Rola patomorfologa w doborze terapii ukierunkowanej na receptor czynnika wzrostu naskórka (EGFR) u chorych na nowotwory

Targeted therapy has become an important modality of cancer treatment in the last decade. Drugs against EGFR and HER2 e.g. erlotinib, cetuximab or trastuzumab proved its role n therapy. They are managed as registered and recommended modalities of lung, alimentary tract and breast carcinoma. Significance of targeted treatment is a common effect of drug action and patient selection. Only a part of patients with tumors belonging to a specific histological type of cancer can benefit from targeted therapy. Determining predictive factor — informating on potential response to therapy — is essential for proper treatment in targeted therapy. Patients’ selection is accomplished by pathological methods with help of molecular biology techniques. Patient selection for targeted treatment and predictive factors evaluation criteria as well as establishing connections with traditional tumor characteristics (e.g. histological type, grade, stage) are continuously under research. Predictive factors are also investigated for traditional chemotherapeutics in recent years. Value of particular predictive factor depends on choice of evaluation method. Onkol. Prak. Klin. 2010; 6, 5: 228–235Leczenie celowane stało się w ostatniej dekadzie ważnym sposobem terapii chorych na raka. Potwierdzono skuteczność leków skierowanych przeciw receptorowi czynnika wzrostu naskórka (EGFR) i HER2, takich jak erlotynib, cetuksymab czy trastuzumab, a ich stosowanie obejmuje leczenie nowotworów płuca, przewodu pokarmowego i piersi. Wartość leków celowanych jest wypadkową działania leku i selekcji pacjentów do terapii. Leki celowane, jak wykazują wyniki badań, są skuteczne jedynie u części chorych na nowotwory danego typu histologicznego. Określenie czynnika predykcyjnego — informującego o potencjalnej odpowiedzi na leczenie — jest niezbędne w prawidłowym leczeniu celowanym. Selekcja pacjentów do tego typu terapii odbywa się w większości z wykorzystaniem metod patomorfologicznych wspomaganych technikami biologii molekularnej. Metody selekcji chorych i kryteria oceny czynników predykcyjnych oraz powiązanie ich z tradycyjnymi parametrami nowotworów (takimi jak typ histologiczny, stopień zaawansowania) są ciągle przedmiotem badań. W ostatnich latach, również dla chemioterapeutyków niezaliczanych do leków celowanych, próbuje się określić czynniki predykcyjne. Istotny wpływ na wartość poszczególnych czynników predykcyjnych ma wybór techniki ich określania. Onkol. Prak. Klin. 2010; 6, 5: 228–23

Validation of selected medical centers involved in molecular diagnostics of cancer in the field of EGFR1 mutations determination

Rak płuca to jeden najczęściej występujących nowotworów złośliwych w Polsce i na świecie. Według danych statystycznych rocznie jest przyczyną zgonów 1,3 miliona osób na całym świecie. W niedrobnokomórkowym raku płuc (NDRP) u niektórych chorych (10–15% Ameryka Północna i Europa Zachodnia; 30–35% Japonia i Wschodnia część Azji) występują mutacje somatyczne w genie receptora nabłonkowego czynnika wzrostu (EGFR) powodujące stałą aktywność tego receptora. Występowanie takich mutacji ściśle wiąże się ze skutecznością działania niektórych inhibitorów kinazy tyrozynowej (TKI). Określenie statusu genu EGFR jest kluczowe w doborze najbardziej odpowiedniego schematu leczenia chorych z NDRP. Celem tej pracy jest wykazanie, czy ośrodki zaangażowane w diagnostykę molekularną chorób nowotworowych posiadają odpowiedni potencjał, aby skutecznie przeprowadzić analizę statusu genu EGFR1 w zakresie zmian w eksonach 19. i 21. Dodatkowym celem jest wypracowanie odpowiednich standardów postępowania. Wynikiem przeprowadzonego procesu walidacji są następujące zalecenia dla laboratoriów diagnostycznych: 1. Materiał do izolacji DNA powinien zawierać nie mniej niż 50% utkania nowotworowego; 2. Ujednolicenie procedury izolacji DNA ze skrawków parafinowych wymaga stosowania gotowego zestawu do izolacji DNA; 3. W przypadku braku jednoznacznego wyniku, powinno się wykorzystać dwie metody oznaczania mutacji, zaleca się, aby jednego z wykonywanych oznaczeń dokonać przy wykorzystaniu metody sekwencjonowania bezpośredniego; 4. Zaleca się rozszerzenie panelu analizowanych eksonów do 18., 19., 20. i 21.; 5. Od momentu wypisania skierowania na badanie diagnostyczne do momentu przekazania wyniku badania nie powinno upłynąć więcej niż 10 dni roboczych. Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 3: 138–145Lung cancer is one of the most common cancers in Poland and abroad. According to statistics, it causes the death of 1.3 million people per year worldwide. In a nonsmall cell lung cancer (NSCLC), some patients have somatic mutations in the gene for epidermal growth factor receptor (EGFR), resulting in a constant activity of this receptor (10–15% patients of North American and Western European origin, and 30–35% of patients from Japan and Eastern Asia). The occurrence of such mutations is closely associated with efficacy of tyrosine kinase inhibitors (TKI). Thus, determination of EGFR status is crucial in selecting the most appropriate treatment of patients with NSCLC. The aim of this paper is to show whether the laboratories involved in molecular diagnostics for cancer have the potential to effectively determinate the mutation status (in exons 19 and 21) of the EGFR1 gene. An additional objective is to develop appropriate standards for mutation testing in non-small cell lung cancer. As the result of valiadtion process conducted in the study, the following recommendations for diagnostic laboratories were approved: at least 50% of cancer cells should be present in a tissue for DNA isolation; 2. The method of DNA isolation should be standardized, the most appropriate is usage of DNA isolation kits; 3. In case of equivocal results two independent molecular methods should be employed, one of them should be direct sequencing; 4. It is recommended to extend the panel of analyzed exons to 18, 19, 20 and 21; 5 The turnaround time (TAT) should not take more than 10 working days Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 3: 138–14

Validation of selected molecular methods for the mutations determination in codons 12 and 13 of K-RAS gene in five Polish oncological research centers

Chorzy na raka jelita grubego z przerzutami mogą osiągnąć korzyść z leczenia panitumumabem jedynie, jeśli w guzie nie stwierdzono mutacji w genie K-RAS. W związku z tym konieczne jest zbadanie statusu tego genu w celu wyłonienia chorych, którzy mogą być poddani takiemu leczeniu. Celem pracy było opracowanie standardowej procedury oznaczania statusu genu K-RAS w materiale izolowanym z bloczków parafinowych. Kolejnym celem była walidacja wybranych technik molekularnych oznaczania mutacji w pięciu ośrodkach w Polsce, w których odbywa się leczenie chorych na raka jelita grubego. Ocenie poddano cztery różne techniki oznaczania mutacji: SSCP, DHPLC, RFLP/PCR i bezpośrednie sekwencjonowanie. Stwierdzono, że wszystkie jednostki uczestniczące w procesie walidacji są odpowiednio przygotowane do podjęcia działalności diagnostycznej w zakresie oznaczania statusu genu K-RAS. Przyjęto następujące zalecenia dla laboratoriów diagnostycznych: 1. Materiał do izolacji DNA powinien zawierać przynajmniej 70% utkania nowotworowego; 2. Ujednolicenie procedury izolacji DNA ze skrawków parafinowych wymaga stosowania gotowego zestawu do izolacji DNA; 3. W przypadku braku jednoznacznego wyniku konieczne jest stosowanie dwóch metod oznaczania mutacji, przy czym jedną z nich powinno być sekwencjonowanie bezpośrednie.Metastatic colorectal cancer patients will benefit from treatment with panitumumab only when they don't have mutation in K-RAS gene. Therefore, estimation of mutational status of K-RAS is necessary for the selection of patients, who should be treated with panitumumab. The aim of this study was to evolve a standard method of estimation of K-RAS mutational status in the material isolated from paraffin blocs. The second aim was the validation of selected molecular methods of K-RAS mutation evaluation in five Polish oncological centers where mCRC patients are treated. Four methods were evaluated: SSCP, DHPLC, RFLP/PCR and direct sequencing. We found that all groups in five selected oncological centers, who took part in the validation process, were well prepared for molecular diagnosis of K-RAS mutational status. The following recommendations for diagnostic laboratories were approved: 1. At least 70% of cancer cells should be present in a tissue for DNA isolation; 2. The method of DNA isolation should be standardized, the most appropriate is usage of DNA isolation kits; 3. In case of equivocal results two independent molecular methods should be employed, one of them should be direct sequencing