Yalnızlık ve Yaşama Bağlanma Arasındaki İlişkide Sürekli Umut ve Yaşam Doyumunun Aracı Rolü

The aim of the present study is testing the mediation role of dispositional hope and life satisfaction_x000D_ in the relationship between loneliness and life engagement with serial mediation model. The_x000D_ relational survey method was used in the study. Data were collected from 226 college students._x000D_ Research data were collected with Social and Emotional Loneliness Scale for Adults-Short Form,_x000D_ Dispositional Hope Scale, Life Engagement Scale, and Satisfaction with Life Scale. The data were_x000D_ analyzed by correlation and regression analysis. Regression analysis made before the mediation_x000D_ analysis, showed that loneliness significantly predicted life engagement. The serial mediation_x000D_ analysis showed that the mediation role of dispositional hope and life satisfaction decreased the_x000D_ predictive level of the loneliness on life engagement.Araştırmanın amacı, seri çoklu aracı model ile yalnızlık ve yaşama bağlanma arasındaki ilişkide_x000D_ sürekli umut ve yaşam doyumunun aracı rolünün incelenmesidir. Araştırma ilişkisel tarama yöntemi_x000D_ ile gerçekleştirilmiştir. Veriler 226 üniversite öğrencisi üzerinden uygun örnekleme yöntemi_x000D_ kullanılarak toplanmıştır. Araştırma verileri Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Ölçeği-Kısa Formu,_x000D_ Sürekli Umut Ölçeği, Yaşama Bağlanma Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeği ile toplanmıştır._x000D_ Verilerin analizi korelasyon ve regresyon analizi ile gerçekleştirilmiştir. Aracılık analizi öncesinde_x000D_ yapılan regresyon analizinde yalnızlığın yaşama bağlanmayı yordadığı bulunmasına rağmen seri_x000D_ çoklu aracı model testinde sürekli umut ve yaşam doyumu değişkenlerinin yalnızlığın yaşama_x000D_ bağlanmayı yordama düzeyini düşürdüğü bulunmuştur

The mediating role of perceived social support and spirituality in the relationship between posttraumatic stress level and posttraumatic growth

Bu araştırmada amaç, terör olayları karşısında yetişkin bireylerde görülen travma sonrası stres belirtileri ile travma sonrası büyüme arasındaki ilişkide, algılanan sosyal desteğin ve maneviyatın aracı rolünü incelemektir. Araştırmada veri toplamak için Olayların Etkisi Ölçeği, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, Manevi Yönelim Ölçeği, Travma Sonrası Büyüme Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu İstanbul ilinde yaşayan yaş ortalaması 23,57 olan (SS= 7,95) 723 bireyden (473 kadın, 250 erkek) oluşmaktadır. Çalışmada terör olayları karşısında yetişkin bireylerde görülen travma sonrası stres belirtileri ile travma sonrası büyüme arasındaki ilişkide algılanan sosyal desteğin ve maneviyatın aracı rolü Seri Çoklu Aracılık Modeli kullanılarak test edilmiştir. Araştırma sonucunda, travma sonrası stres düzeyi yüksek grupta, travmatik stres düzeyi ve travma sonrası büyüme arasındaki ilişkide algılanan sosyal destek ve manevi yönelimin aracılık ettiği, tüm modelin anlamlı olduğu (F(3,342)=53.71, p<.001, R2=.32) ve toplam varyansın %32’sini açıkladığı görülmüştür. Bulgular ilgili alanyazı doğrultusunda tartışılmış ve çeşitli öneriler sunulmuştur.The aim of this study is to investigate the mediating role of perceived social support and spirituality in the relationship between posttraumatic stress level and posttraumatic growth in adult individuals in the face of terrorist events. In the research, the Impact of Event Scale-Revised, Multi-Dimensional Perceived Social Support Scale, Post Traumatic Growth Scale and Spiritual Orientation Scale were used. The study group consisted of 723 individuals (473 women, 250 men) with a mean age of 23.57 (SD= 7.95) living in Istanbul. In this study, the mediating role of perceived social support and spirituality in the relationship between posttraumatic stress level and posttraumatic growth in adult individuals in the face of terrorist events were tested using the Serial Multiple Mediator Model. In the post-traumatic stress-high group, the relationship between traumatic stress level and post-traumatic growth is mediated by perceived social support and spiritual orientation and the whole model is significant (F(3,342)=53.71, p<.001, R2=.32) and 32% of the total variance was explained. The findings were discussed in accordance with the related literature and recommendations were made to the related parties

The effectiveness of parent stress management program to mothers with adolescent child

Bu araştırma, TEOG sınavına hazırlanan ergenlerin annelerine uygulanan Ebeveyn Stresini Yönetme Programı’nın (ESYP) annelerin anne-babalık stres ve ebeveyn mantıkdışı inanç düzeylerine ve ergenlerin anne baba beklentilerine ilişkin stres ve mantıkdışı inanç düzeylerine etkisini inceleyen yarı deneysel bir çalışmadır. Araştırmada Anne-Baba Stres Ölçeği, Anne-Babaların Akılcı Olmayan İnanç Ölçeği, Anne Baba Beklenti Ölçeği ve Ergenlerde Mantıkdışı İnanç Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma 16 anne ve 16 ergen üzerinde yürütülmüştür. Deney grubundaki annelere 6 oturumluk ESYP uygulanırken, kontrol grubuna herhangi bir program uygulanmamıştır. Deney grubuna ESYP uygulandıktan sonra her iki gruptaki annelere ve ergenlere son-test ve izleme testi yapılmıştır. Deney grubu ve kontrol grubu arasındaki ön-test, son-test ve izleme testi puanlarının dağılımları arasındaki farka bakılarak programın etkililiği ve kalıcılığı incelenmiştir. Bulgular, ESYP’nin annelerin ebeveyn stresini, ebeveyn mantıkdışı inanç düzeylerini ve ergenlerin anne baba beklentilerine ilişkin stres ve mantıkdışı inanç düzeylerini azaltmada anlamlı düzeyde etkili olduğunu ve bu etkinin kalıcı olduğunu göstermiştir.This quasi experimental research investigates the effectiveness of Parent Stress Management Program (PSMP) on parent stress level of mothers, parent irrational beliefs of mothers and on adolescents’ stress level related with parent expectations and irrational beliefs level of adolescents preparing for TEOG exam. To collect data, Parent Stress Scale, Parent Irrational Belief Scale, Parent Expectation Scale and Irrational Beliefs Scale for Adolescents were used. In the study, 16 mothers and 16 adolescents were included. A six session PSMP was applied to mothers in the experimental group; but not in the control group. After the ESYP was applied to the experimental group, post-test and follow-up tests were performed on the mothers and adolescents in both groups. The effectiveness and persistence of the program were examined by looking at the difference between the pre-test, post-test and follow-up test scores between the experimental group and the control group. Results showed that PSMP was significantly effective in decreasing mothers’ parent stress and parent irrational beliefs and in decreasing adolescents’ parent expectation and irrational beliefs. Also, this effect was found to be persistent after the program

Ergen annelerine Uygulanan Ebeveyn Stresini Yönetme Programı’nın Etkililiği

Bu araştırma, TEOG sınavına hazırlanan ergenlerin annelerine uygulanan Ebeveyn Stresini Yönetme Programı’nın (ESYP) annelerin anne-babalık stres ve ebeveyn mantıkdışı inanç düzeylerine ve ergenlerin anne baba beklentilerine ilişkin stres ve mantıkdışı inanç düzeylerine etkisini inceleyen yarı deneysel bir çalışmadır. Araştırmada Anne-Baba Stres Ölçeği, Anne-Babaların Akılcı Olmayan İnanç Ölçeği, Anne Baba Beklenti Ölçeği ve Ergenlerde Mantıkdışı İnanç Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma 16 anne ve 16 ergen üzerinde yürütülmüştür. Deney grubundaki annelere 6 oturumluk ESYP uygulanırken, kontrol grubuna herhangi bir program uygulanmamıştır. Deney grubuna ESYP uygulandıktan sonra her iki gruptaki annelere ve ergenlere son-test ve izleme testi yapılmıştır. Deney grubu ve kontrol grubu arasındaki ön-test, son-test ve izleme testi puanlarının dağılımları arasındaki farka bakılarak programın etkililiği ve kalıcılığı incelenmiştir. Bulgular, ESYP’nin annelerin ebeveyn stresini, ebeveyn mantıkdışı inanç düzeylerini ve ergenlerin anne baba beklentilerine ilişkin stres ve mantıkdışı inanç düzeylerini azaltmada anlamlı düzeyde etkili olduğunu ve bu etkinin kalıcı olduğunu göstermiştir.This quasi experimental research investigates the effectiveness of Parent Stress Management Program (PSMP) on parent stress level of mothers, parent irrational beliefs of mothers and on adolescents’ stress level related with parent expectations and irrational beliefs level of adolescents preparing for TEOG exam. To collect data, Parent Stress Scale, Parent Irrational Belief Scale, Parent Expectation Scale and Irrational Beliefs Scale for Adolescents were used. In the study, 16 mothers and 16 adolescents were included. A six session PSMP was applied to mothers in the experimental group; but not in the control group. After the ESYP was applied to the experimental group, post-test and follow-up tests were performed on the mothers and adolescents in both groups. The effectiveness and persistence of the program were examined by looking at the difference between the pre-test, post-test and follow-up test scores between the experimental group and the control group. Results showed that PSMP was significantly effective in decreasing mothers’ parent stress and parent irrational beliefs and in decreasing adolescents’ parent expectation and irrational beliefs. Also, this effect was found to be persistent after the program

The role of aggression in the relationship between grandiose narcissistic traits and interpersonal style: University students in Turkey

WOS: 000446739600003Objective: The aim of this study is to investigate the role of aggression in the relationship between grandiose narcissistic personality characteristics and negative interpersonal relationship style. Grandiose narcissistic features include overconfidence, high self-esteem, dominance and exploitative interpersonal style, expectation of attention and admiration from others, and aggressive attitudes and behaviors through the concept of threatened egotism. Method: In this study, 577 university students participated from different departments. Narcissistic Personality Inventory for measuring the grandiose narcissistic features, Buss-Perry Aggression Questionnaire for measuring the aggression, Interpersonal Style Scale and demographic form are used. Research model was tested with structural equation modeling using Amos 21 software. In this process sub-dimensions of interpersonal relationship style are used as manifest variable while five indicators for grandiose narcissistic features and 3 indicators for aggression are used as latent variables. Results: The primary analysis of the study indicated that goodness-of-fit statistics show that the data fit well to the model (x(2): 180.801, df: 54, CFI: .976, TLI: .959, GFI: .958, RMSEA: .064, SRMR: .051). According to the results, aggression mediates the relationship between grandiose narcissistic personality characteristics and negative interpersonal communication styles (x(2): 259.405, df: 65, CFI: .963, TLI: .948 GFI: .941, RMSEA: .072, SRMR: .055). Discussion: The significant mediation effect of aggression implies that narcissistic features bring with aggression toward other people that ultimately lead to getting in contact with people in a negative manner

Differences in Resilience, Flourishing, and Happiness between Mothers of Children with Special Needs and Mothers of Children with Typical Development

Bu çalışmada özel gereksinimli çocuğa sahip anneler ile tipik gelişim gösteren çocuğa sahip annelerin psikolojik sağlamlık, iyilik hali ve mutluluk düzeylerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Araştırma 86 tanesi özel gereksinimli çocuğa, 86 tanesi ise tipik gelişim gösteren çocuğa sahip toplam 172 anneyle yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama araçları olarak Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği, Oxford Mutluluk Ölçeği ve İyilik Hali Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada tipik gelişim gösteren çocuğa sahip ve özel gereksinimli çocuğa sahip annelerin psikolojik sağlamlık, iyilik hali ve mutlulukla ilişkili ölçeklerden aldıkları puanlar açısından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklılaşıp farklılaşmadığı bağımsız örneklemlerde t testi kullanılarak incelenmiş ve t-testi sonuçlarına ilişkin etki büyüklükleri hesaplanmıştır. Analizler PASW Statistics 18 programı kullanılarak yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre özel gereksinimli çocuğa sahip annelerin psikolojik sağlamlık, mutluluk ve iyilik hali puanlarının, tipik gelişim gösteren çocuğa sahip annelerin psikolojik sağlamlık, mutluluk ve iyilik hali puanlarından daha düşük olduğu belirlenmiştir.In this research, it is aimed to compare mothers of children with special needs and mothers of children with typical development in respect of psychological resilience, flourishing, and happiness. In total, 172 mothers were recruited for this study: 86 mothers of children with special needs and 86 mothers of children with typical development. In this study, Brief Psychological Resilience Scale, Oxford Happiness Scale, and Flourishing Scale were utilized as data gathering tool. Independent sample t-test were utilized to whether or not there is a statistically significant difference between mothers whose children have disabilities and mothers of children with typical development. The effect sizes of t-test results were calculated. Data analysis were done with PASW Statistics 18. According to results of this study, the amount of psychological resilience, happiness, and flourishing in mothers of children with special needs is less than mothers of children with typical development