Trends Of Changes In The Polish Industry Innovativeness (Against The Background Of Leading World Economies)

Tendencies concerning innovativeness changes in selected sectors of the Polish economy were identified in the paper. The trends were depicted against the background of the USA, Japan and the EU-15 and they comprised: public and business financing of the R&D area with reference to GDP, R&D expenditure per capita, and venture capital funds supporting innovations commercialization.  The observed correlation between the financing level of the R&D area and the innovativeness level of the US economy made the basis for the analysis conducted. The analysis concentrated on trends occurring in the Polish economy in the context of industry innovativeness, in particular processing industry, including the sector of investment goods.  Conclusions resulting from the analysis of innovation commercialization processes with venture capital funds were presented. Countermeasures which were taken in Poland to prevent the marginalization of financing the R&D area were demonstrated as well

The Development Of Education And Training Systems In The Field Of Nanotechnology

 The potential and educational possibilities within nanotechnology are presented with regard to the university studies, postgraduate studies, doctoral studies and training courses in the selected countries. Special attention is paid to characteristic educational systems, both with regard to the organizational and methodological aspects related to nanotechnology in the United States, Japan and EU countries. Compared to these countries, the situation in Poland within education and training in the field of nanotechnology is characterised

Wstęp

Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00

Innovative Activity And Change Tendencies Of Some Of Polish Industry's Economic Indicators

The article discusses innovation in Polish industry in light of OECD indicators and the authors' own study. The problem of innovation in Polish industry is presented from the point of view of the following topics: adjusting Polish industry's structures to the requirements of knowledge-based global industry; raising the efficiency of some industry sectors as a result of an improved transfer of innovative achievements, the concentration of capital available, especially that obtained from the EU Structural Funds and offset deal, on the investments conducive to the economy's growth by means of implementing innovative solutions. The article presents the results of analyses of the economic indicators in some industry sectors in Poland based on innovative activity. In line with the Classification of Products by Activity in the European Union (CPA), the following sectors have been highlighted: the Sector of Consumer Goods Production, the Sector of Delivery Goods, the Sector of Investment Goods (the main vehicle of technological progress for Polish industry). Based on the results of the analysis, change tendencies have been identified for economic indicators as enabled by innovative potential. Prognostic models for economic indicators have been proposed that help estimate the influence of innovative potential on the growth of Polish industry. An example has been presented for applying the prognostic model using an Artificial Intelligence Method

Tropy autotematyczne w polskiej literaturze kryminalnej (rekonesans)

Crime fiction with self-referential accents function on the border of two spheres. Inspired by a pattern taken from pop culture, they are not addressed primarily to its consumers, but to supporters of solutions that break readers’ habits and conventionalised structures. The story structures are treated as pretexts. Thus, a critical reflection on the cultural conditions that influenced the emergence of these patterns becomes more important than the structures themselves. To make such shift of focus possible, the authors of criminal literature most often resort to one of the following three ways of subjecting the meta-literary issues: – using paratexts as markers of self-referentiality; – intentionally evoking ostentatiously conventionalised solutions, sometimes accompanied by self-referential comments; – intentionally going beyond the reader’s “horizon of expectations”. The above-mentioned strategies are not mutually exclusive solutions, thus sometimes their elements can be found in one literary piece. At the same time, distinguishing them allows us to notice the variety of self-referential tricks used by the authors of the stories “about crime and punishment”.Crime fiction with self-referential accents function on the border of two spheres. Inspired by a pattern taken from pop culture, they are not addressed primarily to its consumers, but to supporters of solutions that break readers’ habits and conventionalised structures. The story structures are treated as pretexts. Thus, a critical reflection on the cultural conditions that influenced the emergence of these patterns becomes more important than the structures themselves. To make such shift of focus possible, the authors of criminal literature most often resort to one of the following three ways of subjecting the meta-literary issues:– using paratexts as markers of self-referentiality;– intentionally evoking ostentatiously conventionalised solutions, sometimes accompanied byself-referential comments;– intentionally going beyond the reader’s “horizon of expectations”.The above-mentioned strategies are not mutually exclusive solutions, thus sometimes their elements can be found in one literary piece. At the same time, distinguishing them allows us to notice the variety of self-referential tricks used by the authors of the stories “about crime and punishment”.Utwory kryminalne, w ktorych pojawiają się akcenty autotematyczne, funkcjonują na pograniczu dwu obiegow. Inspirowane schematem zaczerpniętym z popkultury, kryminały te nie są zarazem adresowane do jej konsumentow, lecz zwolennikow rozwiązań przełamujących czytelnicze przyzwyczajenia i skonwencjonalizowane formuły. W kryminale autotematycznym struktury fabularne zostają traktowane pretekstowo. Tym samym istotniejszy od nich staje się krytyczny namysł nad kulturowymi uwarunkowaniami, ktore miały wpływ na powstanie owych wzorcow. Aby możliwe stało się takie przeniesienie uwagi, tworcy literatury kryminalnej sięgają w tym celu najczęściej do jednego z trzech następujących sposobow tematyzowania zagadnień metaliterackich: – sięganie po parateksty w charakterze sygnałow autoreferencyjności; – intencjonalne przywoływanie ostentacyjnie skonwencjonalizowanych rozwiązań, opatrzonych niekiedy autotematycznymi komentarzami; – intencjonalne przekraczanie „horyzontu oczekiwań” czytelnika. Wymienione tu strategie nie mają charakteru wykluczających się nawzajem rozwiązań, toteż zdarza się, że ich elementy możemy odnaleźć w jednym utworze. Zarazem wyodrębnienie ich pozwala dostrzec rożnorodność chwytow autotematycznych, wykorzystywanych przez autorow opowieści „o zbrodni i karze”

Historia, kreacja i opowieść, która je łączy. Sposoby funkcjonowania wątków słowiańskich we współczesnej rodzimej fantasy

The article is a case study devoted to the way Slavic themes are present in contemporary Polish fantasy work. The texts quoted here are also representatives of the two artistic strategies dominant in the native Slavic fantasy: focus on exposing the historical dimension of the plot; emphasizing the creative aspect of the described adventures. The confrontation of Christa’s comics and Terakowska’s novel make us aware of the extent to which the image of Slavicness functioning in the imaginarium communis is situated between what is reconstructed thanks to the findings of historians and archaeologists, and what is created for the needs of the story by the power of artistic imagination. The dividing line runs not so much between individual cultural texts as across them. Both artistic visions of the Slavic region are united by the search for spiritual community (this applies especially to the Loneliness of the Gods) in the reality of rejecting its hitherto, established by tradition, institutionalized formulaArtykuł jest studium przypadku poświęconym sposobowi uobecniania wątków słowiańskich we współczesnej polskiej twórczości fantasy. Przywołane tu teksty są zarazem reprezentatywne dla dwu dominujących w rodzimej fantastyce słowiańskiej strategii artystycznych:• nastawienia na eksponowanie historycznego wymiaru fabuły;• uwypuklenia kreacyjnego aspektu opisywanych przygód.Konfrontacja komiksów Christy i powieści Terakowskiej uświadamia, do jakiego stopnia funkcjonujące w imaginarium communis wyobrażenie słowiańskości sytuuje się między tym, co rekonstruowane dzięki ustaleniom historyków i archeologów, a tym, co zostaje kreowane na potrzeby opowieści mocą artystycznej wyobraźni. Linia podziału przebiega przy tym nie tyle między poszczególnymi tekstami kultury, co w poprzek nich. Obie artystyczne wizje Słowiańszczyzny łączy poszukiwanie wspólnoty duchowej (dotyczy to zwłaszcza Samotności Bogów) w realiach odrzucenia jej dotychczasowej, utrwalonej tradycją, zinstytucjonalizowanej formuły

O polskiej literaturze fantastycznonaukowej lat 1990-2004

Przegląd najnowszej twórczości fantastycznonaukowej celowo rozpoczynamy rokiem 1990, a nie 1989. Datę tę należy bowiem traktować raczej symbolicznie, nie zaś jako wyznaczającą faktyczny początek nowych tendencji w science fiction. Zarazem jednak jest to czas publikacji Dnia drogi do Meorii Marka Oramusa – powieści stanowiącej podsumowanie dotychczasowej formuły fantastyki socjologicznej, dominującej od końca lat siedemdziesiątych wieku XX. […] Datę końcową wyznacza czas publikacji zebranych tu szkiców i świadomość ugruntowania nowych tendencji w twórczości fantastycznonaukowej pierwszej połowy obecnej dekady. Ponadto należy pamiętać, że specyfiką procesu historyczno-literackiego jest ciągłość, toteż wszelkie podziały muszą (z racji tejże cechy) nosić znamiona sztuczności. Jakkolwiek bowiem można wyodrębnić cechy charakterystyczne dla danego okresu i na ich podstawie zarysować jego granice, to bezwzględne stosowanie periodyzacji historycznej musi prowadzić do nieporozumień. Wszak konkretne daty to jedynie przybliżone, często nawet umowne granice epok kulturowych

Fantastyka religijna jako zjawisko osobne (rekonesans)

Fantastyka naukowa, pod wpływem uwarunkowań zewnątrzliterackich i przemian społecznych przestała pełnić funkcję popularnej wykładni światopoglądu racjonalistycznego. Zwłaszcza w utworach powstałych po roku 1990 pojawia się coraz częściej tematyka związana z szeroko pojętą sferą religijną; z oczywistych względów (wpływu kultury śródziemnomorskiej), rodzimi twórcy odwołują się najczęściej do chrześcijaństwa, choć nie brak przywołań wierzeń pogańskich i prób stworzenia na kartach fantastycznych opowieści własnych, fikcyjnych systemów religijnych. Jednakże obecność konwencjonalnych figur związanych z religią i religijnością nie zawsze jest warunkiem wystarczającym do uznania danego tekstu za przejaw refleksji nad istotą sacrum. W artykule prezentuję najbardziej charakterystyczne strategie pisarskie twórców polskiej fantastyki, sięgających po motywy związane z religią, które umożliwiają rozpatrywanie jej różnorodnych aspektów z wielu, nierzadko sprzecznych, perspektyw (religia jako narzędzie inżynierii społecznej, zjawisko socjologiczne, język mówienia o rzeczywistości).In fantasy literature created at the turn of the 20th and 21st century one can notice subjects connected with religious sphere (no matter what conventions were used). Polish authors refer most often to Christianity; however, there are also evocations to pagan beliefs (one of the first realizations of Slovenian fantasy was Skarby Stolinów by Rafał A. Ziemkiewicz, 1990 and Wieszcze by Artur C. Szrejter, 1991). There are also attempts to create one’s own fictional religious systems. However, the presence of conventional figures connected to religion and devotion is not always enough to acknowledge a text as a reflection on the essence of sacrum and diversely considered religious phenomenon. The multitude of writing strategies used by Polish fantasy authors who strive for religious motives enables them to discuss different aspects from many, often opposite, perspectives. The most characteristic is treating religion as: – an instrument of social engineering, – a sociological phenomenon, – a language to describe reality. However, the religious fantasy, as a paragenological phenomenon, takes a special position. From one hand, it marks as an individual one the fantasy trend which is easily recognizable thanks to conventional paraphernalia in the Polish prose. From the other hand, artistic weakness of particular realizations quite often condemns it to marginalization as far as critical reflection is concerned.Adam Mazurkiewicz – adiunkt w Zakładzie Dydaktyki Języka Polskiego i Literatury Uniwersytetu Łódzkiego. Autor książki O polskiej literaturze fantastycznonaukowej lat 1990–2004 (Łódź 2007) oraz artykułów z zakresu historii i teorii fantastyki i kultury popularnej, ogłaszanych na łamach „Pamiętnika Literackiego”, „Literatury i Kultury Popularnej”, „Literatury Ludowej”, „Folia Litteraria Polonica” i w tomach zbiorowych.335

Źródła kreacji postaci Jerzego Paramonowa w poświęconych mu tekstach kultury

Jerzy Paramonow is a criminal who remains a hero of an anonymous barnyard ballad inthe social imagination. For years he has been existing in a very narrow cultural circulation,however, recently the creators of popular music have reminded the society of this persona.Numerous versions of Paramonow’s history - regardless of the differences resulting fromthe immanent aesthetics of the music groups and media – present the “unity of imagination”which was the main source both for the anonymous ballad and its aestheticized version.The most important include:- anchoring the fictional pattern in songs of city news;- aesthetics of violence typical for the fair music;- creation of the main character in a similar manner as in the stories about brigands.At the same time, embedding these cultural texts in the tradition of anonymous creationsof the past centuries impresses the durability of some specific ideas. Theoretically, they areupdated and adjusted to the changing social context of the audience, however, their essenceand function in literary communication remains unchanged.Jerzy Paramonow to przestępca który w szczególny sposób zaistniał w wyobraźni społecznej jako bohater anonimowej ballady podwórkowej. Funkcjonując przez lata w wąskim obiegu, w ostatnim czasie przypomniany został przez twórców muzyki rozrywkowej. Poszczególne wersje losów Paramonowa — niezależnie od różnic wynikających zimmanentnej estetyki zespołów oraz medium — ukazują „wspólnotę wyobraźni”, z której czerpali zarówno twórcy anonimowej ballady ulicznej, jak i jej zestetyzowanych wersji. Do najważniejszych z nich należą:- zakorzenienie schematu fabularnego w pieśni ulicznej;- bliska pieśni jarmarcznej estetyka opisów przemocy;- kreacja postaci głównego bohatera na wzór opowieści o zbójnikach.Jednocześnie zakorzenienie owych tekstów kultury w tradycji anonimowej twórczości minionych wieków uzmysławia trwałość pewnych wyobrażeń. Są one potencjalnie aktualizowane i dostosowywane do zmieniającego się kontekstu społecznego, w jakim funkcjonują odbiorcy, jednak ich istota oraz funkcja w komunikacji literackiej pozostaje niezmienna