Method of treating endothelial dysfunction comprising administration of a thrombin peptide derivative

Endothelial dysfunction (ED) is associated with a number of diseases and disorders. Agonists of the non-proteolytically activated thrombin receptor can be used in methods to treat ED or ED-related diseases and disorders.Board of Regents, University of Texas Syste

16 Brachyterapia śródoperacyjna mięsaków przestrzeni zaotrzewnowej – ocena wczesnej tolerancji

Cel pracyCelem pracy jest ocena wczesnej tolerancji i skuteczności śródoperacyjnej brachyterapii HDR w leczeniu mięsaków tkanek miękkich.MetodaW 1992 r.w Memorial Sloan-Kettering Cancer Center w NY opracowano metodę napromieniania śródoperacyjnego HDR z użyciem aplikatora typu HAM. Metodę tę w 1999r. zaczęto stosować w Zakładzie Brachyterapii CO w Warszawie. Do leczenia kwalifikowani Są chorzy z histopatologicznie potwierdzonym mięsakiem zlokalizowanym w przestrzeni zaotrzewnowej (jako leczenie pierwotne lub leczenie wznowy miejscowej). Po wykonaniu badań obrazowych i wstępnym określeniu zakresu zabiegu przeprowadzana jest operacja usunięcia guza oraz oklipsowania loży. Aplikator typu HAM umieszczany jest w loży po usuniętym guzie, a zakres objętości do napromieniania określany jest w zależności od sytuacji klinicznej i radykalizmu operacyjnego. Po weryfikacji radiologicznej położenia aplikatora i przygotowaniu indywidualnego planu leczenia z użyciem SPL Abacus 1.6 przeprowadzane jest napromienianie w warunkach znieczulenia ogó1nego pod kontrolą podstawowych funkcji życiowych i na oddechu wspomaganym. Usunięcie aplikatora oraz opracowanie rany operacyjnej przeprowadzane jest w warunkach bloku operacyjnego. W dotychczas leczonej grupie chorych obserwowano dobrą tolerancję przedstawianej metody. Nie stwierdzono powikłań wynikających z jednoczasowego zastosowania leczenia operacyjnego oraz śródoperacyjnej brachyterapii HDR

Muscle ultrastructural changes from exhaustive exercise performed after prolonged restricted activity and retraining in dogs

The effect of exhaustive treadmill exercise on ultrastructural changes in the quadriceps femoris muscle was studied in 7 normal, healthy dogs, before and after restricted activity (RA), and following a subsequent 2 month treadmill exercise retraining period for the 5 mo group. Mean time to exhaustion in the 2 mo group decreased from 177 + or - 22 min before to 90 + or - 32 min after RA. Retraining increased tolerance to 219 + or - 73 min; 24 pct. above the before RA and 143 pct. above the after RA time. After RA exhaustion time in the 5 mo group was 25 and 45 min. Before RA, pre-exercise muscle structure was normal and post exercise there was only slight swelling of mitochondria. After RA, pre-exercise, numerous glycogen granules and lipid droplets appeared in the muscle fibers, mitochondria were smaller, and sarcoplasmic reticulum channels widened; post exercise these changes were accentuated and some areas were devoid of glycogen, and there was fiber degradation. After 5 mo RA pre-exercise there were more pronounced changes; mitochondria were very small and dense, there were many lipid droplets, myofibrils were often separated, and the fibers appeared edematous and degenerating; post exercise the sarcoplasmic reticulum was swollen, no glycogen was present, and there was marked swelling and deformation of mitochondria. After retraining, both pre-exercise and post exercise there was still evidence of fiber degeneration. Thus, susceptibility of active skeletal muscle structures and subcellular elements, e.g., mitochondria, to the action of damaging factors occurring during exhaustive exercise is enhanced considerably by prolonged disuse

13 Zastosowanie brachyterapii HDR w leczeniu chorych na miejscowo zaawansowanego raka przełyku

Cel pracyOcena skuteczności i tolerancji dojamowej brachyterapii HDR w paliatywnym leczeniu chorych na miejscowo zaawansowanego raka przełyku.MateriałOd stycznia 1996 do lutego 2000 w Zakładzie Brachyterapii w Warszawie leczono 104 chorych na raka przełyku, w tym 82% mężczyzn i 18% kobiet w wieku od 42 do 90 lat. U chorych tych terapia miała charakter paliatywny. U 53% pacjentów przeprowadzono wyłącznie napromienianie dojamowe, u pozostałych (47%) leczenie było skojarzone z laseroterapią. Wskazaniami do leczenia były przeciwwskazania do leczenia radykalnego oraz różnego stopnia dysfagia oceniana według pięciostopniowej skali EORTC.MetodaW znieczuleniu miejscowym zakładano do przełyku standardowy aplikator typu „bougie”. Prawidłowość jego położeriia oraz obszar terapeutyczny określano na podstawie radiogramów. Na tej podstawie opracowywano indywidualny plan leczenia w komputerowym systemie ABACUS 1,6. Chorzy byli napromieniani żródtem Ir-192 o wysokiej mocy dawki, techniką afterloading z użyciem aparatu GammaMed 12i. Zakres stosowanych dawek oraz sposób ich frakcjonowania zależał od stanu ogólnego chorych oraz przebytego wcześniej leczenia.Chorzy po leczeniu poddawani byli badaniom kontrolnym, w trakcie których oceniano stopień ustąpienia dysfagii oraz czas do nawrotu dolegliwości. Okres obserwacji wynosił od 1 do 9 miesięcy. We wstępnej analizie wyników stwierdzono u ok. 90% chorych zmniejszenie stopnia dysfagii o co najmniej I stopień

Types and characteristics of urban and peri-urban green spaces having an impact on human mental health and wellbeing: a systematic review

Green spaces have been put forward as contributing to good mental health. In an urban context, space is a scarce resource while urbanisation and climate change are increasingly putting pressure on existing urban green space infrastructures and increasing morbidity caused by mental health disorders. Policy makers, designers, planners and other practitioners face the challenge of designing public open spaces as well as preserving and improving natural resources that are important for maintaining and optimizing human wellbeing. Knowing which types of blue and green spaces, with which characteristics, are most beneficial for mental health and wellbeing is critical. EKLIPSE received a request from the Ministry in charge of the Environment of France (MTES) to review: “Which types of urban and peri‐urban green and blue spaces, and which characteristics of such spaces, have a significant impact on human mental health and wellbeing?”. After a preliminary scoping, a decision was made to perform two systematic reviews (SR) assessing the specific types and characteristics of blue space (SR1) and green space (SR2) with respect to mental health and wellbeing. This report presents the systematic review for green space (SR2)

16 Brachyterapia śródoperacyjna mięsaków przestrzeni zaotrzewnowej – ocena wczesnej tolerancji

Cel pracyCelem pracy jest ocena wczesnej tolerancji i skuteczności śródoperacyjnej brachyterapii HDR w leczeniu mięsaków tkanek miękkich.MetodaW 1992 r.w Memorial Sloan-Kettering Cancer Center w NY opracowano metodę napromieniania śródoperacyjnego HDR z użyciem aplikatora typu HAM. Metodę tę w 1999r. zaczęto stosować w Zakładzie Brachyterapii CO w Warszawie. Do leczenia kwalifikowani Są chorzy z histopatologicznie potwierdzonym mięsakiem zlokalizowanym w przestrzeni zaotrzewnowej (jako leczenie pierwotne lub leczenie wznowy miejscowej). Po wykonaniu badań obrazowych i wstępnym określeniu zakresu zabiegu przeprowadzana jest operacja usunięcia guza oraz oklipsowania loży. Aplikator typu HAM umieszczany jest w loży po usuniętym guzie, a zakres objętości do napromieniania określany jest w zależności od sytuacji klinicznej i radykalizmu operacyjnego. Po weryfikacji radiologicznej położenia aplikatora i przygotowaniu indywidualnego planu leczenia z użyciem SPL Abacus 1.6 przeprowadzane jest napromienianie w warunkach znieczulenia ogó1nego pod kontrolą podstawowych funkcji życiowych i na oddechu wspomaganym. Usunięcie aplikatora oraz opracowanie rany operacyjnej przeprowadzane jest w warunkach bloku operacyjnego. W dotychczas leczonej grupie chorych obserwowano dobrą tolerancję przedstawianej metody. Nie stwierdzono powikłań wynikających z jednoczasowego zastosowania leczenia operacyjnego oraz śródoperacyjnej brachyterapii HDR

Exploiting visual cues for safe and flexible cyber-physical production systems

Human workers are envisioned to work alongside robots and other intelligent factory modules, and fulfill supervision tasks in future smart factories. Technological developments, during the last few years, in the field of smart factory automation have introduced the concept of cyber-physical systems, which further expanded to cyber-physical production systems. In this context, the role of collaborative robots is significant and depends largely on the advanced capabilities of collision detection, impedance control, and learning new tasks based on artificial intelligence. The system components, collaborative robots, and humans need to communicate for collective decision-making. This requires processing of shared information keeping in consideration the available knowledge, reasoning, and flexible systems that are resilient to the real-time dynamic changes on the industry floor as well as within the communication and computer network infrastructure. This article presents an ontology-based approach to solve industrial scenarios for safety applications in cyber-physical production systems. A case study of an industrial scenario is presented to validate the approach in which visual cues are used to detect and react to dynamic changes in real time. Multiple scenarios are tested for simultaneous detection and prioritization to enhance the learning surface of the intelligent production system with the goal to automate safety-based decisions