Vitamin D Toxicity–A Clinical Perspective

Confusion, apathy, recurrent vomiting, abdominal pain, polyuria, polydipsia, and dehydration are the most often noted clinical symptoms of vitamin D toxicity (VDT; also called vitamin D intoxication or hypervitaminosis D). VDT and its clinical manifestation, severe hypercalcemia, are related to excessive long-term intake of vitamin D, malfunctions of the vitamin D metabolic pathway, or the existence of coincident disease that produces the active vitamin D metabolite locally. Although VDT is rare, the health effects can be serious if it is not promptly identified. Many forms of exogenous (iatrogenic) and endogenous VDT exist. Exogenous VDT is usually caused by the inadvertent or improper intake of extremely high doses of pharmacological preparations of vitamin D and is associated with hypercalcemia. Serum 25-hydroxyvitamin D [25(OH)D] concentrations higher than 150 ng/ml (375 nmol/l) are the hallmark of VDT due to vitamin D overdosing. Endogenous VDT may develop from excessive production of an active vitamin D metabolite – 1,25(OH)2D in granulomatous disorders and in some lymphomas or from the reduced degradation of that metabolite in idiopathic infantile hypercalcemia. Endogenous VDT may also develop from an excessive production of 25(OH)D and 1,25(OH)2D in congenital disorders, such as Williams–Beuren syndrome. Laboratory testing during routine clinical examinations may reveal asymptomatic hypercalcemia caused by the intake of vitamin D even in doses recommended for the general population and considered safe. That phenomenon, called hypersensitivity to vitamin D, reflects dysregulated vitamin D metabolism. Researchers have proposed many processes to explain VDT. Those processes include elevated activity of 1α-hydroxylase or inhibited activity of 24-hydroxylase, both leading to increased concentration of 1,25(OH)D; increased number of vitamin D receptors; and saturation of the capacity of vitamin D binding protein. Increased public awareness of vitamin D–related health benefits might increase the risk of VDT due to self-administration of vitamin D in doses higher then recommended for age and body weight or even higher than the established upper limit intake values. Consequently, the incidence of hypercalcemia due to hypervitaminosis D might increase

Fracture risk in obesity: a narrative review

While low body mass index (BMI) is a risk factor for fractures, the association between obesity and fracture risk is inconsistent and puzzling. Several studies reported higher fracture risk (FR), and others reported lower FR in obese populations. Our narrative review presents the overall incidence of fractures by anatomic locations in adult patients, geriatric populations, and in those after bariatric surgery. In conclusion, obesity should be considered as a fracture risk in adults, as well as falls and fractures in geriatric patients, in particular in those with sarcopenic obesity, and after bariatric surgery. The specific characteristics of fractures risk associated with obesity should be considered by physicians in the diagnostic and therapeutic work-up of obese patients. This review outlines the current literature on this topic and aims to guide physicians regarding proper decisions to prevent fractures in patients with obesity

Pacjent z zespołem kruchości przed zabiegiem kardiologicznym

The prevalence of cardiovascular diseases correlates with age. The number of older adults undergoing cardiovascular invasive procedures is increasing. Cardiovascular diseases, especially cardiovascular interventions have specific impact in older adults particularly when coexisting with other geriatric syndromes. Currently, frailty syndrome (FS) is believed to be the one of the most important geriatric syndromes as it is strongly associated with high complication rate, poor clinical outcomes, prolonged hospitalisation, loss of mobility and functional decline after cardiovascular interventions. For this reason, early FS diagnosis has become not only the subject of research but also seems to be crucial in everyday clinical practice to identify a high-risk group in elderly patients undergoing cardiovascular interventions. Early identification of this high-risk group can ameliorate diagnosticprocess as well as made the decision-making process more effective. Therefore, the aim of this review is to present the up-to-date knowledge on frailty syndrome, its diagnosis and to propose algorithm of its early detection in elderly patients undergoing cardiovascular interventions.Częstość występowania chorób układu krążenia istotnie wzrasta z wiekiem, a w wielu krajach rośnie jednocześnie liczba pacjentów starszych poddawanych zabiegom w zakresie serca i naczyń. Obciążenia związane z chorobami układu sercowo-naczyniowego mają istotne znaczenie kliniczne zwłaszcza u tych seniorów, u których współistnieją, tak zwane zespoły geriatryczne, wśród których za jeden z najważniejszych uznaje się obecnie zespół kruchości (FS, frailty syndrome). Zespół ten przyczynia się do nasilenia licznych działań niepożądanych między innymi powikłań okołozabiegowych, wydłużenia czasu hospitalizacji, a także utraty sprawności i samodzielności. Wczesna diagnostyka FS oraz wyodrębnienie grup wysokiego ryzyka stało się nie tylko przedmiotem badań naukowych, ale również ma istotne znaczenie w codziennej praktyce lekarskiej, zwłaszcza u chorych poddawanych zabiegom kardiologicznym. Wczesna identyfikacja tej populacji starszych pacjentów może przyczynić się do optymalizacji procesu diagnostycznego i podjętych form terapii. Celem publikacji jest przedstawienie zagadnień dotyczących diagnostyki zespołu kruchości, jego składowych oraz proponowanych algorytmów działania u pacjentów starszych z FS przed zabiegiem kardiologicznym

Epidemiology of vitamin D deficiency among elderly people — chosen aspects

Witamina D odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu homeostazy gospodarki wapniowo-fosforanowej. Jej niedobór istotnie wpływa na osłabienie siły mięśniowej, zaburzenia równowagi i zwiększoną częstość występowania upadków oraz złamań osteoporotycznych. Ponadto odnotowano wpływ jej deficytu na rozwój i przebieg chorób nowotworowych, chorób serca, chorób psychicznych oraz cukrzycy typu 1. Niedostateczne stężenie w surowicy aktywnych metabolitów witaminy D, a także kliniczne i biochemiczne skutki ich niedoboru obserwuje się przede wszystkim u osób po 65. roku życia. Najczęstszymi przyczynami niedoboru witaminy D u osób w podeszłym wieku są: niedostateczna podaż z pożywieniem, zaburzone wchłanianie jelitowe, zbyt mała synteza skórna i ekspozycja na światło słoneczne. Do innych przyczyn często należy upośledzenie w wątrobie i nerkach procesów przemiany witaminy D w aktywne metabolity. Obserwowano także zbyt małe stężenia w surowicy 25- -hydroksycholekalcyferolu mimo stosowania 400 j.m. witaminy D na dobę — w dawkach uznawanych dotychczas za dostateczne. W celu kompleksowej oceny sytuacji epidemiologicznej niedoboru witaminy D u osób w podeszłym wieku oraz wpływu suplementacji tej witaminy jest wskazane przeprowadzenie badań populacyjnych osób mieszkających w różnych regionach i środowiskach Polski. Gerontol. Pol. 2011; 19, 1: 1–6Vitamin D plays a critical role in maintaining calcium and phosphorous homeostasis. Its deficiency influences seriously on muscle strength, balance disorders, falls and osteoporotic fractures. Besides it is also well known that its lack influences some cancers, cardiovascular diseases, psychiatric disorders, and metabolic disorder like diabetes type 1. Low plasma concentration of vitamin D active metabolites and its clinical and biochemical symptoms are observed first and foremost among elderly people aged over 65 years. The most often reasons of vitamin D deficiency are: inadequate diet supply with this vitamin, intestinal malabsorption, insufficient synthesis in the skin and sun exposure, and also disorders of the kidneys or liver, which can disturb vitamin D metabolic activation. Low 25-hydroxyvitamin D plasma concentration, despite of the fact that daily vitamin D intake was 400 UI, has been reported as well in some groups of subjects. Up till now such dose was recommended as sufficient. In order to estimate epidemiological situation in the field of vitamin D deficiency and necessity of its supplementation it seems necessary to launch a new research in group of elderly people living in different regions and environments of Poland. Gerontol. Pol. 2011; 19, 1: 1–

Physical activity in Polish centenarians

Wstęp. Średni wiek mieszkańców Europy wydłuża się, a częstość zjawiska starzenia się populacji narasta w Polsce i na świecie. Szacuje się, że do 2060 roku liczba stulatków na świecie osiągnie 2,5 mln osób. Celem przeprowadzonego badania była ocena wybranych zagadnień związanych ze sprawnością ruchową wśród stulatków w Polsce. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiły 94 osoby - 83 kobiety i 11 mężczyzn, mediana wieku wynosiła 100,8 roku. Badanie podmiotowe i przedmiotowe odbywało się w domach stulatków i obejmowało wykonanie skali złożonych czynności życia codziennego, skróconej skali Tinettiego, opisowej oceny chodu. We wstępnym badaniu oceniono także tryb życia pacjentów. Skrócona skala Tinettiego obejmowała pięć elementów: zmianę pozycji z siedzącej na stojącą, unieruchomienie w pozycji pionowej przez 5 sekund, przejście 3 metrów, obrót o 180°, zmianę pozycji ze stojącej na siedzącą. Czynności te oceniano pod względem samodzielności wykonywania bądź wykonywania za pomocą urządzeń lub z pomocą drugiej osoby. Wyodrębniono także grupę badanych, którzy nie mogli wykonać danej czynności. Wyniki. "Chodzący" tryb życia, który wydaje się najlepiej korelować ze stosunkowo dobrym ogólnym stanem zdrowia, prowadziło 26% kobiet i 46% mężczyzn. Natomiast co najmniej trzy czynności, z zakresu skali Tinettiego, całkowicie samodzielnie było w stanie wykonać 44% badanych, przy pomocy urządzeń lub z pomocą drugiej osoby - 43% badanych, tylko 13% badanych nie wykonywało 3 lub więcej czynności. Ponadto w grupie osób chodzących u blisko 70% stwierdzono nieprawidłowości chodu. Wnioski. Stulatkowie w Polsce są szczególną grupą społeczną, o stosunkowo dużej sprawności ruchowej. Mężczyźni, w porównaniu z kobietami, stanowią grupę znacznie mniejszą liczebnie, lecz jednocześnie bardziej wyselekcjonowaną, o większej sprawności ruchowej.Background. Centenarians are the fastest-growing age group with an estimated population expected to reach 2.5 million by the year 2060. The aim of the study was to analyze chosen physical activity indices in persons aged over 100 years in Poland. Material and methods. The study group included 83 women and 11 men, between 100 and 108 years of age (median age 100.8 years), visited at their place of living between 2002 and 2004. History and physical examination including lifestyle description, assessment of instrumental activities of daily living (IADL) and short version of Tinetti balance and gait test formed basis for evaluation of physical activity. The Tinetti test was focused on the patient’s ability to perform 5 specific tasks (with help of person/tools or without any help): arising, immediate standing balance, walking 3 meters, turning 180 degrees and sitting down. Results. ‘Walking lifestyle’, which correlates with good general health status, was presented by 26% of centenarian women and 46% of centenarian men. 44% of the subjects were able to perform at least 3 tasks of the Tinetti test without any help, 43% of the subjects were able to perform at least 3 tasks with help, and only 13% of centenarians were unable to perform 3 or more tasks of the test. Among the centenarians who were able to walk 70% presented some gait abnormalities. Conclusions. Polish centenarians are characterized by relatively high level of physical activity, however centenarian women present poorer physical activity than men

Dysuria, urine analysis (chosen elements) and C-reactive protein concentration in Polish centenarians

Wstęp. Zapalenia układu moczowego należą do najczęstszych chorób wieku podeszłego. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 87 osób w wieku ponad 100 lat - 76 kobiet i 11 mężczyzn, nieleczonych obecnie z powodu zapalenia układu moczowego. Mediana wieku wynosiła 100,8 roku. Wykonywano między innymi badania: ogólne moczu za pomocą testów paskowych Combur 10 Test oraz stężenie białka C-reaktywnego (CRP) w surowicy. Wyniki. U 21 osób (24%) stwierdzono objawy dyzuryczne, 66 badanych (76%) nie zgłaszało objawów dyzurycznych. Osiemnaście osób z objawami dyzurycznymi miało leukocyturię, a 12 - erytrocyturię. Wśród 66 osób bez objawów dyzurycznych u 42 badanych (64%) stwierdzono leukocyturię, a u 28 (36%) - erytrocyturię. U 18 badanych z objawami dyzurycznymi i leukocyturią stwierdzono podwyższone stężenie CRP średnio do 26,63 mg/l, a u osób z erytrocyturią - do 18,7 mg/l. Nie zanotowano wyraźnej zależności pomiędzy nasileniem leukocyturii, erytrocyturii a stężeniem CRP. U stulatków z leukocyturią bez objawów dyzurycznych stwierdzono stężenie CRP niższe niż 10 mg/l zarówno u badanych z 10-25 leukocytami w polu widzenia, jak i u 13 osób z 500 leukocytami w polu widzenia. Z kolei u osób z 75 leukocytami w polu widzenia średnie stężenie CRP wynosiło 18,9 mg/l. U osób z 250 krwinkami czerwonymi w polu widzenia średnie stężenie CRP wynosiło 30,94 mg/l, a u badanych z 10-25 krwinkami czerwonymi - 6,19 mg/l. Wnioski. W badanej grupie częściej stwierdzano objawy zapalenia układu moczowego, a także leukocyturię bez objawów dyzurycznych. W celu wykluczenia rozwijającego się stanu zapalnego układu moczowego słuszne wydaje się okresowe wykonywanie badania moczu za pomocą testów paskowych. W niektórych przypadkach wzrost stężenia CRP może się stać dodatkowym, pomocnym elementem diagnostycznym.Background. Urinary tract infections are the most often diseases in the elderly. Material and methods. The study group included 76 women and 11 men, between 101 and 108 years of age (median age 100.8 years), visited at their place of living. Laboratory examination including urine analysis by urine test strips Combur 10 Test and C-reactive protein (CRP) serum concentration were measured. Results. Dysuria was present in 21 (24%) subjects and 66 (76%) subjects didn’t report dysuria. 18 persons with dysuria developed leucocyturia, and 12 erythrocyturia. Among the centenarians without dysuria, 42 (64%) developed leucocyturia, and 28 (36%) erythrocyturia. The CRP concentration higher than normal - mean value 26.63 mg/l - was observed in 18 centenarians with dysuria and leucocyturia, and in centenarians with erythrocyturia - mean CRP value 18.7 mg/l. No significant relations between leucocyturia, erythrocyturia and CRP values were found. The CRP concentration lower than 10 mg/l was observed in centenarians without dysuria but with leucocyturia 10-25 per microscopic field and in 13 people with more than 500 leucocytes per microscopic field. In centenarians with 75 leucocytes per microscopic field mean CRP value was 18.9 mg/l. In centenarians with 250 erythrocytes per microscopic field mean CRP value was 30.94 mg/l and with 10-25 erythrocytes - 6.19 mg/l. Conclusion. Among polish centenarians urinary tract infectious symptoms are often present, as well as leucocyturia without dysuria. So the temporary urine analysis by dipstick could provide information of the beginning of urinary tract infection and CRP serum concentration may be an additional helpful marker of disease