Surgical treatment in our hydatid cyst patients and efficiency of sphincterotomy with ERCP

Giriş: Karaciğerin Kist hidatik hastalığı, ülkemizin de aralarında bulunduğu özellikle koyun yetiştiriciliğin yaygın olarak yapıldığı ülkelerde endemik olarak görülen bir hastalıktır. Kistler, %50-70 oranında karaciğere ve sıklıkla sağ loba yerleşir ve genellikle tekdir. Cerrahi olarak tedavi edilen olgularda safra fistülü gelişme olasılığı %2.6-28.6’dır. Kistin safra yolları ile ilişkisini belirlemede ERCP altın standart olarak kabul edilmekte ve aynı zamanda tedavi amacıyla kullanılmaktadır. Çalışmamızda, kist hidatik olgularımızda ERCP ile sfinkterotominin etkinliğinin irdelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalında 2001-2005 yılları arasında ameliyat edilen 30 kist hidatik olgusu retrospektif olarak incelendi. Yaş, cinsiyet, ultrasonografi ve tomografi bulguları, cerrahi yöntem ve postoperatif gelişen komplikasyonlar veri olarak alınmış, safra fistülü gelişen ve ERCP ile tedavi edilen olgular ayrıca incelenmiştir. Bulgular: Olguların 8’i erkek 22’si bayandı. Hastaların yaş ortalaması 45.8 yıl idi. Başvuru sırasında hastaların birinde sepsis, birinde akut batın, birinde mekanik ikter, 20’sinde künt sağ üst kadran ağrısı, 7 hastada ise semptom ve bulgu saptanmadı. Kistlerin 16’sı karaciğer sağ lobda, 7’si sol lobda, 4’ü her iki lobda yerleşim göstermekteydi. Karaciğerdeki kiste ek olarak hastaların 3’ünde akciğer, 1’inde miyokardial, ve birinde dalak yerleşim saptandı. Kolona ve safra kesesine fistülize iki olgumuz mevcuttu. Hastaların tamamı açık cerrahi yöntemle tedavi edildi. Ameliyat sonrası gözlemlerimizde hastaların 6’sında safra fistülü tespit edilmesi üzerine ERCP ile sfinkterotomi iş- lemi yapıldı. Sonuç: Klinik serimizde kist hidatik hastalığında, kistin safra yollarına açılma oranını %20 olarak tespit ettik. Postoperatif dönemde safra fistülü tanısı konan hastalarda ERCP ile sfinkterotomi bir tedavi modalitesi olarak göz önünde bulundurulmalıdır.Background: Liver hydatid cyst disease is an endemic disease in countries where sheep breeding is common, including our country. Cysts locate to the liver, particularly the right lobe, with a rate of 50-70%, and usually are solitary. The frequency of bile fistule formation in patients treated surgically is 2.6-28.6%. Endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) is the gold standard in evaluating the relation between the cyst and the bile ducts. It is also used for treatment. In this study, we evaluated the efficiency of sphincterotomy with ERCP in hydatid cyst patients. Methods: Thirty hydatid cyst patients who were operated in Afyon Kocatepe University School of Medicine Department of General Surgery between 2001-2005 were retrospectively evaluated. Data included age, gender, ultrasound and tomography scan findings, surgical procedure and postoperative complications. Patients who developed bile fistula and treated with ERCP were additionally evaluated. Results: Of the patients 8 were male and 22 were female. Mean age was 45.8. One patient presented with sepsis, 1 patient with acute abdomen, 1 patient with mechanical icterus, 20 patients with right upper quadrant pain. Seven patients were asymptomatic at initial presentation. Of the cysts, 16 were located at the right lobe, 7 at the left lobe and 4 located in both. In addition to liver cyst, 1 patient had myocardial, 3 patients had pulmonary and 1 patient had splenic cysts. There were 2 patients who developed fistula to colon and bile duct. All the patients underwent open surgery. Postoperatively, a bile fistula was developed in 6 patients and sphincterotomy was performed with ERCP. Conclusion: We found that 20% of the liver hydatid cysts develop a fistula to bile ducts. Sphincterotomy with ERCP can be used as a treatment modality in patients with postoperative bile fistula

Surgical treatment in our hydatid cyst patients and efficiency of sphincterotomy with ERCP

Giriş: Karaciğerin Kist hidatik hastalığı, ülkemizin de aralarında bulunduğu özellikle koyun yetiştiriciliğin yaygın olarak yapıldığı ülkelerde endemik olarak görülen bir hastalıktır. Kistler, %50-70 oranında karaciğere ve sıklıkla sağ loba yerleşir ve genellikle tekdir. Cerrahi olarak tedavi edilen olgularda safra fistülü gelişme olasılığı %2.6-28.6’dır. Kistin safra yolları ile ilişkisini belirlemede ERCP altın standart olarak kabul edilmekte ve aynı zamanda tedavi amacıyla kullanılmaktadır. Çalışmamızda, kist hidatik olgularımızda ERCP ile sfinkterotominin etkinliğinin irdelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalında 2001-2005 yılları arasında ameliyat edilen 30 kist hidatik olgusu retrospektif olarak incelendi. Yaş, cinsiyet, ultrasonografi ve tomografi bulguları, cerrahi yöntem ve postoperatif gelişen komplikasyonlar veri olarak alınmış, safra fistülü gelişen ve ERCP ile tedavi edilen olgular ayrıca incelenmiştir. Bulgular: Olguların 8’i erkek 22’si bayandı. Hastaların yaş ortalaması 45.8 yıl idi. Başvuru sırasında hastaların birinde sepsis, birinde akut batın, birinde mekanik ikter, 20’sinde künt sağ üst kadran ağrısı, 7 hastada ise semptom ve bulgu saptanmadı. Kistlerin 16’sı karaciğer sağ lobda, 7’si sol lobda, 4’ü her iki lobda yerleşim göstermekteydi. Karaciğerdeki kiste ek olarak hastaların 3’ünde akciğer, 1’inde miyokardial, ve birinde dalak yerleşim saptandı. Kolona ve safra kesesine fistülize iki olgumuz mevcuttu. Hastaların tamamı açık cerrahi yöntemle tedavi edildi. Ameliyat sonrası gözlemlerimizde hastaların 6’sında safra fistülü tespit edilmesi üzerine ERCP ile sfinkterotomi iş- lemi yapıldı. Sonuç: Klinik serimizde kist hidatik hastalığında, kistin safra yollarına açılma oranını %20 olarak tespit ettik. Postoperatif dönemde safra fistülü tanısı konan hastalarda ERCP ile sfinkterotomi bir tedavi modalitesi olarak göz önünde bulundurulmalıdır.Background: Liver hydatid cyst disease is an endemic disease in countries where sheep breeding is common, including our country. Cysts locate to the liver, particularly the right lobe, with a rate of 50-70%, and usually are solitary. The frequency of bile fistule formation in patients treated surgically is 2.6-28.6%. Endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) is the gold standard in evaluating the relation between the cyst and the bile ducts. It is also used for treatment. In this study, we evaluated the efficiency of sphincterotomy with ERCP in hydatid cyst patients. Methods: Thirty hydatid cyst patients who were operated in Afyon Kocatepe University School of Medicine Department of General Surgery between 2001-2005 were retrospectively evaluated. Data included age, gender, ultrasound and tomography scan findings, surgical procedure and postoperative complications. Patients who developed bile fistula and treated with ERCP were additionally evaluated. Results: Of the patients 8 were male and 22 were female. Mean age was 45.8. One patient presented with sepsis, 1 patient with acute abdomen, 1 patient with mechanical icterus, 20 patients with right upper quadrant pain. Seven patients were asymptomatic at initial presentation. Of the cysts, 16 were located at the right lobe, 7 at the left lobe and 4 located in both. In addition to liver cyst, 1 patient had myocardial, 3 patients had pulmonary and 1 patient had splenic cysts. There were 2 patients who developed fistula to colon and bile duct. All the patients underwent open surgery. Postoperatively, a bile fistula was developed in 6 patients and sphincterotomy was performed with ERCP. Conclusion: We found that 20% of the liver hydatid cysts develop a fistula to bile ducts. Sphincterotomy with ERCP can be used as a treatment modality in patients with postoperative bile fistula

Correlation of ultrasonography with the pathological diagnosis in gallbladder polyps

Ultrasonografı (USG), safra kesesi ve safra yollan patolojilerini değerlendirmede yaygın olarak kullanılan non-invazif bir görüntüleme yöntemidir. USG görüntülemenin klinik kullanıma girmesi ile safra kesesi poliplerine daha sık rastlanmaktadır. Küçük kolesterol polipleri parlak ve ekojenik görülebildiğinden, kese duvarına yapışık, impakte ve gölge bırakmayan taşlar kolesterol polipi olarak yorumlanabilmektedir. Çalışmamızda, polipoid oluşumların tespitinde USG görüntülemenin etkinliğini ve tedavi seçeneklerini tartışmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Ocak 2001- Şubat 2006 tarihleri arasında kiniğimizde kolesistektomi yapılan hastalar çalışmaya alındı. Çalışmamızda preoperatif USG veya postoperatif histopatoloji ile polip tanısı konan 26 hastanın dosyaları retrospektif olarak tarandı. Hastaların; yaş, cins, klinik bulguları, polip çapları ve sayıları, ameliyat türü, USG ve patoloji inceleme bulguları çalışma kapsamına alındı. USG incelemede ameliyat endikasyonu olarak; semptomatik polipler, > 10 mm polipler, < 10 mm + risk faktörleri varlığı kriter olarak alındı. Çalışmamızda; kolesterol polipleri, inflamatuar polipleri, hiperplastik polipleri, lenfoid polipleri, fıbröz polipleri, kolesterolozis (çilek kese) ve adenomlar polipoid lezyon olarak değerlendirildi. Bulgular: Hastaların ortalama yaşı Al fi yıl (en küçük 22, en büyük 76) ve kadın erkek oranı 14/12 olarak belirlendi. Kliniğimizde 5 yıllık sürede çeşitli nedenlerle toplam 554 hastaya kolesistektomi yapıldı. Piyeslerin histopatolojik incelemesinde hastaların 26 (%4,6)’smda polipoid lezyon saptandı ve polip çaplan 3-14 mm arasında değişmekte idi. Hastalann 22 (%3,9)’si, USG incelemede polipoid oluşum tespit edilmesi üzerine ameliyat edildi. USG ile polipoid lezyon tanısı konup ameliyat edilen 6 (%27) hastanın patolojisinde polip görülmedi. USG ile tespit edilmeyen 4 (%15,3) hastada patolojik incelemede polip tespit edildi. Çalışmamızda vaka sayısı az olmakla beraber, USG ile polip tanısı koymadaki duyarlılık %80 ve yalancı pozitiflik oranı %27 olarak tespit edildi. USG inceleme her ne kadar non-invaziv bir yöntem olsa da, kesin olmayan polipoid lezyonlann ayırıcı tanısında diğer radyolojik görüntüleme yöntemlerine zaman zaman gerek duyulabilir.Objectives: Ultrasonography (USG) is a widely used non-invasive method for the evaluation of gallbladder and biliary tree pathology. The frequency of gallbladder polyps increased after the clinical use of USG. Because of the brightness and echogenic image of small cholesterol polyps, non-shadow stones that are impact and stuck to the gallblader wall can be considered as polyps. In this study, we aimed to evaluate the postoperative pathological diagnosis of gallbladder polyps which were diagnosed radiologically at preoperative stage. Materials and Methods: We evaluated the cholecystectomy patients between January 2001 and February 2006, retrospectively. There were 26 patients in our study who were diagnosed pathologically or with USG as having polyps. The age, gender, and clinical findings of patients, number and diameter of polyps, operation types, USG and pathological investigation findings were evaluated. Symptomatic polyps, polyps greater than 10 mm, and polyps smaller than 10 mm and has risk factors were considered as the criterion for operation indication. In our study, cholesterol polyps, inflammatory polyps, hyperplastic polyps, lymphoid polyps, fibrous polyps, cholesterolosis (strawberry gallbladder) and adenomas were evaluated as polypoid lesions. Results: The mean age of the patients was 47,7 (between 22 and 76) and the women/men ratio was 14/12. Cholecystectomy was performed to 554 patients in 5 years due to different diagnoses. Histopathological studies showed polypoid lesions in 26 patients (4.6%). The diameter of polyps were between 3 and 14 mm. Twenty two patients (3.9%) were operated after the diagosis of polypoid lesion in USG. The histopathological studies of 6 patients (27%) did not show polypoid lesion which was diagnosed as polypoid lesion with USG. The histopathological studies of 4 patients (15.3%) showed polypoid lesion which were not diagnosed with USG. Conclusion: This study showed that the sensitivity of USG for the diagnosis of polypoid lesion was 80% and false positivity ratio was 27%. Although USG is a non-invasive method, further radiological methods are necessary for the diagnosis of polypoid lesions

Correlation of ultrasonography with the pathological diagnosis in gallbladder polyps

Ultrasonografı (USG), safra kesesi ve safra yollan patolojilerini değerlendirmede yaygın olarak kullanılan non-invazif bir görüntüleme yöntemidir. USG görüntülemenin klinik kullanıma girmesi ile safra kesesi poliplerine daha sık rastlanmaktadır. Küçük kolesterol polipleri parlak ve ekojenik görülebildiğinden, kese duvarına yapışık, impakte ve gölge bırakmayan taşlar kolesterol polipi olarak yorumlanabilmektedir. Çalışmamızda, polipoid oluşumların tespitinde USG görüntülemenin etkinliğini ve tedavi seçeneklerini tartışmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Ocak 2001- Şubat 2006 tarihleri arasında kiniğimizde kolesistektomi yapılan hastalar çalışmaya alındı. Çalışmamızda preoperatif USG veya postoperatif histopatoloji ile polip tanısı konan 26 hastanın dosyaları retrospektif olarak tarandı. Hastaların; yaş, cins, klinik bulguları, polip çapları ve sayıları, ameliyat türü, USG ve patoloji inceleme bulguları çalışma kapsamına alındı. USG incelemede ameliyat endikasyonu olarak; semptomatik polipler, > 10 mm polipler, < 10 mm + risk faktörleri varlığı kriter olarak alındı. Çalışmamızda; kolesterol polipleri, inflamatuar polipleri, hiperplastik polipleri, lenfoid polipleri, fıbröz polipleri, kolesterolozis (çilek kese) ve adenomlar polipoid lezyon olarak değerlendirildi. Bulgular: Hastaların ortalama yaşı Al fi yıl (en küçük 22, en büyük 76) ve kadın erkek oranı 14/12 olarak belirlendi. Kliniğimizde 5 yıllık sürede çeşitli nedenlerle toplam 554 hastaya kolesistektomi yapıldı. Piyeslerin histopatolojik incelemesinde hastaların 26 (%4,6)’smda polipoid lezyon saptandı ve polip çaplan 3-14 mm arasında değişmekte idi. Hastalann 22 (%3,9)’si, USG incelemede polipoid oluşum tespit edilmesi üzerine ameliyat edildi. USG ile polipoid lezyon tanısı konup ameliyat edilen 6 (%27) hastanın patolojisinde polip görülmedi. USG ile tespit edilmeyen 4 (%15,3) hastada patolojik incelemede polip tespit edildi. Çalışmamızda vaka sayısı az olmakla beraber, USG ile polip tanısı koymadaki duyarlılık %80 ve yalancı pozitiflik oranı %27 olarak tespit edildi. USG inceleme her ne kadar non-invaziv bir yöntem olsa da, kesin olmayan polipoid lezyonlann ayırıcı tanısında diğer radyolojik görüntüleme yöntemlerine zaman zaman gerek duyulabilir.Objectives: Ultrasonography (USG) is a widely used non-invasive method for the evaluation of gallbladder and biliary tree pathology. The frequency of gallbladder polyps increased after the clinical use of USG. Because of the brightness and echogenic image of small cholesterol polyps, non-shadow stones that are impact and stuck to the gallblader wall can be considered as polyps. In this study, we aimed to evaluate the postoperative pathological diagnosis of gallbladder polyps which were diagnosed radiologically at preoperative stage. Materials and Methods: We evaluated the cholecystectomy patients between January 2001 and February 2006, retrospectively. There were 26 patients in our study who were diagnosed pathologically or with USG as having polyps. The age, gender, and clinical findings of patients, number and diameter of polyps, operation types, USG and pathological investigation findings were evaluated. Symptomatic polyps, polyps greater than 10 mm, and polyps smaller than 10 mm and has risk factors were considered as the criterion for operation indication. In our study, cholesterol polyps, inflammatory polyps, hyperplastic polyps, lymphoid polyps, fibrous polyps, cholesterolosis (strawberry gallbladder) and adenomas were evaluated as polypoid lesions. Results: The mean age of the patients was 47,7 (between 22 and 76) and the women/men ratio was 14/12. Cholecystectomy was performed to 554 patients in 5 years due to different diagnoses. Histopathological studies showed polypoid lesions in 26 patients (4.6%). The diameter of polyps were between 3 and 14 mm. Twenty two patients (3.9%) were operated after the diagosis of polypoid lesion in USG. The histopathological studies of 6 patients (27%) did not show polypoid lesion which was diagnosed as polypoid lesion with USG. The histopathological studies of 4 patients (15.3%) showed polypoid lesion which were not diagnosed with USG. Conclusion: This study showed that the sensitivity of USG for the diagnosis of polypoid lesion was 80% and false positivity ratio was 27%. Although USG is a non-invasive method, further radiological methods are necessary for the diagnosis of polypoid lesions