Feasibility and effectiveness of trifluridine/tipiracil in metastatic colorectal cancer: real-life data from The Netherlands

Background: The RECOURSE trial showed clinical efficacy for trifluridine/tipiracil for refractory metastatic colorectal cancer patients. We assessed the feasibility and effectiveness of trifluridine/tipiracil in daily clinical practice in The Netherlands. Methods: Medical records of patients from 17 centers treated in the trifluridine/tipiracil compassionate use program were reviewed and checked for RECOURSE eligibility criteria. Baseline characteristics, safety, and survival times were compared, and prespecified baseline characteristics were tested in multivariate analyses for prognostic significance on overall survival (OS). Results: A total of 136 patients with a median age of 62 years were analyzed. Forty-three patients (32%) did not meet the RECOURSE eligibility criteria for not having received all prior standard treatments (n = 35, 26%) and/or ECOG performance status (PS) 2 (n = 12, 9%). The most common grade ≥3 toxicities were neutropenia (n = 44, 32%), leukopenia (n = 8, 6%), anemia (n = 7, 5%), and fatigue (n = 7, 5%). Median progression-free survival (PFS) and median OS were 2.1 (95% CI, 1.8–2.3) and 5.4 months (95% CI, 4.0–6.9), respectively. Patients with ECOG PS 2 had a worse median OS (3.2 months) compared to patients with ECOG PS 0–1 (5.9 months). ECOG PS, KRAS-mutation status, white blood cell count, serum lactate dehydrogenase, and alkaline phosphatase were prognostic factors for OS. Conclusions: Our data show that treatment with trifluridine/tipiracil in daily clinical practice is feasible and safe. Differences in patient characteristics between our population and the RECOURSE study population should be taken into account in the interpretation of survival data. Our results argue against the use of trifluridine/tipiracil in patients with ECOG PS 2. Funding: Johannes J.M. Kwakman received an unrestricted research grant from Servier

Continuation of fluoropyrimidine treatment with S-1 after cardiotoxicity on capecitabine- or 5-fluorouracil-based therapy in patients with solid tumours: a multicentre retrospective observational cohort study

Background: Capecitabine- or 5-fluorouracil (5-FU)-based chemotherapy is widely used in many solid tumours, but is associated with cardiotoxicity. S-1 is a fluoropyrimidine with low rates of cardiotoxicity, but evidence regarding the safety of switching to S-1 after 5-FU- or capecitabine-associated cardiotoxicity is scarce. Patients and methods: This retrospective study (NCT04260269) was conducted at 13 centres in 6 countries. The primary endpoint was recurrence of cardiotoxicity after switch to S-1-based treatment due to 5-FU- or capecitabinerelated cardiotoxicity: clinically meaningful if the upper boundary of the 95% confidence interval (CI; by competing risk) is not including 15%. Secondary endpoints included cardiac risk factors, diagnostic work-up, treatments, outcomes, and timelines of cardiotoxicity. Results: Per protocol, 200 patients, treated between 2011 and 2020 [median age 66 years (range 19-86); 118 (59%) males], were included. Treatment intent was curative in 145 (73%). Initial cardiotoxicity was due to capecitabine (n ¼ 170), continuous infusion 5-FU (n ¼ 22), or bolus 5-FU (n ¼ 8), which was administered in combination with other chemotherapy, targeted agents, or radiotherapy in 133 patients. Previous cardiovascular comorbidities were present in 99 (50%) patients. Cardiotoxic events (n ¼ 228/200) included chest pain (n ¼ 125), coronary syndrome/ infarction (n ¼ 69), arrhythmia (n ¼ 22), heart failure/cardiomyopathy (n ¼ 7), cardiac arrest (n ¼ 4), and malignant hypertension (n ¼ 1). Cardiotoxicity was severe or life-threatening in 112 (56%) patients and led to permanent capecitabine/5-FU discontinuation in 192 (96%). After switch to S-1, recurrent cardiotoxicity was observed in eight (4%) patients (95% CI 2.02-7.89, primary endpoint met). Events were limited to grade 1-2 and occurred at a median of 16 days (interquartile range 7-67) from therapy switch. Baseline ischemic heart disease was a risk factor for recurrent cardiotoxicity (odds ratio 6.18, 95% CI 1.36-28.11). Conclusion: Switching to S-1-based therapy is safe and feasible after development of cardiotoxicity on 5-FU- or capecitabine-based therapy and allows patients to continue their pivotal fluoropyrimidine-based treatment.</p

Oral drugs in the treatment of metastatic colorectal cancer

Dit proefschrift richt zich op de effectiviteit en verdraagzaamheid van orale medicijnen voor de behandeling van uitgezaaide darmkanker. Capecitabine, een fluoropyrimidine in tabletvorm, is het meest voorgeschreven chemotherapeuticum voor de behandeling van darmkanker. Het wordt doorgaans goed verdragen, maar kent hand-voet syndroom als veel voorkomende bijwerking. Daarnaast is cardiotoxiciteit een zeldzame, maar potentieel levensgevaarlijke bijwerking. In een fase 3 studie laten we zien dat S-1, een andere orale fluoropyrimidine, een lagere incidentie heeft van het hand-voet syndroom dan capecitabine in westerse patiënten met uitgezaaide darmkanker. Daarnaast is de effectiviteit vergelijkbaar, wat overeenkomt met eerdere Aziatische studies. Vervolgens tonen we aan dat S-1 een goed alternatief is voor patiënten die capecitabine niet langer verdragen vanwege het hand-voet syndroom en dat S-1 veilig lijkt voor patiënten die coronairspasmen hebben gekregen tijdens behandeling met capecitabine. Trifluridine/tipiracil is een oraal chemotherapeuticum dat overlevingswinst heeft laten zien voor uitbehandelde darmkankerpatiënten. In een statusonderzoek van 136 patiënten blijkt dat trifluridine/tipiracil goed wordt verdragen in de dagelijkse praktijk. Echter lijken niet alle patiënten baat te hebben bij deze behandeling. In een multivariate analyse identificeren we een aantal negatief voorspellende factoren, waaronder een slechte conditie. In het laatste hoofdstuk presenteren we de ontwikkeling van twee rekenmodellen die de optimale behandelstrategie voorspellen voor individuele patiënten met ongeneeslijke uitgezaaide darmkanker. Met gebruik van data van een Nederlandse gerandomiseerde studie voorspellen we het verschil tussen de overlevingsduur wanneer deze patiënten in de eerste lijn behandeld worden met een combinatie van twee soorten chemotherapie of wanneer ze de verschillende soorten chemotherapie sequentieel krijgen toegediend. Het tweede model voorspelt de kans dat patiënten toekomen aan een tweedelijns behandeling wanneer ze in de eerste lijn zijn behandeld met monotherapie. Voor de modellen gebruiken we patiënteigenschappen die in het verleden een prognostische waarde hebben laten zien voor de overlevingsduur. De modellen hebben een groot discriminerend vermogen en laten een goede validiteit zien in een externe dataset. Door de rekentool te implementeren in de dagelijkse praktijk kunnen we voor individuele patiënten de beste behandelstrategie bepalen

Survival after whole brain radiotherapy for brain metastases from lung cancer and breast cancer is poor in 6325 Dutch patients treated between 2000 and 2014

Item does not contain fulltex

The Effect of Vibration and Translational Energy on the Reaction Dynamics of the H+2 + H2 System

Biological, physical and clinical aspects of cancer treatment with ionising radiatio