Sztuka sakralna a prawo autorskie, czyli kilka uwag o zasadach korzystania z sakralnych utworów autorskoprawnych i wystawionych w przestrzeni sacrum

Celem artykułu jest zbadanie, czy dotychczasowe ustalenia z zakresu prawa autorskiego mogące mieć znaczenie z punktu widzenia korzystania z dzieł sztuki sakralnej zachowują aktualność w kontekście dynamicznego rozwoju techniki i zmieniających się warunków korzystania z utworów. Przeprowadzone do tej pory na gruncie literatury przedmiotu analizy z zakresu prawa autorskiego w działalności religijnej dotyczyły w głównej mierze korzystania z dzieł w „erze analogowej”. Konieczność dostosowania utrwalonych sposobów korzystania z utworów sztuki sakralnej w sytuacji „przeniesienia” części działalności religijnej do środowiska cyfrowego uzasadnia podjęcie na nowo tematu określonego w tytule pracy. W pierwszej kolejności zostanie przedstawiona problematyka tzw. prawa panoramy (wolności panoramy), odnosząca się do rozpowszechniania utworów wystawionych na stałe w miejscach publicznych. Pozwoli to w dalszej części pracy odnieść się do kwestii korzystania z utworów znajdujących się wewnątrz obiektów sakralnych oraz do problematyki korzystania z utworów wykonywanych w obiektach sakralnych. Wskazane zagadnienia są szczególnie istotne z punktu widzenia prowadzenia działalności religijnej on-line. Wydaje się zasadne rozważenie: a) w zakresie prawa panoramy zmiany podejścia do rozumienia przesłanki umiejscowienia utworu z przestrzeni zewnętrznej na szeroko rozumianą przestrzeń ogólnodostępną, miejsca dostępnego dla publiczności; ewentualnie analogicznie do rozwiązań prawnych z 1926 r. przyjęcie możliwości korzystania z utworów znajdujących się we wnętrzu świątyni w ramach dozwolonego użytku publicznego; b) w zakresie prawa panoramy szerokiego rozumienia pojęcia wystawienia i przyjęcia, że prawem panoramy mogą być również objęte utwory wyświetlane na stałe; c) wprowadzenie kategorii „wydarzenia religijnego”, przy czym w odróżnieniu od „ceremonii religijnej” za korzystanie z utworów w ramach „wydarzeń religijnych” twórcy mogłoby przysługiwać wynagrodzenie

Impact of Hymenoptera venom allergy and the effects of specific venom immunotherapy on mast cell metabolites in sensitized children

Introduction and objective. Mast cells (MC) are effector cells during severe systemic reactions (SR) to Hymenoptera stings. Venom specific immunotherapy (VIT) is the treatment of choice for prevention of SR to stings. Tryptase and prostaglandin D2 metabolites (PGD2 ) are the markers of MC activation. The study design was to 1. compare baseline values of serum tryptase concentration (BST) and PGD2 metabolites in children with/without venom sensitization, 2. to evaluate an influence of rush VIT on MC markers in treated children. Materials and methods. Sensitized group: 25 children with SR to Hymenoptera sting. Control group: 19 healthy children. Active treatment: 5-day-rush-VIT. BST was evaluated by ImmunoCAP, PGD2 metabolites in blood and urine by GC-NICI-MS. Results. The baseline blood levels of MC markers were significantly higher, while urinary concentration of 9α,11β-PGF2 was significantly lower in the whole group of venom-sensitized children compared to controls. Severity of SR showed negative correlation with urinary PGD2 metabolites, while positive with plasma 9α,11β-PGF2 and BST concentration The highest sensitivity was obtained for plasma 9α,11β-PGF2 whereas the highest specificity for urinary PGD-M. Conclusions. In children with IgE-mediated SR to Hymenoptera stings, elevation of baseline values of PGD2 metabolites in blood is accompanied by decreased excretion of its urinary metabolites. Assessment of stable PGD2 metabolites might serve as an independent MC marker to identify allergic children. There is an association between urinary PGD2 metabolites and severity of the SR to Hymenoptera stings

Contraindications and factors that rule out patients willing to undergo laser vision correction

Laser vision correction is a modern method of eliminating, not just correcting, vision defects. The laser results in the restoration of the patient's eyes, so that he or she gains visual acuity anew. This method is both effective and safe, however, it is not feasible for every person. There are certain restrictions regarding: age, health, type of defect, history of disease, corneal scarring, pregnancy (both during and planned), or breastfeeding. Other rather non-obvious limitations, often overlooked by patients at the qualifying examination, are a metal filing that once found its way into the eye, after which it was removed rather late by a specialist, or current dry eye syndrome. The procedure of laser vision correction, can be carried out only after obtaining both the consent of the doctor conducting the qualifying examination and the interested party himself

Small airways in obstructive lung diseases

Określenie drobne drogi oddechowe (DDO) dotyczy oskrzeli poniżej 7. generacji, o średnicy mniejszej niż 2 mm. W artykule przedstawiono dowody, że ta część drzewa oskrzelowego charakteryzuje się pewnymi odmiennymi cechami zarówno w kontekście budowy, fizjologii, jak i patofizjologii. Szczególnie ważną funkcję odgrywają DDO w chorobach obturacyjnych układu oddechowego. U zdrowych osób opór DDO nie jest większy niż 10% całkowitego oporu dróg oddechowych, natomiast u pacjentów chorych na choroby obturacyjne, poprzez nałożenie się elementu zapalnego i skurczowego ich opór może stanowić nawet 60% oporu całkowitego. Zmiany w DDO w astmie oskrzelowej i przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP) są odpowiedzialne także za powstawanie tak zwanej pułapki powietrznej, szczególnie w POChP. Nie ma obecnie doskonałych metod diagnostyki DDO, w zależności od doświadczeń własnych w różnych ośrodkach przeprowadza się tomografię komputerową wysokiej rozdzielczości, badanie pletyzmograficzne całego ciała (stosunku objętości zalegającej/ /całkowitej ilości zawartego w płucach powietrza [RV/TLC] lub innych parametrów). Pewne nadzieje wiąże się obecnie z połączeniem oscylometrii impulsacyjnej, testu wypłukiwania azotu w jednym wydechu i pomiaru wydychanego tlenku azotu (eNO). Ze względu na coraz szerszą wiedzę o istotnej roli DDO w patofizjologii chorób obturacyjnych, stworzono superdrobne aerozole, których cząstki zarówno teoretycznie, jak i praktycznie (doświadczenia na impaktorze kaskadowym, skany ozonowe po inhalacjach) mogą wnikać do tej części dróg oddechowych. Autorzy przedstawiają wybrane badania z dwiema grupami leków - agonistami receptora b2-adrenergicznego (BA) i wziewnymi glikokortykosteroidami (wGKS). W przypadku tych pierwszych nie udowodniono, że tak głęboka depozycja w drogach oddechowych przekłada się na poprawę efektu klinicznego. Natomiast w przypadku wGKS, głęboka depozycja ultradrobnego aerozolu powoduje możliwość zmniejszenia dawki leku (nawet ponad dwukrotnej) przy utrzymaniu tego samego efektu terapeutycznego (poprawa indeksu terapeutycznego). Reasumując, DDO wydają się być miejscem podstawowych procesów w rozwoju chorób obturacyjnych i w związku z tym celem potencjalnych terapii.The term “small airways” (SA) applies to the bronchi below 7th generation with diameter smaller than 2 mm. This paper presents data showing that this part of the respiratory system is distinct in terms of its architecture, physiology and pathophysiology. The most important role SA play in obstructive airway diseases. In healthy subjects SA resistance accounts for 10% of the total airway resistance while in patients with obstructive disease, due to the constriction of the airways together with airway inflammation, SA are responsible even for 60% of the total resistance. Changes in SA in asthma and COPD are responsible for air trapping especially prominent in the latter disease. There are no precise tools to diagnose SA. Depending availability and experience HRCT, body pletysmography (RV/TLS plus other parameters) are frequently used. Some hope for the future is placed in combined use of oscilometry, multiple (or single) breath nitrogen wash-out and eNO concentration measurement. Due to our increasing knowledge on the role of SA in airway obstruction ultra-fine particle aerosols have been developed that penetrate to this compartment of the respiratory system (deposition confirmed in cascade impactors as well as by ozone scans after aerosol inhalation). Authors present selected publications investigating whereas deep drug penetration influences its clinical efficacy. For LABAs deposition in SA doesn’t seem to increase their bronchodilating effect. Using ultrafine CS aerosol allows to maintain clinical effects even with half the dose of the active steroid, however. In summary, SA seem to be crucial in obstructive diseases of the airways and therefore constitute an important target for therapy

Results from the Global Allergy and Asthma Network of Excellence (GA2LEN) Survey

Background Fruits and vegetables are rich in compounds with proposed antioxidant, anti-allergic and anti-inflammatory properties, which could contribute to reduce the prevalence of asthma and allergic diseases. Objective We investigated the association between asthma, and chronic rhino-sinusitis (CRS) with intake of fruits and vegetables in European adults. Methods A stratified random sample was drawn from the Global Allergy and Asthma Network of Excellence (GA2LEN) screening survey, in which 55,000 adults aged 15–75 answered a questionnaire on respiratory symptoms. Asthma score (derived from self-reported asthma symptoms) and CRS were the outcomes of interest. Dietary intake of 22 subgroups of fruits and vegetables was ascertained using the internationally validated GA2LEN Food Frequency Questionnaire. Adjusted associations were examined with negative binomial and multiple regressions. Simes procedure was used to control for multiple testing. Results A total of 3206 individuals had valid data on asthma and dietary exposures of interest. 22.8% reported having at least 1 asthma symptom (asthma score ≥1), whilst 19.5% had CRS. After adjustment for potential confounders, asthma score was negatively associated with intake of dried fruits (β-coefficient −2.34; 95% confidence interval [CI] −4.09, −0.59), whilst CRS was statistically negatively associated with total intake of fruits (OR 0.73; 95% CI 0.55, 0.97). Conversely, a positive association was observed between asthma score and alliums vegetables (adjusted β-coefficient 0.23; 95% CI 0.06, 0.40). None of these associations remained statistically significant after controlling for multiple testing. Conclusion and clinical relevance There was no consistent evidence for an association of asthma or CRS with fruit and vegetable intake in this representative sample of European adults