Influence of the interrelations between power and opposition on democracy in Poland. Selected aspects

This article substantiates theoretical and methodological approaches regarding the impact of the power–opposition interrelations on the strengthening and weakening of democracy. Based on the analysis of a number of indicators and modern political process in Poland, it has been concluded that democratisation takes place against the backdrop of the permanent formation and preservation of two opposed poles in the political space. Deflection from democracy increases the distance between two competing/conflicting parties – pro-government and opposition. This situation automatically accumulates the potential of pole’s force. Therefore, the interrelations between the power and the opposition turn into the force of stratification and equalisation that allows reducing the “democracy deficit” and bring the political system into the state of equilibrium.W artykule wskazano teoretyczne i metodologiczne ujęcia dotyczące wpływu wzajemnych relacji władza–opozycja na wzmacnianie i osłabianie demokracji. Na podstawie analizy szeregu wskaźników i współczesnego procesu politycznego w Polsce ustalono, że demokratyzacja przebiega na tle trwałego formowania i utrwalania relacji między dwoma przeciwstawnymi biegunami w sferze politycznej. Odchodzenie od demokracji zwiększa dystans między dwiema konkurującymi ze sobą stronami – prorządową i opozycyjną. Automatycznie gromadzi to potencjał siły bieguna. Współzależności między władzą a opozycją zamieniają się w siłę rozwarstwienia i wyrównywania, co pozwala na zmniejszenie „deficytu demokracji” i doprowadzenie ustroju do stanu równowagi

Instytucjonalne mechanizmy zapewnienia bezpieczeństwa narodowego w przestrzeni informacyjnej Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Federacji Rosyjskiej

The paper is devoted to an analysis of the institutional mechanisms that ensure national security in the information space of several leading countries – the United States, the United Kingdom and the Russian Federation. It is stated that institutional mechanisms that ensure national security in the information space of the leading countries all have a similar structure. The main components of these mechanisms involve public authorities (state leaders – president or prime minister, government, ministries, and agencies), local government bodies, civil society institutions, the academic community, business community, and the media. The gradual expansion of the system of institutions that ensure national security in the information space and increase in their powers occurs in all these states. The analysis also demonstrates the paradigm shifts in the development and implementation of US and UK information policy in the context of modern nonlinear processes. Paradigmatic shifts are currently being reoriented towards the interests and needs of target audiences, diversification of channels and mechanisms of the distribution of meaning (strategic narratives) in the information space, from vertical to horizontal interaction with internal and external audiences. Emphases are shifting to the involvement of a wide range of institutions and other stakeholders in the implementation of information policy and delegation of powers from the center to the periphery, while preserving the main parameters of the policy established by state structures.Artykuł poświęcony jest analizie mechanizmów instytucjonalnych zapewniających bezpieczeństwo narodowe w przestrzeni informacyjnej kilku najważniejszych państw świata – Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Federacji Rosyjskiej. Stwierdzono, że mechanizmy instytucjonalne zapewniające bezpieczeństwo narodowe w przestrzeni informacyjnej państw będących liderami światowymi mają podobną strukturę. Główne składowe tych mechanizmów obejmują władze publiczne (przywódcy państw – prezydent lub premier, rząd, ministerstwa i agencje), organy samorządu terytorialnego, instytucje społeczeństwa obywatelskiego, środowiska akademickie, biznesowe i media. We wszystkich analizowanych państwach następuje stopniowa rozbudowa systemu instytucji zapewniających bezpieczeństwo narodowe w przestrzeni informacyjnej oraz zwiększanie ich uprawnień. Przeprowadzona analiza ukazuje również zmiany paradygmatu w zakresie tworzenia i wdrażania polityki informacyjnej Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii w kontekście nowoczesnych procesów nieliniowych. Obecne zmiany paradygmatów oznaczają przeorientowanie na interesy i potrzeby odbiorców docelowych, dywersyfikację kanałów i mechanizmów dystrybucji znaczeń (narracje strategiczne) w przestrzeni informacyjnej, od interakcji pionowej do poziomej z odbiorcami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Akcent przenosi się na zaangażowanie szerokiego grona instytucji i innych interesariuszy w realizację polityki informacyjnej i delegowanie uprawnień z centrum na peryferie, przy zachowaniu głównych parametrów polityki ustalonych przez struktury państwowe

Communicative Dimension of Formation and Promotion of the State`s Public Image

Within the framework of the author’s scientific research, three types of communicative models of the world’s states were identified, which reflect the basic principles of building state information policy and reflect the key characteristics of the political system. Among them are subsidiary, vertical, and transitional models. The institutional method was used to prove the specifics of the state as a political institution that is the bearer of national images, as well as the role and degree of influence of public policy on the formation of ideas about the state in the external information space, on the policy of promoting and transforming these images, with an emphasis on the actions of those states that shape the global political discourse of today. The authors propose an integral model of state’s public image formation, which provides for the synergy of actors of public diplomacy. The result of its implementation is the formation of the components of the state image (regional, multicultural, culinary, educational, expert) together with official products (national symbols, reputation characteristics, socio-economic development indicators, rating indicators and e-diplomacy products) «from below». Both the central government and local communities in the context of the implementation of «bottom-up» policy should be involved in the realization of a successful image formation policy. The authors emphasize that the policy of state’s image formation in the external information space should be considered as a multifaceted component of the foreign policy of the state. The tools, channels and subjects of formation and adjustment of the stateʼs image should be embedded in each of the vectors of foreign policy- in security, diplomatic, economic, social, legal, and directly information vectors.У рамках авторських наукових пошуків виділено три типи комунікативних моделей держав світу, що відображають базові принципи побудови державної інформаційної політики та віддзеркалюють найважливіші характеристики політичної системи. Серед них – субсидіарна, вертикальна та перехідна моделі. За допомогою інституційного методу проаналізовано специфіку держави як політичного інституту, що є носієм загальнонаціональних образів, а також роль і ступінь впливу саме державної політики на формування уявлень про державу в зовнішньому інформаційному просторі, на політику просування і трансформації цих іміджів з акцентом на дії тих держав, які формують глобальний політичний дискурс сучасності. Автори пропонують інтегральну модель формування публічного іміджу держави, що передбачає синергію суб’єктів публічної дипломатії. Результатом її має стати формування «знизу» частини складових іміджу держави (регіональних, полікультурних, кулінарних, освітніх, експертних) разом з офіційними продуктами (державними символами, репутаційними характеристиками, соціально-економічними показниками розвитку, рейтинговими індикаторами та продуктами цифрової дипломатії). Для реалізації успішної політики формування іміджу слід залучати і центральну владу, і локальні громади в контексті впровадження політики «знизу». Автори наголошують на тому, що політику формування іміджу держави в зовнішньому інформаційному просторі слід розглядати як багатоаспектний складник зовнішньополітичного курсу держави. Інструменти, канали та суб’єкти формування і коригування іміджу держави мають бути закладені в кожному з векторів зовнішньої політики, а саме в безпековому, дипломатичному, економічному, соціальному, правовому та безпосередньо інформаційному