Reestructuración en metalúrgica MTR Argentina SRL

Proyecto Integrador (II)--FCEFN-UNC, 2016Propone el diseño de herramientas y genera conocimientos útiles para la empresa MTR Argentina SRL mediante un trabajo de reingeniería a fin que la empresa sea más eficiente en su unidad productiva y un proveedor de calidad para sus clientes

Coping and emotional state in the acute phase of myocardial infarction

Σκοπός: Η ψυχολογική προσαρμογή στην οξεία φάση ενός Εμφράγματος του Μυοκαρδίου (ΕΜ) αποτελεί αντισταθμιστικό μηχανισμό των ασθενών στην προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα μιας ανάλογης απειλητικής συνθήκης. Υπάρχουν ελάχιστα δεδομένα που καταδεικνύουν τη σχέση ανάμεσα στις στρατηγικές διαχείρισης από ενδονοσοκομειακούς ασθενείς και στη συναισθηματική τους κατάσταση. Η μελέτη ερευνά τη συγκεκριμένη σχέση σε ασθενείς που έχουν υποστεί ένα ΕΜ.Μέθοδος: Εκατό άνδρες ασθενείς που έχουν υποστεί ΕΜ, ηλικίας 60.5 (Διάστημα Εμπιστοσύνης (Δ.Ε): 57.5-62.7) ετών, έδωσαν συνέντευξη μετά την οξεία φάση ΕΜ κατά την τελευταία μέρα παραμονής τους στη Στεφανιαία Μονάδα. Ιατρικές πληροφορίες δόθηκαν από τους ιατρικούς φακέλους των ασθενών. Τα ερωτηματολόγια Προσανατολισμός Διαχείρισης Προβλημάτων (COPE) και Προφίλ Ψυχολογικής Διάθεσης (POMS) χρησιμοποιήθηκαν στην αξιολόγηση του τρόπου διαχείρισης και της συναισθηματικής κατάστασης αντίστοιχα.Αποτελέσματα: Η ενεργή διαχείριση σχετίστηκε θετικά με το άγχος και το θυμό. Η συναισθηματική υποστήριξη βρέθηκε να σχετίζεται αρνητικά με τις συγκεκριμένες μεταβλητές. Η πνευματική αναζήτηση και η συμπεριφορική αποδέσμευση σχετίστηκαν θετικά με την κατάθλιψη. Σημαντική διαφορά βρέθηκε στις στρατηγικές διαχείρισης και τη συναισθηματική διάθεση συγκρινόμενες με την υποκειμενική αντίληψη της σοβαρότητας.Συμπέρασμα:Oι ασθενείς μετά απο ένα ΕΜ, αναπτύσσουν στρατηγικές διαχείρισης που σχετίζονται με την συναισθηματική διάθεση. Η σημασία αυτών των συσχετίσεων μένει να εξακριβωθεί και σε μελλοντικές μελέτες.Objective: Emotional and coping adaptation after the acute phase of a myocardial infarction (MI) is a compensatory mechanism developed for patients’ adjustment to the new reality following this life threatening situation. There are however scarce data on the relationship between hospitalized MI patients’ coping behavior and their emotional state. The study investigates the associations between coping strategies and the affective status in patients surviving a MI.Methods: One-hundred male patients surviving a MI, aged 60.5 (Confidence Intervals (CI): 57.5-62.7) years, were interviewed after the acute phase of MI, at the last day of their coronary unit stay. Medical data were obtained by their medical records. Coping Orientation to Problems Experienced (COPE) and Profile of Mood States (POMS) questionnaires were used to examine coping styles and patients’ mood state respectively.Results: Active coping was positively related to anxiety and anger. Emotional support was negatively associated with these variables. Religious coping and behavioral disengagement were positively related to depression. Significant difference was found in coping styles and mood states scores between the different perceived severity beliefs.Conclusion: Patients surviving after a MI, develop coping strategies related to their emotional state. The significance of these relations remains to be clarified in future studies

Learning and teaching partnership narratives relating to the open course ‘Creativity for Learning in Higher Education’ (#creativeHE)

In this article the authors share their experiences about partnership learning and teaching approaches they experienced within the open course Creativity for Learning in Higher Education (#creativeHE), linked to the postgraduate module offered by the Centre for Excellence in Learning and Teaching (CELT) at Manchester Metropolitan University in collaboration with the Creative Academic, London Metropolitan University and colleagues from other institutions in the UK and further field, such as the University of Macedonia in Greece for example. Through reflective narratives from student and staff learners on the course, a facilitator and organiser, insights are gained about their experience and lessons learnt are shared that will inform future iterations of #creativeHE and may also be useful for others who consider opening-up courses in higher education

Riociguat treatment in patients with chronic thromboembolic pulmonary hypertension: Final safety data from the EXPERT registry

Objective: The soluble guanylate cyclase stimulator riociguat is approved for the treatment of adult patients with pulmonary arterial hypertension (PAH) and inoperable or persistent/recurrent chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH) following Phase

A longitudinal study of primary lower-limb amputees Inter-relationships and predictive abilities of pre-operative psychological, physical and social variables on amputees' post-operative rehabilitation characteristics

Available from British Library Document Supply Centre- DSC:DX77762 / BLDSC - British Library Document Supply CentreSIGLEGBUnited Kingdo

An educational intervention in estimation for in-service teachers

In recent decades, several studies have been conducted on the field of teaching mathematics related to the subject of estimation. However, few relate to teaching interventions and even to educational interventions for teachers. Current research aims to study and compare the factors that determine the change in the performance of 11 in-service Greek primary school teachers, following an educational intervention in estimation. The factors focused on this survey, in order to measure the change of teacher performance, related both to their cognitive and to their personal characteristics. The first category consisted of: the ability to formulate the definition of estimation, content knowledge (CK), pedagogical content knowledge (PCK) based on questionnaire findings, PCK based on observation of the teaching process, estimation strategy use, and student performance in estimation problems. The second category consisted of: age, orientation towards mathematics (based on studies in high school), and years of service as teachers. The results showed that factors such as the ability to formulate the definition of estimation are not related to any other factor. However, the student performance seems to be mainly influenced by the method of teaching in the classroom. Another correlation found in this paper is the one existing between CK and estimation strategy use. Also noteworthy is the fact that the results of PCK are different and aren’t correlated, when the inquiry is carried out with questionnaires, in contrast to when it is carried out by observing the act of teaching. This result raises questions as to the validity of PCK inquiry through the use of questionnaires. Lastly, it is clear that educators’ teaching is also influenced by personal factors besides cognitive factors.Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές έρευνες στον χώρο της διδακτικής των μαθηματικών που αφορούν το αντικείμενο της εκτίμησης. Λίγες όμως είναι αυτές που αφορούν διδακτικές παρεμβάσεις και μάλιστα επιμορφωτικές παρεμβάσεις σε εκπαιδευτικούς. H παρούσα εργασία στοχεύει στη μελέτη και στη σύγκριση των παραγόντων που καθορίζουν τη μεταβολή της συμπεριφοράς 11 εν ενεργεία Ελλήνων εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης μετά από μια επιμορφωτική παρέμβαση στις εκτιμήσεις. Οι παράγοντες που τέθηκαν στην έρευνα αυτή για να μετρήσουν την αλλαγή στη συμπεριφορά των εκπαιδευτικών αφορούσαν τόσο τα γνωστικά, όσο και τα προσωπικά χαρακτηριστικά τους. Στην πρώτη κατηγορία ανήκαν: η ικανότητα διατύπωσης του ορισμού της εκτίμησης, η γνώση του περιεχομένου, η παιδαγωγική γνώση του περιεχομένου με βάση ευρήματα από ερωτηματολόγια, η παιδαγωγική γνώση του περιεχομένου με βάση την παρατήρηση της διδακτικής τους πράξης, η χρήση των στρατηγικών εκτίμησης και η επίδοση των μαθητών τους σε προβλήματα εκτίμησης. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκαν: η ηλικία, ο προσανατολισμός τους ως προς τα μαθηματικά (βάση των σπουδών στο Λύκειο) και τα χρόνια προϋπηρεσίας των εκπαιδευτικών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι παράγοντες όπως η ικανότητα διατύπωσης του ορισμού της εκτίμησης δεν σχετίζεται με κανέναν από τους άλλους παράγοντες. Ωστόσο η επίδοση των μαθητών φαίνεται να επηρεάζεται κυρίως από τον τρόπο που γίνεται η διδασκαλία στην τάξη. Μία ακόμη συσχέτιση που διαπιστώνεται στην παρούσα εργασία είναι αυτή μεταξύ της γνώσης του περιεχομένου και της χρήσης των στρατηγικών εκτίμησης. Επίσης, άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι τα αποτελέσματα της Π.Γ.Π. διαφέρουν και δε συσχετίζονται μεταξύ τους όταν η εξέταση γίνεται με ερωτηματολόγια από όταν γίνεται με παρατήρηση της διδακτικής πράξης. Το αποτέλεσμα αυτό θέτει ερωτήματα ως προς την εγκυρότητα της εξέτασης της Π.Γ.Π. μέσω ερωτηματολογίων. Τέλος, διαπιστώνεται ότι η διδασκαλία των εκπαιδευτικών επηρεάζεται και από προσωπικούς παράγοντες, πέρα από τους γνωστικούς

Longitudinal study of primary lower limb amputees: Inter-relationships and predictive abilities of pre-operative psychological. physical and social variables on amputees post operative rehabilitation characteristics.

The nature of, indications for, and aims of amputation and prosthetic rehabilitation are described. The influence of those procedures on patients' physical, psychological and social states are examined over time. Psychological theories of the coping techniques of surgical patients are used to develop an understanding of the influence of patients' pre-surgical characteristics on their post-operative rehabilitation. The Roehampton Functional Assessment Scale has been developed and validated on three separate samples of primary lower-limb amputees. The developmental sample consisted of 121 patients, the reliability sample of 50 amputees and the validity sample of 25 patients. The 10-point Body Barrier Test, Family Environment Scale, General Health Questionnaire, Multidimensional Health Locus of Control, Minnesota Multiphasic Personality Inventory, State-Trait Anxiety Inventory and the Roehampton Functional Assessment Scale were used to assess patients' pre- and post-operative physical, psychological and social parameters. 109 patients were assessed before their amputation, whom were re-assessed six months after amputation, and 27 followed-up at eighteen months or more after their operation. The results indicated that patients' psychological profiles differed at each assessment stage, and the changes observed were not always in the same direction. Patients appeared to suffer from worse physical symptoms, sleep disturbances, State Anxiety and body-image before their amputation than after, while still functioning independently from their family environment. At the first post-operative assessment, amputees wore found to fare better than at any other assessment stage. Nevertheless, inter-personal difficulties, indicated by reduced Individuality scores, became evident at this stage. At the final stage, amputees appeared to continue physically and psychologically functioning on levels similar to the previous stage, except for significantly increased Trait Anxiety scores. The three pre-operative variables accounting for most of the variance in the first post-operative assessment variables were Trait Anxiety, Anxiety and Dysphoria and Sleep Disturbances [the later two are subscales of the General Health Questionnaire (GHQ)]; while for the second post-operative assessment the variables were State Anxiety, Somatic Symptoms (a subscale of the GHQ) and Chance Locus of Control. Male and non-vascular patients and those with below-the-knee amputations achieved the best physical rehabilitation and lowest levels of psychopathological disturbances at both re-assessment stages. Additionally, younger patients were found to do better that older amputees at the first post-operative assessment. This clear age difference was not maintained at their second post-operative assessment. Explanations of the possible relationships of the results obtained and a comparison with the results of previous research studies are provided. Clinical applications and recommendations for future research are also included

Information and communication technologies in education as cognitive tools: an experimental socio-cognitive approach of digital text production in primary education

The current research inquires the impact of an intervention on fourth graders’ touch-typing skill in relation to text transcription and text production. In addition, the research aims to explore the impact of the transcribing technology, working memory and motivation on pupils’ handwriting and digital text production. The sample of the quasi-experimental research was an experimental group consisting of 43 fourth graders, whose performance was compared before and after the intervention. In specific, the intervention employed the RapidTyping software, which was adapted to pupils’ cognitive level, with the aim of developing their touch-typing skills. The quantitative data collected include pupils’ handwritten and digital texts, two motivation scales and an array of tasks for assessing pupils’ working memory. The results showed that the intervention was effective in terms of mastering touch-typing skills by fourth graders, since pupils improved their transcription speed and accuracy, reducing by half the time required to complete the typing task. Furthermore, the current research confirms that the use of computer for text production can reduce the effect of gender differences between boys and girls in the development of their graphomotor transcription skills, but also alleviate the differences with regards to the quantity of digital text production between pupils with and without learning difficulties. In terms of the transcribing technology, pupils’ handwritten texts were more extensive and of better quality compared to the digital ones, while in terms of working memory it was found that the three slave systems of working memory significantly correlate and predict various aspects of the production process, such as spelling, quantity and typing speed. In terms of motivation, the results indicate a strong positive correlation and predictive power between pupils’ interest and their self-efficacy beliefs, while pupils’ autonomous motivation was positively correlated with the quality of text production and controlled motivation with spelling errors, suggesting that autonomous motivation contributes positively to pupils’ learning and performance. Finally, the research discusses the pedagogical implications of the findings, seeking to enhance their practical use by future researchers and teachers.Ο σκοπός της παρούσας διατριβής αφορά στον έλεγχο επίδρασης της παρέμβασης της δεξιότητας τυφλής πληκτρολόγησης στην μεταγραφική και παραγωγική πληκτρολόγηση των μαθητών της Δ' τάξης Δημοτικού. Επιπλέον, διερευνήθηκε η συσχέτιση μεταξύ του μέσου μεταγραφής, της εργαζόμενης μνήμης και των κινήτρων με τη χειρόγραφη και την ψηφιακή παραγωγή λόγου των μαθητών. Δείγμα της οιονεί πειραματικής έρευνας αποτέλεσαν 43 μαθητές συγκροτώντας την πειραματική ομάδα, των οποίων οι επιδόσεις συγκρίθηκαν πριν και μετά από την παρέμβαση. Ειδικότερα, η παρέμβαση αξιοποίησε το λογισμικό RapidTyping, εφόσον προσαρμόστηκε στο γνωστικό επίπεδο των μαθητών, με στόχο την κατάκτηση της δεξιότητας της τυφλής πληκτρολόγησης. Τα ποσοτικά δεδομένα που συλλέχθηκαν περιλαμβάνουν τα χειρόγραφα και ψηφιακά κείμενα των μαθητών, δύο ερωτηματολόγια κινήτρων και μία συστοιχία έργων αξιολόγησης της εργαζόμενης μνήμης. Τα αποτελέσματα της έρευνας κατέδειξαν ότι η παρέμβαση ήταν αποτελεσματική ως προς την κατάκτηση της δεξιότητας, καθώς οι μαθητές βελτίωσαν την ταχύτητα και την ακρίβεια μεταγραφής τους, μειώνοντας περίπου κατά το ήμισυ τον απαιτούμενο χρόνο για την ολοκλήρωση της πληκτρολόγησης. Ακόμη, η παρούσα έρευνα κατέδειξε ότι η χρήση του υπολογιστή για την παραγωγή γραπτού λόγου μπορεί να μειώσει την επίδραση των έμφυλων διαφορών που εντοπίζονται μεταξύ των αγοριών και των κοριτσιών ως προς την ανάπτυξη των γραφοκινητικών τους δεξιοτήτων κατά την μεταγραφική πληκτρολόγηση, αλλά και να αμβλύνει τις διαφορές που εντοπίζονται ως προς την ποσότητα ψηφιακής παραγωγής λόγου μεταξύ των μαθητών με και χωρίς μαθησιακές δυσκολίες. Ως προς το μέσο παραγωγής, τα χειρόγραφα κείμενα των μαθητών ήταν εκτενέστερα και ποιοτικότερα συγκριτικά με τα ψηφιακά, ενώ ως προς την εργαζόμενη μνήμη διαπιστώθηκε ότι τα τρία υποσυστήματα της εργαζόμενης μνήμης επηρεάζουν και προβλέπουν σε σημαντικό βαθμό διάφορες πτυχές της της παραγωγικής διαδικασίας, όπως η ορθογραφία, η ποσότητα και η ταχύτητα πληκτρολόγησης. Ως προς τα κίνητρα των μαθητών, τα αποτελέσματα κατέδειξαν ισχυρή συσχέτιση και προβλεπτική ισχύ μεταξύ του ενδιαφέροντος για το έργο παραγωγής λόγου και της αντίληψης αυτοαποτελεσματικότητας των μαθητών, ενώ τα αυτόνομα κίνητρα των μαθητών συσχετίστηκαν θετικά με την ποιότητα παραγωγής λόγου και τα ελεγχόμενα κίνητρα με τα ορθογραφικά λάθη, υποδηλώνοντας ότι τα αυτόνομα κίνητρα συμβάλλουν θετικά στη μαθησιακή διαδικασία και τις επιδόσεις των μαθητών. Τέλος, η έρευνα συζητά τις παιδαγωγικές προεκτάσεις των ευρημάτων, επιδιώκοντας να ενισχύσει την πρακτική αξιοποίησή τους από ερευνητές και εκπαιδευτικούς

The role of novel imaging and biochemical biomarkers in functional classification of patients with pulmonary arterial hypertension

Pulmonary arterial hypertension is a rare but serious disease, whose survival rates, although improved due to the use of modern advanced treatment options, remains significantly low. Nowadays, the scientific interest on identifying and implementing diagnostic and prognostic biomarkers of the disease to everyday clinical practice is vibrant. Thus, the goal-oriented strategy in the management of patients with pulmonary arterial hypertension is supported by the current guidelines. The goals this strategy tries to reach consist of clinical, imaging and biochemical biomarkers such as functional capacity expressed by distance walked in six minute walk test and WHO functional class, the right atrial dimensions, the presence of pericardial effusion, the right ventricular function and the levels of NTproBNP serum levels respectively. However, the role of some of the imaging parameters such as the right atrial dimensions, in the prognosis of pulmonary arterial hypertension remains controversial, leaving a gap in the literature that needs to be fulfilled. RAFi is an easily obtained and reproducible echocardiographic index, calculated from standard parameters available in all patients with pulmonary hypertension, with no need for special equipment or trained medical staff. In accordance to left atrial function index, RAFi combines analogues of right atrial reservoir function (right atrial emptying fraction and right atrial size) and of cardiac output (VTI-RVOT). In addition, both ADMA and galectin 3 have been extensively studied in left heart disease while their use as prognostic markers in patients with pulmonary hypertension remains to be further studied.The aim of the present dissertation is to study novel prognostic markers of clinical failure in patients with pulmonary arterial hypertension. The study included consecutive adult patients with pulmonary arterial hypertension according to current guidelines (2) who visited the outpatient pulmonary hypertension clinic of the 1st Department of Cardiology of AHEPA University Hospital. All patients underwent clinical evaluation, echocardiography, six-minute walk test and biochemistry tests including ADMA and galectin 3 measurements. The results demonstrated in the present study involve well known prognostic markers of clinical deterioration and death in pulmonary arterial hypertension such as NTproBNP serum levels, WHO functional class and distance walked in six minute walk test and are in line with those proposed in the literature.In summary, the results of the present study are the following:I.The RAFi index i.Is correlated with echocardiographic markers of right ventricular function (TAPSE), right atrial function (right atrial dimensions) as well as with recognized prognostic markers of pulmonary arterial hypertension such as the existence of pericardial effusion, NT-proBNP serum levels and distance walked in six minute walk testii.Is a prognostic marker of the combined end point of clinical deterioration in patients with pulmonary arterial hypertension. The addition of RAFi to prognostic models including six minute walk distance, NT-proBNP serum levels and RA area increased its prognostic significance. II.ADMA and galectin 3 serum levelsi.Are elevated in patients with precapillary pulmonary hypertension compared to healthy controls. No statistical significance was shown in ADMA and galectin 3 serum levels between patients with and without a clinical failure event.ii.Failed to show a predictive role in predicting the combined end point of clinical deterioration.Η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση αποτελεί σπάνια αλλά εξαιρετικά σοβαρή πάθηση με ποσοστά επιβίωσης που αν και βελτιωμένα σήμερα πλέον, στην εποχή των σύγχρονων θεραπευτικών επιλογών με τη διαθεσιμότητα των ειδικών φαρμάκων για τη νόσο, παραμένουν χαμηλά. Το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για την ανάπτυξη και ένταξη στην καθημερινή κλινική πρακτική βιοδεικτών στη διάγνωση και ιδίως τη θεραπεία της νόσου είναι εξαιρετικά ζωηρό. Άλλωστε, η σύγχρονη πρακτική υποστηρίζει τη διαχείριση του ασθενούς και τη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων με βάση πλήρωση στόχων. Οι στόχοι αυτοί, όπως παρουσιάζονται και υποστηρίζονται από τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες δεν είναι τίποτα άλλο πέραν δεικτών που αφορούν σε κλινικές, απεικονιστικές και βιοχημικές παραμέτρους, όπως η λειτουργική ικανότητα των ασθενών, οι διαστάσεις του δεξιού κόλπου, η ύπαρξη περικαρδιακής συλλογής και η λειτουργικότητα της δεξιάς κοιλίας καθώς και τα επίπεδα του NT-proBNP στον ορό των ασθενών αντίστοιχα. Εν τούτοις, ο ρόλος κάποιων από αυτούς και ίδια των απεικονιστικών παραμένει σχετικά αμφιλεγόμενος και η σημασία τους στη σταδιοποίηση κινδύνου των ασθενών με πνευμονική υπέρταση οφείλει να μελετηθεί περαιτέρω. Ο δείκτης RAFi αποτελεί μια εύκολα μετρήσιμη και επαναλήψιμη παράμετρο, για τον υπολογισμό του οποίου δεν απαιτείται ειδικός εξοπλισμός ή εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό, καθώς προκύπτει από μετρήσεις που περιλαμβάνονται στην καθημερινή ρουτίνα αξιολόγησης των ασθενών με πνευμονική υπέρταση. Σε αναλογία με τον δείκτη λειτουργικότητας του αριστερού κόλπου, ο δείκτης RAFi συνδυάζει πληροφορίες αναφορικά στις διαστάσεις και τη λειτουργικότητα του δεξιού κόλπου (κλάσμα κένωσης του δεξιού κόλπου) αλλά και της δεξιάς κοιλίας (VTI-RVOT, ανάλογο του όγκου παλμού). Από την άλλη μεριά, η ADMA και η γαλεκτίνη 3 αποτελούν βιοδείκτες που έχουν μελετηθεί εκτενώς στην αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια ενώ η χρήση τους στην πνευμονική υπέρταση ως προγνωστικού δείκτη βρίσκεται ακόμη υπό σχετική μελέτη και αξιολόγηση. Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν η μελέτη νεότερων προγνωστικών παραγόντων σε ασθενείς με πνευμονική υπέρταση στην σύγχρονη εποχή της διάθεσης των ειδικών φαρμακευτικών σκευασμάτων της νόσου. Μελετήθηκαν ασθενείς με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση οι οποίο παρακολουθούνται από το εξωτερικό ιατρείο Πνευμονικής Υπέρτασης της Α’ Πανεπιστημιακής Κλινικής του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης. Το πρωτόκολλο της παρούσας μελέτης περιελάμβανε τη συλλογή δημογραφικών δεδομένων, τη κλινική εξέταση συμπεριλαμβανομένης της καταγραφής του ιατρικού ιστορικού και της φαρμακευτικής αγωγής, τη διενέργεια εξάλεπτης δοκιμασίας βάδισης και την υποβολή των ασθενών σε απλή αιμοληψία προς προσδιορισμό των επιπέδων της ADMA και της γαλεκτίνης 3 καθώς και τη διενέργεια πλήρους ηχωκαρδιογραφικής μελέτης για τον προσδιορισμό κλασικών αλλά και νεότερων όπως ο δείκτης λειτουργικότητας του δεξιού κόλπου, δεικτών πρόγνωσης της νόσου. Τα αποτελέσματα της μελέτης επιβεβαιώνουν αφενός τη προγνωστική αξία κλασικών προγνωστικών δεικτών της νόσου όπως το NTproBNP, η λειτουργική κλάση κατά WHO και η απόσταση βάδισης στην εξάλεπτη δοκιμασία για το σύνθετο καταληκτικό σημείο της κλινικής επιδείνωσης που χρησιμοποιήθηκε στη παρούσα διατριβή. Επιπρόσθετα, τα συμπεράσματα της μελέτης συνοπτικά είναι:I.ο δείκτης RAFi i.παρουσιάζει συσχέτιση με γνωστούς ηχωκαρδιογραφικούς δείκτες λειτουργικότητας της δεξιάς κοιλίας όπως ο δείκτης TAPSE, αλλά και του δεξιού κόλπου όπως οι διαστάσεις αυτού αλλά και με γνωστούς και αναγνωρισμένους από τη βιβλιογραφία προγνωστικούς δείκτες της πνευμονικής υπέρτασης όπως η ύπαρξη περικαρδιακής συλλογής, τα επίπεδα NT-proBNP στον ορό των ασθενών και η λειτουργική τους ικανότητα όπως αυτή αξιολογείται από την απόσταση βάδισης κατά την εξάλεπτη δοκιμασίαii.αποτελεί προγνωστικό δείκτη για το καταληκτικό σημείο της εμφάνισης κλινικής επιδείνωσης σε ασθενείς με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση και η προσθήκη του σε πολυπαραγοντικά προγνωστικά μοντέλα που περιλαμβάνουν την εξάλεπτη δοκιμασία βάδισης, τα επίπεδα του NT-proBNP στον ορό των ασθενών και την επιφάνεια του δεξιού κόλπου, οδηγεί σε βελτίωση της προβλεπτικής τους αξίας II.τα επίπεδα της ADMA και της γαλεκτίνης 3 i.είναι αυξημένα στον ορό των ασθενών συγκριτικά με της ομάδας ελέγχου χωρίς να διαπιστώνεται στατιστικά σημαντική διαφορά των επιπέδων τους στον ορό των ασθενών με κλινική επιδείνωση συγκριτικά με αυτό των ασθενών χωρίς ανεπιθύμητα συμβάματαii.δεν έχουν προγνωστική αξία στη πρόβλεψη της κλινικής επιδείνωση