Free titanium particles act synergistically with P. gingivalis lipopolysaccharide - An in vitro experimental study of periimplantitis

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η σημαντική αύξηση των ασθενών που φέρουν εμφυτεύματα φέρνει τον κλινικό αντιμέτωπο με την πρόληψη και θεραπεία της περιεμφυτευματικής παθολογίας, καθώς και με τη μακροπρόθεσμη διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος. Τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον της ερευνητικής κοινότητας στρέφεται προς τα ελεύθερα σωματίδια τιτανίου, ως προϊόντα διαβρωτικών ή αποτριπτικών διεργασιών στην επιφάνεια του τιτανίου, είτε κατά τη χειρουργική θεραπεία της περιεμφυτευματίτιδας ή από διάφορες παρεμβάσεις κατά την εφαρμογή του προληπτικού προγράμματος. Το ερώτημα που τίθεται είναι, κατά πόσον αυτά τα σωματίδια είναι ικανά να προκαλέσουν ή να εντείνουν μια ήδη εδραιωμένη φλεγμονώδη αντίδραση των ιστών, γεγονός που σίγουρα δεν βοηθάει την ίαση μίας υπάρχουσας νοσολογικής οντότητας. Σκοπός Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση της επίδρασης των σωματιδίων στον ίδιο ή σε μεγαλύτερο βαθμό από το λιποπολυσακχαρίτη από P. Gingivalis, στη γονιδιακή έκφραση των προφλεγμονωδών κυτοκινών, ιντερλευκίνης-6 και ιντερλευκίνης-8, καθώς και του κολλαγόνου τύπου Ι σε ανθρώπινης προέλευσης ουλικές ινοβλάστες. Η πιθανότητα ύπαρξης μίας συνεργικής δράσης μεταξύ λιποπολυσακχαρίτη και σωματιδίων τιτανίου επίσης διερευνάται. Μέθοδοι και Υλικά Ανθρώπινης προέλευσης ουλικές ινοβλάστες καλλιεργήθηκαν σε αδροποιημένες και αμμοβολημένες (SLA) επιφάνειες τιτανίου, καθώς και σε επιφάνειες πολυστυρενίου για συνολικά 7 ημέρες. Ένα εικοσιτετράωρο μετά την καλλιέργεια των κυττάρων στις επιφάνειες, πραγματοποιήθηκε η έγχυση λιποπολυσακχαρίτη, σωματιδίων τιτανίου ή και των δύο μαζί στις πειραματικές ομάδες. Μετά από 24, 48 και 72 ώρες, διενεργήθηκε δοκιμασία ΜΤΤ για τον έλεγχο του κυτταρικού πολλαπλασιασμού. Επιπροσθέτως, για τις ίδιες χρονικές στιγμές, πραγματοποιήθηκε μικροσκοπία φθορισμού με χρώση FDA/PI για την αξιολόγηση της ζωτικότητας και απόπτωσης των κυττάρων. Στις 5 και 7 ημέρες, ολοκληρώθηκε η συνολική απομόνωση του RNA από όλες τις ομάδες για τον έλεγχο της γονιδιακής έκφρασης των ιντερλευκινών και κολλαγόνου, αλλά και η προετοιμασία των δίσκων για ηλεκτρονική μικροσκοπία σάρωσης. Αποτελέσματα Όσον αφορά στον πολλαπλασιασμό των κυττάρων, παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο τύπων επιφανειών, με την αδρή επιφάνεια τιτανίου να ευνοεί λιγότερο τον πολλαπλασιασμό των ινοβλαστών. Παρόλα αυτά, ανεξάρτητα από το είδος της έγχυσης, όλες οι ομάδες παρουσίασαν στατιστικά σημαντική αύξηση του πολλαπλασιασμού μεταξύ των υπό εξέταση χρονικών στιγμών. Ως προς τη γονιδιακή έκφραση των ιντερλευκινών, ο συνδυασμός λιποπολυσακχαρίτη και σωματιδίων τιτανίου αυξάνει σημαντικά τα επίπεδα ιντερλευκίνης-8, σε σχέση με τη μονοθεραπεία με σωματίδια ή με ενδοτοξίνη. Επιπροσθέτως, στις επιφάνειες τιτανίου, η συνέργεια των δύο επέφερε σημαντική αύξηση τόσο της ιντερλευκίνης-6 όσο και του κολλαγόνου. Η μικροσκοπία σάρωσης αποκάλυψε την απώλεια συνδέσεων μεταξύ των κυττάρων, την επιμηκυμένη μορφολογία τους, καθώς και δυσκολία προσαρμογής τους στην επιφάνεια τιτανίου. Συμπεράσματα Οι αδρές επιφάνειες τιτανίου επιδρούν σημαντικά στον πολλαπλασιασμό και τη μορφολογία των ανθρωπίνων ουλικών ινοβλαστών, που υπό συνθήκες υγείας, δεν βρίσκονται σε επαφή με το αδρό τμήμα του εμφυτεύματος, παρά μόνο αν προκύψει οστική απορρόφηση. Ακόμη, ο συνδυασμός των σωματιδίων τιτανίου και του βακτηριακού λιποπολυσακχαρίτη επιφέρει στατιστικά σημαντική άυξηση των προφλεγμονωδών κυτοκινών, IL-6 και IL-8, καθώς και του κολλαγόνου τύπου Ι. Λαμβάνοντας υπόψιν τον ανοσορυθμιστικό ρόλο των ινοβλαστών στο συνδετικό ιστό του περιεμφυτευματικού βλεννογόνου, φαίνεται ότι τα ελεύθερα σωματίδια τιτανίου προκαλούν παρόμοια κυτταρική αντίδραση με μία μικροβιακή ενδοτοξίνη, ενώ συνεργικά εντείνουν αυτή την αντίδραση. Τέλος, καθώς τα ίδια κύτταρα είναι υπεύθυνα για τη σύνθεση κολλαγόνου και την παραγωγή της εξωκυττάριας θεμέλιας ουσίας, η αύξηση της έκφρασης του κολλαγόνου δυνητικά υποδηλώνει την αυξημένη δραστηριότητα των κυττάρων προς παραγωγή αντιδραστικού ιστού.The substantial increase of patients bearing implants, the past two decades, brings the clinician before the prevention and treatment of peri-implant pathology, as well as the long-term maintenance of the therapeutic outcome. The past years, the research interest has been turned towards free titanium particles, that are the product of corrosive events or the mechanical debridement of the implant surface, during the surgical therapy of periimplantitis or during the maintenance care program with several types of instruments. The question is whether these particles are capable of inducing or worsen an already established inflammatory reaction that will certainly not improve the condition, despite the good will of the clinician. Aim The aim of the present study is to investigate the effect of titanium particles, on the same or maybe greater degree than P. gingivalis lipopolysaccharide, on the gene expression of two major pro-inflammatory cytokines, interleukin-6 and interleukin-8, as well as gene expression of collagen type I of human gingival fibroblasts. The possibility of a synergistical activity between titanium particles and LPS is also examined. Materials and Methods Human gingival fibroblasts were cultured on sand blasted and acid-etched (SLA) titanium and TCP surfaces for 7 days. 24 hours after the culture of cells on both surfaces, the cells were treated with either LPS, particles or LPS and particles combined. At 24, 48 and 72 hours after treatment, MTT assay was performed to assess cell proliferation. FDA/PI staining has also been performed for the same time periods, in order to evaluate cell viability/apoptosis. At 5 and 7 days after the treatment, cell RNA was isolated and PCR was performed to assess gene expressions of IL-6, IL-8 and COL1A1. SEM microscopy was also performed five and seven days after the treatment for all groups on SLA surfaces. Results hGFs have shown a statistically significant difference in proliferation rates on SLA surfaces, compared to TCP, in favor of the latter. However, all groups, independently of the treatment kind, had a significant increase of their population between the time periods of examination. As far as the expression of interleukin levels is concerned, the combination of LPS and particles significantly increases the levels of interleukin-8 expression, compared to LPS or particles alone. On SLA surfaces, treatment with LPS and particles, induced a significant increase of interleukin-6 and collagen. FDA/PI microscopy has shown increased cell apoptosis for all treatment groups, as well as differences on cell morphology. SEM microscopy has revealed stressed cells with zones of no cells and a disrupted adhesion on SLA surfaces. Conclusions Rough titanium surfaces significantly affect the proliferation and morphology of human gingival fibroblasts, which contact such surfaces after bone resorption and pocket formation induced by inflammation. Moreover, the combination of titanium particles and LPS increase, in a statistically significant manner, the expression of IL-6, IL-8 and collagen. Taking into account the immunoregulatory role of fibroblasts in the connective tissue of the peri-implant mucosa, it appears that particles arouse a similar cellular reaction as the bacterial endotoxin, while synergistically intensifying this reaction. Finally, since these cells are also responsible for collagen synthesis and extracellular matrix production, the increase in collagen expression, indicates an increased activity of cells towards the production of reactive tissue

Aphrati and Kato Syme: Pottery, Continuity, and Cult in Late Archaic and Classical Crete

The analysis of ceramics from Aphrati sheds valuable new light on the history of this Cretan settlement and on its relationship with a nearby rural sanctuary at Kato Syme in the Late Archaic and Classical periods. It has long been held that Aphrati was deserted from ca. 600 to 400 B.C. A pottery deposit from the domestic quarter, however, now supports occupation of the city during this period. A ceramic classification system is presented and the morphological development and absolute chronology of several key shapes at Aphrati and Kato Syme are plotted. Historical implications of the ceramic evidence are also explored

Mallia

Guest-Papamanoli Anna, Hobbs Bruce. Mallia. In: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 104, livraison 2, 1980. pp. 750-755

L'emploi de la brique crue dans le domaine égéen à l'époque néolithique et à l'Âge du Bronze

Guest-Papamanoli Anna. L'emploi de la brique crue dans le domaine égéen à l'époque néolithique et à l'Âge du Bronze. In: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 102, livraison 1, 1978. pp. 3-24

Les carrières de grès dunaire à Malia

Guest-Papamanoli Anna. Les carrières de grès dunaire à Malia. In: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 113, livraison 1, 1989. pp. 113-122

Drama and dialectic in the platonic dialogue Protagoras

The aim of the present thesis is to interpret the platonic dialogue Protagoras by examining the connection between the dramatic form and its philosophical content. I want to show that understanding the dialogue’s arguments will be insufficient unless they are examined within that dramatic construction, which refers both to the way these arguments are formulated as well as to the broader context in which they are presented. In my effort to overcome the problem of the dialogue’s unity, I focused my interest on the dramatic episodes framing the argumentative parts and tried to highlight the significance and the instrumental role they play in the overall grand design of Protagoras. Choosing to present this thesis as a commentary, allowed me to observe the socratic narration step by step and claim that Protagoras is primarily a dialogue for the sake of the dialogue itself, proof that the search for moral knowledge cannot be summed up by an objective body of propositional facts which can then be transferred unaltered from teacher to student, but instead is an ongoing process of transformation involving the inquirer, the object of the inquiry and the method which mediates between them. According to this definition, the word ‘dialectic’ as it appears throughout this dissertation has a broader meaning, that largely concerns the act and the rules of the discussion rather than the mature dialectic method of the middle and late platonic dialogues.Στόχος της διατριβής είναι να ερμηνεύσει τον πλατωνικό Πρωταγόρα υπό το πρίσμα της σχέσης που συνέχει τη δραματουργική μορφή με το φιλοσοφικό του περιεχόμενο και να δείξει ότι η κατανόηση των επιχειρημάτων του διαλόγου δεν μπορεί να είναι επαρκής παρά μονάχα εάν αυτά εξεταστούν σε σχέση με τη δραματουργική τους συγκρότηση, η οποία αφορά τόσο τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται όσο και το ευρύτερο πλαίσιο εντός του οποίου εμφανίζονται. Στην προσπάθειά μας να υπερβούμε το πρόβλημα της ενότητας του διαλόγου, εστιάσαμε το ενδιαφέρον μας στα δραματικά επεισόδια που πλαισιώνουν τα αμιγή επιχειρηματολογικά τμήματά του και επιχειρήσαμε να αναδείξουμε τη σημασία και τον λειτουργικό ρόλο που επιτελούν στον συνολικό σχεδιασμό του διαλόγου. Υιοθετώντας τη μέθοδο του υπομνηματισμού παρακολουθήσαμε βήμα προς βήμα τη σωκρατική αφήγηση και προσπαθήσαμε να υποστηρίξουμε ότι ο Πρωταγόρας είναι κυρίως ένας διάλογος για τον ίδιο τον διάλογο, μια απόδειξη του γεγονότος ότι η έρευνα για την ηθική γνώση δεν μπορεί να αποτελεί ένα αντικειμενοποιημένο σώμα προτασιακών δεδομένων που μεταφέρεται αυτούσιο από τον δάσκαλο στον μαθητή, αλλά είναι μια συνεχής διαδικασία μεταβολής στην οποία εμπλέκονται σ’ ένα αδιάρρηκτο σύνολο το γνωρίζων υποκείμενο, το αντικείμενο της γνώσης και η μέθοδος που εφαρμόζεται. Υπό το πρίσμα αυτό, η επιλογή του όρου «διαλεκτική», όπου και όπως εμφανίζεται στο κείμενό μας, λαμβάνει ένα ευρύτερο σημασιολογικό περιεχόμενο, που αφορά κυρίως τα γλωσσικά ενεργήματα και τους κανόνες της πράξης του διαλέγεσθαι παρά την ώριμη διαλεκτική μέθοδο των μέσων και ύστερων πλατωνικών διαλόγων

Κατανομή σπανίων γαιών στο κλάσμα βαρέων ορυκτών των μαύρων άμμων στην παράκτια περιοχή της Καβάλας : ορυκτοχημική και κοιτασματολογική μελέτη

Οι μαύρες άμμοι από την περιοχή των Λουτρών Ελευθέρων, νομού Καβάλας (Β. Ελλάδα) είναι γνωστές για τον εμπλουτισμό τους σε ορυκτά που φέρουν στοιχεία της ομάδας των σπάνιων γαιών (Rare Earth Elements-REE). Τα μέταλλα των σπανίων γαιών χρησιμοποιούνται από τη σύγχρονη βιομηχανία σε πολλές τεχνολογικές εφαρμογές, κυριότερες από τις οποίες είναι η κατάλυση, η ηλεκτρονική, η υαλουργία, η παραγωγή κεραμικών, η παρασκευή ειδικών κραμάτων και υπεραγωγών. Προηγούμενες μελέτες και έρευνες του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (Ι.Γ.Μ.Ε) στην συγκεκριμένη περιοχή εντόπισαν υψηλές τιμές ακτινοβολίας-γ στην επιφανειακή και υποθαλλάσια παράκτια ζώνη του νομού Καβάλας που συνδέεται με τον φυσικό εμπλουτισμό των μαύρων άμμων σε ορυκτά του ουρανίου-θορίου που περιέχουν ραδιενεργά ισότοπα (238U, 226Ra, 232Th, 228Th and 40K). Σύμφωνα με τις κοιτασματολογικές μελέτες του Ι.Γ.Μ.Ε οι εκτιμώμενες ποσότητες αποθεματικού δυναμικού του πολυμμεταλλικού μεταλλεύματος στην παράκτια ζώνη Νέα Πέραμος – Λουτρά Ελευθερών Καβάλας ανέρχεται σε 485 εκατομμύρια τόνους. Αυτή η εργασία παρουσιάζει τα αποτελέσματα διαφορετικών δοκιμών εμπλουτισμού των φυσικά εμπλουτισμένων άμμωνσε ορυκτά σπανίων γαιών στην περιοχή των Λουτρών Ελευθερών, Καβάλας. Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η διερεύνηση της κατανομής των βαρέων ορυκτών στα διαφορετικά κλάσματα του φυσικού δείγματος μαύρων άμμων πριν και μετά τη κατεργασία εμπλουτισμού. Το δείγμα από τη περιοχή μελέτης συλλέχτηκε από το Ι.Γ.Μ.Ε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος EURARE. Στο δείγμα έγινε προκαταρκτική ορυκτολογική ανάλυση στην οποία ανιχνεύτηκε το ορυκτό αλλανίτης. Εφαρμόστηκαν δύο μέθοδοι εμπλουτισμού, κοκκομετρική ταξινόμηση με υγρή κοσκίνιση και μαγηντικός διαχωρισμός υψηλής έντασης (HIMS). Για τον ορυκτολογικό-γεωχημικό χαρακτηρισμό των κλασμάτων του εμπλουτισμού χρησιμοποιήθηκε συνδιασμός ηλεκτρονικής μικροσκοπίας σάρωσης (SEM), περίθλασης ακτίνων X, οπτικού μικροσκοπίου και ανάλυση ολικού δείγματος με XRF. Η μελέτη της κατανομής των REE στα διάφορα κλάσματα έδειξε ότι το μαγνητικό κλάσμα εμπλουτίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ελαφρές REE (LREE), σε σχέση με το μη μαγνητικό κλάσμα και συγκεκριμένα 1.62 φορές. Ο αλλανίτης-(Ce) είναι το κύριο ορυκτό – ξενιστής των ελαφρών σπανίων γαιών (LREE) και οι δοκιμές εμπλουτισμού έδειξαν ότι εμπλουτίζεται στο μαγνητικό κλάσμα. Η κατανομή των σπανίων γαιών στα κοκκομετρικά κλάσματα σύμφωνα με τις αναλύσεις SEM / EDS και ICP-MS (δεδομένα Ι.Γ.Μ.Ε, πρόγραμμα EURARE) έδειξε μέγιστο εμπλουτισμό σε LREE στα κοκκομετρικά κλάσματα - 0,425 + 0,212 mm. Οι μαύρες άμμοι περιέχουν υψηλά ποσά ραδιενέργειας λόγω της παρουσίας Th και U σε ορυκτά όπως ο αλλανίτης, ο μοναζίτης και ο θορίτης. Από την συνδιασμένη εφαρμογή των δύο μεθόδων εμπλουτισμού προέκυψε ότι ο μέγιστος εμπλουτισμός επιτυγχάνεται μετά από μαγνητικό διαχωρισμό των ανωτέρω κοκκομετρικών κλασμάτων. Τα αποτελέσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το προσδιορισμό του βέλτιστου κλάσματος για την ανάκτηση REE, το οποίο είναι απαραίτητο για το σχεδιασμό μιας διαδικασίας εμπλουτισμού. Επιπλέον τα δεδομένα της παρούσας εργασίας επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ενός εν δυνάμει εκμεταλλεύσιμου αποθέματος.Black sands from the area of Loutra Eleftheron, Kavala, northern Greece, are known for their enrichment in rare earth element (REE) bearing minerals. Rare earth metals are used by the industry in many technological applications, including catalysis, electronics, glassmaking, ceramics production, special alloy and superconducting. Previous studies and surveys by the Institute of Geological and Mineral Exploration (I.G.M.E) in this area have found high-radiation values in the surface and underwater coastal zone of the prefecture of Kavala that is associated with the natural enrichment of black sands in uranium minerals containing radioactive isotopes (238U, 226Ra, 232Th, 228Th and 40K). According to IGME's exploratory studies, the estimated reserves of polymetallic ore in the Nea Peramos - Loutra Eleftheron Kavala coastal zone is 485 million tn. The purpose of this thesis is to investigate the distribution of heavy minerals in different grain-size fractions of the natural sample of black sands before and after enrichment treatment. The sample was collected by IGME within the framework of the European Research Project EURARE. The sample was subjected to a preliminary mineral analysis in which the mineral alanite was detected. Two separation techniques, wet sieving and high intensity magnetic separation (HIMS) were applied. For the mineralogical and geochemical characterization of the different fractions produced, scanning electron microscopy (SEM), X-ray diffraction, optical microscopy and XRF bulk sample analysis were used. Characterization of the magnetic separation and grain size fractions showed that the magnetic fraction of the black sands is strongly enriched in the LREE, relative to the non-magnetic fraction ca. 1.62 times higher than the bulk composition. Black sands contain various amounts of radioactivity due to the presence of Th and U in minerals like allanite, monazite and thorite. Allanite is the major host mineral for LREE in the magnetic fraction. SEM/EDS and ICP-MS analysis (IGME data) of the different grain size fractions showed the highest LREE enrichment in the grain-size fractions – 0,425 +0,212 mm. The maximum enrichment can be achieved through magnetic separation of the grain size fractions. The information gathered can be used to identify the optimum fraction for REE recovery which is essential for the design of a beneficiation process. In addition, the data in this thesis confirm the existence of a potentially exploitable reserve

Texts and discourses for ancient greek in education: cuts and regressions in institutional context: (1976-2005)

The discourses for antiquity do not appear unified but they depend on how the national and social identity are qualified. The focal point of the relevant discourses is the ancient Greek language, the articulations of which compose competing truths that seek the hegemony. The Regime change -the period of modern Greek history since the fall of the Junta of the Colonels in 1974 and the change of the regime into a parliamentary democracy- is the period when the aforementioned truths find political expression and are reflected in institutional writings and oral texts linked to educational policy. The research and thematic analysis of representative institutional texts reveal the dominant and alternative truths which set up around the subject through the detection of meaning patterns linked to research questions. Pattern detection does not lead to the conclusion that the discourses remain stable. Instead, the context’s changes shift from patterns or even regression and show the discourses’ and identities’ fluidity. These changes in the case of the articulations for antiquity are more pronounced in specific periods. There are two main competing fields within which the discourses for antiquity are expressed: the field of tradition and the field of dynamic growth and progress. The long-term connection between nation and ancient Greek past, results in the domination of the traditional discourse even when the circumstances reinforce the expression of alternative discourses. The greater fluidity of progressive articulations for antiquity prevents them from long term stagnation. The discourses for antiquity affect the structures of Ancient Greek teaching whose dominant identity is formed by the discourse of tradition. Changes towards more holistic approaches are not at the center of the negotiation since the course is independently characterized as valuable. The pressure from the other curriculum courses and the European educational policy threats the philologists’ professional identity and results in regression.Οι λόγοι (discourses) για την αρχαιότητα δεν παρουσιάζονται ενιαίοι, αλλά εξαρτώνται από το πώς προσδιορίζεται η εθνική, αλλά και η κοινωνική ταυτότητα. Κομβικό σημείο των σχετικών λόγων είναι η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα, οι συναρθρώσεις της οποίας συγκροτούν ανταγωνιστικές μεταξύ τους αλήθειες που επιδιώκουν την ηγεμονία. Η μεταπολίτευση είναι η περίοδος κατά την οποία οι παραπάνω «αλήθειες» βρίσκουν πολιτική έκφραση και αποτυπώνονται σε θεσμικά γραπτά και προφορικά κείμενα που συνδέονται με την εκπαιδευτική πολιτική. Η έρευνα και η θεματική ανάλυση αντιπροσωπευτικών θεσμικών κειμένων αποκαλύπτει την κυρίαρχη, αλλά και τις εναλλακτικές «αλήθειες» που συγκροτούνται γύρω από το θέμα μέσα από την ανίχνευση μοτίβων νοήματος που συνδέονται με κομβικά σημεία. Ο εντοπισμός μοτίβων δεν οδηγεί στο συμπέρασμα πως οι λόγοι παραμένουν σταθεροί. Αντίθετα, οι αλλαγές του πλαισίου οδηγούν σε μετατοπίσεις από τα μοτίβα ή και σε αναδιπλώσεις που αναδεικνύουν τη ρευστότητα των λόγων και των ταυτοτήτων. Οι μεταβολές αυτές στην περίπτωση των συναρθρώσεων για την αρχαιότητα είναι εντονότερες σε συγκεκριμένες χρονικές τομές. Δύο είναι τα κυρίαρχα ανταγωνιστικά πεδία εντός του οποίου εκφέρονται οι λόγοι για την αρχαιότητα: το πεδίο της παράδοσης και το πεδίο της δυναμικής ανάπτυξης και της προόδου. Ο προσδιορισμός για μεγάλο χρονικό διάστημα του έθνους σε σχέση με το αρχαίο παρελθόν έχει ως αποτέλεσμα την κυριαρχία του λόγου της παράδοσης ακόμα και όταν οι συγκυρίες ευνοούν την έκφραση προοδευτικών λόγων. Η μεγαλύτερη ρευστότητα άλλωστε των προοδευτικών συναρθρώσεων εμποδίζει την καθήλωσή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι λόγοι για την αρχαιότητα επηρεάζουν τις συναρθρώσεις για το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών η κυρίαρχη ταυτότητα του οποίου συγκροτείται από τον λόγο της παράδοσης. Οι μεταβολές προς την κατεύθυνση πιο ολιστικών προσεγγίσεων δεν τίθενται στο κέντρο της διαπραγμάτευσης, αφού το μάθημα προσδιορίζεται ως ιδιαίτερης αξίας αυτοτελώς. Οι πιέσεις από τα άλλα μαθήματα του ωρολογίου προγράμματος και από την ανάγκη εναρμόνισης με την ευρωπαϊκή εκπαιδευτική πολιτική βιώνονται ως απειλές για την επαγγελματική ταυτότητα των φιλολόγων και οδηγούν σε αναδιπλώσεις