Farma v jeskyni - divadlo laboratoř

Resumé Disertace Farma v jeskyni - divadlo laboratoř prezentuje Mezinárodní divadelní studio Farma v jeskyni Viliama Dočolomanského v kontextu diskurzu "divadel laboratoří". První část práce zkoumá koncept divadla laboratoře. Rozlišuje přitom "divadla laboratoře", která se vyvíjejí od 60. let jako nový "žánr" divadelní praxe, a "metodu" vytváření představení založených na fyzickém projevu herců od "divadelních laboratoří", které se objevily na začátku 20. století, zejména v rámci kamenných divadel, jako "školy" pro herce. Disertace představuje změnu, která přišla s manifesty Jerzy Grotowského a hlavně s jeho snadno aplikovatelným fyzickým tréninkem herce a s ideou práce na principu "fyzických partitur". Divadla laboratoře jsou prezentována jako alternativní divadelní praxe, která se vynořila z potřeby "hledání pravdy" skrze tělo, což vyústilo v kontra-kulturní postoj těchto divadelních skupin. První část disertace dále představuje Odin Teatret Eugenia Barby jako nezávislou laboratoř, která se dlouho vyvíjela na hranici zájmu současné divadelní komunity a poté se přetransformovala do vlivné kulturní instituce. Úspěchy Odin Teatret ve vývoji fyzického herectví a autorské režii kontrastují s československým Bílým divadlem, které slouží jako příklad laboratoře, jež v rámci politických okolností neměla možnost...This thesis, entitled Farm in the Cave-a Laboratory Theatre, presents Viliam Dočolomanský's International Theatre Studio Farm in the Cave based in Prague, Czech Republic as an aspect of the discourse of 'laboratory theatres.' The first part examines the concept of the 'laboratory theatres' that developed in the 1960s as a new 'genre' of theatre practice and a 'method' of creating performances based on physical expression; this is presented as distinct from the 'theatre laboratories' that emerged at the beginning of the 20th century mostly in the framework of institutions as 'schools' for actors. As such, this thesis introduces the changes that came with Jerzy Grotowski's manifestos in connection to his easily adaptable training for actors and idea of 'physical scores.' Laboratory theatres' background and interests are presented as alternative theatre practice that emerged from a need of 'searching for truth' through the body what evolved into counterculture attitude. The first part establishes Eugenio Barba's Odin Teatret as an independent laboratory that developed on the margins of the contemporary theatre community and evolved into an influential culture institution. Odin Teatret's achievements in developing physical acting and original theatre directing are set in confrontation with the...Departement of Theatre StudiesKatedra divadelní vědyFilozofická fakultaFaculty of Art

Certain subphenotypes of aspirin-exacerbated respiratory disease distinguished by latent class analysis

Background: Aspirin-exacerbated respiratory disease (AERD) is recognized as a distinct asthma phenotype. It usually has a severe course accompanied by chronic hyperplastic eosinophilic sinusitis with nasal polyps, blood eosinophilia, and increased concentrations of urinary leukotriene E4 (LTE4). More insightful analysis of individual patients shows this group to be nonhomogeneous. Objective: We sought to identify any likely subphenotypes in a cohort of patients with AERD through the application of latent class analysis (LCA). Methods: Clinical data from 201 patients with AERD (134 women) were collected from questionnaires. Standard spirometry, atopy traits, blood eosinophilia, and urinary LTE4 concentrations were evaluated. LCA was applied to identify possible AERD subphenotypes. Results: Four classes (subphenotypes) within the AERD phenotype were identified as follows: class 1, asthma with a moderate course, intensive upper airway symptoms, and blood eosinophilia (18.9% of patients); class 2, asthma with a mild course, relatively well controlled, and with low health care use (34.8% of patients); class 3, asthma with a severe course, poorly controlled, and with severe exacerbations and airway obstruction (41.3% of patients); and class 4, poorly controlled asthma with frequent and severe exacerbations in female subjects (5.0% of patients). Atopic status did not affect class membership. Patients with particularly intensive upper airway symptoms had the highest levels of blood eosinophilia and the highest concentrations of urinary LTE4. Conclusions: LCA revealed unique AERD subphenotypes, thus corroborating the heterogeneity of this population. Such discrimination might facilitate more individualized treatment in difficult-to-treat patients

Teatr jako gabinet luster o inspiracjach antropologicznych przedstawienia Farmy w Jaskini

The article presents the Czech laboratory-theatre Farma v jeskyni (Farm in the Cave) and its last performance, entitled The Theatre. It simultaneously addresses the anthropological inspirations influencing the form and subject of the performance: particularly two expeditions to Brazil during which the group came in contact with Afro-Brazilian culture, its theatrical forms, dance and musical motifs. Through a description of certain scenes of the play, the set design, the props and the stage action, the author shows these inspirations within the closed material of the artistic work. She considers the transposed significance of the utilised motifs, the function of the theatre in theatre, the role of the spectator and the actor-slave parallel

Farm in the Cave--a Laboratory Theatre

This thesis, entitled Farm in the Cave-a Laboratory Theatre, presents Viliam Dočolomanský's International Theatre Studio Farm in the Cave based in Prague, Czech Republic as an aspect of the discourse of 'laboratory theatres.' The first part examines the concept of the 'laboratory theatres' that developed in the 1960s as a new 'genre' of theatre practice and a 'method' of creating performances based on physical expression; this is presented as distinct from the 'theatre laboratories' that emerged at the beginning of the 20th century mostly in the framework of institutions as 'schools' for actors. As such, this thesis introduces the changes that came with Jerzy Grotowski's manifestos in connection to his easily adaptable training for actors and idea of 'physical scores.' Laboratory theatres' background and interests are presented as alternative theatre practice that emerged from a need of 'searching for truth' through the body what evolved into counterculture attitude. The first part establishes Eugenio Barba's Odin Teatret as an independent laboratory that developed on the margins of the contemporary theatre community and evolved into an influential culture institution. Odin Teatret's achievements in developing physical acting and original theatre directing are set in confrontation with the..

Teatr jako gabinet luster o inspiracjach antropologicznych przedstawienia Farmy w Jaskini

The article presents the Czech laboratory-theatre Farma v jeskyni (Farm in the Cave) and its last performance, entitled The Theatre. It simultaneously addresses the anthropological inspirations influencing the form and subject of the performance: particularly two expeditions to Brazil during which the group came in contact with Afro-Brazilian culture, its theatrical forms, dance and musical motifs. Through a description of certain scenes of the play, the set design, the props and the stage action, the author shows these inspirations within the closed material of the artistic work. She considers the transposed significance of the utilised motifs, the function of the theatre in theatre, the role of the spectator and the actor-slave parallel

Shared Space practices self-interviewing

Przestrzeń Wspólna jest non-profitową inicjatywą o charakterze seminaryjno-warsztatowym. Zapoczątkowana w maju 2020 roku rozwija się w niehierarchicznie współdzielonej przestrzeni online podczas spotkań raz na dwa tygodnie. Metoda naszej pracy opiera się na lekturze i moderowanej dyskusji wokół tekstów praktyczek i praktyków i badaczek i badaczy ruchu. Towarzyszą jej zaproponowane przez uczestniczki i uczestników autorskie praktyki choreograficzne, praca z wyobraźnią, rysunkiem, uważnością i słowem. Aktywność grupy jest dokumentowana w formie zbiorowych notatek. Kluczowe cele PW: budowanie pozainstytucjonalnej wspólnoty twórczyń i twórców opartej na trosce i zaufaniu; możliwość eksploracji indywidualnych i kolektywnych praktyk artystycznych; wytwarzanie języka teorii na styku z praktyką. Do powstania Przestrzeni Wspólnej przyczyniła się potrzeba środowiskowej solidarności i przejścia od jednostkowego do zespołowego poszukiwania narzędzi współpracy twórczej, wytwarzania wiedzy i dyskursu wokół tańca, sztuki performance i oddolnego organizowania się, co jest jedną z dobrych praktyk choreografii. Twórcza wymiana doświadczeń nienastawiona na uzyskanie materialnego dzieła sytuuje nas w opozycji do zjawiska nadprodukcji w kulturze i ma potencjał artystyczno-badawczy funkcjonujący również poza kontekstem pandemii. Inicjatywa skupia się na rozmowie, krytyce, inspiracji i konfrontacji różnych opinii. Towarzyszy nam przekonanie, że twórczość to również budowanie i podtrzymywanie więzi, które wymagają czasu, uwagi i energii. Sytuacja zamknięcia (lockdown) i narzuconego społecznego dystansu oraz przeniesienie aktywności do przestrzeni wirtualnej pozwoliła na spotkanie się poza dotychczasowymi strukturami. Konceptualna, kolektywna praca nad badaniem ruchu (movement research) w sytuacji pandemii umożliwia nam rozwój praktyk w okresie utrudnionego kontaktu i prekarnego funkcjonowania artystek i artystów. Różnorodność naszych wrażliwości, doświadczeń zdobywanych w wielu środowiskach twórczych i miejscach na świecie uważamy za atut wzbogacający dynamikę spotkań i samoorganizację grupy. Pięć słów kluczowych: budowanie relacji; choreografia; kolektyw; wspólnota; Zoom