Self-care management, knowledge, self-efficacy for medication and Quality of Life in chronic heart failure patients

Background: The management of Heart Failure (HF) is the cornerstone for the appropriate therapy and the knowledge obtained concerning the disease is known to affect self-care behaviours. Aim: The aim was to test the association between self-care management, knowledge, self-efficacy for medication and quality of life in chronic HF patients.Material and Method: A cross-sectional study was conducted and four questionnaires were used: Atlanta Heart Failure Knowledge Test (AHFK), Minnesota Living with Heart Failure (HMLHFQ), Self-Efficacy for Appropriate Medication Use Scale (SEAMS), European Heart Failure Self-care Behaviour Scale (EHFScBS-9). Multiple linear regression analysis was performed to identify independently associated variables with study subscales.Results: The sample consisted of 122 Heart Failure patients (102 men-20 women) with mean age 67.1 years (SD=12.3). Scores on Fluid and sodium management, Physical activity and recognition of deteriorating symptoms were  significantly greater  as compared with scores on Adhering to recommendations (p<0.001), indicating that the needs concerning Adhering to recommendations were greater.  Linear regression analyses showed that score on knowledge-test and New York Heart Association (NYHA) class were predictive of medication adherence factors. Better knowledge was associated with better medication adherence, while worse scores were found in subjects with NYHA class III or IV as compared to those with NYHA class I or II. Additionally, Knowledge and years of Education were associated with Self-care behaviour factors (β=0.44, SE=0.08, p<0.001). Conclusions: Patients at a higher level of HF knowledge show better adherence to the Medication. Self-care behavior and life quality are improved

The role of educating patients with heart failure and their compliance in therapy and quality of life

Background/Introduction: Despite published guidelines emphasizing the importance of education in management of Heart Failure (HF), the most effective method of educating remains unknown. Purpose: The purpose of this study was to test the efficacy of Constructivist Teaching Method (CTM) on the patients with HF. Methods: This is a single-center, randomized controlled trial. Patients in the intervention group were educated using the CTM in five phases: orientation, elicitation, restructuring, application and review. For the study outcome measures of five questionnaires were used: Atlanta Heart Failure Knowledge Test (AHFKT), Minnesota Living with Heart Failure (MLHFQ), Self-Efficacy for Appropriate Medication Use Scale (SEAMS), European Heart Failure Self-care Behaviour Scale (EHFScBS-9), Duke Activity Status Index (DASI). Results: A total of 122 adults (83.6% male, mean age ±SD 67.1±12.3 years) were enrolled in the study; 61 in the intervention group and 61 in the control group. The two groups were similar in terms of age, educational level and disease status. Concerning knowledge as measured with Atlanta-HF-Knowledge-Test there was a significant improvement in both control and intervention group but the degree of improvement was greater in the intervention group (p0,05). Αναφορικά με το επίπεδο γνώσεων όπως αυτό μετρήθηκε με το Atlanta-HF-Knowledge-Test υπήρξε σημαντική βελτίωση στους 3 και 6 μήνες και στις δυο ομάδες της μελέτης, ωστόσο ο βαθμός βελτίωσης ήταν σημαντικά υψηλότερος στην ομάδα της παρέμβασης (p<0,001). Σχετικά με την ποιότητα ζωής όπως αυτή μετρήθηκε με τη διάσταση φυσικής και συναισθηματικής υγείας του ερωτηματολογίου Minnesota υπήρξε σημαντική βελτίωση στους 3 και 6 μήνες και στις δυο ομάδες της μελέτης με την ομάδα της παρέμβασης όμως να εμφανίζει σαφή υπεροχή στους 6 μήνες σύμφωνα με τα μοντέλα επαναλαμβανόμενων μετρήσεων (p<0,001). Οι διαστάσεις Συμμόρφωση στην αγωγή, Adhering to recommendations, Fluid and sodium management, Physical activity and recognition of deteriorating symptoms είχαν σημαντική βελτίωση και στις δυο ομάδες της μελέτης κατά τη διάρκεια παρακολούθησης, αλλά ο βαθμός βελτίωσης ήταν υψηλότερος στην ομάδα παρέμβασης, υποδεικνύοντας καλύτερη βαθμολογία για την ομάδα αυτή στο τέλος της μελέτης (p<0,001). Σχετικά με την Κλίμακα λειτουργικής ικανότητας (DASI) είχε σημαντική βελτίωση μόνο στην ομάδα παρέμβασης (p<0,001), ενώ στην ομάδα ελέγχου δεν υπήρξε σημαντική μεταβολή (p=0.455). Στους 6 μήνες παρακολούθησης απεβίωσαν δυο ασθενείς, ένας στην ομάδα ελέγχου και ένας στην ομάδα παρέμβασης. Σημαντικά μικρότερα ποσοστά επανεισαγωγής στον ένα μήνα (8,2% έναντι 23%, p=0,025), και στους 6 μήνες (3,3% έναντι 19,7%, p=0,005) είχε η ομάδα παρέμβασης συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου. Συμπεράσμα: Η εκπαίδευση μέσω του επικοδομητικού μοντέλου βελτιώνει τις γνώσεις, την αυτοφροντίδα, την ποιότητα ζωής των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια ενώ ελαττώνει σημαντικά τις επανεισαγωγές στο νοσοκομείο λόγω απορρύθμισης

Εκπαίδευση ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια και ο ρόλος της στη συμμόρφωσή τους στη θεραπεία και στην ποιότητα ζωής.

Εισαγωγή: Η µείωση των επανεισαγωγών στο νοσοκοµείο είναι δυνατή µε την έγκαιρη διάγνωση της κλινικής επιδείνωσης των ασθενών, µέσω της εκπαίδευσής τους. Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίδρασης του εποικοδομητικού μοντέλου εκπαίδευσης σε ασθενείς µε καρδιακή ανεπάρκεια, όσον αφορά τις γνώσεις για τη νόσο, την ποιότητα ζωής, τις επανεισαγωγές και την αυτοφροντίδα τους, 3 και 6 μήνες μετά την παρέμβαση. Υλικό &amp; Μέθοδος: Τυχαιοποιήθηκαν 122 ασθενείς (61 στην ομάδα ελέγχου και 61 στην ομάδα παρέμβασης) με μέση ηλικία 67,1 έτη (SD=12,3), σε Ιατρείο Καρδιακής Ανεπάρκειας Γενικού Νοσοκομείου της Αθήνας. Έγινε εκπαιδευτική παρέμβαση μέσω του εποικοδομητικού μοντέλου. Χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια: ΄΄Atlanta Ηeart Failure Knowledge Test΄΄, ΄΄Minnesota Living with Heart Failure΄΄, και ΄΄The European Heart Failure Self-care Behaviour Scale΄΄. Η ανάλυση διασποράς για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις (ANOVA) χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να ελεγχθούν διαφορές στις μετρήσεις μεταξύ των δύο ομάδων. Στατιστική σημαντικότητα p≤0.05 Χρήση SPSS 22.0. Αποτελέσματα: Οι δυο ομάδες ήταν παρόμοιες στο φύλο, στην ηλικία, στο επίπεδο εκπαίδευσης και στην βαρύτητα της νόσου (p&gt;0,05). Αναφορικά με το επίπεδο γνώσεων όπως αυτό μετρήθηκε με το Atlanta-HF-Knowledge-Test υπήρξε σημαντική βελτίωση στους 3 και 6 μήνες και στις δυο ομάδες της μελέτης, ωστόσο ο βαθμός βελτίωσης ήταν σημαντικά υψηλότερος στην ομάδα της παρέμβασης (p&lt;0,001). Σχετικά με την ποιότητα ζωής όπως αυτή μετρήθηκε με τη διάσταση φυσικής και συναισθηματικής υγείας του ερωτηματολογίου Minnesota υπήρξε σημαντική βελτίωση στους 3 και 6 μήνες και στις δυο ομάδες της μελέτης με την ομάδα της παρέμβασης όμως να εμφανίζει σαφή υπεροχή στους 6 μήνες σύμφωνα με τα μοντέλα επαναλαμβανόμενων μετρήσεων (p&lt;0,001). Οι διαστάσεις Συμμόρφωση στην αγωγή, Adhering to recommendations, Fluid and sodium management, Physical activity and recognition of deteriorating symptoms είχαν σημαντική βελτίωση και στις δυο ομάδες της μελέτης κατά τη διάρκεια παρακολούθησης, αλλά ο βαθμός βελτίωσης ήταν υψηλότερος στην ομάδα παρέμβασης, υποδεικνύοντας καλύτερη βαθμολογία για την ομάδα αυτή στο τέλος της μελέτης (p&lt;0,001). Σχετικά με την Κλίμακα λειτουργικής ικανότητας (DASI) είχε σημαντική βελτίωση μόνο στην ομάδα παρέμβασης (p&lt;0,001), ενώ στην ομάδα ελέγχου δεν υπήρξε σημαντική μεταβολή (p=0.455).Στους 6 μήνες παρακολούθησης απεβίωσαν δυο ασθενείς, ένας στην ομάδα ελέγχου και ένας στην ομάδα παρέμβασης. Σημαντικά μικρότερα ποσοστά επανεισαγωγής στον ένα μήνα (8,2% έναντι 23%, p=0,025), και στους 6 μήνες (3,3% έναντι 19,7%, p=0,005) είχε η ομάδα παρέμβασης συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου. Συμπεράσμα:Η εκπαίδευση μέσω του επικοδομητικού μοντέλου βελτιώνει τις γνώσεις, την αυτοφροντίδα, την ποιότητα ζωής των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια ενώ ελαττώνει σημαντικά τις επανεισαγωγές στο νοσοκομείο λόγω απορρύθμισης.Background/Introduction: Despite published guidelines emphasizing the importance of education in management of Heart Failure (HF), the most effective method of educating remains unknown. Purpose: The purpose of this study was to test the efficacy of Constructivist Teaching Method (CTM) on the patients with HF. Methods: This is a single-center, randomized controlled trial. Patients in the intervention group were educated using the CTM in five phases: orientation, elicitation, restructuring, application and review. For the study outcome measures of five questionnaires were used: Atlanta Heart Failure Knowledge Test (AHFKT), Minnesota Living with Heart Failure (MLHFQ), Self-Efficacy for Appropriate Medication Use Scale (SEAMS), European Heart Failure Self-care Behaviour Scale (EHFScBS-9), Duke Activity Status Index (DASI). Results: A total of 122 adults (83.6% male, mean age ±SD 67.1±12.3 years) were enrolled in the study; 61 in the intervention group and 61 in the control group. The two groups were similar in terms of age, educational level and disease status. Concerning knowledge as measured with Atlanta-HF-Knowledge-Test there was a significant improvement in both control and intervention group but the degree of improvement was greater in the intervention group (p&lt;0.001). Minnesota dimensions for quality of life were also significantly improved in both study groups but at 6 months the intervention group reached better levels at both physical and emotional subscales (p&lt;0.001). Furthermore, adherence to treatment and dimensions of Adhering to recommendations, Fluid and sodium management, Physical activity and recognition of deteriorating symptoms were improved in both groups but the degree of change was greater in the intervention group as indicated from the results of repeated measurements ANOVA (p&lt;0.001). The Duke Activity Status Index (DASI) was improved only in the intervention group (p&lt;0.001) and no significant change was found in the control group (p=0.455). Significantly lower proportion of readmission at hospital at one month (8.2% vs.24.6%, p=0.014) and six months (3.3% vs.19.7%, p=0.005) were found for the intervention group. Conclusions: These data support the use of an intervention with CTM to improved clinical outcomes. This study will be an important step in creating an evidence base for the relative benefits of different educational strategies for management of HF