Memorias del Primer Congreso Ecuatoriano de Antropología. Volumen II

Este encuentro permitió visualizar los campos fundamentales en los que la antropología ecuatoriana ha incursionado y ha aportado como ciencia social. Se organizaron diez simposios que, de alguna manera, fueron un reflejo de las principales áreas de interés. Esa diversidad temática mostró que la antropología, a la vez que seguía preocupada por temáticas con larga trayectoria en el país como la arqueología, los estudios urbanos y rurales o la etnohistoria, también había incursionado en temáticas nuevas como son género, medio ambiente, identidad, entre otras

Enhanced Landfill Mining as a governance challenge: managing multiple actors, interests and perspectives

This paper analyzes the implications of Enhanced Landfill Mining (ELFM) for the actors involved in waste management. We look for the collaborative qualities of the relationships among these actors that allow the exchange of knowledge and criteria to put in practice this new concept. We make use of our experience as action researchers in the case of the ELFM Consortium related to the Closing the Circle project of Group Machiels. We consider this case also as an interesting illustration of the current challenges for governance not only in relation to waste management, but to many other complex problems where the sustainable management of resources is at stake. We argue that for this kind of “messy” sustainability problems, new governing mechanisms are needed based on distributed initiatives and responsibilities between governmental, business and civil society partners. We have found that informal contacts, authentic conversations and shared activities among persons belonging to these different sectors contribute to develop a transformational group, which is identified with the long term and general interest values of sustainability.status: publishe

Gobernanza participativa del patrimonio, oportunidades y desafíos

Inaugural Key note lecturestatus: accepte

Multipartijsamenwerking en lokale gemeenschappen. Leren uit ontwikkelingsinitiatieven voor een duurzaam beheer van de natuurlijke hulpbronnen in de Andes.

Multipartij-initiatieven die een duurzame ontwikkeling beogen, worden gecon­fronteerd met complexe spanningen tussen geïnstitutionaliseerde plannen­makers en beslissingsinstanties gesteund door professionele experten, en ge­meenschappen met hun lokale interessen en kennis. Succesvolle ervaringen met gemeenschapsparticipatie zijn schaars in de praktijk, ondanks het belang dat experten de afgelopen decennia toegekend hebben aan de inclusie van lokale gemeenschappen in hun projecten. De literatuurstudie van deze thesis belicht vijf paradigmatische perspectieven die de sociale wetenschappen aan de expert ter beschikking stellen om samenwerking met lokale gemeenschappen te benaderen en te bevorderen: onderling afhankelijke struc­turen, meervoudige identiteiten, emancipatorische strategieën, culturele interpretatiekaders en dialogalele interpretatiekaders werkvormen. Experten worden echter geconfronteerd met de paradox dat zij lokale gemeenschappen uitsluiten door de professionele interventies waarmee ze hen willen betrekken. Deze studie gaat op zoek naar procesinterventies die de inclusie van lokale gemeenschappen in multipartij-initiatieven bevorderen door een analyse en kritische reflectie over de praktijk in de context van de ontwikkelings­samenwerking. Het onderzoek is gebaseerd op een lange-termijn gevalstudie (zes jaar) van een multipartij-initiatief in Zuid-Ecuador met betrekking tot duurzame drinkwatervoorziening. De onderzoeker ondersteunde een reflectieve praktijk over samenwerking en inclusie onder de actoren betrokken in het initiatief. Dit liet hem toe de perspectieven van de sleutelactoren van binnen uit te kennen. De studie illustreert hoe multipartijsamenwerking tussen professionele en lokale praktijkgemeenschappen mogelijk is - zelfs in de zeer ongelijke sociale condities van de Andes - door structuren, identiteiten, strate­gieën en werkvormen, die tegelijkertijd gemeenschappelijkheid en tegen­stellingen affirmeren. Omdat de interacties tussen de partijen exclusies reproduceren, niet alleen in het kader van het multipartij-initiatief maar ook in de lokale context buiten het initiatief in kwestie, kunnen projecten niet met een voorgeprogrammeerd pro­ces inclusie tot stand brengen als een definitieve oplossing. De studie toont het belang aan van gedeelde praktijken en kritische reflectie om inclusie van lokale gemeenschappen als een permanente uitdaging voor multipartijsamen­werking voor ogen te houden.status: publishe

Aprender a dialogar y empoderar para soluciones sostenibles

Ppt presentationstatus: accepte

On Co-Creation and Trans-disciplinarity in Multi-Stakeholder Research

Key note lecturestatus: accepte

Los nuevos movimientos sociales y el replanteo posmoderno del desarrollo.

Resumen en inglés.Resumen en español

A relational approach to deal with ambiguity in multi-actor governance for sustainability

Multi-actor governance is considered necessary when the complexity of an issue transcends the knowledge base, decisional power and resources of a single actor. The challenges related to the massive degradation of the natural environment stimulate the recent interest in this approach. One main goal of the collective decision processes in multi-actor governance is the development of common aims that are aligned to local conditions, and that integrate scientific facts and expert opinions with local knowledge. Deciding collectively, as proposed by multi-actor governance, has profound implications for how ambiguous issues are handled, because different actors hold different frames of what is at stake. In this paper we argue for accepting and dealing adequately with ambiguity, instead of trying to eliminate it, as it is an expression of complexity itself. When we conceive knowledge as resulting from embodied interaction processes in and between communities, then ambiguity is the result of different ways of being in and dealing with the world. Such a relational view directs the attention to boundary crossing practices between different communities, that are able to connect and mutually enrich scientific and other ways of knowing. This results in “generative” propositions, that open up new interaction possibilities between scientists and other actors to co-create knowledge for sustainability.status: publishe

Boundary Dynamics in Natural Resource Management: The Ambiguity of Stakeholder Inclusion

This paper discusses a case study in the domain of water management and nature conservation from the perspective of boundary dynamics. Multiparty collaboration is proposed as an organizational strategy to manage natural resources. This approach acknowledges the multiple perspectives of stakeholders, the differences in interest and power, and it provides a strategy for change in a domain with a high potential for conflict (Buckles, 1999). The first part of the paper outlines the theoretical insights and frames that underpin the case analysis. Then it discusses boundary issues in a project set up to design a plan for a river valley to solve problems of flooding and deterioration of nature. With this in-depth case study in a complex organizational setting we aim to contribute to empirical research on the perceptions of boundaries in processes of organizing (Paulsen & Hernes, 2003).Privilégiant la perspective théorique de la dynamique des frontières, ce texte se penche sur une étude de cas dans le domaine de la gestion de l’eau et de la conservation de la nature. La collaboration multipartite est proposée comme stratégie organisationnelle de gestion des ressources naturelles, notamment parce qu’elle permet de reconnaître : (a) la multiplicité de perspectives des différentes « parties prenantes » ; (b) l’hétérogénéité des intérêts et des influences en présence; (c) tout autant qu’elle propose une stratégie de changement pour un secteur dont les probabilités de conflit demeurent particulièrement élevées (Buckles, 1999). La première partie du texte présente le cadre théorique sur lequel repose l’étude de cas, alors que la seconde partie discute des enjeux de frontières d’un projet mis en oeuvre pour élaborer un plan permettant de résoudre les problèmes liés à l’inondation et la détérioration d’un milieu naturel. En définitive, cette étude de cas détaillée d’un milieu organisationnel complexe permet d’enrichir la recherche empirique sur les perceptions individuelles et collectives des frontières dans le cadre d’un processus de gestion et d’organisation (Paulsen & Hernes, 2003)

Participation in Spatial Planning for Sustainable Cities: the importance of a Learning-by-Doing Approach

Megatrends like climate change, population growth and economic transitions put cities to the test and impact their future. City governments acknowledge the importance of spatial planning to mitigate the problems they are facing, for example by greening the city, infill development, smart reintegration of making industry in the city, etc. Our contribution focuses on the potential of multi-actor governance in spatial planning for social learning on these challenges. For some time now, both in practice as in literature, reference is made to the virtues of ‘slow urbanism’: projects in which sustainable goals are pursued by means of an inclusive, multi-actor governance oriented and often grassroots’ driven approach, contributing to reflexivity, and more legitimate, but also more sustainable and resilient solutions for urban challenges. In this chapter, we put forward the notion of slow urbanism as a suited approach for urban planning processes to contribute effectively to creating safer, more sustainable and resilient cities. The implementation of slow urbanism principles cannot only be valuable for district-level initiatives for which it is often promoted. It can also work for creating (fast) large scale growth and development of the city and for building resilience in case of unexpected (sudden) events. Further, we offer guiding principles for participative co-creation processes that facilitate social learning in spatial planning processes. Amongst other principles, we stress and illustrate the importance of: (1) organizing participation in early (pre-draft) stages, (2) a facilitating government, aware of the relevance of a reflexive approach and (3) a learning-by-doing stance towards implementing new and innovative (spatial) solutionsedition: 1status: publishe