Effect of Adrenocorticotropic Hormone Stimulation on Ischemia-modified Albumin Levels in vivo

INTRODUCTION: Ischemia-modified albumin (IMA) formation is associated with increased reactive oxygen species (ROS) production, while increased cortisol leads to decreased ROS levels. We aimed to evaluate the effect of adrenocorticotropic hormone (ACTH) stimulation on IMA levels and whether the effect was dose-dependent or not. METHODS: A total of 99 subjects with normal ACTH test results were included in the study. Of these, 80 had standard-dose ACTH test while 19 had low-dose ACTH test. Blood samples were collected to determine cortisol and IMA levels; at minutes 0, 30, and 60 following the standard-dose ACTH test and at minutes 0 and 30 following the low-dose ACTH test. RESULTS: IMA levels decreased significantly within 30 minutes and the decrease continued up to the sixtieth minute (p=0.002) after standard-dose ACTH stimulation. After ACTH stimulation, a weak negative correlation was found between peak cortisol and IMA levels at the thirtieth minute (r=0.233, p=0.02). There was no significant difference in IMA levels after low-dose ACTH stimulation, despite an increase in cortisol (p=0.161). DISCUSSION AND CONCLUSION: IMA levels decreased rapidly after standard-dose ACTH stimulation, while a decrease in IMA levels was not observed after low-dose ACTH stimulation. The lack of decrease in IMA levels after low-dose ACTH stimulation suggests a possible dose-dependent relationship between ACTH and IMA. The moderate increase in cortisol with no reduction in IMA levels after low-dose ACTH stimulation and the weak correlation between peak cortisol and 30-minute IMA levels after standard-dose ACTH stimulation suggest that ACTH may have a direct effect on IMA

The Role of Antimullerian Hormone in Central Precocious Puberty (CPP) and Premature Thelarche (PT) in Girls

Amaç: Antimüllerian hormunun (AMH) folikülogenezin başlatılmasında ve dominant folikül seçiminde etkili olduğu bilinmekle birlikte, prematür telarş (PT) ve santral puberte prekokstaki (SPP) rolü bilinmemektedir. Bu çalışmada amaç PT ve SPP’lu kızlarda AMH düzeyini incelemek ve AMH düzeyi ile PT ve SPP ilişkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Hasta grubu olarak meme gelişimi şikayeti ile başvuran 8 yaş altı, organik nedenli puberte prekoksu, akut ya da kronik hastalığı ya da ilaç kullanım öyküsü olmayan toplam 65 kız olgu ve kontrol grubu olarak 25 prepubertal, 24 pubertal ve 25 post-menarş sağlıklı kız alındı. Hasta ve kontrol grubunun AMH düzeyleri ölçüldü. Hastaların ilk gelişte anamnez ve fizik muayene bulguları, kemik yaşı, pelvik USG, serbest T4, TSH, FSH, LH, östradiol düzeyleri kaydedildi. Hastalar LHRH testi sonucuna göre PT ve SPP olarak ayrıldı. Hasta grubundan 4-6 ay sonra AMH düzeyi ölçüldü. Bulgular: LHRH testinde pik LH için sınır 4,2 ve 3,3 mIU/mL olarak alındığında SPP grubunun AMH ortalaması, PT grubunun AMH ortalamasından anlamlı olarak daha düşüktü (p:0,022 ve p:0,028). LHRH testinde pik LH yanıtı için sınır 4,2 mIU/mL olarak alındığında AMH cut-off değeri %67,9 senstivite ve %83,8 spesifite ile 1,265 ng/ml olarak saptanırken, sınır 3,3 mIU/mL olarak alındığında %96,8 senstivite ve %76,5 spesifite ile 0,795 mg/dl olarak saptanmıştır (p:0,010, p:0,007). Prepubertal, pubertal ve menarş (+) kontrol grubunun AMH ortalamaları arasında anlamlı farklılık saptanmadı, prepubertal kontrol grubu ile hasta grubunun AMH düzeyleri de farklılık göstermedi. Hasta grubunda, AMH ile ortalama, maksimum ve minimum over hacimleri arasında anlamlı derecede (+) korelasyon saptandı (sırasıyla p:0,001, p:0,0001, p:0,008). Sonuç: Pubertede HHG aksının aktiflendiği dönemde AMH düzeyininin düştüğü saptandı. Erken meme gelişimi olan kızlarda AMH’nın düşük bulunmasının kliniğin progresif olacağı açısından uyarıcı olabileceği ve AMH’nın SPP tanı veya izleminde kullanılabileceği düşünüldü

Subnormal Growth Velocity and Related Factors During GnRH Analog Therapy for Idiopathic Central Precocious Puberty

Data concerning subnormal growth velocity (GV) and factors that influence this during gonadotropin-releasing hormone analog (GnRHa) therapy for idiopathic central precocious puberty (ICPP) are scarce. We investigated the incidence of subnormal GV and associated factors in patients receiving GnRHa therapy for ICPP