Attachment and alexithymia are related, but mind-mindedness does not mediate this relationship

The main aim of the study was to check: (a) attachment-related differences in alexithymia and (b) the mediating role of mind-mindedness in attachment-alexithymia relationship. Method: Attachment (PAM; Berry et al., 2007), alexithymia (TAS-20; Bagby, Taylor, & Parker, 1994) and mind-mindedness (“describe your friend” method; Meins et al, 2008) were measured in the sample of 128 Polish undergraduates. Results: Positive associations were seen between attachment anxiety and overall alexithymia scores and difficulty identifying emotions. Attachment avoidance was positively associated with overall alexithymia score, difficulty describing feelings and externally oriented thinking. Mind-mindedness was not related to neither attachment or alexithymia. Conclusion: There are attachment-related differences in alexithymia, but mind-mindedness seems not to mediate attachment-alexithymia relationship

Poznanie i komunikacja – rozwój typowy i atypowy. Wprowadzenie

Tytuł niniejszego tomu Poznanie i komunikacja – rozwój typowy i atypowy sugeruje, że tematyka prezentowanych artykułów będzie skupiała się wokół rozważanego od lat w psychologii rozwoju problemu relacji mowa – myślenie. Spojrzenie na ten wciąż aktualny temat z perspektywy badań i analiz dokonywanych przez polskich psychologów z różnych ośrodków przynosi wiele ciekawych wniosków, na które warto zwrócić uwagę już we wprowadzeniu. Druga część tytułu – rozwój typowy i atypowy – sugeruje, że zawarte w tym tomie teksty dotyczą nie tylko rozwoju prawidłowego, ale również zmian rozwojowych, które zwykliśmy nazywać „zaburzeniem rozwoju”, „nieprawidłowością rozwojową”. Posłużono się terminem „atypowy” dla oznaczenia rozwoju innego niż przeciętny, rozwoju zachodzącego według innych, nieznanych nam jeszcze praw czy reguł

Recenzja

H. Rudolph Schaffer (2006), Key Concepts in Developmental Psychology, London: Sag

Poznanie i komunikacja : rozwój typowy i atypowy : wprowadzenie

Tytuł niniejszego tomu Poznanie i komunikacja – rozwój typowy i atypowy sugeruje, że tematyka prezentowanych artykułów będzie skupiała się wokół rozważanego od lat w psychologii rozwoju problemu relacji mowa – myślenie. Spojrzenie na ten wciąż aktualny temat z perspektywy badań i analiz dokonywanych przez polskich psychologów z różnych ośrodków przynosi wiele ciekawych wniosków, na które warto zwrócić uwagę już we wprowadzeniu. Druga część tytułu – rozwój typowy i atypowy – sugeruje, że zawarte w tym tomie teksty dotyczą nie tylko rozwoju prawidłowego, ale również zmian rozwojowych, które zwykliśmy nazywać „zaburzeniem rozwoju”, „nieprawidłowością rozwojową”. Posłużono się terminem „atypowy” dla oznaczenia rozwoju innego niż przeciętny, rozwoju zachodzącego według innych, nieznanych nam jeszcze praw czy reguł

Krytycznie o sposobach badania teorii umysłu : dziecięce strategie radzenia sobie z rozumieniem stanów mentalnych na materiale metafor

Badania nad dziecięcą zdolnością do odczytywania stanów mentalnych jako przyczyn zachowań innych ludzi prowadzone są zwykle z użyciem paradygmatu fałszywego przekonania (Wellman, Cross i Watson, 2001; Flavell, 2000). W artykule przedstawiono krytykę klasycznego paradygmatu oraz badania prowadzone z zastosowaniem procedury zwanej testem metafor. Test metafor pozwala badać dziecięcą sprawność w mentalizowaniu, a zarazem umożliwia analizę strategii poznawczych, którymi posługują się dzieci w rozwiązywaniu zadań wymagających zrozumienia metafory w celu odczytania stanu mentalnego drugiej osoby. Analiza dziecięcych strategii miała na celu próbę weryfikacji tez modelu Sieglera (1996) (overlapping waves theory) w obszarze badań nad dziecięcymi teoriami umysłu. Zbadano 109 dzieci w wieku od 3 lat i 5 miesięcy do 5 lat i 11 miesięcy (średnia wieku wynosiła 59 miesięcy). Wszystkie dzieci rozwiązywały 15-zadaniowy test metafor. Dzieci losowo przydzielono do jednej z trzech grup, w której albo rozwiązywały test bez żadnej podpowiedzi (grupa kontrolna), albo wykonywały to samo zadanie, ale udzielano im podpowiedzi (dwie grupy eksperymentalne). Wyniki badań wskazują, że z wiekiem rośnie zdolność dzieci do odczytywania stanów mentalnych na materiale metafor (r = 0,36 na p < 0,001). Poza tym, analiza strategii stosowanych przez dzieci podczas udzielania odpowiedzi w teście metafor pozwala twierdzić, że wraz z wiekiem zmienia się częstotliwość używania przez dzieci określonych strategii, następuje odejście od realizmu i przejście do pełnego, mentalistycznego rozumienia stanów wewnętrznych

Krytycznie o sposobach badania teorii umysłu. Dziecięce strategie radzenia sobie z rozumieniem stanów mentalnych na materiale metafor

The critique of the ways of investigation on theories of mind. The strategies used by children copying with understanding mental states on metaphors The researches on children’s ability to understand mental states as reasons of people’s behavior are usually conduct in false belief paradigm (Wellman, Cross i Watson, 2001; Flavell, 2000). The article presents the critique of this classic method and the research  employing new procedure called metaphors’ test. Metaphors’ test enables to examine children’s mentalizing ability and simultaneously to analyze cognitive strategies used by children when they have to understand metaphor  in order to perceive mental state of another person. The aim of this analysis was to verify main theses of the Siegler (1996) overlapping waves theory in the domain of children’s theories of mind. We examined 109 children aged from 3 years and 5 months to 5 years 11 months (the mean age was 59 months). Tested children have to solve 15 items of metaphors’ test. The children was randomly assigned to one of three groups. There were no cues in the control group but in two experimental groups two different kinds of hints were used.  First of all, the obtained results indicate that the ability to perceive mental states on the material of metaphors develops with age (r = 0,36 on p &lt; 0,001). Secondly, the analysis of strategies used by children in metaphor test  provide the prove to state that the frequency of using some strategies changes with age. It means that there is a transition from realism to mature, mentalistic understanding of inner states.  

Relatywizm myślenia młodzieży i młodych dorosłych jako przejaw rozwoju dojrzałej teorii umysłu

Relativism of adolescents’ and young adults’ thinking as the expression of the mature theory of mindUnderstanding the subjective nature of knowledge is the core of the relativism. The research conducted after Piaget (eg.: Perry, 1970; Chandler, 1987; Kuhn, 1998) revealed how children, adolescents and adults change their attitude to knowledge. On the other hand research on social cognition, especially on theory of mind (eg. Robinson i Apperly, 1998) find that the transition from childhood absolutism to relativism is not the effect of the insight in the nature of knowledge but it is rather the effect of broadening the set of psychological variables which should be taken into account when we think about the knowledge.In our research two kinds of dilemmas were presented to secondary school pupils and college students: medical dilemma and social dilemma. The groups of subjects were presented with dilemmas with more or less information about psychological situation of the main characters of dilemmas (their motivation, goals. The main aim of the research was the preliminary answer to the question about the possible relation between someone’s knowledge about the mind (ToM) and the ability to think in relativistic way.The results stands that searching to answer the question about when and why relativism appears and then decreases in adolescents’ and young adults’ thinking is still an open matter. Nevertheless it is worth to try to link the research on thinking with the research on social cognition, because presented results are inspired

How do parents use mental state language during narration to their 2- and 4-year-old children?

Parents influence the development of children’s social understanding by using mental state terms that denote concepts which children are about to develop (Taumoepeau & Ruffman, 2006, 2008) or via the usage of contrastive and/or causal mental state talk (Peterson & Slaughter, 2003). The present longitudinal study examined parent-child dyads and assessed parental mental state talk (MST) during picture-book narration. Seventy-four parents told their children a story twice, when the children were 2 and 4 years old. The same wordless picture book was used to elicit the narration at each time point. Two criteria were used to classify MST: type of utterance (affective, perceptual, or cognitive) and complexity of utterance (simple or clarifying). Parental MST was more frequent in narrations to 4-yearolds than to 2-year-olds. Parents directed more complex MST to 4-year-old children than to 2-year-olds. Affective references were most common at both time points, while cognitive utterances hardly occurred. Nevertheless, growing trends were observed in all types of MST. The results suggest that parents match their MST to the children’s level of social understanding development

Constructing a narrative in the standard unexpected transfer test in adolescence and adulthood

The aim of the presented research was the replication and extension of the research by Nelson, Plesa and Henseler (1998), which was the basis for examining the nature of the theory of mind or mentalizing ability (that is, the ability to attribute mental states to other people in order to explain and predict their behaviors) in adolescents and adults. Specifically, its experience-like versus theory-like character. The test, an unexpected transfer task (the Max story), was completed by 827 people aged 13 to 75 (average 21.9). Half of them were supposed to solve the task with a shorter version of the story (including only the facts), and the other half were given the longer version (including descriptions of emotions, beliefs of the protagonist and explanations of ongoing events). All of the answers were then categorized applying Nelson's classification and two other types of analysis. Gender, age and fields of interest were taken into account during analysis of the participants' answers. The Polish respondents rarely answered in a narrative way (only 13%, in contrast to Nelson's result of 46%). Despite the fact that age was not a factor corresponding to a narrative answer, it was proven that older respondents did indeed assume the first person perspective when justifying Max's behavior. Women, more often than men, appealed to the knowledge and the protagonist's way of thinking. The respondents' fields of interest did not seem to diversify the obtained results, nor did the version of the story. The results do not allow us to draw unambiguous conclusions about the nature of the adult's theory of mind, but they form the basis for analyzing the methodology of research on theory of mind