107 research outputs found
Kancelaria i 'archiwum' Książnicy Miejskiej im. Kopernika w Toruniu w latach 1923-1939
Das Thema der Kanzlei und des „Archivs“ der Bücherei in den Jahren 1923-1939 wurde niemals vorher in irgendeiner Literatur behandelt, daher stützt sich diese Arbeit fast ausschließlich auf Quellen, die leider nicht ausreichten, um die gewählte Fragestellung in ihrer Fülle darzustellen. Doch durch die Analyse von Quellenmaterial gelang es, eine Abhängigkeit zwischen der Kanzlei des Magistrats der Stadt Thorn (der späteren Stadtverwaltung) und dem Bürowesen in der Städtischen Bücherei aufzudecken, zumindest in den ersten Jahren ihrer Tätigkeit. Die Wahrscheinlichkeit, dass die Bücherei die Vorschriften der städtischen Kanzlei zum Vorbild nahm, bestätigen die Akten der Bibliothek aus diesem Zeitraum, in denen Spuren einer Anwendung der Vorschriften von 1931 oder 1934 zu finden sind. Forschungen haben nachgewiesen, dass die Kanzlei der Städtischen Bücherei in der ersten Zeit ihrer Tätigkeit keine komplizierte Struktur hatte, da sie praktisch von einer einzigen Person bedient wurde, die alle erforderlichen Kanzleitätigkeiten ausführte. Bis zum Ausbruch des Krieges gelang es jedoch, in der Kanzlei der Bücherei ein modernes System, nicht auf Tageseintragungen gestütztes System einzuführen und Aktenverzeichnisse als Hilfe zu verwenden. Der Umlauf von Schreiben hing vom eingeführten Kanzleisystem, der Zahl der daran beteiligten Mitarbeiter und dem Komplikationsgrad der internen Struktur ab. Der Aufbewahrungsort war ebenfalls an die in der Einrichtung herrschenden Bedingungen angepasst. Daraus ergibt sich, dass die Kanzlei, obwohl ihr eigene Normativen fehlten, ihre Aufgaben erfüllte.The subject of the office and “archive” of the Library in the years 1923-1939 has never been discussed before in any literature. Thus, the work is based almost exclusively on the sources which were not sufficient to present the issue thoroughly. However, through the analysis of the source material it was possible to reveal the relation between the office of the Municipality of Toruń (later the City Board) and the office in the Library, at least in the first years of its activity. The probability that the Library copied the regulations of the municipal office is confirmed in the Library’s acts from that period, where one can find traces of applying the regulations of 1931 and 1934.The research shows that the office of the Library in the first period of its activity did not have a complicated structure as only one person dealt with office work. By the outbreak of the war the modern non-register system had been introduced in the office and the lists of acts started to be used to help. The circulation of documents depended on the employed office system, the number of workers taking part in it and how complicated the inner structure in the institution was. The place where documents were stored was adapted to conditions existing in the institution. The conclusion is the office worked well despite the lack of its own norms.Temat kancelarii i „archiwum” Książnicy w latach 1923-1939 nigdy wcześniej nie był poruszany w żadnej literaturze, dlatego praca ta opierała się prawie wyłącznie na źródłach, które niestety nie były wystarczające do przedstawienia w pełni wybranego zagadnienia. Jednakże, poprzez analizę materiałów źródłowych udało się odkryć zależności między kancelarią Magistratu miasta Torunia (późniejszego Zarządu Miejskiego) a biurowością w Książnicy Miejskiej, przynajmniej w pierwszym latach jej działalności. Prawdopodobieństwo, że Książnica wzorowała się na przepisach kancelarii miejskiej potwierdzają same akta biblioteki z tego okresu, w których można znaleźć ślady po stosowaniu przepisów z 1931, czy z 1934 r.Badania wykazały, że kancelaria Książnicy Miejskiej w pierwszym okresie jej działalności nie posiadała skomplikowanej struktury, gdyż jej obsługą praktycznie zajmowała się jedna osoba, wykonująca wszystkie konieczne czynności kancelaryjne. Do czasu wybuchu wojny udało się jednak wprowadzić w kancelarii Książnicy nowoczesny system bezdziennikowy i stosować wykazy akt jako pomoc. Obieg pism zależał od wprowadzonego systemu kancelaryjnego, liczby pracowników biorących w nim udział i stopnia komplikacji struktury wewnętrznej. Miejsce przechowywania także było dostosowane do warunków panujących w instytucji. Wynika z tego, że kancelaria pomimo braku własnych normatywów, wykonywała swoje zadania
Synthesis of novel N-benzyl substituted piperidine amides of 1H-indole-5-carboxylic acid as potential inhibitors of cholinesterases
A series of novel N-benzyl substituted amides of 1H-indole-5-carboxylic acid were synthesized and evaluated for their ability to inhibit acetylcholinesterase (AChE) and butyrylcholinesterase (BuChE). The target compounds (6bñ6e) displayed moderate potency to inhibit BuChE. One of the compounds tested, i.e., 1- benzylpiperidine amide of 1H-indole-5-carboxylic acid (6a) was a weak, non-selective inhibitor for both enzymes. The highest inhibitory activity towards BuChE (30.06% [10 μM]) was determined for compound (6c) which is 1-(3-chloro)benzylpiperidine amide of 1H-indole-5-carboxylic acid
Metabolic benefits of 1-(3-(4-(o-tolyl)piperazin-1-yl)propyl)pyrrolidin-2-one : a non-selective α-adrenoceptor antagonist
Purpose Previous studies have shown that several components
of the metabolic syndrome, such as hypertension,
obesity or imbalanced lipid and carbohydrate homeostasis,
are associated with the sympathetic nervous system overactivity.
Therefore, the inhibition of the adrenergic nervous
system seems to be a reasonable and appropriate therapeutic
approach for the treatment of metabolic disturbances. It
has been suggested that non-selective adrenoceptor antagonists
could be particularly beneficial, since 1-adrenoceptor
antagonists can improve disrupted lipid and carbohydrate
profiles, while the inhibition of the 2-adrenoceptor may
contribute to body weight reduction. The aim of the present
study was to investigate the metabolic benefits deriving
from administration of a non-selective -adrenoceptor
antagonist from the group of pyrrolidin-2-one derivatives.
The aim of the present study was to investigate the potential
metabolic benefits deriving from chronic administration o a non-selective -adrenoceptor antagonist, from the group
of pyrrolidin-2-one derivatives.
Methods The 1- and 2-adrenoreceptor affinities of the
tested compound-1-(3-(4-(o-tolyl)piperazin-1-yl)propyl)
pyrrolidin-2-one had been investigated previously by means
of the radioligand binding assay. In the present study, we
extended the pharmacological profile characteristics of the
selected molecule by additional intrinistic activity assays.
Next, we investigated the influence of the tested compound
on body weight, hyperglycemia, hypertriglyceridemia, blood
pressure in the animal model of obesity induced by a highfat
diet, and additionally we measured the spontaneous activity
and body temperature.
Results The intrinistic activity studies revealed that the
tested compound is a potent, non-selective antagonist of
1B and 2A-adrenoceptors. After the chronic administration
of the tested compound, we observed reduced level of
triglycerides and glucose in the rat plasma. Interestingly, the
tested did not reduce the body weight and did not influence
the blood pressure in normotensive animals. Additionally,
the administration of the tested compound did not change the
animals' spontaneous activity and body temperature.
Conclusion Non-selective -adrenoceptor antagonist
seems to carry potential benefits in the improvement of the
reduction of elevated glucose and triglyceride level. The lack
of influence on blood pressure suggests that compounds with
such a pharmacological profile may be particulary beneficial
for the patients with disturbed lipid and carbohydrate
profile, who do not suffer from hypertension. These results
are particulary valuable, since currently there are no safe
2A-adrenoceptor antagonist drugs available in clinical use
with the ability to modulate hyperglycemia that would not
affect blood pressure
Quantifying origin and character of long-range correlations in narrative texts
In natural language using short sentences is considered efficient for
communication. However, a text composed exclusively of such sentences looks
technical and reads boring. A text composed of long ones, on the other hand,
demands significantly more effort for comprehension. Studying characteristics
of the sentence length variability (SLV) in a large corpus of world-famous
literary texts shows that an appealing and aesthetic optimum appears somewhere
in between and involves selfsimilar, cascade-like alternation of various
lengths sentences. A related quantitative observation is that the power spectra
S(f) of thus characterized SLV universally develop a convincing `1/f^beta'
scaling with the average exponent beta =~ 1/2, close to what has been
identified before in musical compositions or in the brain waves. An
overwhelming majority of the studied texts simply obeys such fractal attributes
but especially spectacular in this respect are hypertext-like, "stream of
consciousness" novels. In addition, they appear to develop structures
characteristic of irreducibly interwoven sets of fractals called multifractals.
Scaling of S(f) in the present context implies existence of the long-range
correlations in texts and appearance of multifractality indicates that they
carry even a nonlinear component. A distinct role of the full stops in inducing
the long-range correlations in texts is evidenced by the fact that the above
quantitative characteristics on the long-range correlations manifest themselves
in variation of the full stops recurrence times along texts, thus in SLV, but
to a much lesser degree in the recurrence times of the most frequent words. In
this latter case the nonlinear correlations, thus multifractality, disappear
even completely for all the texts considered. Treated as one extra word, the
full stops at the same time appear to obey the Zipfian rank-frequency
distribution, however.Comment: 28 pages, 8 figures, accepted for publication in Information Science
Ocena jakości życia u pacjentów z chorobą Gravesa-Basedowa i postępującą naciekową oftalmopatią tarczycową w trakcie skojarzonego leczenia metyloprednizolonem i radioterapią przestrzeni pozagałkowych
Wstęp: Celem pracy była ocena jakości życia u chorych z naciekową postacią oftalmopatii tarczycowej (GO, Graves’ opthalmopathy)
w trakcie pulsacyjnego leczenia metylprednizolonem w połączeniu z radioterapią oczodołów oraz próba odniesienia wyników leczenia
oftalamopatii do zmian w jakości życia.
Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 29 pacjentów w wieku 25-74 lat (śr. wieku: 52 ± 6 lat) z naciekową GO. Podstawą kwalifikacji
chorych do leczenia oftalmopatii było uzyskanie eutyreozy, postępujący charakter zmian ocznych, stopień zaawansowania zmian ocznych
oceniany w oparciu o klasyfikację NO SPECS mieszczący się przynajmniej w klasie 3c, indeks oftalmopatii według Donaldson ≥ 4 punktów.
Za aktywną postać GO przyjmowano wartości klinicznego wskaźnika aktywności (CAS, clinical activity score) ≥ 4. Podczas leczenia,
u chorych zastosowano 6 cykli soli sodowej metyloprednizolonu w dawce 1,0 g/dobę podczas jednogodzinnych wlewów dożylnych,
przez kolejne trzy dni w tygodniu. Między 2. a 4. cyklem Solu-Medrolu prowadzono radioterapię tkanek pozagałkowych promieniami X
o energii 10 MeV. Grupę kontrolną utworzono ze zdrowych ochotników, dobranych w stosunku do grupy badanej pod względem płci, wieku, posiadanego wykształcenia i uzależnienia od nikotyny. Składała się ona z 53 osób, w wieku 21-75 lat (śr. wieku: 52,4 ± 14 lat).
Badania jakości życia przeprowadzano, opierając się na kwestionariuszu MOS SF-36.
Wyniki: Pacjenci z GO gorzej oceniali jakość życia w stosunku do osób zdrowych w zakresie ogólnej sprawności, ograniczeń fizycznych
i emocjonalnych w pełnieniu funkcji, stanu zdrowia, witalności, funkcjonowania społecznego, zdrowia psychicznego oraz występowania
i nasilenia bólu. Nie wykazano korelacji pomiędzy jakością życia a wiekiem, płcią, czasem trwania choroby Gravesa-Basedowa i oftalmopatii.
Podobnie nie stwierdzono zależności pomiędzy aktywnością i zaawansowaniem klinicznym zmian ocznych a jakością życia. Zastosowanie
skojarzonej terapii GO spowodowało znamienne zmniejszenie stopnia zaawansowania zmian ocznych i obniżenie aktywności
choroby. Po leczeniu pacjenci wskazali na poprawę jakości życia w zakresie ograniczeń fizycznych w odgrywaniu ról, występowania
i nasilenia bólu oraz witalności. Pozostałe parametry jakości życia nie różniły się istotnie statystycznie.
Wnioski: Oftalamopatia tarczycowa powoduje znaczne pogorszenie jakości życia. Stopień zaawansowania klinicznego i aktywność oftalmopatii
nie wykazują związku z jakością życia. Skuteczności leczenia oftalmopatii nie można oceniać, kierując się zmianami w jakości życia pacjentów.Introduction: The aim of the study was to assess quality of life (QoL) in patients with infiltrative form of Graves’ ophthalmopathy (GO)
during the combined pulse treatment with methylprednisolone and orbital radiotherapy, and also to search for the relation between the
results of ophthalmopathy treatment and changes in QoL.
Material and methods: The study involved 29 patients aged 25-74 (the mean age: 52 ± 6 years) with infiltrative form of GO. They were
classified for ophthalmopathy treatment on the basis of the following factors: the obtained euthyreosis, progressive character of eye
changes, the level of eye changes determined on the basis of NO SPECS classification (at least class 3c), ophthalmopathy index (OI)
according to Donaldson ≥ 4. GO was diagnosed as active if CAS (clinical activity score) ≥ 4. During the treatment, the patients received
6 cycles of methylprednisolone sodium succinate in doses of 1,0 g/24 h given as one-hour-long intravenous infusions for three successive
days in a week. Between the 2nd and 4th cycle of Solu-Medrol, orbital radiotherapy with 10 MeV X-rays was performed. The control group
was made up of healthy volunteers selected with regard to sex, age, educational background and nicotine addiction so as they corresponded
with the study group. It involved 53 individuals aged 21-75 (the mean age: 52,4 ± 14 years). QoL was assessed by means of the MOS
SF-36 questionnaire.
Results: Patients with GO evaluated their QoL lower than healthy individuals, which referred to physical functioning, physical and
emotional role functioning, general health, vitality, social functioning, mental health and bodily pain. No correlation was found between
quality of life and such factors as age, sex, or duration time of Graves disease and ophthalmopathy. Analogically, no relation was observed
between the activity and stage of clinical development of eye changes and QoL. The use of the combined GO therapy contributed to
a considerable decrease in the development of eye changes and the disease activity. After treatment, the patients’ QoL improved which
referred to physical role functioning, bodily pain, and vitality. Other QoL parameters did not statistically significantly differ.
Conclusions: GO causes a considerable worsening of QoL. The stage of clinical development and activity of GO find no reflection in QoL.
Effectiveness of treatment for GO cannot be evaluated on the basis of changes in QoL
- …