Prevalence and management of driveline infections in mechanical circulatory support - a single center analysis

Background: Driveline infections in continuous-flow left ventricular assist devices (cf-LVAD) remain the most common adverse event. This single-center retrospective study investigated the risk factors, prevalence and management of driveline infections. :Methods Patients treated after cf-LVAD implantation from December 2014 to January 2020 were enrolled. Baseline data were collected and potential risk factors were elaborated. The multi-modal treatment was based on antibiotic therapy, daily wound care, surgical driveline reposition, and heart transplantation. Time of infection development, freedom of reinfection, freedom of heart transplantation, and death in the follow-up time were investigated. Results: Of 75 observed patients, 26 (34.7%) developed a driveline infection. The mean time from implantation to infection diagnosis was 463 (+/- 399; range, 35-1400) days. The most common pathogen was Staphylococcus aureus (n = 15, 60%). First-line therapy was based on antibiotics, with a primary success rate of 27%. The majority of patients (n = 19; 73.1%) were treated with surgical reposition after initial antibiotic therapy. During the follow-up time of 569 (+/- 506; range 32-2093) days, the reinfection freedom after surgical transposition was 57.9%. Heart transplantation was performed in eight patients due to resistant infection. The overall mortality for driveline infection was 11.5%. Conclusions: Driveline infections are frequent in patients with implanted cf-LVAD, and treatment does not efficiently avoid reinfection, leading to moderate mortality rates. Only about a quarter of the infected patients were cured with antibiotics alone. Surgical driveline reposition is a reasonable treatment option and does not preclude subsequent heart transplantation due to limited reinfection freedom

Czy można przewidzieć wystąpienie migotania przedsionków u pacjentów po chirurgicznej rewaskularyzacji naczyń wieńcowych?

Wstęp: Patogenezy migotania przedsionków (AF) po chirurgicznej rewaskularyzacji naczyń wieńcowych jak dotychczas nie określono jednoznacznie. Celem pracy było ustalenie czynników warunkujących wystąpienie AF u pacjentów po chirurgicznej rewaskularyzacji naczyń wieńcowych (CABG). Materiał i metody: Badaniem objęto 325 kolejnych chorych (w tym 242 mężczyzn) w wieku 38–83 lat, śr. wieku 60,02 roku, poddanych chirurgicznej rewaskularyzacji naczyń wieńcowych. Pacjentów monitorowano elektrokardiograficznie przez 3 doby po operacji. W ciągu 3 dób po operacji u 100 chorych wystąpiło AF (30,76%). Pacjentów podzielono na dwie grupy: grupa A - 100 chorych, u których po operacji wystąpiły napady AF, i grupa B - 100 wybranych losowo osób bez napadów AF. Uwzględniając wiele czynników, porównano chorych z obu grup. Wyniki: Chorzy z grupy A byli starsi (66,04 ± 7,88 vs. 60,49 ± 9,74; p = 0,0001), częściej chorowali na cukrzycę (28% vs. 11%; p = 0,02), w przeszłości przebyli zawał ściany tylno- dolnej serca (12% vs. 4%; p = 0,037), charakteryzowali się większym wymiarem lewego przedsionka (38,85 ± 4,27 vs. 37,22 ± 4,82; p = 0,012) oraz częściej występowały u nich napady AF przed operacją (22% vs. 4%; p = 0,001). Migotanie przedsionków najczęściej występowało w 2. dobie po operacji. Wnioski: Czynniki istotnie związane z AF po operacji to: zaawansowany wiek, powiększenie lewego przedsionka, cukrzyca, przebyty zawał ściany tylno-dolnej mięśnia sercowego oraz incydent AF przed operacją. (Folia Cardiol. 2004; 11: 455–462

Czy można przewidzieć wystąpienie migotania przedsionków u pacjentów po chirurgicznej rewaskularyzacji naczyń wieńcowych?

Wstęp: Patogenezy migotania przedsionków (AF) po chirurgicznej rewaskularyzacji naczyń wieńcowych jak dotychczas nie określono jednoznacznie. Celem pracy było ustalenie czynników warunkujących wystąpienie AF u pacjentów po chirurgicznej rewaskularyzacji naczyń wieńcowych (CABG). Materiał i metody: Badaniem objęto 325 kolejnych chorych (w tym 242 mężczyzn) w wieku 38–83 lat, śr. wieku 60,02 roku, poddanych chirurgicznej rewaskularyzacji naczyń wieńcowych. Pacjentów monitorowano elektrokardiograficznie przez 3 doby po operacji. W ciągu 3 dób po operacji u 100 chorych wystąpiło AF (30,76%). Pacjentów podzielono na dwie grupy: grupa A - 100 chorych, u których po operacji wystąpiły napady AF, i grupa B - 100 wybranych losowo osób bez napadów AF. Uwzględniając wiele czynników, porównano chorych z obu grup. Wyniki: Chorzy z grupy A byli starsi (66,04 ± 7,88 vs. 60,49 ± 9,74; p = 0,0001), częściej chorowali na cukrzycę (28% vs. 11%; p = 0,02), w przeszłości przebyli zawał ściany tylno- dolnej serca (12% vs. 4%; p = 0,037), charakteryzowali się większym wymiarem lewego przedsionka (38,85 ± 4,27 vs. 37,22 ± 4,82; p = 0,012) oraz częściej występowały u nich napady AF przed operacją (22% vs. 4%; p = 0,001). Migotanie przedsionków najczęściej występowało w 2. dobie po operacji. Wnioski: Czynniki istotnie związane z AF po operacji to: zaawansowany wiek, powiększenie lewego przedsionka, cukrzyca, przebyty zawał ściany tylno-dolnej mięśnia sercowego oraz incydent AF przed operacją. (Folia Cardiol. 2004; 11: 455–462

Zaciskające zapalenie osierdzia jako powikłanie wirusowej infekcji dróg oddechowych

A 24 year-old man with 3-months medical history of recurrent respiratory infections and pericardial effusion, despite treatment with nonsteroid anti-inflammatory drugs, was admitted to the hospital with dyspnea on exertion. On admission he presented the symptoms of right heart insufficiency. Computed tomography of the chest demonstrated a thickened pericardium. Echocardiographic examination and right heart catheterisation established the diagnosis of constrictive pericarditis. Serologic tests suggested viral aetiology. The patient was referred to cardiothoracic surgery, partial pericardiectomy was performed with marked haemodynamic improvement.A 24 year-old man with 3-months’ medical history of recurrent respiratory infections and pericardial effusion, despite treatment with nonsteroid anti-inflammatory drugs, was admitted to the hospital with dyspnea on exertion. On admission he presented the symptoms of right heart insufficiency. Computed tomography of the chest demonstrated a thickened pericardium. Echocardiographic examination and right heart catheterisation established the diagnosis of constrictive pericarditis. Serologic tests suggested viral aetiology. The patient was referred to cardiothoracic surgery, partial pericardiectomy was performed with marked haemodynamic improvement

Act on personal data protection : commentary

W komentarzu omówiono przepisy nowej ustawy o ochronie danych osobowych. Opracowanie polskiej regulacji w tej materii jest wynikiem konieczności zapewnienia stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27.4.2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych, które w polskim porządku prawnym jest stosowane od 25.5.2018 r. D. Dörre- Kolasa autorką 1,97 a

Processing of personal data for the purposes of literary, artistic or academic expression

Występuje nieuniknione napięcie pomiędzy prawem do ochrony danych osobowych a wolnościami wypowiedzi literackiej, artystycznej i akademickiej. Artykuł 85 RODO ma na celu pogodzenie tych praw i wolności, zezwalając państwom członkowskim UE na wprowadzenie wyjątków. Jednak państwa mają znaczną swobodę w decydowaniu o ich zakresie. Niniejszy artykuł zawiera krytyczną analizę wyjątków wprowadzonych do polskiego ustawodawstwa. Po pierwsze, proponujemy interpretację pojęć „wypowiedź literacka”, „wypowiedź artystyczna” i „wypowiedź akademicka” zakorzenioną w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. W szczególności argumentujemy, że siatka pojęciowa wypracowana w prawie własności intelektualnej nie jest użytecznym narzędziem do decydowania, czy dana aktywność jest objęta wyjątkami dotyczącymi przetwarzania dla celów wypowiedzi literackiej lub artystycznej. Twierdzimy ponadto, że nie należy ograniczać pojęcia wypowiedzi akademickiej do komunikowania wyników badań naukowych. Po drugie, krytycznie odnosimy się do obecnej treści art. 2 ustawy z 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych, wdrażającego art. 85 RODO, a także art. 469b ustawy z 20 maja 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wdrażającego art. 89 RODO. Za nieuzasadnione uważamy istniejące obecnie ramy prawne, które w niekorzystny sposób traktują wypowiedź akademicką.There is an unavoidable tension between the fundamental right to protection of personal data and the freedoms of literary, artistic, and academic expression. Article 85 of the GDPR aims to reconcile these rights and freedoms by allowing the EU member states to introduce exceptions. However, the states enjoy a substantial margin of freedom to decide their exact scope. This article critically analyses the exceptions implemented in the Polish legislation. Firstly, we propose interpretations of the notions of „literary expression”, „artistic expression”, and „academic expression”, rooted in the jurisprudence of the European Court of Human Rights. In particular, we argue that nomenclature developed within the intellectual property law is not a suitable tool for deciding whether a given activity is covered by the exceptions granted for data processing for the purposes of literary or artistic expression. We also argue that it is incorrect to limit the notion of academic expression only to the communication of scientific results. Secondly, we criticize the current content of article 2 of the Act of 10 May 2018 on the Protection of Personal Data (implementing article 85 of the GDPR) and article 469b of the Act of 20 July 2018 - The Law on Higher Education and Science (implementing article 89 of the GDPR). We argue that the current framework which disadvantages academic expression is unjustified

Case reportAngioplasty of the unprotected left main coronary artery stenosis with standby cardiopulmonary support – a case report

Stenosis of the unprotected left main coronary artery (LMCA) is a classical indication for coronary artery bypass graft surgery (CABG). Percutaneous coronary intervention (PCI) of LMCA may be an alternative to surgical treatment if atherosclerosis of distal segments is very advanced. The periprocedural risk is high, especially if comorbidities are present. However, long-term results remain unclear. The ongoing Syntax trial will clarify whether angioplasty of LMCA with drug-eluting stents can be equivalent to CABG. We present a case of a patient with occluded right coronary artery, severe stenoses of the LMCA, left anterior descending artery and left circumflex artery, and poor left ventricular ejection fraction in whom PCI for stenosis of unprotected LMCA with standby cardiopulmonary support was performed