Sağlık Çalışanlarının Cam Tavan Algısı

Amaç: Sağlık çalışanlarında cam tavanın var olduğuna ilişkin algı, çalışanların motivasyon ve performanslarını olumsuz olarak etkileyebilmektedir. Bu çalışma sağlık çalışanlarının cam tavan algısını araştırmayı amaçlamıştır. Araştırmada ayrıcacam tavan algısının çeşitli demografik değişkenlere göre anlamlı farklılık gösterip göstermediği de araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evreni İzmir ilinde bir devlet hastanesinde görev yapan 500, örneklemi ise 150 sağlık çalışanından oluşmaktadır. Araştırmada dağıt-topla anket yöntemi kullanılarak katılımcılara gelişigüzel bir şekilde ulaşılmıştır. Verileri tanımlamada frekans, yüzde, ortalama ve standart sapma ölçüleri, hipotez testlerindeise Mann Whitney U ve Kruskal Wallis H testleri kullanılmıştır. Faktör ve güvenirlik analizlerisonucunda ölçüm aracının geçerlikve güvenirlik düzeyinin yüksek olduğu saptanmıştır.Bulgular: Sağlık çalışanlarının cam tavan algısı orta düzeydedir. Cam tavan algısı cinsiyete göre anlamlı farklılık göstermekte olup diğer değişkenler ile aralarında herhangi bir ilişki saptanamamıştır. Bu bulgu, kadın ve erkekler arasında cam tavan algısında fark olduğunu göstermektedir ki kadınların algısı erkeklere göre yüksektir. Sonuç: Sağlık kurumları içerisinde çalışanların kariyer hedeflerine ulaşmalarının önünde önemli bir bariyer olan kadın-erkek ayrımına dayalı anlayış ile mücadele edilmesi söz konusu algının azaltılmasında etkili olabili

Sağlık Çalışanlarında İşe Cezbolma, İşe Yabancılaşma ve Performans Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi.

Although work engagement has previously entered foreign literature as one of the precursor subjects of the positive psychology movement, it has yet to receive its rightful place in the Turkish literature of today. On the other hand, the concept of work alienation is known to have an adverse effect on the workers regarding many issues. This study has been made to measure the effect of work engagement and work alienation on the job performances of healthcare professionals. In this context, data obtained from 493 healthcare professionals serving at a public hospital, a university hospital and one private hospital located in the Ankara metropolitan area have been evaluated. As a result of the undertaken analysis, the work engagement and work alienation behaviors of the health professionals working at these healthcare organizations were determined medium, their work performance levels were found to be high. Again, as a result of the regression analysis made within this study, the effect (0.20) of healthcare professionals’ work engagement level on their performance was found positive and meaningful. Whereas the effect (0.16) of work alienation on their performances was determined to be meaningfully negative. In addition to these, it was seen that variables other than gender, marital status, level of education and their service period both in the sector and at the organization and their income level did not show statistically meaningful differences regarding the professionals’ work engagement averages (p<0.05). But their work alienation averages showed meaningful differences in terms of demographical variables to hospital type and administrative positions (p<0.05). Whereas it was seen that the professionals’ performance level averages displayed differences according to their level of education and administrative position (p<0.05). This study which has been made to measure the effects of work engagement and work alienation behaviors which have been contributed to the literature in the field of organizational behavior, to the performance levels of persons working at healthcare organizations, is considered as a significant study which will lead the way for subsequent studies.İşe cezbolma davranışı, pozitif psikoloji akımının öncül konularından biri olarak uluslararası yazında daha önceden kullanıldığı halde, günümüz Türkçe yazınında hak ettiği öneme henüz kavuşamamıştır.Diğer yandan işe yabancılaşma kavramı da çalışanları pek çok konuda olumsuz etkileyen bir kavram olarak bilinmektedir. Bu çalışma, sağlık çalışanlarının işe cezbolma ve işe yabancılaşma düzeylerinin performansa etksini ölçmek için gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda Ankara’nın metropolitan bölgesinde bulunan birer adet kamu hastanesi, üniversite hastanesi ve özel hastanede görev yapan 493 sağlık çalışanından elde edilen veriler değerlendirilmiştir. Yapılan analizler sonucunda bu sağlık kurumlarında çalışan bireylerin genel işe cezbolma ve işe yabancılaşma davranışlarının orta, çalışma performanslarının yüksek düzeyde olduğu saptanmıştır. Yine bu çalışmada yapılan regresyon analizi sonuçlarına göre sağlık çalışanlarının işe cezbolma düzeylerinin performanslarına etkisi (0,20) olumlu yönde ve anlamlı bulunmuştur. İşe yabancılaşma düzeylerinin performanslarına etkisi ise (0,16) olumsuz yönde anlamlı bulunmuştur. Bunların yanı sıra çalışanların işe cezbolma ortalamalarının cinsiyet, medeni durum, öğrenim durumu ve hem sektörde hem de kurumda çalışma yılları ve gelir durumu dışındaki değişkenlerin istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermediği görülmüştür (p<0,05). İşe yabancılaşma ortalamaları ise demografik değişkenlerden hastane türü ve yönetsel pozisyon durumuna göre anlamlı farklılık göstermektedir (p<0,05). Çalışanların performans düzeyleri ortalamalarının ise öğrenim durumu ve yönetsel pozisyona göre farklılık gösterdiği bulunmuştur (p<0,05). Örgütsel davranış alanında yazında yerini alan işe cezbolma ve işe yabancılaşma davranışlarının sağlık kurumlarında çalışan bireylerin performans düzeylerine etkilerini ölçmek amacıyla yapılan bu çalışmanın daha sonraki çalışmalara yol göstermesi açısından önemli olduğu düşünülmektedir

Renal transplant yapılan hastalarda görülen deri bulguları

Objective: It was aimed to identify skin findings those were seen in patients who undergone renal transplantation. Methods: Patients who have been followed in Erciyes University Nephrology Hospital renal transplantation outpatient clinic were included in the study. They were evaluated for dermatologic findings during routine controls. Age, gender, transplantation date, identity of organ donor, history of medications, dermatological history and dermatological findings during examination were recorded. Biopsy was performed when needed. Results: In total 94 patients, 25 female (26.6%) and 69 male (73.4%), were recruited to the study. Mean age was 36±10 years. The most frequent skin finding was drug-related acne (n=20). Most common infectious disease was verruca (n=17). There were viral disease other than verruca such as herpes zoster (n=3), superficial mycosis such as onychomycosis (n=5), tinea versicolor, tinea pedis and bacterial skin disease (n=2), and paronychia (n=1) and pre-malign lesions such as actinic cheilitis and bowenoid papulosis. Besides these, stria (n=3), kserosis (n=2), cornu cutaneum, café-au-lait spots, sebaceous hyperplasia and seborrheic dermatitis, skin tag, hypertrichosis, unguis incarinatus and calcinosis were other skin findings those were seen. No malign skin lesion was observed in any of patients. Conclusion: Miscellaneous skin lesions should develop in patients those undergone renal transplantation due to long-term utilization of various immunosuppressive drugs

The relationship between attitudes toward aging and health-promoting behaviours in older adults

Background: Identifying the factors that are associated with health-promoting behaviours in older adults is necessary to increase their willingness and motivation to participate in health-promotion activities. Understanding context-specific attitudes in relation to their influence on health-promoting behaviours is crucial in designing efficient interventions that foster health-promoting behaviours among older adults. Aim: This study aimed to examine the relationships between attitudes towards aging and health-promoting behaviours in older adults in Turkey. Methods: The study used a descriptive-correlational design. A convenience sample of 448 community-dwelling older adults who were 65 years and older and cognitively intact were selected from 6 family health centres in the city of Denizli in Turkey. The data were collected between March and June of 2014 using the Attitudes to Aging Questionnaire and the Health-Promoting Lifestyle Profile II. Multiple linear regression analysis was performed to explore the predictors of health-promoting behaviours. Findings: Attitudes toward aging, the psychosocial loss subscale, and education were statistically significant predictors of health-promoting behaviours. Attitudes toward aging were the strongest predictor of health-promoting behaviours in older adults. Conclusion: Attitude towards aging is a factor that affects health-promoting behaviours, and it should be considered during interventions for improving health promoting behaviours. © 2017 John Wiley & Sons Australia, Lt