The full range of Volunteering

This publication contains views on Palliative Care Volunteering from seven countries as gathered in March 2014 in Bonn, Germany. Vision of hospice-palliative care volunteering in Poland has been presented by Piotr Krakowiak from UMK Torun (Hospice-palliative care volunteering in the changing society of Poland, pages: 41-55). His practical approach shows how crucial volunteering was and still is for end-of-life care in Poland. Practical examples of recruitment of volunteers, social education and encouragement addressed to different age groups from children, through pupils, students, adults and elderly have been presented. Together with other articles and books of Piotr Krakowiak this report allows to understand differences of palliative care volunteering in Poland and to see similar issues with others from European palliative care family. Topic of prisoners as hospice volunteers in Poland is described here as unique method of social rehabilitation

The Loneliness of Home Care Family Caregivers in Poland. Inspirations from Carers UK regarding Social Education for their Inclusion and Support

Over the last 40 years in Poland, we have been able to change attitudes towards patients with cancer and their family carers. We have learnt from the worldwide hospice movement, and have created our own strategies to provide effective social education for end-of-life care. The nationwide project, Hospicjum to też życie (Hospice is also life), has helped our hospice-palliative care, but also improved the social acceptance of end-of-life care and support for families of cancer patients in Poland. However, the situation of many elderly and house-bound people, especially for patients with dementia and their families, is still very different in Poland. Most families still feel ashamed of being the family with ‘mental problems’, often isolating themselves from others. Most of our local communities do not support those who suffer and those who care for them, often for many years, in their homes. Social educators and social workers have to address this issue of the loneliness and isolation of many family caregivers: How can one handle feelings of guilt, isolation and loneliness, when one is a family caregiver for someone seriously ill at home? We can gain useful advice from the experience of the British organisation Carers UK. Given that there are already good experiences with cancer patients and their families within the hospice movement in Poland, we can prepare our community leaders, social workers and local communities, to help those other ‘lonely heroes’ of caring at home to feel more included and supported by us. We can learn from those who have already developed tools and created strategies for supporting family caregivers. Exploring the educational strategies of the successful organisation Carers UK (www.carersuk.org) will help to indicate the main solutions to this social and educational challenge in Poland, thus helping to reduce the loneliness of family carers, especially in home care.Osamotnienie opiekunów rodzinnych osób ciężko chorych w domach w Polsce. Inspiracje z działań Fundacji Carers UK do edukacji społecznej na temat inkluzji i wsparcia opiekunówW ciągu ostatnich czterdziestu lat w Polsce byliśmy w stanie zmienić podejście do pacjentów z chorobą nowotworową i ich opiekunów rodzinnych. Od światowego ruchu hospicyjnego nauczyliśmy się opieki, tworząc własne strategie edukacji społecznej w zakresie opieki nad osobami u kresu życia. Ogólnopolski projekt: Hospicjum to też życie pomógł opiece paliatywno-hospicyjnej, poprawiając także społeczną akceptację opieki u kresu życia oraz wsparcie dla rodzin osób chorych na raka w Polsce. Sytuacja wielu osób starszych, uwięzionych w domach, szczególnie w przypadku pacjentów z demencją i ich rodzin, jest w Polsce ciągle zupełnie inna. Większość rodzin wciąż wstydzi się bycia rodziną z „problemami psychicznymi”, często izolując się od innych wokoło. Większość naszych lokalnych społeczności nie wspiera tych, którzy cierpią w domach, i tych, którzy się nimi zajmują, opiekując się nimi często przez wiele lat. Pedagodzy społeczni i pracownicy socjalni muszą odpowiedzieć na pytania dotyczące samotności i izolacji wielu opiekunów rodzinnych: jak radzić sobie z poczuciem winy, izolacji i samotności, gdy jesteś opiekunem rodzinnym dla osoby poważnie chorej w domu? Wiele praktycznych porad można zaczerpnąć z doświadczeń brytyjskiej organizacji Carers UK. Po dobrych doświadczeniach zmian w opiece nad pacjentami z chorobą nowotworową i ich rodzinami w ruchu hospicyjnym w Polsce, możemy przygotować liderów społeczności lokalnych i pracowników socjalnych do pomocy licznym „samotnym bohaterom” opieki nad chorymi w domu, aby czuli się bardziej włączani i wspierani przez nas. Możemy nauczyć się wiele od tych, którzy już opracowali narzędzia i całe strategie wspierające opiekunów rodzinnych. Badanie elementów edukacyjnych działań odnoszącej sukcesy organizacji Carers UK (www.carersuk.org) pomoże wskazać główne rozwiązania tego wyzwania społeczno-edukacyjnego w Polsce, wspomagając podejmowane już w tym zakresie działania, mające na celu zmniejszenie osamotnienia opiekunów rodzinnych osób u kresu życia w naszym kraju

Społeczne i edukacyjne funkcje opieki paliatywno-hospicyjnej. Badania w działaniu w latach 2002-2010

W publikacji obok autorskiego podejścia biograficznego użyto w tej publikacji metodologii badań w działaniu. Ten rodzaj aktywności badawczej pozwalał na uzyskanie korzystnych zmian w życiu badanych osób i pozytywnych przeobrażeń w ich środowiskach życiowych. Opis obejmuje przygotowania i realizuję kolejnych etapów projektu rozwoju wolontariatu hospicyjnego „Lubię pomagać”(2007-2010), którego dotyczą prezentowane w tej książce badania w działaniu. Publikacja składa się z sześciu rozdziałów. Rozpoczyna ją rozważanie na temat wybranych metodologii, po którym przedstawiono proces dojrzewania do podjęcia badań w działaniu w środowisku opieki paliatywno-hospicyjnej. Są tam opisy trzyletniego projektu rozwoju wolontariatu hospicyjnego „Lubię pomagać” i prezentacja trzech jego etapów oraz stworzonych w ich wyniku narzędzi edukacyjnych i osiągniętych rezultatów. W ostatnim rozdziale tej pracy przedstawiono wyniki badań ukazujące efektywność opisywanego projektu. Publikacja jest cennym źródłem wiedzy dla wszystkich osób zainteresowanych wolontariatem, opieką paliatywną, hospicjami, pracą socjalną, wsparciem duchowym, a także każdym aspektem opieki u kresu życia, pomocy po stracie i towarzyszenia w żałobie. Osoby wykorzystujące metodologię badania w działaniu (action research) znajdą w tej książce przykład działań zaangażowanego badacza, wykorzystującego wyniki badań w praktyce

Praca socjalna w Szkocji wobec zagrożeń dzieci w środowisku lokalnym (Na przykładzie instytucji wskazanej osoby – named person)

The inspiration for the publication was a document issued by the Scottish Government regarding cooperation of social assistance and health care for the sake of children and youth in the local environment. It was the fruit of the activities of experts in social economy, social work and education, and the effect of their work was described as the program’s announcement (www.scottishfamilies.gov.uk). The analysis will allow education theoreticians, researchers and practitioners to understand how important it is to ensure both the safety of children and young people, as well as the proper participation of all persons and institutions involved in the process. The text will start with the genesis of “The Getting it Right for Every Child project” (GIRFEC), through the pilot phase of the named person institution in Scotland, to the current responses to the named person’s threat to families, educational and support institutions and society as a whole. The debate on this social support mechanism in Scotland continues and will demand another publication for Polish researchers and practitioners of social work in the future.Dobre praktyki krajów europejskich w zakresie szeroko pojętej pracy socjalnej stanowić mogą źródło inspiracji do zmian w naszym rodzimym systemie wsparcia społecznego, jak również wskazać wielość perspektyw i spojrzeń społecznych na proponowane rozwiązania systemowe. Jednym z obszarów działania pracowników socjalnych jest troska o dzieci i młodzież w przypadku zagrożenia kryzysami. Przykładem podjętej w tym aspekcie współpracy pomocy społecznej i ochrony zdrowia w środowisku lokalnym może być szkocki program z 2012 roku – Getting it right for children & families, uznający potrzebę współpracy wszystkich podmiotów działających w interesie ochrony dzieci przed nadużyciami. Jego dopełnieniem od 2014 roku stał  się projekt Named Person (wskazana osoba), będący próbą poprawy wyników w zakresie wsparcia dzieci zagrożonych nadużyciami. Program ten powoływał instytucję wskazanej osoby, która w założeniu stać się miała rzecznikiem dziecka, stojącym na straży jego dobrostanu. Zaproponowana w artykule metaanaliza programu Named Person stanowi punkt wyjścia do refleksji na temat zakresu ingerencji instytucji w życie rodziny, będącej naturalnym obszarem troski i wychowania dziecka. Wnioski ze społecznej debaty w Szkocji mogą nas nauczyć, jakie konsekwencje nieść może brak wsparcia rodziny dla zwiększenia jej skuteczności wychowawczo-opiekuńczej na rzecz instytucjonalnego nadzoru lub zbyt dużej władzy danej opiekunom zewnętrznym. Instytucje edukacyjne i pomocowe w środowisku lokalnym powinny współpracować z rodzinami, realizując pracę socjalną w środowisku zamieszkania i w szkole

Edukacyjne funkcje wolontariatu i ich percepcja w nauczaniu Kościoła w XXI wieku

Mutual assistance between people is a part of every civilization and society and therefore the history of volunteering is as ancient as the existence of mankind. Analysis of the history of volunteering helps in understanding today’s meaning of voluntary sector and the development of this activity in the world, Europe and Poland. Educational sciences emphasize the educational functions of volunteering. Its particular value in the modern world is appreciated by the Catholic Church, demonstrated by statements of 21st century pontiffs: John Paul II, Benedict XVI and Francis. This analysis enables for an insight into roles which can by played by volunteer involvement in helping our neighbor in human and Christian formation. Reading of the texts referring to volunteering can serve as inspiration for both clergy and laity, to use volunteering to help those in need, but also for instruction through service to others and learning in practice, what is the interpersonal solidarity and Christian charity. This analysis is designed to help both theoreticians of pedagogy and Christian education, as well as practitioners who – in schools, parishes, or in the structures of Caritas and other charitable organizations – are involved in volunteering or coordinate it. The development of a voluntary commitment to the needy is a pressing social need in Poland and an opportunity to discover the vocation to Christian and humanistic activities which is both educational tool, possible to use in educational institutions and communities of faith.Wzajemna pomoc międzyludzka jest elementem każdej cywilizacji i społeczeństwa, dlatego historia wolontariatu jest równie antyczna, jak istnienie rodzaju ludzkiego. Analizując historię podejmowania działań ochotniczych, można lepiej zrozumieć dzisiejsze znaczenie terminu wolontariat i rozwój tej formy aktywności na świecie, w Europie i w Polsce. Nauki o wychowaniu podkreślają funkcje edukacyjne i wychowawcze wolontariatu. Jego szczególną wartość we współczesnym świecie docenia Kościół katolicki, co pokazują wypowiedzi papieży XXI wieku: Jana Pawła II, Benedykta XVI oraz Franciszka. Niniejsza analiza pozwala przyjrzeć się rolom, jakie ochotnicze zaangażowanie w pomoc bliźniemu odgrywać może w formacji ludzkiej i chrześcijańskiej. Lektura tekstów odnoszących się do wolontariatu może być inspiracją zarówno dla duchownych jak i świeckich, do wykorzystania wolontariatu do pomocy ludziom w potrzebie, ale także do wychowywania poprzez służbę innym i uczenia w praktyce, czym jest solidarność międzyludzka i chrześcijańskie miłosierdzie. Niniejsza analiza ma służyć pomocą zarówno teoretykom pedagogiki i wychowania chrześcijańskiego, jak również praktykom, którzy w szkołach, w parafiach czy w strukturach Caritas i innych organizacji charytatywnych są zaangażowani w wolontariat lub nim koordynują. Rozwój ochotniczego zaangażowania na rzecz potrzebujących jest pilną potrzebą społeczną w Polsce i szansą na odkrycie powołania do chrześcijańskiej i humanistycznej działalności, która jest jednocześnie narzędziem wychowawczym, możliwym do wykorzystania w instytucjach edukacyjnych i wspólnotach wiary

Prisoners as hospice volunteers in Poland

Creating programmes combining penitentiary area with hospice-palliative care and voluntary work in different countries is an interesting direction of implementing the ideals of hospice. The first part of this publication refers to the description of major initiatives for the reintegration of prisoners through hospice voluntary work. In 2009 Poland was awarded ‘The Crystal Scales of Justice’ thanks to a programme called ‘WHAT’ (hospice voluntary work as a tool of acceptance and tolerance for people leaving penal institutions). The project was aimed at social reintegration of prisoners through volunteering for a hospice located outside prison. The results of several years of satisfactory cooperation between the hospice and prison in Gdańsk were passed over to penitentiary counsellors and hospice teams in ten cities in Poland. The results of the initial research show that involving prisoners in a hospice team, where they face suffering and dying, improves their psychosocial functioning and the quality of team care. Thanks to the correctional programmes prisoners are currently working in 29 hospices and more than 70 nursing homes, helping patients in need of instant care. Moreover, the convicted from semi-open and open penal institutions are directed to volunteer for hospitals or children’s homes. In February 2012 a survey among the sentenced was conducted. The purpose of the study: Its main objective was to characterize the meaning of life among prisoners doing voluntary work for a hospice, and convicts not involved in volunteering. Method: In the study a short personal questionnaire together with the PIL (Purpose in Life) questionnaire by Crumbaugh and Maholic were used (Polish adaptation by Płużek) to examine the understanding of the meaning of life. Results: Based on the results obtained it was found that most respondents have a high level of meaning of life. A qualitative analysis of the data suggests that experiences of hospice volunteering may affect the nature of understanding the meaning of life among the convicts. Conclusions: Prisoners not involved in hospice volunteering are more focused on their current situation, leaving prison, having a family and money. They use conventional phrases to describe life and themselves. Prisoners who volunteer for hospices have further time perspectives, are realistic about their abilities, express more goals in life and use a wider variety of language to talk about life, suffering and themselves