Impact of opioid-free analgesia on pain severity and patient satisfaction after discharge from surgery: multispecialty, prospective cohort study in 25 countries

Background: Balancing opioid stewardship and the need for adequate analgesia following discharge after surgery is challenging. This study aimed to compare the outcomes for patients discharged with opioid versus opioid-free analgesia after common surgical procedures.Methods: This international, multicentre, prospective cohort study collected data from patients undergoing common acute and elective general surgical, urological, gynaecological, and orthopaedic procedures. The primary outcomes were patient-reported time in severe pain measured on a numerical analogue scale from 0 to 100% and patient-reported satisfaction with pain relief during the first week following discharge. Data were collected by in-hospital chart review and patient telephone interview 1 week after discharge.Results: The study recruited 4273 patients from 144 centres in 25 countries; 1311 patients (30.7%) were prescribed opioid analgesia at discharge. Patients reported being in severe pain for 10 (i.q.r. 1-30)% of the first week after discharge and rated satisfaction with analgesia as 90 (i.q.r. 80-100) of 100. After adjustment for confounders, opioid analgesia on discharge was independently associated with increased pain severity (risk ratio 1.52, 95% c.i. 1.31 to 1.76; P < 0.001) and re-presentation to healthcare providers owing to side-effects of medication (OR 2.38, 95% c.i. 1.36 to 4.17; P = 0.004), but not with satisfaction with analgesia (beta coefficient 0.92, 95% c.i. -1.52 to 3.36; P = 0.468) compared with opioid-free analgesia. Although opioid prescribing varied greatly between high-income and low- and middle-income countries, patient-reported outcomes did not.Conclusion: Opioid analgesia prescription on surgical discharge is associated with a higher risk of re-presentation owing to side-effects of medication and increased patient-reported pain, but not with changes in patient-reported satisfaction. Opioid-free discharge analgesia should be adopted routinely

Determination of antioxidant capacity and bioavailability ofdifferent types of radish

Turp (Raphanus sativus L.), Raphanus cinsi ve Brassicaceae familyasına dahil, başlıca Çin, Japonya, Güney Asya'da yaygın olarak tüketimi yapılan ve besin içeriği zengin bir kök sebzedir. Turp, birçok farklı türde (fındık, kırmızı, beyaz, bayır), ebat ve renklerde bulunabilmektedir. Ülkemizde de genel olarak, sebze olarak tüketiminin yanında turp (Raphanus sativus L.), bileşiminde yer alan fitokimyasallar nedeniyle alternatif tıpta da sıklıkla kullanılmaktadır. Turpun başlıca besin içeriğini oluşturan unsurlar; diyet lif, C vitamini, protein ve kükürt bileşikleridir. Turpların bileşiminde yer alan fitokimyasallar, turp tipleri arasında farklılık gösterebildiği gibi yetiştirilme şartları, toprak yapısı, iklim koşulları, hasat zamanı gibi birçok faktöre bağlı olarak da değişkenlik gösterebilmektedir. Bu nedenle bu çalışmada Türkiye'nin 5 farklı lokasyonda (Bursa-Gürsu, Bursa-Orhaneli, Konya, Osmaniye, Antalya) yetiştirilmiş, her bölgeden 6 farklı turp çeşidi (Bayır, kestane, japon, fındık, çin, beyaz turp) örneklerinin kimyasal özellikleri (kurumadde, kül, titre edilebilir asitlik, pH), antioksidan kapasiteleri, toplam fenol içerikleri ve antioksidan özelliklerin biyoalınabilirliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca turpların toplam fenol içeriği ve antioksidan kapasitelerinin saptanmasında iki farklı ekstraksiyon yöntemi (ekstrakte ve hidrolize fraksiyon) uygulanmıştır. Antioksidan kapasitenin belirlenmesi amacıyla 3 farklı antioksidan kapasite belirleme metodu (ABTS, CUPRAC, DPPH), toplam fenol içeriğinin belirlenmesi için Folin-Ciocalteau yöntemi kullanılmıştır. Ayrıca turp örneklerinin biyoalınabilirliklerinin belirlenmesi için laboratuvar ortamında yapay bir mide-bağırsak sistemi oluşturularak in-vitro enzimatik ekstraksiyon metodu uygulanmıştır. Sonuç olarak turp örneklerinin toplam fenol içeriği ve antioksidan kapasitelerinin bölge ve türe bağlı olarak değişkenlik gösterdiği tespit edilmiştir. Elde edilen veriler istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Özellikle antioksidan özelliği ve biyoalınabilirliği yüksek olan turp tiplerinin, günlük diyetlerde yer alması ile insan sağlığı üzerinde olumlu etkiler gösterebileceği belirlenmiştir.Radish (Raphanus sativus L.), belongs to Raphanus genus and Brassicaceae (Cruciferae) family, mainly used in China, Japan, South Asia, it is a root vegetable which is widely consumed and rich in nutrient content. Radish vegetables can be found in many different types (nuts, red, white, black), sizes, and colors. In addition to its consumption as vegetables in our country, radish is widely used in alternative medicine because of its high content of phytochemicals. The main nutritional content of radish; dietary fiber, vitamin C, protein and sulfur compounds. Radishes phytochemical substances in the composition may vary between radish varieties such as it can change depending on many factors as cultivation conditions, soil structure, climatic conditions, harvest time. The aim of this study was to investigate chemical properties (dry matter, ash, titratable acidity, pH), total phenolic content, antioxidant capacity and their bioaccessibility of six radish genotypes (black, chestnuts, Japanese, nuts, china, white radish) obtained from five locations (Bursa-Gürsu, Bursa-Orhaneli, Konya, Osmaniye, Antalya) in Turkey. Also, the assays of total phenol content and antioxidant capacity were prepared two different extractions (extractable and hydrolyzable fraction) methods. Total phenolic content was analyzed using Folin–Ciocalteau assay and antioxidant capacities were used 3 different (CUPRAC, ABTS, DPPH) methods. Also, for the determination of bioaccessibility, radishes were processed by an in vitro digestive enzymatic extraction that mimics the conditions in the gastrointestinal tract. As a result, total phenol content, and antioxidant capacity of radish samples were determined to vary depending on region and genotypes. The obtained data were evaluated statistically and it was determined that the radish samples with high nutritional properties and high bioavailability could have positive effects on health

The Bioaccessible Antioxidant Properties of Rumex acetosella L.

Yeşil yapraklı yenilebilir bitkiler, insan beslenmesinde önemli rol oynayan antioksidan bileşikleri yüksek miktarda içerdikleri için, günlük diyetin önemli bileşenleridir. İnsan organizması, reaktif oksijen türlerinin zararlı etkilerini yok etmek için doğal olarak antioksidan koruma sistemlerine sahip olsa da, bu savunma sistemi oksidatif stresin önlenmesi için yeterli değildir. Bu nedenle, diyetle alınan antioksidanlar hücresel savunmaları artırabilir ve hücre bileşenlerinin oksidatif hasarları önlemeye yardımcı olabilir. Bitkilerin içerdikleri antioksidan konsantrasyonu, büyüme evresine, bitkinin farklı bölümlerine, iklime ve mevsimlere göre değişmektedir. Bununla birlikte, bu bileşiklerin birikimi yapraklarda çok yüksektir. Rumex acetosella L., Polyganaceae familyasına aittir ve Türkiye'de yerel olarak "Kuzu kulağı" olarak bilinmektedir. Rumex acetosella L.'nin yaprakları, başta salata ve sos şeklinde olmak üzere gıda olarak kullanılmaktadır. Buna ek olarak, Rumex acetosella L. Anadolu’da geleneksel tıpta, iltihap kurutucu olarak, ekzama gibi cilt hastalıklarında, karaciğer rahatsızlıklarında ve kanser tedavisinde kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Rumex acetosella L. yapraklarının toplam fenolik içeriğini, antioksidan kapasitesinin ve bunların biyoalınabilirliklerinin araştırılmasıdır.Biyoalınabilirliğin belirlenmesi için in-vitro olarak sindirim sistemi taklit edilmiş ve örneklere enzimatik ekstraksiyon işlemi uygulanmıştır. Bitkilerin ekstrakte edilebilir toplam fenolik içeriği 3.48-6.47 mg 100 g-1 GAE iken, hidrolize edilebilir toplam fenolik içeriği, 9.46-13.64 mg 100 g-1 GAE arasında değişmektedir. ABTS metoduna göre biyoalınabilirlik % 40.02-% 83.28 arasında belirlenmiştir. Sonuç olarak bu çalışma, Rumex acetosella L.’nın antioksidan bileşikleri içeren iyi bir kaynak olduğunu göstermektedir.Green leafy edible plants are essential components of daily diet, as they contain high amount of antioxidant compounds, which play important roles in human nutrition. Although human organism have naturally antioxidant protection systems to eliminate the harmful effects of reactive oxygen species, this defense system is not adequate to prevent the oxidative stress. Therefore, dietary antioxidants can increase cellular defenses and help to prevent oxidative damage to cellular components. Antioxidant concentration of plants differs based on growth phase, the different parts of plants, growing condition and agronomic practice. However, the accumulation of these compounds is very high in leaves. Rumex acetosella L. belongs to the Polyganaceae family and this plant locally known as “Kuzu kulağı” in Turkey. The leaves of Rumex acetosella L. are used as foods, mainly in the forms of salads and sauces. In addition, Rumex acetosella L. has been frequently used in traditional medicine as inflammatory desiccants, skin diseases such as eczama, liver disorders and cancer treatment in Anatolia. The aim of this research were to examine antioxidant capacities, total phenolic content and their bioaccessibility of Rumex acetosella L. leaves. Also, for the determination of bioaccessibility, samples were processed by an in vitro digestive enzymatic extraction that mimics the conditions in the gastrointestinal tract. The extractable total phenolic content of plants were 3.48-6.47 mg 100 g-1 GAE fw, whereas hydrolysable phenolics were 9.46-13.64 mg 100 g -1 GAE fw. Bioaccessibility of antioxidant capacity for ABTS methods were ranged 40.02 % to 83.28 %. The study showed that Rumex acetosella L. have the potential to be good sources of antioxidant compounds

In-vitro bioaccessibility of antioxidant properties of bee pollen in Turkey

The study aims to determine certain physicochemical properties (moisture, ash, titratable acidity, pH, and color), total phenolic content, antioxidant capacity (CUPRAC, ABTS, DPPH) and bioaccessibility of 20 bee pollen samples (10 unpackaged and 10 trademarked products in their original packages) sold in Turkey. The total phenolic content of the bee pollen samples was detected as 147.10-462.02 mg GAE/g and bioaccessibility ranged from 36.91% to 77.87%. The highest total value for antioxidant capacity was assessed as 83.24-257.27 ?mol TE/g by the CUPRAC method. When the bioaccessibility of the antioxidant capacity of bee pollen was compared among the methods, the highest value (95.76%) was obtained for the sample M by the CUPRAC method. Antioxidant capacity and bioaccessibility of the unpackaged bee pollen samples were lower than those of the trademarked products. Based on overall evaluations, it can be deduced that bee pollen known for its potential beneficial effects on health may well be used as a functional food additive in the production of various food products with its high antioxidant and bioaccessibility features