The effect of mobile learning on safe ventrogluteal site injections: an interventional study

ABSTRACT Purpose: This study investigated whether a mobile learning program helped nurses give safer injections into the ventrogluteal site. Method: This interventional study was conducted between 20.08.2020 and 30.10.2020. The sample consisted of 34 nurses working at the adult units of a university hospital in a big city in Turkey. The study was approved by an ethics committee. Permission was obtained from the hospital. Informed consent was obtained from participants. Data were collected using a personal information form (pretest), the Ventrogluteal Area Knowledge Form (VAKF) (pretest and posttest), and the Training Effectiveness Evaluation Form (posttest). Participants watched an animation on their mobile phones for a week (intervention). The data were analyzed using the independent samples t-test and McNemar's test. Findings:  Participants had a mean pretest and posttest VAKF score of 12.82±3.80 and 16.97±2.84, respectively (p<0.05). After the intervention, most participants said "yes" to the statement, “The ventrogluteal site includes the gluteus medius and gluteus minimus muscles” (91.2%) (p<0.05). Conclusion:  The intervention helped nurses develop the cognitive skills necessary to administer safe injections into the ventrogluteal site. Implications for Nursing Practice: Mobile learning methods help nurses learn how to administer safe injections into the ventrogluteal sit

An innovative approach to game-based learning in nursing education: Virtual gaming simulation: Hemşirelik eğitiminde oyun temelli öğrenmede yenilikçi bir yaklaşım: Sanal oyun simülasyonu

Nursing education includes cognitive, affective and psychomotor learning areas that enable students to take on certain roles. Reasons such as limited clinical applications, patients' reluctance to have students practice and the low number of teaching staff negatively affect the development of students. For this reason, technological developments are integrated into the nursing education curriculum and it is tried to provide knowledge and skills to students in a safer and more effective way. Game-based learning is becoming more and more common in the education of nursing students who grow up in the age of technology. Game-based learning provides permanence in knowledge, supports active learning and increases student satisfaction. Recently, one of the applications involving technology in nursing education is virtual game simulation. Virtual game simulation is a 2D (two-dimensional) virtual computer game involving simulated real people, allowing students to actively participate in a clinical scenario. Virtual simulation games are designed with realistic scenarios for students to experience the clinical environment, improve their self-confidence, critical thinking and clinical decision making skills. The aim of this article is to explain virtual game simulation, which is a new approach in game-based learning in nursing education, and research on the subject. ​Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.   Özet Hemşirelik eğitimi öğrencilere belirli rolleri üstlenmelerini sağlayacak düzeyde bilişsel, duyuşsal ve psikomotor öğrenim alanlarını içermektedir. Sınırlı klinik uygulamalar, hastaların öğrencilere uygulama yaptırmak istememesi ve öğretim elemanı sayısının az olması gibi nedenler ise öğrencilerin gelişimini olumsuz etkilemektedir. Bu nedenle yaşanan teknolojik gelişmeler hemşirelik eğitim müfredatına entegre edilerek öğrencilere bilgi ve beceri öğretimi daha güvenli ve etkin bir şekilde sağlanmaya çalışılmaktadır. Teknoloji çağında yetişen hemşirelik öğrencilerinin eğitiminde oyun temelli öğrenme giderek yaygınlaşmaktadır. Oyun temelli öğrenme, bilgide kalıcılığı sağlayarak aktif öğrenmeyi desteklemekte ve öğrenci memnuniyetini artırmaktadır. Son zamanlarda hemşirelik eğitiminde teknolojiyi içeren uygulamalardan biri sanal oyun simülasyonudur. Sanal oyun simülasyonu, öğrencilerin klinik bir senaryoya aktif katılımını sağlayan, simüle edilmiş gerçek insanları içeren 2D (iki boyutlu) bir sanal bilgisayar oyunudur. Sanal simülasyon oyunları gerçeğe yakın senaryolar ile öğrencilerin klinik ortamı deneyimlemesi, özgüvenlerinin, eleştirel düşünme ve klinik karar verme becerilerinin geliştirilmesi amacıyla tasarlanmıştır. Bu makalenin amacı, hemşirelik eğitiminde oyun temelli öğrenmede yeni bir yaklaşım olan sanal oyun simülasyonunu ve konu ile ilgili yapılan araştırmaları açıklamaktır

Comparison of pain assessments made by patients and nurses in emergency services

Aim: This research aimed to compare pain assessments made by patients and by nurses. Method: This descriptive and comparative research was conducted in a state, a university and a private hospital emergency service monitoring unit that had the highest number of patient admissions in Ankara, Turkey. The research sample consisted of 175 patients and 35 nurses. For the collection of data, the following sources were consulted: the patient information form, the nurse information form and the McGill Pain Questionnaire. For evaluation of the data, number and percentage calculations, chi-square analysis, kappa compliance analysis and the Wilcoxon sign test were used. Written consent was received from the ethical council and hospitals as well as from nurses and patients. Results: 74.3% of nurses stated that they do not think that the pain level expressed by the patient is always right. While the point average given by patients related to all dimensions define the characteristics of pain was 20.48 ± 10.10, the average given by nurses was 14.35 ± 8.46. There is a statistically significant difference between the point averages given by patients and nurses related to total dimensions of pain characteristics (p<0.05). Conclusion: As a result, pain evaluations of nurses were found to be significantly lower than those of patients. It is suggested that the policies and procedures used in health personnel education institutes and health institutes related to pain management should be improved

Applying of Neuman’s Systems Model in the course of nursing care of a patient who has Cervical Disc Herniation treatmentNeuman Sistemler Modelinin servikal disk herni tedavisi gören bir hastanın hemşirelik bakımı sürecinde kullanılması

Nursing is a professional health discipline and nursing models based on nursing theories form its scientific foundations. Neuman’s Systems Model is one of these models. The model focuses on the individual's well-being and is based on holistic nursing care. In the model, the individual is an open system interpreting the stressors he perceives. By defining these stressors, the nurse develops the defense mechanisms of the individual on the primary, secondary and tertiary level. The nurse is responsible for the planning, implementation and evaluation. The cervical disc hernia that affects life activities is helped cope with the stressors perceived by the individual receiving the diagnosis. Thus, the quality of life of the individual can be increased, the treatment process can be shortened and the cost can be reduced. In this study, the nursing care process of a patient who was diagnosed with cervical disc herniation was examined according to Neuman’s Systems Model. Person-specific, interpersonal and extrinsic stressors were identified in the direction of the obtained data, and nursing diagnoses suitable for the patient were established in the direction of stressors. As a result, it was found that the use of the model in this case was appropriate and it was suggested to be applied in other patient groups to evaluate the effectiveness of the model. Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.ÖzetHemşirelik profesyonel bir sağlık disiplinidir ve bilimsel bilgi kaynağını kavram,[Mh1]  kuram ve modellerden almaktadır. Neuman Sistemler Modeli bu modellerden birisidir. Model bireyin iyilik haline odaklanmakta ve bütüncül hemşirelik bakımını esas almaktadır. Modelde birey, algıladığı stresörleri yorumlayan açık sistemdir.  Hemşire bu stresörleri tanımlayarak bireyin savunma mekanizmalarını birincil, ikincil ve üçüncül düzeyde geliştirecek bakımın planlanması, uygulanması ve değerlendirilmesinden sorumludur. Günlük yaşam aktivitelerini olumsuz etkileyen servikal disk herni tanısı alan bireyin algıladığı stresörlerle başa çıkmasına yardım edilerek bireyin yaşam kalitesi artırılabilir, tedavi süreci kısaltılabilir ve maliyet azaltılabilir. Bu çalışmada servikal disk hernisi tanısı alan bir hastanın hemşirelik bakım süreci Neuman Sistemler modeline göre incelenmiştir. Elde edilen veriler doğrultusunda kişiye özgü, kişiler arası ve kişi dışı stresörler belirlenmiş, stresörler doğrultusunda hastaya uygun hemşirelik tanıları konulmuştur. Sonuç olarak, modelin bu olguda kullanımının uygun olduğu görülmüş, modelin etkinliğini değerlendirmek amacıyla başka hasta gruplarında da uygulanması önerilmiştir

Using a game-based virtual reality application in psychomotor skills acquisition: An experience sharingOyun tabanlı sanal gerçeklik uygulamasının psikomotor beceri öğretiminde kullanımı: Bir deneyim paylaşımı

Advances in technology have led to novel teaching methods enabling students to learn in a reality-like environment with all their senses. The new generation of students who have individualistic learning styles one different from the other and tend to use technology with ease has made it necessary to use diverse teaching methods in this respect. Virtual reality activities based on gaming, a new method in psychomotor skills acquisition, is a simulation technique where a computerized skill with an integrated game enables one to experience being in a real-life environment sending signals to one’s sensory organs. The subject about the care given through tracheostomy, which is given within the course of the Fundamentals of Nursing that includes basic skills, is an application with strict requirements in terms of aseptic conditions, and for which students hardly find a possibility to practice. For this reason, software was developed for the application of a virtual reality game in accordance with the procedural steps of tracheostomy care and installed in students’ mobile phones. With this article we aim to share the experience we gained in the preparation process of the game-based virtual reality application and its contribution to the teaching of psychomotor skills.Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. ÖzetTeknolojideki ilerlemeler öğrencilere gerçek ortamdaymış hissi veren ve tüm duyularına hitap eden yeni öğretim yöntemlerinin ortaya çıkmasını sağlamıştır. Özellikle yeni kuşak öğrencilerin teknolojiyi kullanmaya yatkınlığı ve her bireyin birbirinden farklı öğrenme stillerine sahip olması, bu konuda çeşitli öğretim metotlarının kullanılması gerekliliğini açığa çıkarmıştır. Psikomotor beceri öğretiminde yeni bir öğretim tekniği olan oyun tabanlı sanal gerçeklik uygulaması, herhangi bir yerde olmayı hissettiren ve bunun için duyu organlarımıza çeşitli bilgiler sağlayan gerçek ortamlara benzer bir becerinin bilgisayara aktarılıp oyunlaştırıldığı bir simülasyon yöntemidir. Temel beceri uygulamalarının verildiği Hemşirelik Esasları dersi içeriğinde yer alan trakeostomi bakımı konusu öğrencilerin uygulama imkanı bulmakta zorlandıkları, asepsi koşullara uygunluğunun önemli olduğu bir uygulamadır. Bu nedenle trakeostomi bakımı işlem basamaklarına uygun olarak oyun tabanlı sanal gerçeklik uygulamasının yazılımı yapılmış ve öğrencilerin cep telefonlarına yüklenmiştir. Bu makalenin amacı oyun tabanlı sanal gerçeklik uygulamasının hazırlanma sürecindeki deneyimlerimizi ve psikomotor beceri öğretimine katkısını paylaşmaktır

Comparison of mastery learning model and WhatsApp assisted learning in teaching psychomotor skills: A triangulation studyPsikomotor beceri öğretiminde tam öğrenme modeli ve WhatsApp destekli öğretim yöntemlerinin karşılaştırılması: Bir triangülasyon çalışması

Aim: The purpose of this study is to comparison the effect of mastery learning model and WhatsApp assisted learning on teaching psychomotor skills.Material and method: The study was conducted as a triangulation study between 8 March- 16 December, 2016. The students were divided into two groups in a randomized way. One of the groups (n:30) was instructed with mastery learning model concerning the skill of inserting nasogastric catheter; whereas, the other group (n:30) was assisted through WhatsApp. While the quantitative data were collected by using “Nasogastric Catheter Insertion Skill Check List”, the qualitative data were collected through the focus group interview. The data were analyzed by using number, percentage, student-t test, and descriptive analysis method.Results: The skill mean scores for the students learning the skill of nasogastric catheter insertion through WhatsApp assistance were (26.27±5.70) significantly higher than the mean scores of those learning this skill with mastery learning model (22.07±4.06). However, it was found that students learning with mastery learning experienced less stress during the practice.  Conclusion: It is considered that in teaching of psychomotor skills, the use of means of social media such as WhatsApp as a support to the courses together with the mastery learning model would be beneficial. Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file. ÖzetAmaç: Araştırma, tam öğrenme modeli ile WhatsApp destekli öğretimin psikomotor beceri öğretimine etkilerinin karşılaştırılması [sbf1] amacıyla yapılmıştır.Materyal Metot: Araştırma, Mart- Aralık 2016 tarihleri arasında triangülasyon çalışması olarak yapılmıştır. Öğrenciler, randomize olarak iki gruba ayrılmıştır. Bir gruba (n:30), nazogastrik sonda takma becerisiyle ilgili tam öğrenme modeliyle destek verilirken diğer gruba (n:30) WhatsApp ile destek verilmiştir. “Nazogastrik Sonda Takma Becerisi Kontrol Listesi” kullanılarak nicel veriler, odak grup görüşmesiyle nitel veriler toplanmıştır. Veriler sayı, yüzdelik, student-t testi ve betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir.Bulgular: Nazogastrik sonda takma becerisini WhatsApp desteğiyle öğrenen öğrencilerin beceri puan ortalamaları (26.27±5.70), tam öğrenme modeliyle öğrenen öğrencilerin ortalamalarından (22.07±4.06) anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Ancak, tam öğrenme modeliyle öğrenen öğrencilerin uygulamada daha az stres yaşadıkları saptanmıştır.  Sonuç:WhatsApp gibi sosyal medya araçlarının, beceri eğitiminde tam öğrenme modeliyle birlikte derslere destek olarak kullanılmasının yararlı olacağı düşünülmektedir.// Annotate Highlight // Annotate Highlight // Annotate Highlight // Annotate Highlight // Annotate Highlight // Annotate Highlight // Annotate Highlight // Annotate Highligh

A longitudinal study of perceptions of self-concept and professional self-concept in Turkish nursing students

This study was conducted to determine the relationship between self-concept and professional self-concept amongst nursing students undertaking a four year degree. A descriptive longitudinal study was applied amongst all nursing students undertaking a four year degree starting in the academic year 2006-2007. The sample consists of total 78 students. The data collection was via two Likert scale type questionnaires about the self description of students and their descriptions of the professional qualities of nurses which were issued a week apart. The first questionnaire consisted of a self-report form of 40 adjectives and students were asked to rate the suitability of each adjective for describing their personality. The second questionnaire employed the same adjectives as the first questionnaire. Students were asked to rate how necessary it was for professional nurses to possess these qualities. SPSS was used to analyse the data via percentages and Cohen’s Kappa method. The data for first year students showed 77.6% were happy to have chosen nursing but significant nearly a quarter were not. 85.9% thought they had similar characteristics to those required by nursing but there was a significant minority of almost one sixth who felt they did not have the required characteristics. The congruence between self-concept and professional self-concept was highest in the fourth year followed by the first year with the second year being the lowest. Congruence between self-concept and professional self-concept across all four years was evident from our study. Some implications of these findings for nursing education and practice are considered. A realistic approach to what is involved in both the study and practice of nursing can increase the self and professional self-concept congruence. It is important for nursing educators to effectively manage student expectations as a better alignment of these with actual situations helps students cope with the demands placed upon them

Effect of the case analysis method on nursing students’ assessment skills of ethical problems Vaka analiz yönteminin hemşirelik öğrencilerinin etik sorun değerlendirme becerilerine etkisi

In an ethics course, one of the important ways for students to separate ethical values and problems from other problem clusters and to learn how to evaluate ethical values and decision-making is to use the method of case analysisThe study was performed descriptively in order to determine the effect of the use of case analysis method under the scope of a nursing ethics course in terms of students’ assessment skills regarding ethical problems.  The study was conducted descriptively in order to determine the effect of the use of the case analysis method on students’ assessment skills of ethical problems in teaching an ethics course in nursing. 58 students taking the ethics course in the undergraduate program at the Nursing Department at Gazi University in the Health Sciences Faculty during the 2009-2010 academic years constituted the sample for the study. Research data were obtained by using a data collection form. This form included a total of ten questions, two of which were related to each of four cases, and two of which were related to the students’ participation in a scientific program regarding ethics and their academic averages. A data collection form was used three times in the nursing ethics course. Numbers, percentages, and a Cochran Test were also used in the assessment of data.In the first case, it was determined that the students’ awareness of the nature of common violations of ethical principles had increased over time but that the differences were not statistically significant. In the second case, students’ awareness of the ethical values  involved and the sources that they referred to in making ethical decisions were examined and it was determined that the difference was statistically significant. In the third and the fourth cases, it was found that the students’ awareness of the presence of characteristic ethical dilemmas had increased gradually in each phase but that the difference was not statistically significant. In line with these results, it is suggested here that the case analysis method may be used effectively for students taking an ethics course and that this study could be repeated using a large sampling group in order to determine whether students have enough understanding of common ethical problems. ÖzetEtik dersinde öğrencinin, etik değerleri, etik sorunları diğer sorun kümelerinden ayırmasını, bir etik değerin harcanma gerekçesini ve etik karar verme sürecini öğrenebilmesinin önemli bir yolu vaka analizi ile çalışmaktır.Araştırma, Hemşirelikte Etik Dersi’nin öğretiminde vaka analizi yönteminin kullanılmasının öğrencilerin etik sorunu değerlendirme becerilerine etkisini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.Araştırmanın örneklemini, 2009-2010 eğitim-öğretim yılında bir üniversitenin Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü lisans programında yer alan Hemşirelikte Etik Dersi’ne devam eden 58 öğrenci oluşturmuştur.Araştırmanın verileri, veri toplama formu ile elde edilmiştir. Veri toplama formu; araştırmacılar tarafından hazırlanmış dört vaka ve bunlara ilişkin iki soru, öğrencilerin akademik ortalaması ve etik ile ilgili bilimsel bir programa katılma durumlarına ilişkin iki soru olmak üzere toplam 10 sorudan oluşmuştur. Veri toplama formu, Hemşirelikte Etik Dersi’nde farklı zamanlarda 3 defa uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzdelikler ve Cochran Testi kullanılmıştır.Öğrencilerin birinci vakada, etik ilke ihlalini ve etik ilke ihlalinin niteliğini bilme durumlarının zamanla arttığı ancak, farkın istatistiksel açıdan anlamlı olmadığı saptanmıştır. Öğrencilerin ikinci vakada, harcanan etik değeri ve etik karar vermede rehber alacakları kaynakları bilme durumları incelenmiş ve farkın istatistiksel açıdan anlamlı olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin üçüncü ve dördüncü vakada, etik ikilemin varlığını ve etik ikilemin özelliğini bilme durumlarının her uygulamada giderek arttığı ancak, farkın istatistiksel açıdan anlamlı olmadığı bulunmuştur. Bu sonuçlar doğrultusunda, etik derslerinde, öğrencilerin etik sorunları ve ikilemleri kavrayabilmeleri için vaka analizi yönteminin kullanılması ve bu çalışmanın geniş örneklem grubu üzerinde tekrarlanması önerilmektedir

Identifying the care behavior perception of nursing students and the time they allocated to the direct care practices

Amaç: Araştırma, hemşirelik öğrencilerinin klinik uygulamalar sırasında doğrudan bakım uygulamalarına ayırdıkları zamanı ve öğrencilerin bakım davranışları algısını belirlemek amacıyla planlanmıştır. Yöntem: Araştırma tanımlayıcı tipte olup araştırmanın örneklemini bir vakıf üniversitesinin hemşirelik bölümünde öğrenim gören birinci sınıflar hariç toplam 80 öğrenci oluşturmuştur. Çalışmanın verileri “Klinik Uygulamada Hemşirelik Öğrencilerinin Aktivitelerini İzlem Formu” ve “Bakım Davranışları Ölçeği” ile toplanmıştır. Veriler gözlem yoluyla elde edilmiştir. Bulgular: Öğrencilerin klinikte bir uygulama gününde doğrudan bakım uygulamalarına harcadıkları süre; ikinci sınıflarda 138,8±57,0 dakika, üçüncü sınıflarda 105,6,7±40,3 dakika, dördüncü sınıflarda 99,8±60,1 dakika olarak belirlenmiştir, Bakım uygulamaları dışındaki faaliyetlere ikinci sınıfların 50,2±40,3, üçüncü sınıfların 6,1±15,6, dördüncü sınıfların 38,4±43,3 dakika harcadıkları belirlenmiştir. Sınıflara göre öğrencilerin doğrudan bakım ve diğer faaliyetlere harcadıkları süreler arasında istatistiksel olarak fark bulunmuştur (p<0,05). Öğrencilerinin Bakım Davranışları Ölçeği-24’ten aldıkları toplam puan ortalaması 5,14±0,59 puan olarak belirlenmiş, mesleği isteyerek seçen öğrencilerin puanları diğerlerine göre yüksek bulunmuştur. (p<0,05). Öğrencilerin bakım davranışları algıları olumlu olmasına rağmen, doğrudan bakım uygulamalarına ayırdıkları sürenin az olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Öğrencilerin bakım kalitesi algılarının yüksek olmasına rağmen, doğrudan bakım uygulamalarına ayırdıkları sürenin az olduğu belirlenmiştir.Aim: The research was planned for the purpose of identifying the time allocated by nursing students to direct care practices during clinical practices and the students’ care behavior perceptions. Method: The research was conducted as a descriptive type and the sample of the research consisted of 80 students in total, excluding first-year students studying in the nursing department of a foundation university. The data of study were collected with “Inspection Form for Nursing Students’ Activities in Clinical Practices” and “Care Behaviors Scale”. Data were collected by observation. Results: The time allocated by the students to direct care practices during a practice day in clinic was identified as; 138,8±57,0 minutes on average in second graders, 105,6,7±40,3 minutes on average in third graders, and 99,8±60,1 minutes on average in fourth graders, It was identified that the second graders spend 50,2±40,3 minutes, the third graders spend 6,1±15,6 minutes, and the fourth graders spend 38,4±43,3 minutes for the practices other than care practices. It was statistically found a difference between the times allocated by the students to direct care and other practices with regard to grades (p<0,05). The total average score of the students in Care Behaviors Scale-24 was identified as 5,14±0,59, and the scores of the students who chose the profession voluntarily were found as higher than the other students. (p<0,05). Although the students' perceptions of care behaviors were positive, it was determined that the time they allocated to direct care practices was less. Conclusion: It was identified that although the care quality perception of the students are high, the time they allocated to direct care practices is low