ALL-ON-FOUR ‘ , ‘ALL-ON-FIVE’ ve ‘ALL-ON-SIX’ KONSEPTi KULLANILARAK ÜRETİLEN PROTEZLERİN STRES DAĞILIMININ SONLU ELEMANLAR ANALİZ YÖNTEMİ İLE İNCELENMESİ

Amaç: Bu çalışmanın amacı; tam dişsiz üst çenede All-onFour, All-on-Five ve All-on-Six tekniğine göre yerleştirilmişimplantlar üzerine yapılan protezlerin 3 boyutlu modellerininkemik, implant elemanları ve protetik elemanlar üzerindeoluşturduğu stresleri sonlu elemanlar analiz yöntemi iledeğerlendirmektir.Gereç ve Yöntemler: Tamamen dişsiz atrofik maksillada, Allon-Four, All-on-Five ve All-on-Six konseptine göre üç farklıtedavi planı oluşturulmuştur. En posterior implantlar bütüngruplarda premolarlar bölgesinde, distale doğru 30 dereceeğimli olarak konumlandırılmıştır. Alt yapı; krom-kobalt (Cr-Co)alaşımından kesilmiş diş formunda, üst yapı ise monolitikzirkonya olarak ayrı ayrı modellenmiş, daha sonra kontaktnoktalarından temas sağlanmıştır. Protez kantilever uzunluğu10mm olarak sabit tutulmuştur. Kuvvetler; palatobukkal yönde45° açıyla, 3,4,5,6 no’lu dişlere sırasıyla; 100N, 150N, 150N,200N olacak şekilde çift taraflı olarak uygulanmıştır. VonMisses, maksimum principal stres ve minimum principalstresler elde edilmiştir.Bulgular: All-on-Six konsepti sırasıyla kortikal kemikte, implantve protetik elemanlar üzerinde ve spongiyöz kemikte dahadüşük maksimum principal ve minimum principal stresgöstermiştir. Sonlu elemanlar analizinin sonuçlarına görebakılan tüm parametrelerde protez altyapısındaki stress veimplantlardaki stres dışında en fazla von Misses stresine sahipolan konsept All-on-Four olarak görünmektedir.Sonuç: İmplant sayısı arttıkça implant elemanları ve protetikelemanlarda görülen stres azalmıştır ancak araştırılan 3 tedavikonseptinde de stres değerleri kemik direnci sınırlarını aşmadı.All-on-Six tedavi konseptinin, atrofik maksillanınrehabilitasyonunda All-on-Four ve All-on-Five konseptlerinegöre daha iyi biyomekanik davranış sergilediği söylenebilirBackground: The aim of this study was to evaluate the stressdistrubution of 3D models of prostheses on bone, implantelements and prosthetic elements which were placed on implantsaccording to All-on-Four, All-on-Five and All-on-Six concepts in afully edentulous upper jaw.Methods: Three different treatment plans were created incompletely edentulous atrophic maxilla according to the All-onFour, All-on-Five and All-on-Six concepts. The most posteriorimplants were positioned in the premolar region, inclined 30degrees distally in all groups. Substructure was modeled in theform of prepared teeth from chrome-cobalt (Cr-Co) alloy, thesuperstructure was modeled separately as monolithic zirconia,then contact points were provided. The prosthetic cantileverlength was kept constant at 10mm. Forces; in the palatobuccaldirection with an angle of 45 °, to the teeth numbered 3,4,5,6respectively; It has been applied double-sided as 100N, 150N,150N, 200N. Von Misses, maximum principal stress and minimumprincipal stresses were obtained.Results: The All-on-Six concept showed lower maximum principaland minimum principal stress on cortical bone, implant andprosthetic elements and cancellous bone respectively. Accordingto the results of the finite element analysis, the concept with thehighest von Misses stress appears to be All-on-Four, except forthe stress in the prosthetic substructure and the stress in theimplants.Conclusion: The stress on the implant elements and prostheticelements decreased, where as the number of implants increased;but the stress values did not exceed the bone resistance limits inall 3 treatment concepts investigated. It can be said that the Allon-Six treatment concept exhibits better biomechanical behaviorin the rehabilitation of atrophic maxilla than the All-on-Four andAll-on-Five concepts.</p

Tek Çene Tam Dişsizliği Bulunan Hastanın All-on-four İmplant Tekniği Uygulanarak Protetik Rehabilitasyonu: Olgu Sunumu

İmplant teknolojisinin ilerleyerek geliştiği çağımız diş hekimliğinde yeni augmentasyon teknikleri, yeni materyaller ve cerrahi prosedürler her geçen gün literatürde yerini almaktadır. Özellikle sabit protetik bir rehabilitasyonu karşılayacak sayı ve pozisyonda implantların yerleşimi konusu günümüzde geliştirilen all-on-four konsepti sonrası oldukça değişim göstermiştir. Bu teknikte hastamıza maksiller tam dişsiz bölgeye 4 adet kemik içi dental implant uygulaması anteriorda kret kavsi izin verdiği derecede paralel, posteriorda ise sağ maksiller bölgede 0-30 derece, sol maksiller bölgede ise 30-45 derece arası açıda olacak şekilde manuel cerrahi rehber kullanılarak yapılmıştır. Posteriorda bulunan implantların anatomik lokalizasyonlarının maksiller sinüsle ilişkili olacağı öngörüsüyle, eksternal sinüs plasti cerrahisi uygulanmıştır. Bu sebeple immediat yükleme yapılmadan operasyondan sonra 8 ay boyunca sinüs çevresi kemik rejenerasyonu beklenmiştir. Uygun açıda dayanak seçimi tamamlandıktan sonra implantüstü sabit protez ölçüsü alınmıştır. Cr-Co altyapıdan hazırlanan kantileverli sabit protetik restorasyon tedavisi tamamlanan hastamız uygun hijyen protokolü hakkında bilgilendirildikten sonra idame aşamasına geçirilmiştir. 1 nci ay kontrolleri tamamlanmış ve herhangi bir protetik komplikasyona rastlanmamıştır. Allon-four konseptinde amaç; vertikal ve horizontal kret genişliğinin yetersizliği sebebiyle konvansiyonel implant cerrahisinin yapılamayacağı vakalarda distaldeki implantların açılı yerleştirilmesiyle distal kantilever uzantılı bir sabit implant üzeri protetik restorasyon tasarımı ile rehabilitasyon sağlamaktır. Bu sayede ileri rejeneratif cerrahi prosedürleri uygulanmadan hastanın daha kısa sürede ve daha yüksek konforda protezlerine kavuşması sağlanmaktadır.</p

A Rare Cause of Back Pain after Pregnancy: Postpartum Osteoporosis and Treatment Approach

Pregnancy associated osteoporosis (PAO) is a rare disease characterized by multiple vertebral compression fractures, limitation of movement and severe back pain. A positive family history of PAO, decreased body mass index, sedentary life style, smoking, malnutrition and low calcium intake are among the risk factors of this disease. PAO should be considered in patients with back pain during pregnancy and postpartum period. As a specified therapy option is lack for PAO, discontinuation of lactation and the supplementation of calcium and vitamin D are the main steps of the treatment in patients who are planning to become pregnant in the future. The current data show that bisphosphonates should be avoided and teriparatide may be a treatment option in patients who are planning to become pregnant. In this case report, it was aimed to highlight the diagnosis and treatment approaches of PAO in a patient with back pain during postpartum period

The effects of dietary changes on bone markers in postmenopausal vertebral osteopenia

Background & aims: Nutrition is one of the most important environmental factors affecting the formation of osteopenia. The purpose of this study was to investigate the effects of dietary changes on bone formation and bone resorption markers of postmenopausal women with vertebral osteopenia. Methods: In this study, 108 women with postmenopausal vertebral osteopenia were included. Patients were observed for a month to identify their regular nutritional status. Before intervention, blood and urine samples were taken from all patients. Then, 2-day food consumption records were taken and the patients were divided into 4 groups. Different types of diets (opposite of their regular diets) were prepared for these groups (1: control, 2: reduced-carbohydrate, 3: reduced-protein, 4: reduced-sodium) and followed for 3 months. At the end of follow-ups, blood and urine samples were taken again and changes in osteocalcin (OC) and N-terminal telopeptide (NTX) levels were examined. Results: According to biochemical analysis, there was a significant decrease (p 0,05) in reduced carbohydrate group. When NTX levels were assessed, a significant decrease (p < 0.001) in the reduced carbohydrate group and a significant increase in the reduced protein group (p < 0.05) were found. Conclusion: Our findings show that reduced carbohydrate diet protected whereas, reduced protein diet negatively affected bone health. Osteopenic individuals were thought to be able to improve bone health and their quality of life by early dietary intervention.Marmara Universit