The Effects of Enterprise Systems on the Absorptive Capacity of Greek Firms

In the highly dynamic, competitive, complex and ‘knowledge intensive’ modern economy the exploitation and management of external knowledge has become of critical importance for the success of firms, and this has led to increasing interest of both researchers and practitioners in the concept of firm’s absorptive capacity (ACAP). It has been recognized that information and communication technologies (ICT) can be quite useful for the improvement of firms’ ACAP. Some empirical research has been conducted in this direction, which however has not examined the role from this perspective of the most important ICT investments of firms: the different types of enterprise systems (ES) implemented by firms increasingly, which become critical infrastructures of their operation. This paper contributes to filling this research gap, by presenting an empirical investigation of the effects of the five most important and widely used types of enterprise systems (ERP, CRM, SCM, business intelligence/business analytics and collaboration support systems) on the ACAP of Greek firms. It is based on data collected through a survey from 122 Greek firms from both manufacturing and services sectors, which are used for the estimation of regression models of firm’s ACAP. It has been concluded that the use of three of the above types of ES, the ERP, the CRM and the business intelligence/business analytics ones, have positive effects on firm’s ACAP, which concern mainly two of its dimensions: the internal diffusion and analysis of external knowledge, and also the assimilation/integration in the knowledge base of the firm

A logarithmically amortising temperature effect for supervised learning of wheat solar disinfestation of rice weevil Sitophilus oryzae (Coleoptera: Curculionidae) using plastic bags

This work investigates the effectiveness of solar heating using clear polyethylene bags against rice weevil Sitophilus oryzae (L.), which is one of the most destructive insect pests against many strategic grains such as wheat. In this paper, we aim at finding the key parameters that affect the control heating system against stored grain insects while ensuring that the wheat grain quality is maintained. We provide a new benchmark dataset, where the experimental and environmental data was collected based on fieldwork during the summer in Canada. We measure the effectiveness of the solution using a novel formula to describe the amortising temperature effect on rice weevil. We adopted different machine learning models to predict the effectiveness of our solution in reaching a lethal heating condition for insect pests, and hence measure the importance of the parameters. The performance of our machine learning models has been validated using a 10-fold cross-validation, showing a high accuracy of 99.5% with 99.01% recall, 100% precision and 99.5% F1-Score obtained by the Random Forest model. Our experimental study on machine learning with SHAP values as an eXplainable post-hoc model provides the best environmental conditions and parameters that have a significant effect on the disinfestation of rice weevils. Our findings suggest that there is an optimal medium-sized grain amount when using solar bags for thermal insect disinfestation under high ambient temperatures. Machine learning provides us with a versatile model for predicting the lethal temperatures that are most effective for eliminating stored grain insects inside clear plastic bags. Using this powerful technology, we can gain valuable information on the optimal conditions to eliminate these pests. Our model allows us to predict whether a certain combination of parameters will be effective in the treatment of insects using thermal control. We make our dataset publicly available under a Creative Commons Licence to encourage researchers to use it as a benchmark for their studies

Association of the PHACTR1/EDN1 genetic locus with spontaneous coronary artery dissection

Background: Spontaneous coronary artery dissection (SCAD) is an increasingly recognized cause of acute coronary syndromes (ACS) afflicting predominantly younger to middle-aged women. Observational studies have reported a high prevalence of extracoronary vascular anomalies, especially fibromuscular dysplasia (FMD) and a low prevalence of coincidental cases of atherosclerosis. PHACTR1/EDN1 is a genetic risk locus for several vascular diseases, including FMD and coronary artery disease, with the putative causal noncoding variant at the rs9349379 locus acting as a potential enhancer for the endothelin-1 (EDN1) gene. Objectives: This study sought to test the association between the rs9349379 genotype and SCAD. Methods: Results from case control studies from France, United Kingdom, United States, and Australia were analyzed to test the association with SCAD risk, including age at first event, pregnancy-associated SCAD (P-SCAD), and recurrent SCAD. Results: The previously reported risk allele for FMD (rs9349379-A) was associated with a higher risk of SCAD in all studies. In a meta-analysis of 1,055 SCAD patients and 7,190 controls, the odds ratio (OR) was 1.67 (95% confidence interval [CI]: 1.50 to 1.86) per copy of rs9349379-A. In a subset of 491 SCAD patients, the OR estimate was found to be higher for the association with SCAD in patients without FMD (OR: 1.89; 95% CI: 1.53 to 2.33) than in SCAD cases with FMD (OR: 1.60; 95% CI: 1.28 to 1.99). There was no effect of genotype on age at first event, P-SCAD, or recurrence. Conclusions: The first genetic risk factor for SCAD was identified in the largest study conducted to date for this condition. This genetic link may contribute to the clinical overlap between SCAD and FMD

Impact of pre- and postharvest factors on dormancy, composition and processing quality of potato tubers

Κύριος στόχος της παρούσας εργασίας ήταν ο προσδιορισμός της μετασυλλεκτικής συμπεριφοράς επιλεγμένων ποικιλιών πατάτας που εισάγονται, καλλιεργούνται και μεταποιούνται, κυρίως σε πατατάκια, από την κυπριακή βιομηχανία. Τα μετασυλλεκτικά και τεχνολογικά τους χαρακτηριστικά σε σχέση με τη θερμοκρασία διατήρησης και η ανταπόκριση τους στο reconditioning, ως εναλλακτική μέθοδος ελέγχου του φυτρώματος με χημική καταστολή, αποτυπώθηκαν και αξιολογήθηκαν. Τα προφίλ συσσώρευσης σακχάρων, η ποιότητα του προϊόντος μεταποίησης, τα χαρακτηριστικά ληθάργου και φυτρώματος και η απώλεια νωπού βάρους των κονδύλων (ΑΝΒ) προσδιορίστηκαν και οι σχέσεις τους αναλύθηκαν. Αξιολογήθηκε η επίδραση της λίπανσης αζώτου (Ν) στη μετασυλλεκτική συμπεριφορά και την ικανότητα ανταπόκρισης στο reconditioning. Τέλος, εξετάστηκε η αποτελεσματικότητα της θερμικής μεταχείρισης των κονδύλων (ΘΜ) στον έλεγχο του φυτρώματος και τη βελτίωση της ανταπόκρισης στο reconditioning. Το χρώμα του τελικού προϊόντος μετά από τηγάνισμα (ΧΤΠ) έδειξε σημαντική συσχέτιση με τη συγκέντρωση αναγωγικών σακχάρων (ΑΣ), αλλά όχι σακχαρόζης. Σε όλες τις ποικιλίες ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία, τα ΑΣ αυξήθηκαν απότομα κατά τις πρώτες 30 μέρες διατήρησης. Η ανάπτυξη φύτρων (ΑΦ) και η ΑΝΒ δεν έδειξαν σημαντική συσχέτιση με το ΧΤΠ. Οι τάσεις συσσώρευσης κατά τη διατήρηση υποστηρίζουν πως η σακχαρόζη ενδεχομένως να διαδραματίζει ρόλο βραχυπρόθεσμου ενδιάμεσου κατά την αποδόμηση του αμύλου, αλλά όχι κύριου αποθεματικού σακχάρων με ρυθμιστικό ρόλο στο σχηματισμό ΑΣ. Το ΧΤΠ παρέμεινε κάτω από το εμπορικά αποδεκτό όριο στους 4,5 °C, ενώ στους 8,5 °C ήταν αποδεκτό και βελτιώθηκε περαιτέρω στους 11 °C. Η ποικιλία Hermes επέδειξε τη μακρύτερη περίοδο ληθάργου και τη χαμηλότερη ΑΦ και ΑΝΒ σε όλες τις θερμοκρασίες. Τα ΑΣ ήταν χαμηλότερα και το ΧΤΠ ανώτερο στις ποικιλίες Hermes και Lady Rosetta. Το reconditioning βελτίωσε το ΧΤΠ και μείωσε τα ΑΣ και τη σακχαρόζη σε όλες τις ποικιλίες, αλλά επίσης προκάλεσε μεγάλη ΑΦ και έντονη ΑΝΒ. Οι πρώτες 15 μέρες του reconditioning ήταν αποτελεσματικότερες στη μείωση των ΑΣ και της σακχαρόζης και τη βελτίωση του ΧΤΠ. Τόσο το ΧΤΠ όσο και τα ΑΣ έπειτα από το reconditioning επηρεάστηκαν σημαντικά από το έτος, ωστόσο η σχετική κατάταξη των ποικιλιών δεν μεταβλήθηκε. Τα επίπεδα ΑΣ και το ΧΤΠ, αλλά όχι η συγκέντρωση της σακχαρόζης, κατά τις πρώτες 30 μέρες διατήρησης μπορούν να αποτελέσουν αξιόπιστο δείκτη της συγκριτικής ικανότητας των ποικιλιών για ανταπόκριση στο reconditioning, καθώς ποικιλίες με υψηλή συσσώρευση ΑΣ και χαμηλό ΧΤΠ στην περίοδο αυτή, επιδεικνύουν περαιτέρω περιορισμένη ανταπόκριση στο reconditioning. Αποδεκτό ΧΤΠ επιτεύχθηκε μετά από 15 μέρες reconditioning της Hermes και 30 μέρες της Lady Rosetta, η οποία όμως παρουσίασε υπερβολική ΑΝΒ, ενώ οι Diamant και Spunta δεν ανέκτησαν αποδεκτό ΧΤΠ. Το επίπεδο βασικής λίπανσης Ν δεν επηρέασε το ΧΤΠ, τα ΑΣ και τη σακχαρόζη κατά τη συγκομιδή. Το ΧΤΠ παρέμεινε επίσης ανεπηρέαστο από το Ν κατά τη διατήρηση και το reconditioning. Το επίπεδο N δεν επηρέασε τα ΑΣ κατά τη διατήρηση, ενώ η επίδραση του στη σακχαρόζη ήταν στατιστικά αλλά όχι εμπορικά σημαντική. Κατά το reconditioning τόσο τα ΑΣ, όσο και η σακχαρόζη δέχτηκαν οριακή και πρακτικά ασήμαντη επίδραση από το Ν. Η ΑΦ και η ΑΝΒ δεν επηρεάστηκαν από το Ν τόσο κατά τη διατήρηση όσο και κατά το reconditioning. Οι κλιματικές συνθήκες κατά την εαρινή περίοδο καλλιέργειας πατάτας στην Κύπρο ευνοούν την ολοκλήρωση της φυσιολογικής γήρανσης του υπέργειου στελέχους και ενδεχομένως περιορίζουν την επίδραση της βασικής λίπανσης Ν στην ωρίμανση των κονδύλων, την περιεκτικότητα τους σε σάκχαρα και την ποιότητα του τελικού προϊόντος μεταποίησης. Προκειμένου να εμποδιστεί πλήρως το φύτρωμα κατά το reconditioning, η εφαρμογή ΘΜ θα πρέπει να ξεπερνά τη θερμική ανοχή των κονδύλων. Ωστόσο, βραχείας διάρκειας ΘΜ (52,5 °C/ 15 min, 55,0 °C/ 12,5 min, 57,5 °C/ 10 min και 60,0 °C/ 5 min) ήταν αποτελεσματική στην επιβράδυνση της ΑΦ και της ΑΝΒ, χωρίς να προκαλέσει θερμοτραυματισμό ή να επηρεάσει την περιεκτικότητα σακχάρων και το ΧΤΠ. Αντίθετα, παρατεταμένη ΘΜ (52,5 °C/ >15 min, 55,0 °C/ >12,5 min, 57,5 °C/ >10 min και 60,0 °C/ >5 min) προκάλεσε εκτεταμένο θερμοτραυματισμό των κονδύλων, απώλεια συνεκτικότητας μεμβρανών του παρεγχύματος και αύξηση των ΑΣ και σακχαρόζης με υποβάθμιση του ΧΤΠ, ανάλογη της διάρκειας εφαρμογής. Παρόλο που η ΘΜ δε βελτίωσε το ΧΤΠ μετά από reconditioning, μελλοντική εργασία θα ήταν χρήσιμο να αξιολογήσει την επίδραση βραχείας διάρκειας ΘΜ στην επιτρεπτή διάρκεια του reconditioning και την ποιότητα του τελικού προϊόντος μεταποίησης.Within the scope of this work was to profile the storage behavior of choice potato (Solanum tuberosum L.) cultivars introduced, cultivated and processed, primarily into crisps, by the local industry in Cyprus. Their cold chipping performance with respect to storage temperature and their potential for reconditioning to acceptable processing quality following long-term cold storage were profiled and evaluated, as an alternative to conventional chemical sprout control. Tuber sugar accumulation patterns, chipping performance, sprouting behavior and tuber fresh weight loss (FWL) were defined and their relations examined. Hypothetical interference of potato crop nitrogen (N) fertilization on cold storage behavior and reconditioning potential was tested. Finally, the application of hot water treatment (HWT) was assessed as a means for improving the effectiveness of reconditioning. Fry color (FCL) demonstrated a highly significant correlation with RS but not with sucrose. A sharp rise in RS content ensued within the first 30 days of storage irrespective of cultivar and temperature. Sprout growth (SG) and FWL did not correlate significantly with FCL. Accumulation patterns throughout cold storage suggest sucrose may function mainly as a transient balance in the starch breakdown process but not as a main repository commanding RS formation. FCL was commercially substandard at 4.5 °C, acceptable at 8.5 °C and improved further at 11 °C. Cultivar Hermes demonstrated the most prolonged dormancy and lowest SG and FWL under all storage temperatures. Throughout storage, RS were lowest and FCL superior in cultivars Hermes and Lady Rosetta. Reconditioning improved FCL and reduced RS and sucrose levels in all cultivars but it also induced rapid sprouting and pronounced FWL. The first 15 days of reconditioning were most effective in depleting RS and sucrose and improving FCL. Both FCL and RS following reconditioning were significantly affected by year but cultivar ranking remained unaltered. The levels of RS and FCL but not sucrose during the first 30 days of cold storage might constitute a reliable comparative index of cultivars' reconditioning potential as high RS-accumulating and poor chipping cultivars exhibit inadequate response to reconditioning. Acceptable FCL was attained after 15 days of reconditioning Hermes and 30 days for Lady Rosetta, which incurred excessive FWL, while Diamant and Spunta remained substandard. At harvest, FCL, sucrose and RS content where unaffected by N rate. FCL remained unaffected by N rate during cold storage and reconditioning. N rate did not affect RS during storage and while its effect on sucrose appeared significant, differentiation between N rates was very limited and of no practical importance. During reconditioning both RS and sucrose incurred a marginal and practically insignificant N rate effect. N rate did not affect FWL and SG either during cold storage or reconditioning. Mediterranean climatic conditions which allow for physiological senescence of spring potato crop seem to mitigate the potential interference of preplanting N fertilization with tuber maturation, sugar content and processing quality. When HWT were applied to tubers following cold storage and prior to reconditioning it was demonstrated that for achieving complete inhibition of sprouting the thermal tolerance threshold of the tubers need be exceeded. However, brief HWT were effective in retarding SG and lowering FWL without inflicting thermal damage, or affecting tuber sugar content and processing quality. Prolonged HWT caused extensive thermal damage, loss of membrane integrity and induced an increase in tuber sucrose and RS content resulting in deterioration of FCL in proportion to treatment duration. Although HWT did not improve FCL after reconditioning, future work is needed to evaluate the effect of short-duration treatments on the permissible extend of reconditioning and subsequent processing quality