The first year of the COVID-19 pandemic in nursing homes: a meta-analysis study

Severe impact of COVID-19 on nursing homes and the morbidity and mortality rates in nursing home residents can be higher than in the community during a pandemic. This study aimed to meta-analyse the COVID-19 attack, fatality and mortality rates among nursing home residents and to meta-analyse the risk ratio values by comparing these rates with those of the countries in which the nursing homes are located. The data was obtained from COVID-19 attack, mortality, and fatality rates of nursing home residents. Additional meta-analysis was performed using risk ratio calculated by dividing the data obtained from nursing homes by the expected numbers calculated using case, death, and population data from COVID-19. A total of 6,758,241 COVID-19 patients from 8 different countries and 19 studies were included during the meta-analysis study period. In nursing home residents compared to the general population, the risk ratio (95%CI) for COVID-19 attack rate was 148.19 (99.45 to 220.82), the mortality rate was 341.16 (211.94 to 549.15), and the fatality rate was 2.36 (1.90 to 2.93) (each p<0.001). A meta-analysis of well-documented studies has shown that community morbidity and mortality rates can reach higher levels compared to community during a pandemic. Finding the exact causes can only be achieved after adjusting nursing home infection rates with regional rates. To ensure better community management of the COVID-19 pandemic and prevent future pandemics, preventive measures should be taken earlier

Outcomes of diaphyseal femur fractures treated by long- and short-term traction methods in pre-school children

This study aimed to compare the effects of the traditional short- and long-term traction methods on the union and angulation of femoral fractures in pre-school children.Thirty-six patients aged 0–6 years, with diaphyseal femur fractures, who had undergone a conservative treatment, were included in the study. The patients were dividedinto two groups according to their traction times before the application of the hip spica cast: 0–10 days of traction (Group A) and 11–21 days of traction (Group B). Afterthe completion of the union and the removal of the casts, bone scans were performed and the angulations in the coronal and sagittal planes were comparatively evaluated,as well as the lengths of the lower extremities. The mean age of the patients was 4.2 ± 1.94 years. Hip spica casts were applied to 17 patients after short-term traction and19 patients after long-term traction. The mean length of hospital stays of the patients who were applied the hip spica casts after short-term and long-term tractions were 8.4and 19.3 days, respectively. A statistically significant difference was observed between groups A and B regarding hospital stay (p 0.05). Hip spica casting after short-term traction can be used as a safe alternative method in the treatment of diaphyseal femur fractures inpreschool children due to its adequate stability and shorter length of hospital stay

Molecular diagnosis of Toxoplasma gondii and Neospora caninum in brain tissues of some wild birds

Çiftlik hayvanlarının ekonomik öneme sahip protozoonlarından Toxoplasma gondii ve Neospora caninum un ara konak yabani kuşlardaki moleküler tanısı hakkında az sayıda araştırma bulunmaktadır. Türkiyede bu parazitlerin yabani kuşların beyin dokularındaki moleküler prevalansı bilinmemektedir. Bu çalışmada, Türkiyenin iki farklı ekocoğrafyasında bulunan 20 yabani kuş türüne ait 101 adet beyin dokusunda T. gondii ve N. caninum un varlığı polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) metodu ile araştırılmıştır. Araştırma sonucunda yabani kuşların beyin dokularında T. gondii %9, N. caninum %14, her iki türe aynı anda rastlanma oranı ise %4 olarak tespit edilmiştir. Elde edilen verilere Ki kare testi uygulanmıştır. Sonuç olarak bu çalışmada T. gondiinin Corvus corone (Gri leş kargası), Melanitta fusca (Kadife ördek), Aquila heliaca (Şah kartal), Aquila pomarina (Küçük orman kartalı), Buteo rufinus (Kızıl şahin), Accipiter nisus (Bayağı atmaca), Strix aluco (Alaca baykuş)un beyin dokularında ve N. caninumun Larus genei (İnce gagalı martı), Corvus corone, Melanitta fusca, Anas clypeata (Bayağı kaşık gaga), Perdix perdix (Çil keklik), Aquila heliaca ve Buteo rufinus un beyin dokularında PZR metoduyla dünyada ilk tespiti yapılmıştır. Araştırma Türkiyedeki yaban kuşlarında T. gondii ve N. caninum un moleküler tanısı amacıyla yapılan ilk çalışmadır.There are limited molecular studies about Toxoplasma gondii and Neospora caninum which are economically important livestock protozoons in wild birds investigated by polymerase chain reaction (PCR) method. Molecular prevalance of both parasites in brain tissues of wild birds in Turkey is unknown. Prevalance of T. gondii was 7%, N. caninum was 14% and mix infection was found 4% in brain tissues of 101 wild birds under 20 species from two diferent regions of Turkey. The chi-square test has been applied to the acquired data. This is the first molecular biologic investigation for the aim of PCR diagnosis of T. gondii in brain tissues of Corvus corone, Melanitta fusca, Aquila heliaca, Aquila pomarina, Buteo rufinus, Accipiter nisus, Strix aluco and N. caninum in brain tissues of Larus genei, Corvus corone, Melanitta fusca, Anas clypeata, Perdix perdix, Aquila heliaca, Buteo rufinus in the world. This also is the first molecular diagnostic investigation of T. gondii and N. caninum in brain tissues of wild birds in Turkey

Mekanik öğütülmüş magnezyum (Mg) tozların polimer kaplanması ve kaplanmış tozların sinterlenmesinin deneysel araştırılması

In this thesis, the grinding of commercially püre magnesium powders with sodium polyacrylate using the mechanical milling method and thus polymer coating of magnesium powders was carried out. Biodegradable magnesium powders, which were given different particle sizes and new active surfaces by mechanical milling in 30, and 60 minutes, were coated with sodium polyacrylate and sintered by FAST sintering. The microstructure and mechanical properties were investigated experimentally and statistically by the FAST sintering method. The sintering process was carried out at 350°C for 11 minutes and under a pressure of 35 MPa. Density, FTIR, compressive strength, hardness values, and SEM-EDS (Scanning Electron Microscope) data were collected and interpreted. It was observed that while the size of the pores formed with the increasing milling time, the polymer coating supported the formation of pores in the structure, the frequency increased and became more spherical. The presence of acicular magnesium structures was detected in the pores formed. In addition, it was observed that sintering with polymer-coated powders showed a more malleable approach to the deformation behavior than the samples produced with pure magnesium powders.Bu tezde; ticari saflıktaki magnezyum tozlarının sodyum poliakrilat ile birlikte mekanik öğütme yöntemi kullanılarak öğütülmesi ve bu sayede magnezyum tozlarının polimer ile kaplanması gerçekleştirilmiştir. 30, 60 dakika sürelerde mekanik öğütme ile farklı partikül boyutları ve yeni aktif yüzeyler kazandırılan biyobozunur magnezyum tozları sodyum poliakrilat ile kaplanmış ve FAST sinterleme ile sinterlenmiştir. FAST sinterleme yöntemi ile mikro yapı ve mekanik özellikleri üzerine deneysel ve istatistiksel olarak incelenmiştir. Sinterleme işlemi 350°C'de 11 dakika süre zarfında ve 35 MPa basınç altında gerçekleştirilmiştir. Yoğunluk, FTIR, basma dayanımı, sertlik değerleri ve SEM-EDS (Taramalı Elektron Mikroskobu) verileri toplanmış ve yorumlanmıştır. Polimer kaplamanın yapı içerisinde gözenek oluşumunu desteklediği artan öğütme süresi ile oluşan gözeneklerinin boyutlarının küçülürken sıklığının arttığı ve daha küresel hale geldiği gözlenmiştir. Oluşan gözenekler içerisinde iğnemsi magnezyum yapılarının varlığı tespit edilmiştir. Ek olarak polimer kaplanmış tozlar ile gerçekleştirilen sinterlemenin katı numune deformasyon davranışında saf magnezyum tozları ile üretilen numunelere göre daha farklı bir davranış sergilediği görülmüştür

The Effect of Technical Developer and Calisthenic Strength Training on Performance in Young Basketball Players

Yüksek Lisans TeziBu çalışmanın amacı genç basketbolculara uygulanan teknik geliştirici ve kalistenik kuvvet antrenmanlarının performans üzerine etkisinin incelenmesidir. Çalışmamıza Antalya ili Osmanlı spor kulübünden 16 erkek basketbolcu gönüllü olarak katıldı. Katılımcılar teknik antrenman yapan grup (tg) ve teknik kalistenik antrenman yapan grup (tkg) olarak iki gruba rastgele ayrıldı. Teknik antrenman grubu (tg/n:8) boy uzunluğu ortalaması 185±6,2 cm, vücut ağırlığı ortalaması 79±23,9 kg, spor yaşı ortalaması 7±2,3 yıldı. Kalistenik Teknik Antrenman Grubu (TKG/n:8) boy uzunluğu ortalaması 185±6,2 cm. vücut ağırlığı ortalaması 70±6,9 kg, spor yaşı ortalaması 5±2,3 yıl olarak belirlendi. Deney grubu (teknik kalistenik grup) ve Kontrol grubuna (teknik grup) 6 hafta ve hafta da 2 gün olmak üzere belirlenen antrenman uygulandı. Çalışmamızda grupların kuvvet performanslarını belirlemek için serbest dikey sıçrama, sabit dikey sıçrama, toplu dikey sıçrama, mekik ve şınav testleri uygulandı. Sürat özelliğinin belirlenmesi için 20 m sprint testi, Esneklik özelliğinin belirlenmesi için otur-eriş testi uygulandı. Top sürme teknik düzeylerinin belirlenmesi için de BASTECH basketbol teknik analiz testi uygulandı. Verilerin istatistiksel analizinde SPSS V13.0 paket programı kullanıldı. Grup içi farklılıkları belirlemek için Paired-sample t- test ve gruplar arası farkın belirlenmesi için Indepent sample t-test kullanıldı. Sonuçların anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak kabul edildi. Çalışmamızda Teknik kalistenik Grubun ön ve son testlerinde Şınav, Mekik, Esneklik, Serbest Dikey Sıçrama, Sabit Dikey Sıçrama, Toplu Dikey Sıçrama, ve Sürat testlerinde (p<0,05) anlamlı fark bulundu. Teknik Grubun ön ve son testlerinde Şınav, Mekik Esneklik ve toplu dikey sıçrama testlerinde (p<0,05) anlamlı fark bulundu. Elde edilen verilere dayanarak basketbolcuların teknik gelişimlerine ek olarak Kalistenik kuvvet antrenmanlarının performanslarını geliştirdiği belirlenmiştir.The aim of this study is to examine the effects of technical development and calisthenic strength training applied to young basketball players on performance. 16 male basketball players club voluntarily participated in our study. Participants were randomly divided into two groups as technical training group (tg) and technical calisthenic training group (tcg). Experimental group (TCG) and Control group (technical group) were trained for 6 weeks and 2 days a week. In our study jump, sit-up and push-up tests were applied to determine the strength performance of the groups. The 20 m sprint test was used to determine the speed feature, and the sit-reach test was used to determine the flexibility feature. Bastech basketball technical analysis test was applied to determine the dribbling technical levels. SPSS V13.0 package program was used for statistical analysis of the data. Paired-sample t-test was used to determine the within-group differences and the Independent sample ttest was used to determine the difference between groups. The significance level of the results was accepted as p<0.05. A significant difference was found in the pre-test and post-tests of the Technical Calisthenic Group in the Push-ups, Sit-Ups, Flexibility, Free Vertical Jump, Fixed Vertical Jump, Collected Vertical Jump, and Speed tests (p<0.05). A significant difference was found in the pre- and post-tests of the Technical Group (p<0.05) in the Push-up, Sit-up Flexibility and collective vertical jump tests. Based on the data obtained, it was determined that in addition to the technical development of basketball players, Calisthenic strength training improved their performance

The Effects of Electrical Stimulation and Exercise Therapy in Patients with Limb Girdle Muscular Dystrophy

Objective: To evaluate and compare the effects of exercise therapy and electrical stimulation on muscle strength and functional activities in patients with limb-girdle muscular dystrophy (LGMD). Methods: This controlled clinical trial included 24 subjects who were diagnosed with LGMD by the Neurology Department of the Hacettepe University Hospital, Ankara, Turkey and were referred to the Physical Therapy Department between May 2013 and December 2014. Subjects were enrolled into an electrical stimulation (11 patients) group, or an exercise therapy (13 patients) group. Results: The mean age of patients was 31.62 years in the electrical stimulation group, and 30.14 years in the exercise therapy group. The most important results in this controlled clinical study were that the muscle strength in both groups was significantly decreased and post-treatment evaluation results indicated that muscle strength of the Deltoideus was higher in the electrical stimulation group, and the difference between the groups was maintained in the follow-up period (p0.05). Additionally, the electrical stimulation group presented more obvious overall improvements than the exercise therapy group according to muscle strength, endurance, and timed performance tests. Conclusions: Since no definitive treatments currently exist for patients with LGMD, these results provide important information on the role of exercise therapy and electrical stimulation for clinicians working in rehabilitation.PubMedWo

Ataksili Hastalarda Çift Görevin Klinik Denge Performansina Etkisi Araştirma Makalesi

Amaç: Çalışmanın amacı, ataksili ve sağlıklı olgularda ek bilişsel ve motor görevlerin klinik denge performansına etkisini araştırmaktır.Yöntem: Ataksi tanısı olan ve olmayan toplam 50 olgu çalışmaya alınmıştır. Tek ayak duruş, tandem duruş süreleri, 360 derece dönme, zamanlı kalk yürü ve dört kare adım testini tamamlama süreleri görevsiz, ek bilişsel görevle ve ek motor görevle tekrar edilerek süre kaydedilmiştir. Sonuçlar: Ataksili ve sağlıklı olguların bilişsel görev sırasındaki tek ayak duruş ve tandem duruş performansları benzerdir. Motor ek görev ataksili olguların test performanslarını olumsuz etkilemiştir. 360 derece dönme testi performansı her iki grupta da hem bilişsel hem motor görevlerden, zamanlı kalk yürü testi performansı her iki grupta da bilişsel görevlerden olumsuz etkilenmiştir. Dört kare adım testi performansı ise ataksili olgularda sadece motor ek görevlerden etkilenirken, sağlıklı olgularda hem motor hem bilişsel görevler sırasında anlamlı olarak bozulmuştur. Tartışma: Sonuç olarak; motor ve bilişsel görevler ataksili ve sağlıklı olguların statik ve dinamik denge testleri üzerine etkilidir. Bu sonuçlar ataksili hastaların denge fonksiyonlarının değerlendirilmesinde ek görevlerin kullanılmasının gerekliliğini göstermektedir.Purpose: The purpose of this study was to investigate the effects of concurrent cognitive and motor tasks on clinical balance performance of ataxic and healthy subjects.Methods: A total of 50 subjects with and without ataxia were included. Timed performances during Single Leg Stance (OLS), Tandem Stance (TS), 360 degrees of Rotation, Timed Up & Go (TUG) and Four Square Step (FSS) tests were recorded without task, and with concurrent cognitive and motor tasks.Results: Ataxic and healthy subjects had similar SLS and TS test performances, applied with cognitive tasks. Motor task negatively affected the performances of the ataxic patients. Motor and cognitive tasks during 360 DR and cognitive task during TUG tests reduced the performances of both groups. During FSS test, motor task reduced the performances of ataxic patients, while both tasks reduced the performances of the healthy subjects.Discussion: The results point out the effects of cognitive and motor tasks during static and dynamic balance tests in ataxic and healthy subjects. These findings are considered to be useful while evaluating the balance function of the ataxic patients, and focus on the necessity of including concurrent tasks during the balance tests

Rehabilitation robotics ontology on the cloud

We introduce the first formal rehabilitation robotics ontology, called RehabRobo-Onto, to represent information about rehabilitation robots and their properties; and a software system RehabRobo-Query to facilitate access to this ontology. RehabRobo-Query is made available on the cloud, utilizing Amazon Web services, so that 1) rehabilitation robot designers around the world can add/modify information about their robots in RehabRobo-Onto, and 2) rehabilitation robot designers and physical medicine experts around the world can access the knowledge in RehabRobo-Onto by means of questions about robots, in natural language, with the guide of the intelligent user-interface of RehabRobo-Query. The ontology system consisting of RehabRobo-Onto and RehabRobo-Query is of great value to robot designers as well as physical therapists and medical doctors. On the one hand, robot designers can access various properties of the existing robots and to the related publications to further improve the state-of-the-art. On the other hand, physical therapists and medical doctors can utilize the ontology to compare rehabilitation robots and to identify the ones that serve best to cover their needs, or to evaluate the effects of various devices for targeted joint exercises on patients with specific disorders

Yeni Tanılı Diyabetes Mellitus Hastalarında Peripapiller Retina Sinir Lifi Tabakası Ve Subfoveal Koroid Kalınlığının Spektralis OCT İle Değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada amacımız, yeni tanı alan ve her­hangi bir diyabetik retinopati (DR) bulgusu olmayan tip 2 diyabetes mellituslu (DM) olgularla sağlıklı bireylerin peri­papiller retina sinir lifi tabakası (pRSLT) ve koroid tabaka­sı kalınlıklarını karşılaştırmaktır. Yöntemler: Çalışmaya Endokrin polikliniğinden yeni tanı almış ve DR’si olmayan DM’li hastalar ile sağlıklı kontrol grubu dahil edildi. Olguların Spectral-Domain optik kohe­rens tomografi (spektralis OKT) cihazı ile EDI modunda (enhanced depth imaging- artırılmış derinlik görüntüleme­si) horizontal düzlemde taraması yapıldı. Alınan görün­tülerden fovea merkezinden, fovea merkezine 1000 μm temporal ve nazalden koroid kalınlıkları ölçümü yapıldı. Ayrıca aynı cihazla pRSLT kalınlık ölçümü yapıldı. Bulgular: Çalışmaya DR’si olmayan 28 yeni tanılı DM hastasının 28 gözü ile 28 kontrol grubunun 28 gözü da­hil edildi. Yaş, cinsiyet, sferik ekivalan, düzeltilmiş en iyi görme keskinliği, göz içi basıncı ve aksiyel uzunluk de­ğerlerinde gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmadı. Subfoveal ve temporal alanda koroid kalınlığının yeni ta­nılı DM grubunda kontrol grubuna göre daha ince olduğu saptandı (sırasıyla p=0,04, p=0,006). pRNFL analizinde ise averaj, nazal ve temporal süperior kadranlar yeni tanılı DM grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha ince bulundu. Diğer pRNFL kadranlarında anlamlı bir fark saptanmadı. Sonuç: Çalışmamızın verileri değerlendirildiğinde yeni tanılı DM’li hastalarda DR bulguları olmaksızın koroid ta­bakasında incelmenin yanında pRSLT’de bazı incelmele­rin (özellikle averaj, nazal ve temporal süperior kadranlar­da) olabileceğini söylemek mümkün görünmektedir