Chorzy na raka jelita grubego z przerzutami mogą osiągnąć korzyść z leczenia panitumumabem jedynie,
jeśli w guzie nie stwierdzono mutacji w genie K-RAS. W związku z tym konieczne jest zbadanie statusu
tego genu w celu wyłonienia chorych, którzy mogą być poddani takiemu leczeniu.
Celem pracy było opracowanie standardowej procedury oznaczania statusu genu K-RAS w materiale
izolowanym z bloczków parafinowych. Kolejnym celem była walidacja wybranych technik molekularnych
oznaczania mutacji w pięciu ośrodkach w Polsce, w których odbywa się leczenie chorych na raka jelita
grubego. Ocenie poddano cztery różne techniki oznaczania mutacji: SSCP, DHPLC, RFLP/PCR i bezpośrednie
sekwencjonowanie.
Stwierdzono, że wszystkie jednostki uczestniczące w procesie walidacji są odpowiednio przygotowane
do podjęcia działalności diagnostycznej w zakresie oznaczania statusu genu K-RAS. Przyjęto następujące
zalecenia dla laboratoriów diagnostycznych: 1. Materiał do izolacji DNA powinien zawierać przynajmniej
70% utkania nowotworowego; 2. Ujednolicenie procedury izolacji DNA ze skrawków parafinowych
wymaga stosowania gotowego zestawu do izolacji DNA; 3. W przypadku braku jednoznacznego wyniku
konieczne jest stosowanie dwóch metod oznaczania mutacji, przy czym jedną z nich powinno być sekwencjonowanie
bezpośrednie.Metastatic colorectal cancer patients will benefit from treatment with panitumumab only when they don't
have mutation in K-RAS gene. Therefore, estimation of mutational status of K-RAS is necessary for the
selection of patients, who should be treated with panitumumab.
The aim of this study was to evolve a standard method of estimation of K-RAS mutational status in the
material isolated from paraffin blocs. The second aim was the validation of selected molecular methods of
K-RAS mutation evaluation in five Polish oncological centers where mCRC patients are treated. Four methods
were evaluated: SSCP, DHPLC, RFLP/PCR and direct sequencing.
We found that all groups in five selected oncological centers, who took part in the validation process, were
well prepared for molecular diagnosis of K-RAS mutational status. The following recommendations for
diagnostic laboratories were approved: 1. At least 70% of cancer cells should be present in a tissue for
DNA isolation; 2. The method of DNA isolation should be standardized, the most appropriate is usage of
DNA isolation kits; 3. In case of equivocal results two independent molecular methods should be employed,
one of them should be direct sequencing
