Analysis of the impact of various gamification factors on the level of player satisfaction

Gamification has become a very popular term for a wide range of opportunities to increase customer interest and satisfaction. This has many uses, including science, commerce and everyday life. Despite the widespread use of gamification mechanisms, the scale of possible benefits is still unknown. The following work examines the influence of various gamification factors on a player's playing time and satisfaction in order to find the factor that brings the greatest benefit. The research was carried out using a game specially created for this purpose and on the basis of the results of the survey presented to the players. The results show that the five selected gamification factors are the challenges and the badges awarded for them have the greatest impact on both examined metrics

Rozwój facjalny regionu kieleckiego Gór Świętokrzyskich we wczesnym etapie transgresji dewońskiej (pogranicze emsu i eiflu)

Niniejsza praca obejmuje opracowanie stratygraficzne i facjalne utworów łączonych w tak zwane „warstwy przejściowe”. Są to różnorodne, węglanowe formacje skalne pogranicza dolnego i środkowego dewonu, które przykrywają sukcesję klastyczną formacji z Winnej i podścielają wapienie i dolomity stromatoporoidowo-koralowcowe formacji z Kowali w jednostce kieleckiej Gór Świętokrzyskich. Praca zawiera szczegółową dokumentację 9 stanowisk, które układają się w 2 południkowe ciągi odsłonięć, rozcinające jednostkę kielecką odpowiednio w jej części zachodniej (Zbrza, Brzeziny, Szewce i Porzecze IG- 5A) i wschodniej (Jurkowice, przełom Wszachówki, Wszachów, Winna, Janczyce IG-1). Dodatkowo dwa stanowiska zostały opracowane dla celów porównawczych w części łysogórskiej (Grzegorzowice i Kowalkowice IG-1). Owocem prac dokumentacyjnych jest propozycja formalizacji litostratygrafii badanej sukcesji. W zachodniej części regionu, ponad utworami klastycznymi formacji z Winnej, wyróżniono 4 nowe formacje: iłowców pirytonośnych i syderytowych z Szydłówka, dolomitów ze Zbrzy, wapieni z Dąbrowy oraz dolomitów z Dymin. Ponad nimi zalegają najprawdopodobniej utwory formacji dolomitów z Wojciechowic. We wschodniej części regionu kieleckiego sukcesja skalna została podzielona na 2 formacje: dolomitów z Janczyc i dolomitów z Jurkowic, ponad którymi zalega formacja dolomitów z Wojciechowic, podzielona na 2 ogniwa: dolomitów z Wszachowa oraz dolomitów z Nowego Stawu. Analiza biostratygraficzna konodontów (kolekcja 178 okazów uzupełniona kolekcjami archiwalnymi) pozwoliła zidentyfikować poziomy partitus i costatus oraz zlokalizować granicę między nimi, która jest głównym horyzontem korelacyjnym pomiędzy profilami. Precyzyjne wyznaczenie granicy biostratygraficznej emsu i eiflu było niemoŜliwe ze względu na brak konodontów wieku wczesnodewońskiego. Na uzyskanym szkielecie biostratygraficznym, w celu bardziej szczegółowej korelacji pomiędzy profilami, zawieszono krzywe podatności magnetycznej, na których rozróżniono 6 głównych trendów podatności magnetycznej (A-F), najprawdopodobniej izochronicznych w skali basenu. Analizy stratygraficzne wyraźnie pokazują diachroniczny strop sukcesji klastycznej – najpóźniej facje węglanowe pojawiają się we wschodniej części regionu kieleckiego, co sugeruje taki kierunek postępu transgresji morskiej. Diachroniczne granice posiadają niemal wszystkie ze zdefiniowanych jednostek litostratygraficznych, w tym formacja wapieni z Dąbrowy. Zebrane dane sugerują również, że wejście facji stromatoporoidowo-koralowcowych formacji z Kowali nastąpiło mniej więcej izochronicznie w skali regionu świętokrzyskiego – na przełomie poziomów costatus i australis, w związku z pulsem transgresywnym Id według JOHNSONA i in. (1985). Analizy facjalne węglanowego odcinka sukcesji pozwoliły zdefiniować 20 litofacji węglanowych zaliczonych do 3 litotypów. Rozwój facjalny regionu kieleckiego ukształtował się w wyniku dwóch pulsów transgresywnych w obrębie cyklu Ic według JOHNSONA i in. (1985), po których następowały epizody stagnacji poziomu wód morskich i powolne wyczerpywanie przestrzeni akumulacyjnej. Fazy transgresywne kształtowały układ pasowy facji zgodnie z modelem rampy. Epizody stagnacji były odpowiedzialne za jej transformację w rodzaj rampy z dystalnym załamaniem, przypominającej nieco płaską platformę węglanową pozbawioną obramowania. Formacja zbrzańska, rejestrująca najwcześniejszy etap sedymentacji węglanowej (pierwszy puls transgresywny cyklu Ic), odzwierciedla allocykliczną depozycję w warunkach laguny kolonizowanej przez zespoły tabulatów gałązkowych. Nadległa formacja dąbrowska rejestruje z kolei sedymentację otwartomorską na rampie środkowej i zewnętrznej okresowo na głębokościach poniżej sztormowej podstawy falowania (drugi puls transgresywny cyklu Ic). W tym czasie sedymentacja lagunowa została wyparta daleko w kierunku wschodnim, na rubieże regionu kieleckiego (formacja Janczycka). Zalegające powyŜej osady formacji dymińskiej (część zachodnia regionu) i jurkowickiej (część wschodnia) rejestrują już etap stopniowego spłycania i sedymentacji na szerokiej, dystalnie zstępującej rampie. Nadległe osady formacji wojciechowickiej odzwierciedlają cykliczną sedymentację lagunową na młodej rampie węglanowej, początkowo z dominacją warunków niżejpływowych (ogniwo z Wszachowa), a później między i wyżejpływowych (ogniwo z Nowego Stawu). Ograniczona geograficzna dystrybucja utworów formacji dąbrowskiej pozwoliła zrekonstruować wzajemną pozycję bloków małopolskiego i łysogórskiego na przełomie wczesnego i środkowego dewonu i oszacować ich odległość na co najmniej 40 km, sugerując późniejszy prawoskrętny ruch przesuwczy wzdłuż dyslokacji świętokrzyskiej. Na tle ewolucji całego szelfu południowej Laurosji, obszar świętokrzyski wykazuje duże podobieństwa w rozwoju facjalnym do regionu Ardenów: sedymentacja we wczesnym etapie transgresji morskiej została ukształtowana paleotopografią odziedziczoną po ruchach kaledońskich, zmiany środowisk sedymentacji następowały najprawdopodobniej w rezultacie wahań eustatycznych, a różnice w wykształceniu litologicznym i rozwoju facjalnym wydają się wynikać z bardziej proksymalnej pozycji regionu kieleckiego względem kontynentu Laurosji

Exploration and production of oil and gas in Poland – beginning of the end?

W 2022 roku odbędą się dwie rundy przetargów międzynarodowych na koncesje na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złóż w Polsce. Ich organizatorem jest Minister Klimatu i Środowiska. Przedmiotem przetargów będzie 8 obszarów zlokalizowanych na Niżu Polskim (Gorzów Wielkopolski S, Gryfice, Kartuzy, Siedlce W, Cybinka–Torzym, Zielona Góra Zachód, Koło i Blok 208) oraz 1 obszar położony w Karpatach (Blok 413–414). Przedsiębiorcy mogą ubiegać się o koncesje węglowodorowe również w sposób ciągły – w ramach przetargu inwestorskiego (open door). W dobie transformacji energetycznej Unii Europejskiej – stopniowym odchodzeniu od paliw kopalnych jako podstawowych źródeł energii – najbliższe lata stanowią ostatnią szansę na podjęcie działalności w zakresie poszukiwania i rozpoznawania oraz efektywnego i opłacalnego zagospodarowania złóż ropy naftowej i gazu ziemnego w Polsce.Two tender rounds for hydrocarbon concessions in Poland are planned in 2022. The Polish Minister of Climate and Environment, as the concession authority on the territory of Poland, indicated 9 areas dedicated to these tenders. Eight of them are located in the Polish Lowland (Gorzów Wielkopolski S, Gryfice, Kartuzy, Siedlce W, Cybinka–Torzym, Zielona Góra Zachód, Koło, and Block 208), and one is located within the Outer Carpathians (Block 413–414). Moreover, the entities can also choose the area and apply for a concession by submitting an application to the Ministry according to the continuous open door policy. According to the European Union energy transition, fossil fuels are being gradually eliminated as primary energy resources: it seems that next few years are the last chance for investments and effective oil and gas exploration and production in Poland

Middle Devonian Skały Formation in the Holy Cross Mountains (Poland) : formal description and subdivision based on new field data

The well-known fossiliferous and lithologically variable clay-carbonate series in the Łysogóry Region (northern part of the Holy Cross Mts, central Poland), enclosed between the Middle Devonian Amphipora dolomites and limestones (Kowala Formation) and siliciclastics (Świętomarz Beds), is defined formally as the Shaly-Calcareous Skały Formation. This Upper Eifelian to Middle Givetian, ca. 250–280 m thick unit, consists of marly and clay shales, interbedded many times with various limestone types (including encrinite and biohermal varieties), as well as with marls and siltstones. Its diagnostic feature is the presence of variable skeletal accumulations, formed by exceptionally numerous, well-preserved and diverse macrofauna (including brachiopods, corals, crinoids, bryozoans), described since the 19th century. The stratotype is located in the eastern slope of the Dobruchna stream near the Skały village and belongs to the Silurian to Upper Devonian Grzegorzowice-Skały section. Compared to the previously used term, Skały Beds sensu Pajchlowa (1957), the lower boundary is redefined, owing to a new exposure in the active Skała Quarry, and placed higher, at the base of the famous brachiopod shales (set XIV of Pajchlowa), instead of the formerly accepted lower boundary at the base of set XIII. Set XIV is formally distinguished as the Dobruchna Brachiopod Shale Member. The higher part of the Skały Fm (sets XV–XXVA) is not subdivided further, as the poorly exposed succession, including in particular the type area, precludes a more accurate recognition of lithological variability. The upper boundary of the Skały Fm is placed at the top of set XXV sensu Pajchlowa (1957), corresponding to the boundary between subsets XXVA and XXVB sensu Malec and Turnau (1997). A hypostratotype of the upper boundary is selected in the outcrop M0 at Miłoszów, 2.5 km westwards from the type section, allowing recognition of the diachroneity of lithological change defining the transition from the Skały Fm to Świętomarz Beds. A borehole situated in a key location would be an obvious next step in the further elucidation of the stratigraphic sequence of the Łysogóry Region

Oil and gas in Poland - prospects and licensing rounds in 2018/2019 in terms of hydrocarbon concessions (part II)

On the 28th of June 2017, the Polish Ministry of the Environment announced the boundaries of the 15 tender areas selected for the third licensing concession round for prospection, exploration and exploitation of hydrocarbons. In this paper we describe the areas located in the south-eastern (Ryki) and southern Poland (Proszowice W, Rudnik-Lipiny, Błażowa and Wetlina). The other areas have already been described in the previous issue of the Przegląd Geologiczny. The exploration target of the Ryki area is related to conventional gas deposits in the Upper Devonian and Carboniferous, as well as to unconventional tight gas deposits in the Frasnian carbonates. Prospects in the tender areas located in southern Poland are related to conventional oil and gas deposits in the Carpathians, Carpathian Foredeep and their Paleozoic-Mesozoic basement

The Telychian (early Silurian) oxygenation event in northern Europe: A geochemical and magnetic perspective

Widespread marine red beds in the European Telychian (lower-Silurian) are one expression of an interval of unusually widespread oxic conditions in low palaeolatitude Silurian seas. This work examines in detail the geochemical and magnetic susceptibility record of cores from southern Poland, which also express the Telychian oxygenation event in grey-mudstones. The geochemical data provide an evaluation of redox conditions, palaeoweathering, sediment provenance, primary palaeoproductivity and upwelling. Sediment provenance is evaluated against possible sources on the East European Craton. The data suggest that the magnetic susceptibility is carried by both paramagnetic Fe-silicates and Fe-oxides. Magnetic data are supplemented by magnetic hysteresis and isothermal remanent magnetisations, and mineralogical data on selected samples. In Poland the oxygenation event is clearly expressed in larger Fe2O3 and magnetic susceptibility, caused by enhanced palaeoweathering, changes in sediment provenance and a redox influence on the preservation of Fe-oxides. A much briefer oxygenation event is detected in the upper Rhuddanian. Palaeoproductivity fluxes indicate that the Telychian oxygenation event was caused by a reduction in primary oceanic palaeoproductivity, possibly linked to a reduction in nutrient delivery to the margin of the East European Craton, inferred to be caused by increased aridity. The increased aridity stimulated enhanced delivery of Fe-enriched aeolian dust from soils, generating a magnetic susceptibility and Fe2O3 expression of the Telychian oxygenation event

Geomagnetic polarity during the Early Silurian: The first magnetostratigraphy of the Llandovery

Magnetostratigraphic studies in the Silurian are absent, and what is understood about the geomagnetic polarity during this time is based on polarity bias-type data from palaeopole-type studies. We provide the first composite magnetic polarity record through the Lower Silurian (Llandovery) from the magnetostratigraphy of six sections. These are integrated with graptolite biostratigraphy and some carbon isotope chemostratigraphy. The palaeomagnetic signal is carried by both haematite and magnetite, with haematite dominating in red-coloured mudstones and mostly magnetite in non-red lithologies. The influence of possible tectonic disruption of the fabric is assessed using anisotropy of magnetic susceptibility. Only the most thermally mature section at Backside Beck shows the imprint of initial tectonic fabric formation. The Llandovery is divided into 6 major normal-reverse-polarity chron couplets (referred to as LL1 to LL6). An additional longer exclusively normal polarity interval (referred to as WE1n) beginning in Telychian Stage slice Te3, runs into the lower Sheinwoodian. Within these five polarity couplets there are 10 further submagnetozones, and 10 tentative submagnetozones. Average reversal frequency (including the tentative submagnetozones) was ca. 3.0 Myr−1 in the Early Silurian, which is probably an underestimate, due to insufficient sampling density in some parts of the Rhuddanian and Aeronian. This reversal frequency is similar to that in the late Cenozoic, indicating the future potential utility of magnetostratigraphy for high-resolution correlation and dating in the Early Silurian

A geomagnetic polarity stratigraphy for the Middle and Upper Ordovician

Magnetostratigraphic studies of the Ordovician provide evidence for the nature of core-mantle boundary interactions, and provide means for dating and correlation across differing environmental regimes. We provide new magnetostratigraphic data from the Middle and Upper Ordovician, compiling this into a polarity chronostratigraphic scale for the Dapingian to Hirnantian interval. The new data are derived from the Backside Beck and Cheney Longville sections in Britain, the Mójcza section in Poland and two cores from Poland and Lithuania. The chronology is provided by existing biostratigraphy, principally based on chitinozoans and conodonts for the Ordovician. Correlations between sections are supported by carbon isotope stratigraphy linked to Baltic isotopic zonations, along with lithological and local magnetic susceptibility correlations in Polish cores. The palaeomagnetic signal is carried by both haematite and magnetite, with haematite dominating in red-coloured lithologies (marls and limestones) and magnetite in non-red mudstones and limestones. A positive reversal test (class C) in the Cheney Longville section and positive fold tests in the Backside Beck section provide validation of the isolation of a primary palaeomagnetic signal. Palaeomagnetic directions from cores were re-oriented using Kiaman-age and Brunhes overprints. These new datasets in combination with existing Middle Ordovician data provides a near-complete magnetic polarity chronostratigraphic scale through the Middle and Upper Ordovician. Brief normal-polarity magnetozones extend well into the later parts of what has been considered the Moyero Superchron, which started in the late Tremadocian. Reversal frequencies for the mid and late Ordovician are 1.7 and 1.5 Myr−1 respectively, although that for the late Ordovician may be an underestimate

Prospection, exploration and production of hydrocarbons in Poland : licensing procedures and petroleum prospectives in 2021

On June 26, 2020, the Polish Minister of the Environment announced the boundaries of four areas dedicated to the next, 5th tender round for hydrocarbon concessions in Poland, planned in 2021. These are: Gryfice, Gorzów Wielkopolski S, Kartuzy and Siedlce W. The main exploration target of the areas located in western Poland - Gryfice and Gorzów Wielkopolski S- is related to conventional accumulations of oil and gas in the Permian/Main Dolomite. Moreover, the Permian/Rotliegend and Carboniferous/Westphalian sandstones are an additional target in the Gryfice area. On the other side - in the northern and eastern part of Poland (East European Platform), the Kartuzy and Siedlce W areas are prospective for shale-gas and shale-oil discoveries in the Lower Paleozoic shale formations, as well as for conventional and tight-gas/tight-oil accumulations in the Cambrian sandstones. These four areas have been selected from 24 proposals reported by the Polish Geological Survey as the most prospective areas for petroleum exploration. However, the tender procedure is only one of two ways of granting concession in Poland. The second way is the open-door procedure, in which an entity may apply for a concession in any area that is not a subject of a tender or other concession, but the area cannot be greater than 1200 km