Defect prediction with bad smells in code

Background: Defect prediction in software can be highly beneficial for development projects, when prediction is highly effective and defect-prone areas are predicted correctly. One of the key elements to gain effective software defect prediction is proper selection of metrics used for dataset preparation. Objective: The purpose of this research is to verify, whether code smells metrics, collected using Microsoft CodeAnalysis tool, added to basic metric set, can improve defect prediction in industrial software development project. Results: We verified, if dataset extension by the code smells sourced metrics, change the effectiveness of the defect prediction by comparing prediction results for datasets with and without code smells-oriented metrics. In a result, we observed only small improvement of effectiveness of defect prediction when dataset extended with bad smells metrics was used: average accuracy value increased by 0.0091 and stayed within the margin of error. However, when only use of code smells based metrics were used for prediction (without basic set of metrics), such process resulted with surprisingly high accuracy (0.8249) and F-measure (0.8286) results. We also elaborated data anomalies and problems we observed when two different metric sources were used to prepare one, consistent set of data. Conclusion: Extending the dataset by the code smells sourced metric does not significantly improve the prediction effectiveness. Achieved result did not compensate effort needed to collect additional metrics. However, we observed that defect prediction based on the code smells only is still highly effective and can be used especially where other metrics hardly be used.Comment: Chapter 10 in Software Engineering: Improving Practice through Research (B. Hnatkowska and M. \'Smia{\l}ek, eds.), pp. 163-176, 201

Nilotinib therapy in patients with imatinib-resistant or -intolerant chronic myeloid leukaemia (CML) in chronic phase (CP) from the post ENACT (CAMN 107APL01) trial (an open-label multicenter study)

Przedstawiono wyniki długotrwałego (ponad 3 lata) leczenia nilotynibem (badanie kliniczne CAMN107APL01 NCT01368523) 19 chorych z oporną na leczenie imatynibem (10 chorych) i nietolerancją tego leku (9 chorych) przewlekłą białaczką szpikową (CML) w fazie przewlekłej (CP). Lek stosowano doustnie w dawkach 800 mg/dobę (u 9 chorych) i w dawce 400 mg/dobę (10 chorych). To długotrwałe leczenie nilotynibem ukończyło 16 (84%) chorych. W 3 przypadkach leczenie przerwano: u 2 chorych z powodu niezadawalającego wyniku leczenia, natomiast u 1. pacjenta w następstwie wystąpienia niepożądanych objawów nilotynibu. Wieloletnie leczenie nilotynibem doprowadziło do uzyskania CHR u 13 (72%) osób, a u 10 (62,5%) CCyR. W pozostałych 6 (33%) przypadkach osiągnięto remisję częściową (PCyR) – 4 osoby oraz minimalną (minCyR) – 2 osoby. Leczenie nilotynibem było dobrze tolerowane przez większość chorych. Nasilenie zdarzeń niepożądanych tylko w 3 przypadkach mieściło się w zakresie 2.–3. stopnia wg skali WHO, miały one charakter przemijający i nie wpływały (poza 1 chorym) na zaprzestanie leczenia.In this study we report the results of the treatment 19 patients (pts.) with Nilotinib (AMN107 APL01 NCT01368523) of chronic myeloid leukaemia (CML) in chronic phase (CP) with resistance (10 pts.) or intolerance (9 pts.) to Imatinib. Oral doses of Nilotinib were: 800 mg/day in 9 pts. and 400 mg/day in 10 pts. with the median duration of therapy for 36 months. At study completion, 16 pts. (84%) were continuing on Nilotinib and nearly all 13 (72%) pts. achieved complete haematologic response (CHR) and complete cytogenetic remission (CCyR) – 10 (62,5%) patients. Two patients discontinued therapy due to unsatisfactory therapeutic effect and third patient for the adverse effect (AEs) during 25th month of the treatment. In summary, long lasting Nilotinib treatment is an effi cient and safe therapy for Imatinib resistant or-intolerant patients with CML in chronic phase

Rak kory nadnerczy w przedoperacyjnych badaniach obrazowych

Background: Decisions concerning surgical treatment of patients with adrenocortical tumor without hormonal hyperactivity are based on tumor size exceeding 3-6 cm and morphological features of malignancy. The aim of the study was to analyze results of diagnostic imaging in patients with adrenocortical carcinoma (ACC). Material/Methods: Results of diagnostic imaging of 8 patients in whom postoperative pathological examination revealed ACC were analyzed. There were 3 women and 5 men in the analyzed group, with an age range of 32 to 75 years. Imaging was based on US and CT examination supported by MRI in 2 patients. The obtained results were compared with a group of 10 patients with adrenocortical adenoma (ACA). Results are presented as median values and 95% CI. Results: CT results of patients with ACC showed local spread into surrounding fat tissue in 87.5%, adjacent organ invasion in 75%, local lymph node enlargement in 75%, irregular tumor margins in 88%, and heterogeneous structure of all tumors. In patients with ACA, tumor heterogeneity was observed in 40% and local lymph node enlargement in 10%. ACC tumors were significantly larger than ACA ones [77 (66-97) vs. 31 (24-48) mm, respectively, p=0.0002] and more dense [60 (34-85) vs. 16 (10-26) HU, respectively, p=0.0007]. In arterial phase, enhancement of ACC tumors tended to be stronger compared with ACA [81 (29-162) vs. 55 (33-76), p=0.09]. On the basis of CT results, 1 patient was classified as stage II according to Mac Farlane, 6 as stage III, and 1 as stage IV. Intraoperative examination down-staged 2 patients from stage III to stage II. Conclusions: Computed tomography is a method that allows distinguishing adrenocortical adenoma from carcinoma as well as to determine the stage of adrenocortical carcinoma

Territorial Defense Forces in countering COVID-19. Analysis of experiences in Wielkopolska

Sytuacja międzynarodowa związana z wybuchem kryzysu epidemicznego na całym Świecie spowodowała, że dotychczasowy porządek funkcjonowania poszczególnych państw został poddany ciężkiej próbie. Wirus SARS-CoV-2 ukazał jak bardzo społeczeństwo nie jest gotowe na zmaganie się z zagrożeniami o zasięgu globalnym i biologicznym. Żyjąc w przekonaniu, że epidemie to przeszłość, zlekceważono wszystkie możliwe znaki ostrzegawcze dawane przez naukowców i ekspertów w niniejszej dziedzinie. Kryzys epidemiczny spowodował paraliż działalności zdecydowanej większości instytucji publicznych, w tym polskich, zarówno w wymiarze gospodarczym w skali makro oraz tej części gospodarki, gdzie kapitał prywatny pełni dominującą rolę. Celem niniejszego artykułu było ukazanie działań przeciwkryzysowych podjętych przez Polskę, gdzie wobec skali wyzwania zostały wykorzystane wybrane elementy podsystemu militarnego w postaci m.in. użycia Wojsk Obrony Terytorialnej Rzeczypospolitej Polskiej, jako platformy łączącej środowisko militarne z cywilnym w sferze bezpieczeństwa. Autorzy artykułu zaprezentowali podjęte działania komponentu terytorialnego z punktu widzenia żołnierza tej formacji. Ma to pozwolić czytelnikowi poznać odpowiedź na pytania dotyczące: roli wojsk OT w strukturze bezpieczeństwa Polski czasu pokoju, kryzysu oraz wojny, poznania specyfiki formacji oraz jej elastycznej formy, mogącej się dostosować do zaistniałych potrzeb i realizacji zadań na rzecz składowych podsystemów: ochrony zdrowia, obrony cywilnej i ochrony ludności, bezpieczeństwa wewnętrznego oraz zewnętrznego. W realnym środowisku bezpieczeństwa poddano analizie rozwiązania podjęte w trakcie realizacji zadań przeciwkryzysowych, w kontekście współpracy struktur wojskowych z administracją publiczną w aspekcie procesu planowania cywilnego, wsparcia pozostałych sił i służb w ramach zarządzania kryzysowego.The global situation linked to the outbreak of a pandemic crisis around the world, has put the current order of operation of individual countries to a severe test. The SARS-CoV-2 virus showed how much the society is not ready to deal with global and biological threats. Living in the belief that epidemics are a thing of the past, all possible warning signs from scientists and experts in the field have been ignored.The epidemic crisis has paralysed the activities of the vast majority of public institutions, including Polish ones, both in economic terms on a macro scale and in the part where private capital plays a dominant role. The aim of this article was to show the anti-crisis actions taken by Poland, where in the face of the scale of the challenge, selected elements of the military subsystem were used in the form of, among others, the use of the Polish Territorial Defense Forces as a platform connecting the military and civil environment in the sphere of security. The authors of the article showed the activities of the territorial component from the point of view of the soldier of this formation. This is to allow the reader to know the answer to questions about: the role of territorial troops in the security structure of Poland’s time of peace, crisis and war, getting to know the specificity of the formation and its flexible form, which can adapt to the existing needs and tasks for the benefit of the components of the subsystems: health protection, civil defence and civil protection, internal and external security. In the real security environment, the solutions undertaken during the implementation of anti-crisis tasks were analysed in the context of cooperation of military structures. with the public administration in terms of civil planning process, support to other forces and services in crisis management.Wydawnictwo zostało sfinansowane ze środków JM Rektora UAM przyznanych w ramach grantu pn. "Mobilne punkty pomocy medycznej, modułowe szpitale polowe. Doświadczenia organizacyjne i logistyczne COVID-19.Projekt rozwiązań systemowych w Wielkopolsce"

Territorial Defense Forces in countering COVID-19. Analysis of experiences in Wielkopolska

Sytuacja międzynarodowa związana z wybuchem kryzysu epidemicznego na całym Świecie spowodowała, że dotychczasowy porządek funkcjonowania poszczególnych państw został poddany ciężkiej próbie. Wirus SARS-CoV-2 ukazał jak bardzo społeczeństwo nie jest gotowe na zmaganie się z zagrożeniami o zasięgu globalnym i biologicznym. Żyjąc w przekonaniu, że epidemie to przeszłość, zlekceważono wszystkie możliwe znaki ostrzegawcze dawane przez naukowców i ekspertów w niniejszej dziedzinie. Kryzys epidemiczny spowodował paraliż działalności zdecydowanej większości instytucji publicznych, w tym polskich, zarówno w wymiarze gospodarczym w skali makro oraz tej części gospodarki, gdzie kapitał prywatny pełni dominującą rolę. Celem niniejszego artykułu było ukazanie działań przeciwkryzysowych podjętych przez Polskę, gdzie wobec skali wyzwania zostały wykorzystane wybrane elementy podsystemu militarnego w postaci m.in. użycia Wojsk Obrony Terytorialnej Rzeczypospolitej Polskiej, jako platformy łączącej środowisko militarne z cywilnym w sferze bezpieczeństwa. Autorzy artykułu zaprezentowali podjęte działania komponentu terytorialnego z punktu widzenia żołnierza tej formacji. Ma to pozwolić czytelnikowi poznać odpowiedź na pytania dotyczące: roli wojsk OT w strukturze bezpieczeństwa Polski czasu pokoju, kryzysu oraz wojny, poznania specyfiki formacji oraz jej elastycznej formy, mogącej się dostosować do zaistniałych potrzeb i realizacji zadań na rzecz składowych podsystemów: ochrony zdrowia, obrony cywilnej i ochrony ludności, bezpieczeństwa wewnętrznego oraz zewnętrznego. W realnym środowisku bezpieczeństwa poddano analizie rozwiązania podjęte w trakcie realizacji zadań przeciwkryzysowych, w kontekście współpracy struktur wojskowych z administracją publiczną w aspekcie procesu planowania cywilnego, wsparcia pozostałych sił i służb w ramach zarządzania kryzysowego.The global situation linked to the outbreak of a pandemic crisis around the world, has put the current order of operation of individual countries to a severe test. The SARS-CoV-2 virus showed how much the society is not ready to deal with global and biological threats. Living in the belief that epidemics are a thing of the past, all possible warning signs from scientists and experts in the field have been ignored.The epidemic crisis has paralysed the activities of the vast majority of public institutions, including Polish ones, both in economic terms on a macro scale and in the part where private capital plays a dominant role. The aim of this article was to show the anti-crisis actions taken by Poland, where in the face of the scale of the challenge, selected elements of the military subsystem were used in the form of, among others, the use of the Polish Territorial Defense Forces as a platform connecting the military and civil environment in the sphere of security. The authors of the article showed the activities of the territorial component from the point of view of the soldier of this formation. This is to allow the reader to know the answer to questions about: the role of territorial troops in the security structure of Poland’s time of peace, crisis and war, getting to know the specificity of the formation and its flexible form, which can adapt to the existing needs and tasks for the benefit of the components of the subsystems: health protection, civil defence and civil protection, internal and external security. In the real security environment, the solutions undertaken during the implementation of anti-crisis tasks were analysed in the context of cooperation of military structures. with the public administration in terms of civil planning process, support to other forces and services in crisis management.Wydawnictwo zostało sfinansowane ze środków JM Rektora UAM przyznanych w ramach grantu pn. "Mobilne punkty pomocy medycznej, modułowe szpitale polowe. Doświadczenia organizacyjne i logistyczne COVID-19.Projekt rozwiązań systemowych w Wielkopolsce"