Road Friction Estimation for Connected Vehicles using Supervised Machine Learning

In this paper, the problem of road friction prediction from a fleet of connected vehicles is investigated. A framework is proposed to predict the road friction level using both historical friction data from the connected cars and data from weather stations, and comparative results from different methods are presented. The problem is formulated as a classification task where the available data is used to train three machine learning models including logistic regression, support vector machine, and neural networks to predict the friction class (slippery or non-slippery) in the future for specific road segments. In addition to the friction values, which are measured by moving vehicles, additional parameters such as humidity, temperature, and rainfall are used to obtain a set of descriptive feature vectors as input to the classification methods. The proposed prediction models are evaluated for different prediction horizons (0 to 120 minutes in the future) where the evaluation shows that the neural networks method leads to more stable results in different conditions.Comment: Published at IV 201

Imitation Learning for Vision-based Lane Keeping Assistance

This paper aims to investigate direct imitation learning from human drivers for the task of lane keeping assistance in highway and country roads using grayscale images from a single front view camera. The employed method utilizes convolutional neural networks (CNN) to act as a policy that is driving a vehicle. The policy is successfully learned via imitation learning using real-world data collected from human drivers and is evaluated in closed-loop simulated environments, demonstrating good driving behaviour and a robustness for domain changes. Evaluation is based on two proposed performance metrics measuring how well the vehicle is positioned in a lane and the smoothness of the driven trajectory.Comment: International Conference on Intelligent Transportation Systems (ITSC

The pattern of antimicrobial utilization in patients of pediatric wards in Hajar hospital, Shahrekord, Iran in 2009-2010

زمینه و هدف: در بسیاری از کشورها، آنتی بیوتیک ها در حدود 30 تا 50 از داروهای تجویزی در بین عوامل درمانی را شامل می شوند. در اغلب مطالعات نشان داده است 60-30 موارد تجویزی نادرست و یا نامناسب بوده است. هدف این مطالعه بررسی منطقی بودن الگوی مصرف آنتی بیوتیک ها در یک بخش کودکان می باشد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیــلی در طی یک مقطع زمانی یک ساله در سال 1389-1388 انجام شد. الگوی مصرف آنتی بیوتیک در 265 نفر از کودکانی که در طول یک سال در 7 روز اول هر ماه از طریق درمانگاه یا از طریق بخش اورژانس بیمارستان در بخش کودکان و نوزادان پذیرش شدند و ظرف مدت بستری در بیمارستان آنتی بیوتیک دریافت نمودند، بررسی شد. داده های مطالعه پس از جمع آوری با کمک نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون های تی و کای اسکویر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه حدود 37 موارد مصرف آنتی بیوتیک ناصحیح بود که با توجه به رقم 20 مصرف ناصحیح آنتی بیوتیک در کشورهای صنعتی این رقم بسیار بالا و قابل توجه است. شایع ترین آنتی بیوتیک مصرف شده سفتریاکسون بود. تجویز آنتی بیوتیک با وجود ارسال کشت های مختلف از بیماران، 99 به صورت تجربی بود و به نظر می رسد ارسال کشت در انتخاب نوع آنتی بیوتیک تاثیری نداشته است. نتیجه گیری: الگوی مصرف آنتی بیوتیک در بررسی ما از الگوی استاندارد و پروتکل درمانی مورد تأئید پیروی نمی کند. از این رو لازم است تمهیدات لازم در مورد مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها اندیشیده شود

A case report of primary presacral neuroblastoma in a 9-month infant

زمینه و هدف: نوروبلاستوما شایع ترین تومور جامد در کودکان است. در واقع، نزدیک به یک سوم موارد نوروبلاستوما در کودکان زیر 1 سال تشخیص داده می شود؛ اما تومورهایی با محل اولیه در قدام ساکروم نادرند. لذا در مقاله حاضر یک مورد نوروبلاستوم ساکرال اولیه در شیرخوار 9 ماهه جهت اطلاع پزشکان و کادر درمانی گزارش شده است. گزارش مورد: در این گزارش موردی یک شیرخوار 9 ماهه با شکایت بی قراری، یبوست مزمن، اتساع شکم و احتباس ادراری حاد بستری گردید. همزمان با این علائم استفراغ نیز وجود داشت. بیمار از 3 روز پیش از بستری به عفونت تنفسی فوقانی و از 3 ماه پیش از آن دچار یبوست شده بود. بررسی های سونوگرافیک، هیدرونفروز و هیدرویورتر دوطرفه درحد خفیف تا متوسط را نشان می داد ولی یک توده هتروژن-هایپواکو با اندازه 75×34 میلی متر نمایان بود. سی تی اسکن، یک بافت نرم با دانسیته پایین به قطر 74×34 میلی متر در خلف رکتوم و قدام ساکروم گزارش کرد که مطرح کننده تشخیص های احتمالی چون تراتوم ساکروکوکسیژیال یا به احتمال ضعیف تر تومور استرومایی رکتوم بود. گزارش پاتولوژی توده برداشته شده برای بیمار، تشخیص نوروبلاستوم را مطرح کرد و بیمار جهت تکمیل درمان به بیمارستان فوق تخصصی الزهرا اصفهان ارجاع داده شد. نتیجه گیری: گزارش بافت شناسی توده برداشته شده، حاکی از نوروبلاستوم پره ساکرال اولیه بود؛ لذا هرچند شایع ترین تظاهر بالینی این تومور، توده شکمی است و مورد گزارش شده نادر است اما پزشکان باید در تشخیص های افتراقی خود آن را مد نظر قرار دهند

Microleakage in Class V Cavities Restored with Sandwich Technique: Self- Etch versus Total-Etch Bonding Systems

Objective: Microleakage has always been a problem in restorative dentistry. To decrease microleakage, modern bonding systems, different application methods and sandwich technique have been recommended. The purpose of this study was to assess the microleakage in class V cavities restored with open sandwich technique using self-etch and total-etch bonding systems.Methods: In this in vitro study, class V cavities were prepared on the buccal and lingual surfaces of 20 extracted sound human third molars and restored with sandwich technique. Fuji II LC glass ionomer (GI) was applied to the cavity floor. After curing, half the cavities received Single Bond and the other half, Clearfil SE Bond application and were all restored with Z250 composite resin. Specimens were immersed in 2% fuchsin solution for 24 hours. After copious water irrigation, specimens were sectioned and evaluated under a stereomicroscope to determine microleakage. Data were analyzed using the Mann-Whitney U test (p<0.05).Results: The microleakage at the GI-composite interface was less than that at the occlusal and gingival margins; but this difference was not significant. No significant difference was found in microleakage between the two bonding agents in neither of the two layers.Conclusion: The etch & rinse and self-etch systems are similar in terms of microleakage

In Vitro Comparison of the Effects of Two Different Acid Etchants on the Microleakage of Composite Restorations

Objective: Etching of enamel and dentin is an important step in restoration of teeth with composite resin ensuring the retention of restoration and decreasing microleakage. This in vitro study sought to compare the effects of Kimiya and Etch-Rite acid etchants on the microleakage of composite restorations.Methods: This experimental study was conducted on 30 sound human molar teeth. Class V cavities were prepared on the buccal surface of teeth and the teeth were randomly divided into 2 groups of15. Iranian acid etchant (Kimiya, Iran) was used in group 1 and Etch-Rite (Pulpdent, Watertown, MA, USA) in group 2. The teeth were restored with Valux Plus (3M, ESPE, St. Paul, MN, USA) composite resin and polished by disc. The canal apices were sealed with sticky wax and the entire tooth surface was coated with 2 layers of nail varnish except for 1 mm around the restoration margins. Specimens were immersed in 2% Fuchsin (Fuchsin Dye, Merck, Germany) for 24h and then buccolingually sectioned. Specimens were evaluated under a stereomicroscope (SF-100B, Lomo, Russia) at 40X magnification and the degree of microleakage was determined using a 0-4 scale. The degree of microleakage was statistically analyzed using Mann Whitney U test.Results: No significant difference was found between the two groups of Kimiya and Etch-Ritein the degree of microleakage at the occlusal wall (p=0.1). The degree of microleakage at the gingival wall was not significantly different between the two groups either (p=0.68).Conclusion: Based on the results, Kimiya Iranian acid etchant has an efficacy equal to that of Etch- rite

Die Oxidation heterogener Legierungen. Synthese und Kristallstrukturen von Phosphaten und Arsenaten des Thalliums mit Nickel und Eisen und Thallium-Bismut-Vanadaten

Inhaltsangabe Die Oxidation heterogener Legierungen mit elementarem Sauerstoff hat sich in vorangegangenen Untersuchungen als geeignete Methode zur Synthese von Einkristallen multinärer Phosphate, Arsenate und Vanadate erwiesen. Dieses Syntheseverfahren. das allerdings nur selten zu phasenreinen Produkten führt, wird in der vorliegenden Arbeit auf heterogene Legierungen in den Systemen Tl/Ni/P, Tl/Ni/As, Tl/Fe/P, Tl/Fe/As und Tl/Bi/V angewandt. Die Legierungen wurden durch Aufschmelzen der Elementgemenge in Quarzglasampullen und Abschrecken in Eiswasser hergestellt. Ihr Oxidationsverhalten wurde mit DTA/TG-Messungen untersucht. Synthesen im präparativen Maßstab mit Reguli von ca. 1 g in Korundschiffchen in einer O2-Strömungsapparatur aus Quarzglas führten zu Einkristallen von 12 neuen Thalliumverbindungen, deren Strukturen mit Röntgenmethoden aufgeklärt werden konnten. TlNi4(PO4)3 ist Strukturell eng verwandt mit KNi4(PO4)3. Unterschied ergeben sich durch die stereochemische Aktivität der 6s2-Elektronen der Tl+-Ionen. Tl4Ni7(PO4)6 bildet eine zu Na4Ni7(PO4)6 isotype Kanalstruktur aus. Kurze Abstände zwischen den Thalliumatomen weisen auf bindende Tl+-Tl+-Wechselwirkungen hin. Tl2Ni4(P2O7)(PO4)2 ist isotyp zu K2Ni4(P2O7)(PO4)2 und ließ sich als einzige der neuen Verbindungen phasenrein darstellen. Die Synthese gelang durch Oxidation einer TlNi2P2-Legierung und nach der keramischen Methode aus binären Oxiden und Phosphaten. TlNiPO4 und TlNiAsO4 bilden eng verwandte, glimmerartige Schichtstrukturen. Das Arsenat kristallisiert im NaNiAsO4-Dreischichttyp, während das Phosphat einen neuen, trigonalen Zweischichttyp mit polarer c-Achse ausbildet. Tl2Ni2Al(PO4)3-Einkristalle entstanden durch eine Nebenreaktion mit dem Korundschiffchen. Die Verbindung konnte aber auch in nicht ganz phasenreiner Form durch Umsetzung von Tl2CO3, NiO, AlPO4 und P2O5 erhalten werden. An der Struktur ist auffällig, dass kein kontakt zwischen NiO-Polyedern und AlO4-Tetraedern besteht. Tl3Fe3(AsO4)4 bildet eine neue Kanalstruktur mit FeO6-Oktaedern und Fe2O10-Oktaederdoppeln aus. Tl7Fe7O2(AsO4)8 und die gemischtvalente Verbindung TlIIITlI7Fe6O2(PO4)8 haben als gemeinsames Bauelement eine Fe4O18-Baugruppe aus zwei FeO6-Oktaedern und zwei trigonalen FeO5-Bipyramiden. Daneben liegen jeweils noch isolierte trigonale FeO5-Bipyramiden und MO6-Oktaeder vor, wobei M = Fe3+ im Arsenat und M = Tl3+ im Phosphat ist. Tl4Fe3Ni(PO4)5 mit einer neuen Kanalstruktur entstand bei der Oxidation einer TlNiFeP-Legierng. Fe- und Ni-Atome besetzen im Atomverhältnis 3:1 eine Punktlage und sind trigonal bipyramidal von 5 Sauerstoffatomen umgeben. Tl3Bi2(VO4)3 kristallisiert im K3Bi2(VO4)3.Typ. Charakteristisches Bauelement ist eine Bi2O10-Baugruppe. TlBi5(VO4)2O5 mit einer azentrischen, nur wenig von der Zentrosymmetrie abweichenden Struktur ist durch 1 8 [Bi5O13]-Bänder und leere, kanalartige Hohlräume charakterisiert, die der Aufnahme der freien Elektronenpaar von Bi3+ - und Tl+-Ionen dienen könnten