Outcomes of Percutaneous Balloon Mitral Valvuloplasty in Significant Mitral Stenosis with Moderate Mitral Regurgitation - Single Center Study

Objective:Rheumatic heart disease is the deposition of immune complexes which cause malfunction of the heart valves. Percutaneous mitral balloon valvuloplasty (PMBV) is an established treatment option in patients with symptomatic moderate or severe rheumatic mitral valve disease, but PMBV is not a preferred option in mitral stenosis (MS) patients with moderate mitral regurgitation (MR) due to the risk of severe MR. The aim of this study was to evaluate the safety and feasibility of PMBV in symptomatic MS patients with moderate MR by comparing the post-procedural parameters with those of MS patients with mild or no MR.Method:Among 104 patients with symptomatic MS, 10 patients with moderate MR were classified as group 2 while 94 patients who had mild or none MR were classified as group 1 in the present work. All patients underwent PMBV and pre- and post-procedural mitral valve area, MRs were recorded and cardiovascular events and complications were assessed in 30 days.Results:The only difference in both groups before and after the procedure was the severity of the MR. Cardiovascular death was not observed for both groups in 30 days. In group 1, there were 3 patients and in group 2, there was 1 patient who developed severe MR after PMBV. All patients who had post-procedural severe MR required mitral valve replacement in 30 days due to severe MR in group 1. The composite complication rate was similar between the groups.Conclusion:PMBV might be an alternative treatment option for selected patients having significant MS with moderate MR

Lise Öğrencilerinin İyonik Bağla İlgili Yanlış Kavramları: Bir Örnek Olay Çalışması

The aim of this study is to investigate level of understanding of students at Lycee-1 and Lycee-3 related to concepts about ionic bonds. In this study, a case study research methodology was used. Within this methodology, a multiple choice test was used for collecting data. The test used in the study comprises of 24 multiple-choice items, eight of which were particularly related to ionic bonds, designed from misconceptions on chemical bonds reported in the related literature. The test was administered to 250 students (128 students at Lycee-1 and 122 students at Lycee-3). Rest of the choices in each item includes misconceptions relevant with the concept under investigation as well as the correct answer. As a result of data analysis, it was found out that students had some misconceptions about ionic bonds, the atoms forming ionic bonds, ionic compounds and ionic lattices. This article, firstly, identifies misconceptions related to ionic bonds and than, tries to find out their possible reasons why students have those conceptions. Moreover, it presents some suggestions for teachers and teacher educators to overcome these misconceptions.Bu çalışmanın amacı, “Kimyasal Bağlar” ünitesinde yer alan “İyonik Bağ” konusundaki kavramlar ile ilgili Lise-1 ve Lise-3 öğrencilerinin anlama düzeylerini ve sahip oldukları kavram yanılgılarını belirlemektir. Bu amaçla, içerisinden iyonik bağla ilgili 8 sorunun yer aldığı toplam 24 soru içeren çoktan seçmeli bir test geliştirilerek Lise-1 düzeyinde 128 ve Lise-3 düzeyinde 122 olmak üzere rasgele seçilmiş 250 öğrenciye uygulanmıştır. Testte yer alan maddelerin her biri çeldirici olarak, araştırılan kavramla ilgili literatürde belirlenen yanılgıları içermektedir. Testin uygulanması sonucu elde edilen öğrenci cevapları analiz edildiğinde, öğrencilerin bazılarının iyonik bağlanma, bağlanmayı gerçekleştiren atomlar, iyonik yapılı bileşikler ve bu bileşiklerin yapılarına dair çok sayıda kavram yanılgısına sahip oldukları ortaya çıkmıştır. Bu çalışmada, öğrencilerin kavram yanılgıları ve olası nedenleri tanımlanmaya çalışılmış, ayrıca bunların giderilebilmesi için bazı önerilerde bulunulmuştur

The performance of hepatitis B surface antigen quantification as a noninvasive biomarker predicting liver injury and serum hepatitis B virus DNA level

Objectives: Chronic hepatitis B (CHB) is still a major public health problem worldwide. Recently, evidence indicating that serum hepatitis B surface antigen (HBsAg) quantification can be used for monitorization of hepatitis B virus (HBV) infectionhas been increased. In this study, we evaluated HBsAg levels during the natural course of CHB and identified correlations between HBsAg, HBV DNA levels and liver histopathology.Methods: From 6 August 2016 to 7 June 2017, naive patients, who are ≥18 years old, fulfilled the criteria for the diagnosis of CHB and had a liver biopsy within a year before or after admission, were included. HBsAg levels in serum samples were investigated by electrochemiluminescence immunoassay. Results were correlated with serum HBV DNA levels, histologic activity index (HAI) and fibrosis scores.Results: In this study 66 patients were included. There was a moderate and significant correlation between HBsAg levels and fibrosis scores (r = 0.386, P = 0.001), but no correlation with HAI. Serum HBsAg levels showed a positive, strong andsignificant (r = 0.740, P &lt; 0.001) correlation with HBV DNA levels. In hepatitis B e antigen-negative patients, serum HBsAg levels were perfectly correlated with HBV DNA levels (r = 0.992, P &lt; 0.001) and moderately correlated with fibrosis scores(r = 0.360, P = 0.006).Conclusion: We found a positive correlation between serum HBsAg levels and the severity of fibrosis scores and serum HBV DNA levels. These findings suggest that serum HBsAg quantification might be a useful noninvasive diagnostic test for the prediction of fibrosis severity and HBV DNA level.</p

İnfektif Endokardit Olgularının Klinik, Laboratuvar Özelliklerinin İncelenmesi ve Mortalite ile İlişkisinin Değerlendirilmesi

Giriş-Amaç: Tanı ve tedavisindeki gelişmelere rağmen infektif endokardit (İE) önemli bir morbidite ve mortalite nedeni olmaya devam etmektedir. Bu çalışmada İE klinik ve mikrobiyolojik özellikleri, tedavi yaklaşımı ve mortalitenin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Bu retrospektif, kesitsel çalışmada, pandemi öncesi beş yıl içinde merkezimizde İE tanısıyla yatarak izlenen hastalar değerlendirildi. Modifiye Duke Kriterlerine göre olası veya kesin İE tanısı alan 18 yaş ve üstü hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların verilerine hastane bilgi sisteminden ulaşıldı. Hastaların&nbsp;yaş, cinsiyet, başvurudaki semptom ve bulguları,semptomların süresi, kardiyak patolojiler ve risk faktörleri, tutulan kapağın tipi ve yeri, laboratuvar ve kültür sonuçları, ekokardiyografi bulguları, verilen antimikrobiyal tedavi, sistemik emboli, intrakardiyak komplikasyonlar, cerrahi girişimler ve mortalite veri kayıt formuna kaydedildi.Bulgular: Çalışmaya 103 İE tanılı hasta alındı. Hastaların yaş ortalaması 56.8±14.9 (19-89) ve %63,1’i erkekti. Hastaların %59,2’sinde altta yatan kardiyak patoloji veya İE risk faktörü vardı. Hastaların %66,0’sında doğal kapak tutulumu vardı ve en çok tutulan kapaklar mitral (%36,9) ve aortik (%31,1) kapaktı. Hastaların demografik verileri, klinik semptom ve bulguları, risk faktörleri ve laboratuvar verileri Tablo 1’de, kapak tutulumları Tablo 2’de verildi.Hastaların %63,1’inde en az bir kan kültüründe üreme saptanırken, %36,9’unda üreme saptanmadı. Etken mikroorganizma dağılımı Tablo 3’te verildi. Beta-laktam/beta-laktamaz inhibitörlerininaminoglikozitlerle kombinasyonu en sık kullanılan antibiyoterapi (%41,8) iken, ikinci sıklıkta daptomisin veya glikopeptitlerin aminoglikozitlerle kombinasyonu kullanıldı (%12,6 vs. %7,8).Hastaların %7,9’unda sistemik embolizm, %17,5’inde intrakardiyak komplikasyon görülürken, %54,4’üne cerrahi girişim uygulandı. Hastaların %31,1’inde hastane içinde ölüm görüldü. Mortalite protez kapağı olanlarda, doğal kapak endokarditi olanlara göre daha yüksekti ancak istatiksel anlamlı değildi (p=0.094). Sistemik emboli olanlarda mortalite anlamlı olarak yüksek saptandı (p=0.008). Fungal endokarditi olan üç hasta öldü. Koagülaz negatif stafilokok üreyenlerde %55,6, enterokok üreyenlerde %50, Staphylococcus aureus üreyenlerde %50, viridans streptokok üreyenlerde %7,1, kültür negatif endokarditlerde ise %26,5 mortalite gözlendi.Tartışma ve Sonuç: Çalışmamızda, ülkemizden bildirilen önceki bildirilere kıyasla İE hastalarında yaş ortalamasının arttığı, risk faktörü olarak ileri yaş ilişkili kardiyak patolojilerin ön planda olduğu, sık saptanan mikroorganizmaların viridans streptokoklardan stafilokok ve enterokoklara kaydığı, cerrahi girişim ihtiyacının ve mortalitenin yüksek olduğu saptandı.</p