Cupping Therapy and Hijamah

Antik çağlardan bu yana, tamamlayıcı ve geleneksel tedavi, insan sağlığı için önemli bir rol oynamıştır.Tamamlayıcı ve geleneksel tedavi uygulamalarından olan kupa (yaş veya kuru kupa tedavisi) tedavisikonvansiyonel tedaviye cevap vermeyen birçok bozukluklarda terapötik etkiye sahip olduğu iddiaedilmektedir. Bu derleme, ilgili literatürün ışığında kupa tedavisi tanımlamasını, tarihçesini, uygulamatekniklerini, mekanizmasını, uygulama bölgelerini ve yan etkilerini özetlemektedir.Since ancient times, complementary and alternative medicine has played an important role in humanhealth. Cupping therapy (wet or dry), being one of the methods of complementary and alternativemedicine, is claimed to have therapeutic effects in many types of disorders which do not fullyrespond to conventional medicine. This review outlines the description, history, methods,mechanisms, application sites, and adverse effects of cupping therapy in the light of relevant literature

Pregnancy - Related Pelvic Girdle Pain

Pelvic girdle pain has a high incidence during pregnancy. To increase the awareness of the health professionals, we discussed the etiology, presentation, risk factors, risk of recurrence, differential diagnosis and multidisciplinary management of this condition

The Effect of Low-Dose Methotrexate and Corticosteroids Treatment on Bone Mineral Density in Patients with Early Rheumatoid Arthritis - Original Investigation

The aim of this study was to determine the difference between bone mineral density of rheumatoid arthritis patients on low dose methotrexate matched rheumatoid arthritis on low dose methotrexate plus low dose corticosteroids therapy. Fifty patients with early rheumatoid arthritis were randomised to 7,5 -10 mg/week of methotrexate and 7,5-10 mg/week of methotrexate plus 7,5-10 mg/day of corticosteroids. Bone mineral density of the lumbar spine, femoral neck, and trochanter was measured using dual-energy X-ray absorptiometry. Functional impairment was evaluated by the Health Assessment Questionnaire. There was no statistically difference between the bone mineral density values at the lumbar spine and at the femoral neck and HAQ scores for two groups (p>0,05). There was also no significant change in the biochemical parameters of both groups. Our results suggest that low dose methotrexate plus low dose corticosteroids does not have additional negative effect on bone mineral density, at either cortical or trabecular sites. (Osteoporoz Dünyasından 2005; 4: 151-154

Postmenopozal Romatoid Artritli Hastalarda Bifosfonat Tedavisinin Hastalik Aktivitesi Üzerine Etkisi

INTRODUCTION: Bisphosphonates therapy may be potentialadjunctive therapy agents of synthetic disease modifying antirheumaticdrugs in rheumatoid arthitis patients who have contraindications andwho are intolerant to biologics. The aim of this retrospective study wasto evaluate the effects of adjunctive Bisphosphonates on disease activityof our patients with rheumatoid arthitis who underwent the syntheticdisease modifying antirheumatic drugs therapy.MATERIAL AND METHOD: Retrospective data were collectedfrom patient records of our Rheumatology department outpatientclinic. Files of 207 patients who are over 45 years old and whose bonemineral density were evaluated in the previous year were screened forthe study. Patients demographics, medications, disease duration, theage of disease onset, anti-Cyclic Citrullinated Peptid, Rheumatoid factorpositivily, Disease activity scores positivity were recorded. Bone mineraldensitometry analyses were performed in patients by Dual EnergyX-ray Absorptiometry. 106 patients (89 women, 17 men) who receivedbisphosponates therapy for 1 year constituted group1 and 101 patients (81women 20 men) who did not receive bisphosponates constituted group 2.RESULTS: The mean age of group 1 was 65.02 11.14 years and group2 was 63.649.1 years (p 0.05). There was no statistically significantdifference between groups in terms of age, gender and disease durationparameters. There were no statistically significant difference according todisease modifying antirheumatic drugs type and dosages between groups(p 0.05) but in group 1, prednisolone users were more than group 2(p 0.001). The mean tender joint count changes were -0.640.63 ingroup 1 and 0.420.62 in group 2 (p0.001). There were no significantdifference according to bone mass density values of prednisolone usersand nonusers at baseline and after 1 year.DISCUSSION: For patients who cannot be treated with biological agents,effective prevention of focal bone damage and generalized bone losswill require new treatment strategies, like concomitant administrationof drugs with specific effects on bone metabolism. Bisphosponates canprevent generalized bone loss and therapies may yield both medical andeconomic benefits in patients with rheumatoid arthritis.CONCLUSION :We think that adjunctive bisphosponates may provideadditional benefits in older rheumatoid arthritis patients with systemicand regional bone loss. However, further studies are needed to determinewhether bisphosphonate therapies must be administered routinely with thedisease modifying antirheumatic drugs and biologics.GİRİŞ: Bifosfonat tedavileri, biyolojik ajanlara intoleransı veyakontreendike durumu olan romatoid artrit hastaları için sentetikhastalık modifiye edici ajanların etkisini tamamlayan ajanlar olabilir. Buretrospektif çalışmanın amacı bifosfonat tedavisinin sentetik modifiyeedici ajan kullanan romatoid artrit hastalarındaki hastalık aktivitesiüzerine etkisini incelemektir.MATERYAL VE METHOD: Veriler kliniğimizin romatolojidepartmanındaki hasta kayıtlarının retrospektif olarak incelenmesiile elde edilmiştir. Çalışma için, 45 yaş üstü ve ardışık yıllarda kemikmineral yoğunluğu değerlendirilen 207 hasta dosyası tarandı. Hastalarındemografik bilgileri, ilaçları, hastalık süreleri, hastalığa yakalandıklarıyaş, anti-siklik sitrullin peptit, romatoid faktör pozitifliği, hastalık aktiviteskorları gibi bilgiler kayıt edildi. Kemik mineral dansitesi analizleri dualenerji x-ray absorptiometri ile yapıldı. Bir yıldır bifosfonat tedavisi alan106 hasta (89 kadın, 17 erkek) grup1, bifosfonat tedavisi almayan 101hasta (81 kadın, 20 erkek) ise grup 2 olarak ayrıldı.BULGULAR: Grup 1 hastaların yaş ortalaması 65.02 11.14 yıliken, grup 2 hastalarınki 63.649.1 yıl idi (p0.05). Gruplar arasındayaş, cinsiyet, hastalık süresi açısından istatistiksel olarak anlamlı farkyoktu. Gruplar arasında kullanılan hastalık modifiye edici ilaç tipleri vedozajları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p0.05), fakatgrup 1'de prednizolon kullanımı grup 2'den daha fazlaydı (p0.001).Ortalama hassas nokta sayısındaki değişimler grup 1'de -0.640.63,grup 2 ise 0.420.62 idi (p0,001). Bir yıl sonunda prednizolon kullananve kullanmayan hastalar arasında kemik mineral dansitesi değerleriaçısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu.TARTIŞMA: Biyolojik ajanlarla tedavi edilemeyen hastalar için, fokalkemik hasarının ve genel kemik kaybının etkili bir şekilde önlenmesi,kemik metabolizması üzerinde belirli etkilere sahip ilaçların eşzamanlıuygulanması gibi yeni tedavi stratejileri gerekmektedir. Bisfosfonatlar,jeneralize kemik kaybını önleyebilir ve romatoid artritli hastalarda hemtıbbi hem de ekonomik yararlar sağlayabilir.SONUÇ: Bifosfonatların, sistemik ve bölgesel kemik kaybı olandaha yaşlı romatoid artritli hastalarda ek yararlar sağlayabileceğinidüşünüyoruz. Bununla birlikte, bifosfonat tedavilerinin, rutin olarakantiromatizmal ilaçlar ve biyolojik maddeleri modifiye eden hastalıklarlabirlikte uygulanmasının gerekip gerekmediğini belirlemek için daha ileriçalışmalara ihtiyaç vardır

Identifying the characteristics of geriatric patients who referred to outpatient clinics of physical medicine and rehabilitation: A multicenter descriptive study

Amaç: Bu çalışmada amaç, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon (FTR) polik liniklerine başvuran geriatrik hastaların demografik ve klinik özelliklerini belirlemek, bu klinik ve demografik özelliklerin, yaş, cinsiyet ve öğrenim düzeylerine göre farklılıklarını ortaya çıkarmaktı. Gereç ve Yöntem: Çok merkezli çalışma kapsamına 20 FTR polikliniğine başvuran 65 yaş üzeri toplam 820 hasta alındı. Demografik verilerin yanın da; yakınmaları, hastalıkları, ağrı düzeyleri, kullandıkları ilaçlar, alışkanlıkları ve tıbbi durumları kaydedildi. Yaş, cinsiyet ve öğrenim düzeyinin yakın malar, hastalıklar ve alışkanlıklar üzerindeki etkisi araştırıldı. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 71,7±5,5 yıl idi. %16,7’si tek başına yaşıyordu, %61,7’si ev hanımı idi. %86'sının bir veya daha fazla komorbid hastalığı mevcuttu; en sık hipertansiyon (HT) daha sonra mide ve kalp hastalıkları görülmekte idi. En sık yakınma nedenleri sıklığı sırasıyla eklem ağrısı, halsizlik-yorgunluk, yaygın vücut ağrısıydı. Günde yutulan ilaç sayısı ortalama 4,02±0,9 (ortanca 4), VAS'a göre ağrı ortalaması 5,1±1,3 (ortan ca 5) olarak belirlendi. %16,5’nin düşme öyküsü mevcuttu. %30,1’i yürüyüş yapıyor ve sadece %15,4’ü ev içinde egzersiz yapıyordu. Omurga deformitesi, omurga ağrısı, idrar kaçırma, görme sorunu, yutma güçlüğü, duymada azalma, denge ve diş sorunu 75 yaşın üzerindekilerde istatistiksel açıdan anlamlı olarak daha fazla görülmekteydi. Sonuç: FTR polikliniklerinde hastaların çoğunluğunu yaşlı popülasyon oluş turmaktadır. İleri yaş grubunda komorbid hastalıkların varlığı, kullanılan ilaç sayısının fazla olması, osteoporoz ve düşme sıklığının artması, FTR heki minin hem medikal tedavi planlama aşamasında ve hem de rehabilitasyon programı hazırlarken dikkatli davranmasını gerektirmektedir. İleri yaş grubunun günlük yaşamlarında bağımsız ve daha aktif olabilmesi için sadece kas-iskelet yakınmaları değil, bütün organ sistemleri değerlendiril erek kapsamlı ve çok yönlü bir geriatrik rehabilitasyon programı düzenlen melidir. Türk Fiz Tıp Rehab Derg 2011;57:143-9.Aim: The aim of this study was to define the demographic and clinical characteristics of geriatric patients who referred to physical medicine and rehabilitation (PMR) outpatient clinics and to detect the differences between these characteristics in regard to age, sex and education level. Materials and Methods: 820 patients over 65 years old who attended 20 outpatient clinics were included in the study. In addition to demographic data, the complaints, comorbid diseases, pain levels, drugs being used, exercise and medical status of the patients were recorded. The effects of age, sex and education level on complaints, comorbid diseases and exercise habits were investigated. Results: The mean age of the patients was 71.7±5.5 years. 16.7% were living alone, 61.7% were housewives. 86% of the patients had one or more comorbid diseases - hypertension, gastric problems and heart disease were mostly encountered. The most common complaints were joint pain, fatigue and widespread body pain. The average number of pills taken per day was 4.02±0.9 (median 4), and the VAS pain score was 5.1±1.3 (median 5.0). History of falling was present in 16.5% of patients. 30.1% were routinely walking and 15.4% were performing exercise at home. In patients over 75 years, vertebral pain and deformity, urinary incontinence, eye problem, difficulty in swallowing, decrease in hearing, as well as balance and teeth problems were significantly more frequent than in younger subjects. Conclusion: Aged population constitutes most of the PMR outpatient clinic patients. Considering comorbid diseases, high number of daily taken drugs and falls, PMR specialist should be cautious in prescribing drugs and planning rehabilitation programme. For independence in activities of daily living in this age group, besides the musculoskeletal system, all other systems should be evaluated and a comprehensive geriatric rehabilitation programme should be constructed. Turk J Phys Med Rehab 2011;57:143-9

A Multicenter Pilot Study of Burden Among Caregivers of Geriatric Rehabilitation Patients With Neuromusculoskeletal Diseases

Purpose: In this study, we aimed to describe the sociodemographic characteristics of caregivers of patients in a geriatric unit and to clarify the relationship between caregiver burden and specific clinical variables in the patients and the characteristics of the caregivers