Buoyancy regulation and aggregate formation in Amoebobacter purpureus from Mahoney lake

Abstract The meromictic Mahoney Lake (British Columbia, Canada) contains an extremely dense layer of purple sulfur bacteria (Amoebobacter purpureus). The buoyant density of Amoebobacter cells grown in pure culture at saturating light intensity was significantly higher (1027–1034 kg m−3) than the density of lake water (1015 kg m−3). When stationary cultures were shifted to the dark, the gas-vesicle content increased by a factor of 9 and buoyant density decreased to 1002 kg m−3 within three days. A novel mechanism of cell aggregation was detected for the Mahoney Lake strain. Dense cell aggregates were formed after depletion of sulfide. Formation of aggregates was correlated with an increase in cell surface hydrophobicity. Cell aggregates could be disintegrated within less than 1 s by addition of sulfide or various thiol compounds. Mercaptanes with a branched structure in the vicinity of the terminal thiol group, compounds with esterified thiol groups (methylmercaptanes), reducing compounds lacking thiol groups and detergents did not influence aggregate stability. Cell aggregates disintegrated upon addition of urea or of proteinase K. Addition of various sugars had no effect on aggregation; this points to the absence of lectins. The results indicate that cell-to-cell adhesion in A, purpureus ML1 is mainly caused by a hydrophobic effect and includes a specific mechanism possibly mediated by a surface protein. Extrapolation of laboratory results to field conditions demonstrated that both regulation of buoyant density and formation of cell aggregates result in passive accumulation of cells at the chemocline and contribute to the narrow stratification of A. purpureus in Mahoney Lake

Biosorpcja uranu (VI) z wody naturalnej

Celem pracy było zbadanie sorpcji różnych form uranu (VI) przez mikroorganizmy z naturalnej wody. W procesach samooczyszczenia wodnych ekosystemów ważną rolę odgrywają mikroorganizmy. Ustalono, że praktycznie wszystkie mikroorganizmy mogą adsorbować jony UO22+ z roztworów wodnych, jednak możliwość biosorpcji najbardziej charakterystycznych dla naturalnej wody organicznych kompleksów uranylu do chwili obecnej nie została zbadana. W badaniach wykorzystywano wodę z Dniepru o pH = 6.8 i następujących zanieczyszczeniach (w mg/dm3): siarczany – 500; chlorki – 350; żelazo – 0,3; mangan – 0,1; miedz – 1,0; glin – 0,5; sucha pozostałość – 1000. Stężenie uranu w wodzie Dniepru jest zmienne i wynosi około 5x10-5 mg/dm3 – jednak w wodach innych rzek i zbiornikach wodnych Ukrainy wynosi ono od 104 do 5x10-5 mg/dm3. Do eksperymentu wykorzystywano wodę z rzeki do której dodawano związki uranu. Jako biosorbent uranu (VI) zastosowano mikroorganizm osadu czynnego wykorzystywane w stacji oczyszczania ścieków komunalnych z charakterystyczną dla osadu czynnego znaczącą ilością bakterii Zoogloea ramigera. Kłaczki osadu czynnego posiadają rozwiniętą strukturę porowatą, a więc i stosunkowo wysoką pojemność adsorpcyjną oraz zdolność do sedymentacji. Stężenie biomasy w zawiesinie określano poprzez wysuszenie w temperaturze 105 st C. Jednym z najważniejszych czynników determinujących zachowanie się związków uranu (VI) w wodzie i jego adsorpcja z roztworów wodnych jest jej pH. W pracy zbadano wpływ pH na efektywność sorpcji. Równowagę sorpcyjna ustalono na 40 min. Maksymalny efekt wzajemnego oddziaływania obserwowano dla pH = 4,0÷4,3 gdy metal znajdował się w postaci rozpuszczalnych kationów UO22+. Dla wartości obojętnych pH = 6,0÷6,8 następowało zmniejszenie biosorpcji uranylu, w porównaniu z środowiskiem bardziej kwaśnym, na co wpływały powstające hydrokompleksy z mniejszym ładunkiem – [UO2OH]+, [(UO2)3(OH)5]+, [UO2(OH)2]. Cechą charakterystyczną zależności biosorpcji uranylu od pH≥8 jest wzrost stężenia uranu (VI) w formie ujemnie naładowanych jonów rozpuszczalnych w wodzie: jonów UO4 2-, U2O72- i U3O10 2- oraz kompleksów węglanowych uranyl [UO2(CO3)3]4-. Wyniki eksperymentu przedstawione na rys. 1 (krzywa 2) wskazują, że w przedziale pH = 4÷9 sorpcja fulwokompleksu uranylu jest tylko nieznacznie zależna od kwasowości wody i znacznie mniej efektywna niż wolnego jonu uranylu. Wykonane badania potwierdziły, że bakterie osadu czynnego efektywnie adsorbują uran (VI) w postaci jonów i hydrokompleksów, jednak w formie organicznych kompleksów nie obserwowano wzajemnego oddziaływania, interakcji uranu z komórkami

FEATURES OF INTERACTION BETWEEN GOVERNMENT, BUSINESS AND NON-PROFIT COMMUNITY AT THE LEVEL OF MUNICIPAL PUBLIC POLICY (BASED ON THE RESULTS OF A SOCIOLOGICAL STUDY)

The report describes the results of sociological research devoted to the peculiarities of municipal public policy (hereinafter MPP) as a factor of forming of balance of interests of all three sectors of the local community (business, NGO sector, municipal authorities) in the decision socially-significant problems of sustainable development 4 municipalities (hereinafter MO) two regions of the Central Federal district — Kostroma and Yaroslavl regions. Based on the original subregional index MPP — SIPP was held typology of municipal public policies, as well as peculiarities of the status of dialogue between all key stakeholders public interaction at the local level, the measured viability of the institutions and instruments of municipal public policies, based on the array of collected assessments of the respondents from all three target groups on a specially designed questionnaire © Никовская Л. И., 2020В статье приводятся результаты социологического исследования, посвященного особенностям муниципальной публичной политики (далее МПП) как фактора выстраивания баланса интересов всех трех секторов местного сообщества (бизнеса, НКО-сектора, муниципальной власти) при решении социально-значимых задач устойчивого развития четырех муниципальных образований (далее МО) двух областей ЦФО — Костромской и Ярославской. На основе разработанного оригинального субрегионального индекса МПП — СИПП была проведена типологизация муниципальной публичной политики, а также выявлены особенности состояния диалога всех ведущих сторон публичного взаимодействия на местном уровне, замерены состоятельность институтов и механизмов муниципальной публичной политики, рассчитанных на основе массива собранных оценок респондентов от всех трех целевых групп по специально разработанной анкете.Материалы статьи подготовлены автором при поддержке гранта РФФИ № 19-011-31282