Memenin Duktal Karsinoma in Situ Lezyonları: Histopatolojik özellikler ile p53, HER2/neu, bcl-2 ve PCNA Ekspresyonu arasındaki ilişki

Amaç: Histopatolojik alt tip, nükleer derece ve komedonekroz memenin duktal karsinoma in situ (DKIS) lezyonları için önemli özelliklerdir. Bu çalışmanın amacı DKIS’nin histopatolojik özellikleri ile p53, HER2/neu, bcl-2 ve PCNA overekspresyonu arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Yöntemler: DKIS tanısı almış 40 olgu immünohistokimyasal metodlar kullanılarak p53, HER2/neu, bcl-2 ve PCNA overekspresyonu açısından değerlendirildi. Düşük/ intermediate dereceli lezyonlar grup 1’e (düşük dereceli DKIS), yüksek dereceli olgular grup 2’ye (yüksek dereceli DKIS) dahil edildi. Ayrıca histolojik paternler değerlendirildi. Komedo tip ve non-komedo tip DKIS grupları oluşturuldu. Bulgular: Toplam 40 olgunun 12’si yüksek dereceli, 28’i düşük dereceli, 8’i komedo tip ve 32’si non-komedo tip DKIS olarak belirlendi. Komedo tip DKIS olgularında sırasıyla %37,5, %62,5’inde p53 ve HER2/neu overekspresyonu izlenirken, non-komedo tip DKIS olgularında bu oran % 6,5, %3,1 idi. Yüksek dereceli olgularda sırasıyla %41,7, %50’sinde p53 ve HER2/neu overekspresyonu izlenirken, düşük dereceli olguların hiçbirinde p53 ve HER2/neu overekspresyonu gözlenmedi. Bcl-2 ile kuvvetli sitoplazmik boyanma yüksek dereceli olguların hiçbirinde izlenmezken, düşük dereceli olguların %60’ında izlendi. Tüm bu overekspresyonlar için gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı (p<0,05). Sonuçlar: P53 ve HER2/neu overekspresyonu komedo tip ve yüksek derece gibi kötü prognostik faktörlerle ilişkili bulundu. Bcl-2 ile kuvvetli sitoplazmik boyanma non-komedo tip ve düşük derece gibi iyi prognostik faktörlerle ilişkili bulundu. Bu sonuçlar farklı biyolojik davranışa sahip DKIS alt tiplerinin tanımlanmasına katkı sağlayacaktır

PD-L1 expression in immune cells is a favorable prognostic factor for nasopharyngeal carcinoma

Background: Programmed death-ligand 1 (PD-L1) has been determined as a reliable prognostic factor for various malignancies. In this study, we aimed to determine the prognostic effect of PD-L1 expression in tumor-infiltrating immune cells (TIICs) of nasopharyngeal carcinoma (NPC) patients.Methods: Seventy patients diagnosed with non-metastatic NPC were included in the study. PD-L1 expression on immune cells was analyzed by immunohistochemical method. Patients were categorized into two groups according to the PD-L1 expression level in TIICs (level of PD-L1 staining ≥5% positive vs <5% negative).Results: Median follow-up period was 34 months (range = 1 - 188). 1 and 2 years survival rate were found as 75% and 63% in PD-L1 negative TIICs group (47%), and 85% and 83% in PD-L1 positive TIICs group (53%), respectively. PD-L1 positivity in immune cells (ICs) was detected in 53% of the patients. The survival rate was found better in the PD- L1 positive group compared to the negative group (P = 0.049).Discussion: In conclusion, the survival rate was found significantly better in the PD-L1 positive TIICs group, compared to the negative group

Imp3 Expression in Benign and Malignant Thyroid Tumors and Hyperplastic Nodules

Background: IMP3, a member of insulin-like growth factor II m RNA binding protein family, seems to be promising in the diagnosis of carcinomas of many organs as well as malignant melanomas and some sarcomas. It is postulated that it might be a marker of malignancy. The results of the few prior studies indicate that IMP3 has the potential to be useful in distinguishing benign and malignant tumors of thyroid. Aims: We aimed to evaluate the immunohistochemical expression of IMP3 in non-neoplastic nodules and benign and malignant tumors of the thyroid. Study Design: Diagnostic accuracy study. Methods: Overall, 92 thyroid lesions, including 22 nodular hyperplasia (NH), 14 follicular adenoma (FA), 9 follicular carcinoma (FC), 37 papillary carcinoma (PC) (15 follicular variant), 3 well differentiated carcinoma-not otherwise specified (WDC-NOS), 4 poorly differentiated carcinoma (PDC) and anaplastic carcinoma (AC) were included. Immunohistochemically, cytoplasmic expression of IMP3 was evaluated in terms of extent and intensity of the staining semi-quantitatively and an immunohistochemical score (IHS) was obtained for each case. A score higher than 2 was considered positive staining. Results: In contrast with previous studies, we observed positive staining in benign lesions, especially in benign tumors. For identifying malignant tumors, the sensitivity of IMP3 was 82.1%, specificity was 33.3%, positive predictive value (PPV) was 65.7% and negative predictive value (NPV) was 54.5%. In distinguishing neoplastic and hyperplastic lesions, the sensitivity was 50%, specificity was 15.7%, PPV was 15.7% and NPV was 50%. The IMP3 expression was similar for FA and well differentiated carcinomas (p=0.434), but there was a significant difference between hyperplastic nodules and FA (p=0.011). Conclusion: Our data suggest that IMP3 is effective in discriminating hyperplastic and neoplastic lesions but not useful in differentiating benign tumors from malignant tumors

Ductal carcinoma in situ lesions of the breast: correlation between histopathologic features and p53, HER2/neu, bcl-2 and PCNA expression

Amaç: Histopatolojik alt tip, nükleer derece ve komedonekroz memenin duktal karsinoma in situ (DKIS) lezyonları için önemli özelliklerdir. Bu çalışmanın amacı DKIS’nin histopatolojik özellikleri ile p53, HER2/neu, bcl-2 ve PCNA overekspresyonu arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Yöntemler: DKIS tanısı almış 40 olgu immünohistokimyasal metodlar kullanılarak p53, HER2/neu, bcl-2 ve PCN overekspresyonu açısından değerlendirildi. Düşük/ intermediate dereceli lezyonlar grup 1’e (düşük dereceli DKIS), yüksek dereceli olgular grup 2’ye (yüksek dereceli DKIS) dahil edildi. Ayrıca histolojik paternler değerlendirildi. Komedo tip ve non-komedo tip DKIS grupları oluşturuldu. Bulgular: Toplam 40 olgunun 12’si yüksek dereceli, 28’i düşük dereceli, 8’i komedo tip ve 32’si non-komedo tip DKIS olarak belirlendi. Komedo tip DKIS olgularında sırasıyla %37,5, %62,5’inde p53 ve HER2/neu overekspresyonu izlenirken, non-komedo tip DKIS olgularında bu oran % 6,5, %3,1 idi. Yüksek dereceli olgularda sırasıyla %41,7, %50’sinde p53 ve HER2/neu overekspresyonu izlenirken, düşük dereceli olguların hiçbirinde p53 ve HER2/neu overekspresyonu gözlenmedi. Bcl-2 ile kuvvetli sitoplazmik boyanma yüksek dereceli olguların hiçbirinde izlenmezken, düşük dereceli olguların %60’ında izlendi. Tüm bu overekspresyonlar için gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı (p<0,05). Sonuçlar: P53 ve HER2/neu overekspresyonu komedo tip ve yüksek derece gibi kötü prognostik faktörlerle ilişkili bulundu. Bcl-2 ile kuvvetli sitoplazmik boyanma non-komedo tip ve düşük derece gibi iyi prognostik faktörlerle ilişkili bulundu. Bu sonuçlar farklı biyolojik davranışa sahip DKIS alt tiplerinin tanımlanmasına katkı sağlayacaktırObjective: The histopathological subtype, nuclear grade and comedonecrosis are important features for ductal carcinoma in situ (DCIS) of the breast. The aim of this study was to determine correlation between histopathologic properties of DCIS and p53, HER2/neu, bcl-2 and PCNA overexpression. Method: We evaluated 40 cases of DCIS for p53, HER2/neu, bcl-2 and PCNA overexpression by using immunohistochemical methods. We divided lesions into two groups. Low/intermediate grade DCIS cases were included in group 1 (low grade DCIS) and high grade DCIS were included in group 2 (high grade DCIS). Histologic paterns were also evaluated. Comedo type and non-comedo type DCIS groups were formed. Results: A total of 40 DCIS including 12 high grade, 28 low grade, 8 comedo type and 32 non-comedo type were revealed. P53 and HER2/neu overexpressions were seen 37,5%, 62,5% in comedo type DCIS and 6,5%, 3,1% in non-comedo type DCIS, respectively. P53 and HER2/neu overexpressions were not seen in low grade DCIS and were seen 41,7% and 50% in high grade DCIS, respectively. Strong cytoplasmic staining with bcl-2 was not seen in high grade DCIS and was seen 60% in low grade DCIS. There was significant difference statistically between groups for all of these overexpressions (p<0,05). Conclusions: P53 and HER/neu overexpressions were associated with poor prognostic factors such as comedo type and high grade. Strong cytoplasmic bcl-2 staining was associated with good prognostic factors such as non-comedo type and low grade. These results contribute to define DCIS subtypes that have different biological behaviour

Dermatofibrosarcoma protuberans

Dermatofibrosarkoma protüberans deriden köken alan, genellikle yavaş büyüyen, deri altı dokusuna ve çevreye infıltrasyon yapan, uzak metastazı yok denecek kadar az olan, inkomplet eksizyondan sonra lokal rekürrens eğilimi gösteren bir neoplazmdır. Kliniğimizde dermatosarkom protüberansı olan ve geniş eksizyonla tedavi edilip nüks etmeyen üç olgu sunuldu.Dermatoflbrosarcoma protuberans is a maligmant neoplasm which develops in the skin. The tüm&ouml;r enlarges slowly infiltrating the subcutaneous and the neighbouring tissues. it metastases rarely, but tends to show lokal recurrence after incomplete excision. We present three cases of dermatofibroma protuberans who were treated by wide excision without any recurrence

Short term apoptotic activity of intravitreal bevacizumab on rabbit retina

AIM: To evaluate the safety and the short term apoptotic activity of intravitreal bevacizumab in rabbit eyes by histopathological analysis.METHODS:Twenty-eight eyes of 14 rabbits were divided into three groups:8 rabbits in group 1 and 3 rabbits in each of group 2 and group 3. Intravitreal bevacizumab (1.25mg/0.05mL) was applied to the right eyes of each subject in group 1 and group 2 (11 eyes) and the same volume of saline was applied to the left eyes of each subject in group 1 and group 3 (11 eyes). The left eyes in group 2 and the right eyes in group 3 were left untreated and used as control. Enucleated eyes were used for histopathologic analyses.RESULTS:After immunohistochemical staining with caspase-3 and p53, there was no histological evidence of toxicity to the retina and the optic nerve in any of the sections that were analyzed in all three groups. In addition, vascular endothelial cells located at the retina and the optic nerve tissues in all groups showed a similar staining pattern with caspase-3 and p53.CONCLUSION:Our study showed that intravitreal bevacizumab with the dose of 1.25mg/0.05mL caused no histological signs of toxicity or apoptotic activity on the rabbit retina

Algılanan Stresin Saldırgan Sürücülük ve Sürücü Becerileri ile İlişkisi

Trafik olgusu insan, araç ve çevre faktörleri ve bu faktörler arasındaki etkileşimi içermektedir. Türkiye’ de gerçeklesen trafik kazalarının nedenleri incelendiğinde göre sürücü faktörlerinin büyük bir etkisi olduğu görülmektedir. Trafik ortamında sürücüler çeşitli stres faktörlerinden etkilenmekte ve bu durum çeşitli davranışlarına yansımaktadır. Çalışma kapsamında algılanan stres ile saldırgan sürücülük ve sürücü becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Yöntem: Araştırma örneklemi 88’i kadın ve 82’si erkek olmak üzere ehliyet sahibi 170 katılımcıdan oluşmaktadır. Katılımcılar Algılanan Stres Ölçeği, Sürücü Becerileri Ölçeği, Sürücü Saldırganlık Ölçeği ve demografik bilgi formundan oluşan formu online olarak doldurmuşlardır. Bulgular: Çalışma nicel bir araştırma olup yapılan tanımlayıcı analizlere ve korelasyon analizlerine ek olarak çoklu doğrusal regresyon analizinde incelenmiştir. Bulgulara göre algılanan stres saldırgan sürücü davranışları ile pozitif ilişki gösterirken; güvenlik becerileri ile negatif ilişki göstermiştir. Tartışma: Çalışma bulguları trafik ortamında yüksek stres algılayan sürücülerin aynı zamanda daha fazla saldırgan sürücü davranışları ve daha düşük güvenlik becerileri raporladığını göstermektedir. Bulgular sürücülerde stresin trafik güvenliğine olan etkileri hakkında önemli bilgiler sunmaktadır. Elde edilen bulgular ilgili alanyazın ışığında tartışılmış ve daha güvenli bir trafik için çeşitli öneriler getirilmiştir