Evidence that the caudal portion of the neural tube develops by cavitation of a neural cord in the caudal eminence of human embryos

The formation of the secondary neural tube was traced in serial sections of human embryos of developmental stages 13 to 17 (32-41 days after fertilisation). It was found that the secondary neural tube formation begins with cavitation of the neural cord. The minute cavities are seen in embryos at stages 13 and 15. At stages 16 and 17 the numerous cavities coalesce to form a single central canal

Differentiation of the nuclear groups in the posterior horn of the human embryonic spinal cord

The formation of nuclear groups in the posterior horns of the human embryonic spinal cord was traced in serial sections of embryos of developmental stages 13 to 23 (32 to 56 postovulatory days). The following observations, new for the human, are presented: 1. The differentiation of the neural tube into 3 zones (germinal, mantle and marginal) is detected in the middle of the 5th week. 2. The primordia of the posterior horns are marked at stage 14 (33 days). 3. In the middle of the 7th week the nucleus proprius and substantia gelatinosa are discerned. 4. Differentiation of the nuclei within the posterior horns proceeds in the ventrodorsal and rostrocaudal gradients. (Folia Morphol 2011; 70, 4: 245–251

Wpływ ß-cyclodekstryny na kinetykę zmian konformacyjnych receptora GABAa w hodowanych neuronach hipokampalnych szczura

Cyklodekstryny (CD) są szeroko stosowanymi nanostrukturami, zawierającymi w swojej budowie elementy hydrofobowe i hydrofilowe, dzięki czemu m ogą silnie oddziaływać ze składnikami błon biologicznych. W prezentowanej pracy zbadany został wpływ ßCD na receptory GABAa w hodowanych neuronach hipokampalnych szczura. W tym celu zmierzono odpowiedzi prądowe na ultraszybkie aplikacje GABA. Analiza danych pomiarowych wykazała, że ßCD silnie wpływa na kinetykę zmian konformacyjnych receptora GABAa głównie poprzez modulację procesu desensytyzacji i wiązania agonisty. Niniejsze wyniki wskazują na to, że ßCD może silnie modulować białka błonowe, przez co nie powinna być uważana jako obojętny nośnik substancji hydrofobowych.Praca dofinansowana przez KBN grant nr PBZ-MIN-001/P05/28Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

Napięciowa zależność kinetyki prądów GABA ergicznych mierzonych przy różnych wartościach zewnątrzkomórkowego pH

Zmiany wartości napięcia błonowego i stężenia jonów wodorowych to jedne z najbardziej powszechnych czynników modulujących układy biologiczne, szczególnie komórki nerwowe. Wiele doniesień literaturowych wskazuje, że zarówno potencjał błonowy jak i zmiana stężenia jonów wodorowych wpływają na kinetykę prądów GABAergicznych, ale zagadnienie równoczesnej modulacji przez oba te czynniki nie zostało zbadane. W niniejszej pracy dokonaliśm y opisu wpływu napięcia błonowego i zewnątrzkomórkowego pH w zakresie od 6.0 do 8.0 na kinetykę receptora GABAa. Otrzymane wyniki wskazują na brak istotnego wpływu napięcia na kinetykę odpowiedzi prądowych mierzonych w kwaśnym pH, natom iast silna modulacja przez napięcie dotyczyła odpowiedzi prądowych rejestrowanych w pH=7.2 i 8.0.Praca dofinansowana przez Wellcome Trust International Senior Research Fellowship in Biomedical Science (Grant Nr 070231/Z/03/Z).Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

White communicating rami in human embryos at the end of the fifth week

White communicating rami were traced in 8 human embryos of developmental stages 14 and 15 (aged 33 and 36 postovulatory days, respectively). In embryos at stage 14 the white communicating rami were found in the spinal nerves T1 to T9. In embryos at stage 15 the white communicating rami were present at the spinal cord levels T1 to L3. (Folia Morphol 2010; 69, 2: 75-77

Modification of the Cu-ETP copper surface layer with chromium by physical vapor deposition (PvD) and diffusion annealing

In the study, an attempt was made to increase durability of copper by creating a surface layer saturated or supersaturated with chromium only in the area of the highest thermo-mechanical loads during the welding process. There was developed a two-stage technological process, consisting of: application of chrome coating of the thickness approx. 1 µm on the Cu-ETP copper surface using the PVD method, and then performing the process of its diffusion by annealing at a temperature of 950°C in the vacuum. As a result, a diffusion CuCr layer with a thickness of approx. 20 µm was obtained, with hardness of approx. 120 HV0,01

The thickness of the ventral midline of the spinal cord in human embryos during the fifth week

The thickness of the ventral midline of the spinal cord was determined in 9 human embryos aged five weeks (developmental stages 13-15). This part of the spinal cord consists of floor plate, mantle and marginal layers. The floor plate ependymal cells form pseudostratified columnar epithelium. The thickness of the investigated structure varied from 20 to 50 micrometers at different levels of the spinal cord

Modification of the Cu-ETP copper surface layer with chromium by physical vapor deposition (PvD) and diffusion annealing

In the study, an attempt was made to increase durability of copper by creating a surface layer saturated or supersaturated with chromium only in the area of the highest thermo-mechanical loads during the welding process. There was developed a two-stage technological process, consisting of: application of chrome coating of the thickness approx. 1 µm on the Cu-ETP copper surface using the PVD method, and then performing the process of its diffusion by annealing at a temperature of 950°C in the vacuum. As a result, a diffusion CuCr layer with a thickness of approx. 20 µm was obtained, with hardness of approx. 120 HV0,01

Optimal entanglement witnesses from generalized reduction and Robertson maps

We provide a generalization of the reduction and Robertson positive maps in matrix algebras. They give rise to a new class of optimal entanglement witnesses. Their structural physical approximation is analyzed. As a byproduct we provide a new examples of PPT (Positive Partial Transpose) entangled states.Comment: 14 page