286. Leczenie raka sutka inhibitorami aromatazy II generacji w materiale WCO

Cel pracyInhibitory aromatazy II generacji (Letrozol, Anastrozol) są stosowane w leczeniu zaawansowanego raka sutka, po niepowodzeniu leczenia tamoksifenem oraz coraz częściej jako leczenie pierwszego rzutu w leczeniu uzupełniającym. W pracy przedstawiono wstępne obserwacje i wyniki leczenia inhibitorami aromatazy chorych z nawrotem raka sutka oraz po niepowodzeniu leczenia tamoksifenem.Materiał i metody31 chorych na nowotwór sutka leczonych było inhibitorami aromatazy II generacji w okresie od 01.01.1995 do 31.12.2000 roku w Wielkopolskim Centrum Onkologii. Wiek chorych sięgał od 43 do 85 lat (średnio 61.7 lat). Leczenie inhibitorami rozpoczęto u 23 chorych z nawrotem raka sutka po niepowodzeniu leczenia tamoksifenem oraz u 8 chorych jako leczenie pierwszego rzutu. Wskazania do leczenia inhibitorami były następujące: rozsiew uogólniony (n=7 chorych), przerzuty do kości (n=7), wznowa miejscowa w bliźnie (n=5), rak sutka zaawansowany, nieoperacyjny (n=3), przerzuty do wątroby (n=3), do węzłów chłonnych okolicy nadobojczykowej (n=2) oraz ze względu na objawy uboczne tamoksifenu (n=4).WynikiŚredni okres leczenia inhibitorami wynosił 13 miesięcy. W 7 przypadkach (22,6%) odstąpiono od dalszego leczenia z powodu: dalszej progresji w kościach (n=4), progresji guza w sutku (n=1), rozsiewu do OUN (n=1) i krwawienia z dróg rodnych (n=1). Średni czas do progresji od momentu rozpoczęcia leczenia wynosił 9 miesięcy (w granicach od 1 do 24 miesięcy).WniosekInhibitory aromatazy II generacji wpływają na zahamowanie rozwoju nawrotowego oraz zaawansowanego raka sutka u części chorych. Tolerancja leczenia jest dobra

338. Brachyterapia paliatywna PDR i HDR w leczeniu nawrotów miejscowych nowotworów głowy i szyi

Cel pracyW pracy przedstawiono wstępne wyniki paliatywnej brachyterapii HDR i PDR wznów nowotworów głowy i szyi.Materiał i metody47 chorych ze wznową miejscową nowotworu głowy i szyi leczonych było metodą brachyterapii HDR i PDR w okresie od 05.06.2001 do 31.12.2002 w Wielkopolskim Centrum Onkologii. Wszyscy chorzy zdyskwalifikowani zostali od leczenia chirurgicznego i radioterapii wiązkami zewnętrznymi ze względu na zaawansowanie choroby oraz przebyte leczenie. Wiek chorych sięgał od 38 do 75 (średnio 51.2 lat), w grupie było 10 kobiet i 37 mężczyzn. Umiejscowienie wznowy nowotworu: dno jamy ustnej i język – 20 chorych, gardło środkowe – 12 chorych, węzły chłonne szyi – 5 chorych, krtań – 3 chorych, nosogardło – 3 chorych, ślinianki – 2 chorych, szczęka górna – 2 chorych. Średni okres pomiędzy rozpoznaniem guza pierwotnego oraz wznowy wynosił 9.7 miesięcy. 34 chorych leczonych było metodą brachyterapii HDR dawką frakcyjną od 4 do 6 Gy, w 5 do 10 frakcjach, 13 chorych leczonych było metodą brachyterapii PDR dawka łączną 2000 cGy, w jednej (n=4) lub dwóch fazach leczenia (n=9). Ocenie poddano stopień remisji po 1, 3 i 6-iu miesiącach od zakończenia leczenia oraz powikłania wczesne.WynikiPo 4-ech tygodniach od zakończenia leczenia całkowitą remisję (CR) stwierdzono u 15% chorych, częściową remisję (PR) u 65.1% chorych, brak remisji (NR) u 10.9% chorych i progresję (Progr) u 9% chorych. Odpowiednie odsetki odpowiedzi wynosiły: po 3 i 6 miesiącach CR – 10.3 i 5.6%, PR – 54% i 36.3%), NR i Progr – 35.7% i 58.1%. W 74.6% przypadkach wystąpiła powierzchowna martwica w okresie 6 miesięcy obserwacji. Inne najczęstsze powikłania to nasilenie bólu (25%), infekcja miejscowa (44.3%), przetoka (6%). Obie metody brachyterapii były w równym stopniu dobrze tolerowane.Wnioski1. Brachyterapia HDR lub PDR może być efektywnym paliatywnym leczeniem wznowy nowotworu głowy i szyi. 2. Powikłania wczesne związane z wysoką dawką sumaryczną napromieniania są częste i wymagają intensywnego leczenia farmakologicznego

A homology model of restriction endonuclease SfiI in complex with DNA

BACKGROUND: Restriction enzymes (REases) are commercial reagents commonly used in recombinant DNA technologies. They are attractive models for studying protein-DNA interactions and valuable targets for protein engineering. They are, however, extremely divergent: the amino acid sequence of a typical REase usually shows no detectable similarities to any other proteins, with rare exceptions of other REases that recognize identical or very similar sequences. From structural analyses and bioinformatics studies it has been learned that some REases belong to at least four unrelated and structurally distinct superfamilies of nucleases, PD-DxK, PLD, HNH, and GIY-YIG. Hence, they are extremely hard targets for structure prediction and homology-based inference of sequence-function relationships and the great majority of REases remain structurally and evolutionarily unclassified. RESULTS: SfiI is a REase which recognizes the interrupted palindromic sequence 5'GGCCNNNN^NGGCC3' and generates 3 nt long 3' overhangs upon cleavage. SfiI is an archetypal Type IIF enzyme, which functions as a tetramer and cleaves two copies of the recognition site in a concerted manner. Its sequence shows no similarity to other proteins and nothing is known about the localization of its active site or residues important for oligomerization. Using the threading approach for protein fold-recognition, we identified a remote relationship between SfiI and BglI, a dimeric Type IIP restriction enzyme from the PD-DxK superfamily of nucleases, which recognizes the 5'GCCNNNN^NGGC3' sequence and whose structure in complex with the substrate DNA is available. We constructed a homology model of SfiI in complex with its target sequence and used it to predict residues important for dimerization, tetramerization, DNA binding and catalysis. CONCLUSIONS: The bioinformatics analysis suggest that SfiI, a Type IIF enzyme, is more closely related to BglI, an "orthodox" Type IIP restriction enzyme, than to any other REase, including other Type IIF REases with known structures, such as NgoMIV. NgoMIV and BglI belong to two different, very remotely related branches of the PD-DxK superfamily: the α-class (EcoRI-like), and the β-class (EcoRV-like), respectively. Thus, our analysis provides evidence that the ability to tetramerize and cut the two DNA sequences in a concerted manner was developed independently at least two times in the evolution of the PD-DxK superfamily of REases. The model of SfiI will also serve as a convenient platform for further experimental analyses

Crystal structure and mechanism of action of the N6-methyladenine-dependent type IIM restriction endonuclease R.DpnI.

DNA methylation-dependent restriction enzymes have many applications in genetic engineering and in the analysis of the epigenetic state of eukaryotic genomes. Nevertheless, high-resolution structures have not yet been reported, and therefore mechanisms of DNA methylation-dependent cleavage are not understood. Here, we present a biochemical analysis and high-resolution DNA co-crystal structure of the N(6)-methyladenine (m6A)-dependent restriction enzyme R.DpnI. Our data show that R.DpnI consists of an N-terminal catalytic PD-(D/E)XK domain and a C-terminal winged helix (wH) domain. Surprisingly, both domains bind DNA in a sequence- and methylation-sensitive manner. The crystal contains R.DpnI with fully methylated target DNA bound to the wH domain, but distant from the catalytic domain. Independent readout of DNA sequence and methylation by the two domains might contribute to R.DpnI specificity or could help the monomeric enzyme to cut the second strand after introducing a nick

Positive maps, positive polynomials and entanglement witnesses

We link the study of positive quantum maps, block positive operators, and entanglement witnesses with problems related to multivariate polynomials. For instance, we show how indecomposable block positive operators relate to biquadratic forms that are not sums of squares. Although the general problem of describing the set of positive maps remains open, in some particular cases we solve the corresponding polynomial inequalities and obtain explicit conditions for positivity.Comment: 17 pages, 1 figur

Optimal entanglement witnesses from generalized reduction and Robertson maps

We provide a generalization of the reduction and Robertson positive maps in matrix algebras. They give rise to a new class of optimal entanglement witnesses. Their structural physical approximation is analyzed. As a byproduct we provide a new examples of PPT (Positive Partial Transpose) entangled states.Comment: 14 page

DNA Barcoding Identifies Unknown Females and Larvae of Fannia R.-D. (Diptera: Fanniidae) from Carrion Succession Experiment and Case Report.

Application of available keys to European Fanniidae did not facilitate unequivocal species identification for third instar larvae and females of Fannia Robineau-Desvoidy, 1830 collected during a study of arthropod succession on pig carrion. To link these samples to known species, we took the advantage of molecular identification methods and compared newly obtained cytochrome oxidase subunit I (COI) barcode sequences against sequences deposited in reference databases. As an outcome of the results obtained, we describe for the first time a third instar larva of Fannia nigra Malloch, 1910 and Fannia pallitibia (Rondani, 1866) and a female of Fannia collini d'Assis-Fonseca, 1966. We provide combinations of characters allowing for discrimination of described insects from other Fanniidae. We provide an update for the key by Rozkošný et al. 1997, which allows differentiation between females of F. collini and other species of Fanniidae. Additionally, we provide a case of a human cadaver discovered in Southern Poland and insect fauna associated with it as the first report of F. nigra larvae developing on a human body

72 Rakowiak wątroby leczony paliatywnie napromienianiem – opis przypadku

WstępRadioterapia odgrywa istotną rolę w leczeniu naczyniaków wątroby. Jako leczenie nowotworów złośliwych umiejscowionych w wątrobie pozostaje rzadkością. W niektórych ośrodkach paliatywna radioterapia zmian przerzutowych w wątrobie jest tematem prób klinicznych.O wiele częściej rozpatruje się i bada problem powikłań popromiennych wątroby po radioterapii górnego piętra jamy brzusznej. Przedstawiamy przypadek chorej z rakowiakiem wątroby, u której podjęto się paliatywnego napromieniania wątroby.Materiał i metodyChora lat 56 z rozpoznaniem rakowiaka wątroby po chemioterapii leczona byłą fotonami MV na okolicę wątroby z powodu utrzymujących się od ponad dwóch lat zmian nowotworowych. Dotychczasowym leczeniem cytostatykami (PDD, VP) uzyskano stabilizację procesu nowotworowego. Leczeniem objęto wątrobę wraz z węzłami chłonnymi wnęki. Pacjentka otrzymała 2800 cGy/T na okolice wątroby.WynikiW kontrolnym badaniu TK wykonanym 3 miesiące po zakończeniu radioterapii stwierdzono remisję większości zmian nowotworowych w wątrobie. W kolejnym badaniu wykonanym po 6 miesiącach stwierdzono ponowny wzrost ognisk nowotworu w wątrobie. Chora przeżyła 13 miesięcy od zakończenia radioterapii. Przez cały okres obserwacji zgłaszała liczne dolegliwości ze strony układu pokarmowego.WnioskiWskazania do radioterapii zmian nowotworowych w wątrobie pozostają kontrowersyjne w nielicznych przypadkach, po wyczerpaniu innych metod leczenia, radioterapię wątroby można zastosować w izolowanych ogniskach nowotworowych