45 Rola radioterapii w kompleksowym leczeniu chorych na szpiczaka

W latach 1995–1998 W Klinice Nowotworów Układu Chłonnego Centrum Onkologii w Warszawie leczono 94 chorych na szpiczaka mnogiego, w tym 39 kobiet i 55 mężczyzn. Rozpiętość wieku wynosiła 23–84 lata (średnia 60,3). U chorych zastosowano radioterapię paliatywną jako jeden z elementów leczenia skojarzonego. Dwóch chorych z rozpoznaniem szpiczaka izolowanego (postać pozakostna: 1. krtań 2. nosogardło) napromieniano radykalnie stosując radioterapię jako samodzielną metod leczenia.Wyłącznie systemowo leczono 18 chorych (programem MP,VAD).W radioterapii paliatywnej stosowano różne frakcjonowania: 1×500 cGy/T, 10×300 cGy, 20×200 cGy/T.W jednym przypadku napromieniano chorą na górną połowę ciała (UHBI) podając dawkę całkowitą 600 cGy/t. Wszyscy chorzy otrzymywali leczenie wspomagające preparatami z grupy bisosfonianów lub Calcytonienę. Przed radioterapią u dwóch chorych wykonano ortopedyczne zespolenie dokonywanych złamań patologicznych: kości ramiennych, kości udowych.Wszyscy chorzy odpowiedzieli na zastosowane leczenie: dwóch chorych z rozpoznaniem Plascocytoma solitare uzyskało CR z 2-letnim okresem przeżycia. Wszyscy chorzy poddani napromienianiu paliatywnemu odnieśli znakomity efekt ustąpienia lub znacznego zmniejszenia dolegliwości bólowych

5 Miejsce radioterapii w leczeniu chorych na pierwotne chłoniaki śródpiersia o wysokim stopniu złośliwości histologicznej

MateriałW latach 1991–1998 leczono w Centrum Onkologii – Instytucie im. Marii Skłodowskiej – Curie w Warszawie 31 chorych na pierwotnego chłoniaka śródpiersia o wysokim stopniu złośliwości z dużych komórek B (I-IV stopień klinicznego zaawansowania), w tym 16 kobiet i 15 mężczyzn w wieku od 17 do 59 lat (media 30 lat).MetodaWszyscy chorzy zostali poddani chth (30 chorych wg programu: CHOP –media 6 kursów, 1 chorzy wg programu Pro-MACE-MOPP-6 kursów). U 27 (87%) chorych uzyskano na leczenie –Cr u 9 (29%) chorych, Pr u 18 (58%) chorych. U 1 chorego, u którego wystąpiła szybka progresja po leczeniu I rzutu; po zastosowaniu chth drugiego rzutu uzyskano CR.Radioterapię przeprowadzono u 25 (81%) chorych; u 18 (58%) jako leczenie uzupełniające po chth; u 2 chorych jako leczenie 1 rzutu; u 5 chorych jako leczenie paliatywne z powodu progresji zmian po chamioterapii. 21 chorych było napromienianych tylko na śródpiersie, 4 chorych również na inne okolice pierwotnie zajęte. Dawka całkowita wynosiła 36–48 Gy/t (media 40 Gy/t) we frakcjonowaniu konwencjonalnym (1,8–2 Gy/t). U 4 chorych, u których stwierdzono progresję w OUN przeprowadzono napromienianie mózgu (36–40,6 Gy/t) z dokanałowym podawaniem cytostatyków (MTX+DX).WynikiSpośród chorych, którzy uzyskali PR po chth, u 9 uzyskano CR po radioterapii, uzyskując łącznie CR u 18 (58%). W okresie od 3 do 79 miesięcy (media 18 miesięcy), u 8 chorych (1 chory z CR, 7 chorych z PR) wystąpiła progresja choroby. Zmarło 10 chorych, 1 chora została utracona z obserwacji z aktywną chorobą.WnioskiSkuteczniejszym sposobem leczenia chorych na pierwotne chłoniaki śródpiersia o wysokim stopniu złośliwości z dużych komórek B jest leczenie skojarzone: chemioterapia z uzupełniającym napromienianiem. Zastosowanie radioterapii zwiększa liczbę uzyskiwanych CR, jednak wymaga to potwierdzenia na większej grupie chorych

The slow-releasing and mitochondria-targeted hydrogen sulfide (H2s) delivery molecule ap39 induces brain tolerance to ischemia

This is the final version. Available on open access from MDPI via the DOI in this recordIschemic stroke is the third leading cause of death in the world, which accounts for almost 12% of the total deaths worldwide. Despite decades of research, the available and effective pharmacotherapy is limited. Some evidence underlines the beneficial properties of hydrogen sulfide (H2S) donors, such as NaSH, in an animal model of brain ischemia and in in vitro research; however, these data are ambiguous. This study was undertaken to verify the neuroprotective activity of AP39, a slow-releasing mitochondria-targeted H2S delivery molecule. We administered AP39 for 7 days prior to ischemia onset, and the potential to induce brain tolerance to ischemia was verified. To do this, we used the rat model of 90-min middle cerebral artery occlusion (MCAO) and used LC-MS/MS, RT-PCR, Luminex™ assays, Western blot and immunofluorescent double-staining to determine the absolute H2S levels, inflammatory markers, neurotrophic factor signaling pathways and apoptosis marker in the ipsilateral frontal cortex, hippocampus and in the dorsal striatum 24 h after ischemia onset. AP39 (50 nmol/kg) reduced the infarct volume, neurological deficit and reduced the microglia marker (Iba1) expression. AP39 also exerted prominent anti-inflammatory activity in reducing the release of Il-1β, Il-6 and TNFα in brain areas particularly affected by ischemia. Furthermore, AP39 enhanced the pro-survival pathways of neurotrophic factors BDNF-TrkB and NGF-TrkA and reduced the proapoptotic proNGF-p75NTR-sortilin pathway activity. These changes corresponded with reduced levels of cleaved caspase 3. Altogether, AP39 treatment induced adaptative changes within the brain and, by that, developed brain tolerance to ischemia.National Science Center, PolandMedical Research Council (MRC

Integrating Entrepreneurship into the Design Classroom: Case Studies from the Developing World

© 2017, Springer Science+Business Media, LLC. Developing countries are more and more committed to building a knowledge-based economy as a means to diversify from their current resource-based economy. The current focus of many governments is on technology with real insights on creative economy and arts. In this context, universities are seen as a key partner of the government. This article presents the results of two innovative case studies of professors working in the College of Art and Design collaborating with a professor in the College of Business to integrate the concepts of entrepreneurship into their interior design courses. This was done through designing space for entrepreneurial projects and by the students acting as entrepreneurs themselves with an external client. This dual model of training combines (1) learning processes about the habits and the needs of entrepreneurs and (2) learning by acting as an entrepreneur. Such methods demonstrate the role of universities to provide a proper theoretical background for students and to foster entrepreneurial behaviors through arts entrepreneurship education. Furthermore, the central role of professors to introduce innovative teaching methods to combine entrepreneurship and the creative economy into non-business courses is an important finding in these case studies

Health behaviours of patients with cirrhosis

The aim of the study was to investigate and compare the health behaviours of patients with cirrhosis. The study was conducted from February to June 2012. Before starting the study, the consent was received by the Bioethics Committee at the Medical University of Lublin. The group of 92 patients with cirrhosis was examined, in Świętokrzyskie, Lubelskie and Mazowieckie voivodeships. The main criteria of selection were: known cirrhosis during the hospital treatment and acceptance for participation in the study. The Health Behaviour Inventory (IZZ) by Juczyński was extracted in the study. It contains 24 statements that describe the various types of health-related behaviours and are divided into 4 categories describing health behaviours. For the purposes of the evaluation such behaviours as: proper eating habits, proactive behaviours, health practices and positive mental attitude have been defined. The study group was characterized by average health behaviors, the results were within the 5 and 6 Sten. Studies have shown a higher intensity of health behaviors in the category of a positive mental attitude and proactive behaviour, while less intensity was visible in the category of proper eating habits and health practices. It has been shown that there are statistically significant differences between health behaviour, gender and age of the respondents. Women had significantly higher intensity of correct eating habits and proactive behaviours. Respondents aged 51 years old or older had the best health behaviours in all the categories of health behaviours. The study showed no statistically significant differences between health behaviour and the time of diagnosis, place of residence and education of the respondents

The level of knowledge of students of the Medical University about cardiovascular disease prevention

The most effective and the cheapest method of cardiovascular disease prevention is changing lifestyle. Cardiovascular disease is caused by many factors. They include: a diet rich in saturated fat and cholesterol, smoking, a sedentary lifestyle, physical inactivity, overweight and obesity. The aim of the research was to assess the level of knowledge of the students of the Medical University about cardiovascular disease prevention. Material and methods: Research was conducted on 200 students of the Medical University of Lublin, residing in the Student House No. 4 in Lublin. Self-authorship questionnaires were used to assess the level of knowledge of the students of the Medical University about cardiovascular disease prevention. Research results: The students of the Medical University have broad knowledge about the influence of physical activity, diet, cigarettes and alcohol use on cardiovascular disease prevention. 90.5 percent of the respondents know that smoking greatly increases the risk of cardiovascular disease. More than a half of the students are aware that excessive alcohol consumption has a negative impact on the cardiovascular system. 38.67 percent of the respondents recognize moderate alcohol consumption as protective for cardiovascular disease. The remaining 3.13 percent of the students have no knowledge about this issue. Almost half of the respondents (45 percent) is aware that psychosocial factors have an impact on the cardiovascular system. 86.5 percent of the students believe that there is a correlation between cardiovascular disease and factors such as: low socioeconomic status, social isolation, stress, negative emotions, depression. The remaining 13.5 percent of the respondents have incomplete knowledge about this issue. Almost the half of the respondents knows that type A personality increases the risk of cardiovascular disease, whereas the remaining 52 percent of the students have incomplete knowledge about this issue

Acceptance of illness and satisfaction with life among patients with arterial hypertension

The aim of this study was to determine and compare the degree of acceptance of the disease and the level of satisfaction with life among people with diagnosed hypertension. The research was carried out by means of a diagnostic survey. The study used the scale of AIS - Approval Illness Scale (Acceptance of Illness Scale). For measuring life satisfaction ladder Cantrill was used. It assessed satisfaction with life on a scale from 0 to 10. The study was conducted in June 2014 among the residents of Lubelskie and Świętokrzyskie voivodships. The study was anonymous. The approval of the Bioethics Committee at the Medical University of Lublin (KE-0254/176/2014) was received for carrying out the tests. The study included patients diagnosed with hypertension – total of 154 people. The study has shown the average degree of acceptance of the disease. Illness and healing therapy did not impact negatively the functioning of most respondents. The respondents described their adaptation to the limitations imposed by the disease in different degrees. The vast majority of respondents did not have any problems arising from the disease and did not abandon their favorite activities. Every third respondent with hypertension felt as being a defective person and dependent on other people. The relation between satisfaction with their own lives, and the level of acceptance of the disease was concluded in that study. The higher the degree of satisfaction with patients’ lives, the higher the acceptance of illness. Studies have shown positive correlations between gender, age, place of residence, duration of illness and education, and acceptance of the disease. In contrast, there was no statistically significant association between marital status and the test subject

5 Miejsce radioterapii w leczeniu chorych na pierwotne chłoniaki śródpiersia o wysokim stopniu złośliwości histologicznej

MateriałW latach 1991–1998 leczono w Centrum Onkologii – Instytucie im. Marii Skłodowskiej – Curie w Warszawie 31 chorych na pierwotnego chłoniaka śródpiersia o wysokim stopniu złośliwości z dużych komórek B (I-IV stopień klinicznego zaawansowania), w tym 16 kobiet i 15 mężczyzn w wieku od 17 do 59 lat (media 30 lat).MetodaWszyscy chorzy zostali poddani chth (30 chorych wg programu: CHOP –media 6 kursów, 1 chorzy wg programu Pro-MACE-MOPP-6 kursów). U 27 (87%) chorych uzyskano na leczenie –Cr u 9 (29%) chorych, Pr u 18 (58%) chorych. U 1 chorego, u którego wystąpiła szybka progresja po leczeniu I rzutu; po zastosowaniu chth drugiego rzutu uzyskano CR.Radioterapię przeprowadzono u 25 (81%) chorych; u 18 (58%) jako leczenie uzupełniające po chth; u 2 chorych jako leczenie 1 rzutu; u 5 chorych jako leczenie paliatywne z powodu progresji zmian po chamioterapii. 21 chorych było napromienianych tylko na śródpiersie, 4 chorych również na inne okolice pierwotnie zajęte. Dawka całkowita wynosiła 36–48 Gy/t (media 40 Gy/t) we frakcjonowaniu konwencjonalnym (1,8–2 Gy/t). U 4 chorych, u których stwierdzono progresję w OUN przeprowadzono napromienianie mózgu (36–40,6 Gy/t) z dokanałowym podawaniem cytostatyków (MTX+DX).WynikiSpośród chorych, którzy uzyskali PR po chth, u 9 uzyskano CR po radioterapii, uzyskując łącznie CR u 18 (58%). W okresie od 3 do 79 miesięcy (media 18 miesięcy), u 8 chorych (1 chory z CR, 7 chorych z PR) wystąpiła progresja choroby. Zmarło 10 chorych, 1 chora została utracona z obserwacji z aktywną chorobą.WnioskiSkuteczniejszym sposobem leczenia chorych na pierwotne chłoniaki śródpiersia o wysokim stopniu złośliwości z dużych komórek B jest leczenie skojarzone: chemioterapia z uzupełniającym napromienianiem. Zastosowanie radioterapii zwiększa liczbę uzyskiwanych CR, jednak wymaga to potwierdzenia na większej grupie chorych