprawa zdrowia. 4. Częstszą przeszkodą we współpracy dla mieszkańców miasta był brak czasu lekarza na wyjaśnienie problemów, dla obu grup badanych obawa o skutki uboczne, brak wiary w poprawę zdrowia i brak znajomości celu leczenia.Background. Adherence to recommended medications is crucial in cooperation between physician and chronic ill patient. We asked the question whether place of living determines the compliance or perhaps patient- or GP-related factors? Objectives. Assessing factors affecting in compliance to medical recommendations in patients from rural and urban area. Material and methods. The study involved 187 patients from urban and rural area (118 women, 69 men). Data were collected using the author’s questionnaire. Results. The causes of irregular use of drugs for the villagers were too many drugs, too high price of drugs, for men of the city too long treatment time. The motivating factors was avoiding the complications, regression of complaints and improve the health. A barrier to compliance for townsfolk was no time to explain problems, for all respondents concern about side effects of drugs, disbelief in improving the health, lack of knowledge about the aim of treatment. Conclusions Significantly more frequent in rural areas, was provided support for the patients by the GP’s. The causes of non-compliance for villagers was the amount and cost of drugs, for townsfolk — too long a treatment time, for all incidence of side effects and fatigue due to illness. The motivating factors for all patients was an avoiding long-term complications and improvement of health. The barrier to compliance for townsfolk was lack of the doctor time to explain the essence of the disease, for all respondents concern about side effects, disbelief in improving the health

Vitamin D dosage in postmenopausal osteoporotic women

Wstęp. W 2013 roku zmieniły się wytyczne dotyczące dawki profilaktycznej i leczniczej witaminy D. Według nich dorośli bez niedoboru powinni przyjmować 800–2000 j.m. Dawka terapeutyczna to do 10 000 j.m./dobę, nie więcej niż 50 000 na tydzień. Takie zalecenia budzą niepokój przyzwyczajonych do wcześniejszych rekomendacji pacjentów, farmaceutów, a nawet lekarzy. Cel pracy. Ocena dawki skutecznie wyrównującej niedobory witaminy D u pacjentek z osteoporozą pomenopauzalną. Materiał i metody. U 145 kobiet z osteoporozą ze stężeniem 25(OH)D poniżej wartości rekomendowanych oceniono skuteczność dawki 3000–5000 j.m./dobę, mierząc stężenie 25(OH)D w surowicy po 3–12-miesięcznej terapii. W trakcie wizyty kontrolnej zbierano wywiad dotyczący realizacji zaleceń. Wyniki. 1. Zalecane dawki witaminy D u 41,4% pozwoliły na uzyskanie rekomendowanego stężenia w surowicy. 2. U osób leczonych 58,6% nie osiągnęło terapeutycznych stężeń 25(OH)D. 3. Około 40% pacjentek deklarowało pobieranie dawki mniejszej niż zalecana w obawie przed działaniami niepożądanymi z inicjatywy własnej, farmaceuty lub lekarza rodzinnego. Wnioski. 1. Dawka cholekalcyferolu stosowana przez pacjenta nie jest równoznaczna z zalecaną. 2. Rozpowszechnienie wiedzy na temat dawkowania witaminy D wśród pacjentów i środowisk medycznych jest kluczem do poprawy w stosowaniu zaleceń.Introduction. The recommendations on the preventive and therapeutic dosage of vitamin D were changed in 2013. According to them adults without vitamin D deficiency should receive 800–2000 IU vitamin D daily (preventive dosage), obese patients up to 4000 IU daily. The recommended therapeutic dosage is up to 10 000 IU daily, but no more than 50 000 IU weekly. The above mentioned recommendations raise concerns among patients, pharmacists and even doctors accustomed to previous recommendations. Aim of the study. The aim of this study was to assess the efficacy of the recommended dosages of vitamin D in postmenopausal osteoporotic women with vitamin D deficiency. Material and methods. 145 women with serum 25(OH)D below the recommended value were treated with 3000–5000 IU vita min D daily. The blood tests were repeated after 3–12 months in order to verify the efficacy of the prescribed dosage. Compliance was assessed during 2nd visit. Results. 1. 41.4% of treated patients achieved the therapeutic concentration of 25(OH)D, whereas 58.6% did not. 2. About 40% patients declared taking lower than prescribed dosage of cholecalciferol on their own, pharmacists’ or family doctors’ initiative for fear of side effects. Conclusions. 1. The prescribed dosage of vitamin D was often not compatible with the recommended one. 2. Propagating knowledge about the prophylactic and therapeutic dosage of vitamin D among both patients and the medical community is the key to improve cooperation in the application of these recommendations