Study of chemokine receptors' and lymphangiogenic factors' expression in oral tongue squamous cell carcinoma and investigation of their relationship with metastatic disease of the neck

The involvement of cervical lymph nodes is a considerable problem for patients with oral tongue squamous cell carcinoma. Tongue is considered the most common location of metastatic cancer, exceeding 30% of all oral squa-mous cell carcinomas. Regional metastasis is an essential element of prognosis that reduces overall survival to almost 50%.In the current research we performed a clinicostatistical, pathological and immunohistochemical analysis of oral tongue squamous cell carcinomas ob-tained from 60 patients undergoing tumor resection, with half of them to be met-astatic to the regional lymph nodes at the initial examination. The mechanism of lymph node metastasis was investigated by immunohistochemical analysis of SLC chemokine, its receptor CCR7, lymphagiogenic factors VEGF-C, VEGFR-3, D2-40, and tumor associated macrophage (TAM) count in the tumor stroma. The statistical analysis of the results was performed by using Fisher’s Exact Test, Mann-Whitney U test, logistic regression analysis, multivariate linear lo-gistic regression analysis and Spearman’s rho coefficient.The results showed that clinical staging and depth of invasion were signif-icantly correlated to lymph node metastasis of oral tongue squamous cell carci-noma. Logistic regression analysis demonstrated that depth of invasion is a his-tologic risk factor of lymphatic metastasis. Additionally, a significant correlation of SLC/CCR7 axis, VEGF-C, VEGFR-3 and lymphatic vessel density (LVD) to lymph node metastasis was revealed. For the first time in oral tongue squamous cell carcinoma, the theory of macrophage induced lymphagiogenesis and the interaction of stroma with tumor cells in order to acquire mesenchymal charac-teristics and metastatic capacity are confirmed.Our findings suggest that a new theory of lymph node metastasis mecha-nism in oral tongue squamous cell carcinoma could be established. According to this theory, the metastatic capacity of tumor cells is considered irreversible from the point that the interaction between stromatic and tumor cells leads to the prevalence of mesenchymal upon epithelial tumor cells. As a result the tumor cells acquire an aggressive phenotype that induces lymphagiogenesis and chemotactic movement towards regional lymph nodes through SLC/CCR7 axis.Η λεμφαδενική μετάσταση στον τράχηλο αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα στους ασθενείς με ακανθοκυτταρικό καρκίνο της γλώσσας. Εκτιμάται ότι η γλώσσα αποτελεί την συχνότερη εντόπιση μεταστατικού καρκίνου μεταξύ των υπολοίπων εντοπίσεων του βλενογόνου του στόματος σε ποσοστό που ξε-περνά το 30%. Η εμφάνιση μεταστατικής νόσου στους τραχηλικούς λεμφαδένες επιβαρύνει σημαντικά την πρόγνωση μειώνοντας το προσδόκιμο επιβίωσης στο μισό σε σχέση με τα μη μεταστατικά καρκινώματα.Στην παρούσα ερευνητική μελέτη έγινε κλινικοστατιστική, ιστοπαθολογική και ανοσοϊστοχημική ανάλυση ακανθοκυτταρικών καρκινωμάτων γλώσσας 60 ασθενών, οι 30 από τους οποίους εμφάνισαν μετάσταση στους επιχώριους λεμ-φαδένες κατά την αρχική εξέταση. Μελετήθηκε ο μηχανισμός της λεμφαδενικής μετάστασης και αναλύθηκε η συμμετοχή της χημειοκίνης SLC και του υποδοχέα της CCR7 στη βιολογία της μεταστατικής νόσου του καρκίνου της γλώσσας. Ε-πίσης, μελετήθηκε ο ρόλος της λεμφαγγειογένεσης στη λεμφαδενική μετάσταση με την ανάλυση της έκφρασης των λεμφαγγειογενετικών παραγόντων VEGF-C, VEGFR-3 και D2-40, καθώς και της συγκέντρωσης των μακροφάγων στο στρώ-μα του όγκου. Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με τον έλεγχο Fisher’s Exact Test, Mann-Whitney U test, logistic regression analysis, multivariate linear logistic regression analysis και με τον συντελεστή Spearman’s rho.Διαπιστώθηκε ότι η κλινική σταδιοποίηση του όγκου και το βάθος διήθη-σης συσχετίζονται σημαντικά με τη λεμφαδενική μετάσταση, ενώ σύμφωνα με το μοντέλο λογιστικής παλινδρόμισης (logistic regression analysis) το βάθος διή-θησης αποτελεί παράγοντα κινδύνου της μεταστατικής νόσου . Επίσης, προκύ-πτει μία σαφής ένδειξη συσχέτισης του συμπλέγματος SLC/CCR7, των λεμφαγ-γειογενετικών παραγόντων VEGF-C και VEGFR3 και της πυκνότητας των λεμ-φαγγείων (LVD) με τη λεμφαδενική μετάσταση στο ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα της γλώσσας. Ταυτόχρονα, επιβεβαιώνεται για πρώτη φορά στον καρκίνο της γλώσσας η θεωρία της λεμφαγγειογένεσης επαγόμενης από τα μακροφάγα (macrophage induced lymphagiogenesis) και η αλληλεπίδραση των κυττάρων του στρώματος με τα καρκινικά κύτταρα προκειμένου αυτά να αποκτήσουν με-σεγχυματικά χαρακτηριστικά και τελικά μεταστατική ικανότητα. Διατυπώνεται με αυτόν τον τρόπο μία νέα θεώρηση της λεμφαδενικής μετάστασης του καρκίνου της γλώσσας, σύμφωνα με την οποία η μεταστατική ικανότητα των καρκινικών κυττάρων καθίσταται μη αναστρέψιμη από το σημείο που η αλληλεπίδραση με-ταξύ των στρωματικών και των καρκινικών κυττάρων οδηγήσει στην επικράτηση των μεσεγχυματικών έναντι των επιθηλιακών καρκινικών κυττάρων στην κοίτη του όγκου. Με αυτόν τον τρόπο τα καρκινικά κύτταρα αποκτούν επιθετικό φαινό-τυπο, επάγουν την λεμφαγγειογένεση και κινούνται χημειοτακτικά προς τους ε-πιχώριους λεμφαδένες χρησιμοποιώντας το σύμπλεγμα SLC/CCR7

Response to Letter to the Editor From Taguchi: "Osteonecrosis of the Jaw and Antiresorptive Agents in Benign and Malignant Diseases: A Critical Review Organized by the ECTS"

SCOPUS: le.jinfo:eu-repo/semantics/publishe

Osteonecrosis of the Jaw and Antiresorptive Agents in Benign and Malignant Diseases: A Critical Review Organized by the ECTS

Context: Antiresorptive therapy significantly reduces fracture risk in patients with benign bone disease and skeletal-related events (SREs) in patients with bone metastases (BM). Osteonecrosis of the jaw (ONJ) is a rare but severe condition manifested as necrotic bone lesion or lesions of the jaws. ONJ has been linked to the use of potent antiresorptive agents, termed medication-related ONJ (MRONJ). Objective: We aimed to identify the differences various aspects of MRONJ among distinct patient categories and provide recommendations on how to mitigate the risk and optimally manage MRONJ in each of them. Methods: A working group of the European Calcified Tissue Society (ECTS) and 2 experts performed an updated detailed review of existing literature on MRONJ incidence, characteristics, and treatment applied in bone diseases with variable severity of skeletal insult, ranging from osteoporosis to prevention of cancer treatment-induced bone loss and SREs in cancer patients with BM. Results: The risk for MRONJ is much higher in patients with advanced malignancies compared to those with benign bone diseases because of the higher doses and more frequent administration of antiresorptive agents in individuals with compromised general health, along with coadministration of other medications that predispose to MRONJ. The overall risk for MRONJ is considerably lower than the benefits in all categories of patients. Conclusion: The risk for MRONJ largely depends on the underlying bone disease and the relevant antiresorptive regimen applied. Physicians and dentists should keep in mind that the benefits of antiresorptive therapy far outweigh the risk for MRONJ development.SCOPUS: ar.jinfo:eu-repo/semantics/publishe