An adaptive WEM algorithm for solving elliptic boundary value problems in fairly general domains

In this paper, we introduce a simple adaptive wavelet element algorithm similar to the Cohen–Dahmen–DeVore algorithm [A. Cohen, W. Dahmen, and R. DeVore, Math. Comp., 70 (2001), pp. 27–75]. The main difference is that we do not assume knowledge of the many constants appearing therein. The algorithm is easy to implement and applicable to a large class of problems in fairly general domains. The efficiency is illustrated by several two-dimensional numerical examples and compared with an adaptive finite element method

An efficient feti based solver for elasto-plastic problems of mechanics

This paper illustrates how to implement effectively solvers for elasto-plastic problems. We consider the time step problems formulated by nonlinear variational equations in terms of displacements. To treat nonlinearity and nonsmoothnes we use semismooth Newton method. In each Newton iteration we have to solve linear system of algebraic equations and for the numerical solution of the linear systems we use TFETI algorithm. In our benchmark we compute von Misses plasticity with isotropic hardening and use return mapping concept

Sprawozdanie z Międzynarodowego Kongresu na temat Wychowania: „Wspólnota jako wychowawca” Castelgandolfo, 31.03-2.04.2006 roku

"Z inicjatywy Ruchu Focolari obradował w Castelgandolfo w dniach od 31.03 do 2.04 2006 r. Mędzynarodowy Kongres nt. Wychowania. Jak do tego doszło, ze katolicki ruch odnowy Kościoła stał sie inicjatorem tak wielkiego i prestizowego przedsiewziecia? Otóz w roku 2000 Catholic University of America w Waszyngtonie nadał tytuł doktora honoris causa w dziedzinie pedagogiki założycielce Ruchu Focolari Chiarze Lubich." (fragm.

Love as the Fundamental Dynamics of Family Upbringing according to Chiara Lubich – Selected Aspects

Rozwój cywilizacyjny i procesy globalizacyjne przełomu XX i XXI w. wpływają na przemianę kształtu rodziny, jej funkcji i roli w życiu społecznym, stanowiąc zagrożenie przede wszystkim dla jej trwałości. Z tego względu rodzinę wspiera wiele instytucji i organizacji pomocowych działających w obszarze opieki społecznej na rzecz profilaktyki, terapii oraz towarzyszenia, zwłaszcza w wypełnianiu funkcji wychowawczej rodziny. W poszukiwaniu modelu wychowania w rodzinie, który uczy budowania trwałych relacji międzyosobowych, pokonywania trudności, na fundamencie wartości, dzięki którym można przezwyciężyć kryzysy w rodzinie, zwrócono uwagę na potencjał pedagogiczny, jaki mają współczesne ruchy i wspólnoty Kościoła katolickiego. Bogatego materiału w tym zakresie dostarcza Ruch Nowe Rodziny działający w ramach międzynarodowego Ruchu Focolari założonego przez włoską nauczycielkę Chiarę Lubich (1920–2008). Na podstawie hermeneutyki tekstów Lubich wskazano w artykule jej główne myśli o wychowaniu w rodzinie. W przyjętym postępowaniu badawczym ukazano znaczenie miłości osobowej najpierw w perspektywie filozoficznej, psychologicznej i teologicznej, a następnie w doświadczeniu życiowym i wychowawczym Chiary Lubich oraz w jej antropologiczno-teologicznej myśli dotyczącej wychowania. Na tym tle przedstawiono kilka kluczowych aspektów wychowania w rodzinie w kontekście miłości osobowej: autorytet i zadania rodzicielskie, specyfikę wychowania integralnego, cechy wychowania prospołecznego oraz kształtowania umiejętności pokonywania trudności. Jawią się one jako fundamentalne w przyjętym przez Lubich „stylu” wychowania w rodzinie. Przeprowadzona analiza usytuowana jest w obszarze pedagogiki rodziny i pedagogiki religii, a jej źródłem jest w większości literatura włoskojęzyczna. Myśl pedagogiczna Chiary Lubich nie jest znana w polskiej literaturze pedagogicznej, dlatego uzasadnione jest podjęcie tego zagadnienia. Summary: Civilisational progress and globalisation processes at the turn of the 20th and 21st centuries have changed the shape, function and role of family in social life, posing a threat to its stability. Consequently, many family support institutions and organisations are created that offer social services focused on prevention, family therapy and support, particularly in terms of family upbringing. In search of a model of family upbringing that teaches how to build long-term interpersonal relationships and overcome difficulties by referring to values helpful in dealing with family crises, the article focuses on the pedagogical potential of contemporary movements and communities of the Catholic Church. Substantial studies in this regard are provided by the New Families Movement, an initiative that operates under the international Focolare Movement founded by the Italian teacher Chiara Lubich (1920–2008). Based on the hermeneutics of Lubich’s texts, the article presents her main thoughts on family upbringing. Following the adopted research procedure, the text discusses the significance of personal love from the philosophical, psychological and theological perspective as well as through life and educational experience of Chiara Lubich and her anthropological and theological reflections on education. In this context, several key aspects of family upbringing are discussed in the context of personal love: parental authority and responsibilities, specificity of integral education, characteristics of pro-social education and development of skills necessary to overcome difficulties. They appear to be a fundamental part in Lubich’s ‘style’ of family upbringing. The resulting analysis belongs to the field of family pedagogy and pedagogy of religion, and is mostly based on Italian literature sources. Chiara Lubich’s pedagogical thought is not well-known in Polish pedagogical literature, which makes it all the more compelling to address this topic.Abignente, Lucia. Przeszłość i teraźniejszość – historia jedności. Lublin: TN KUL, 2010. Abignente, Lucia. Qui c’e’ il dito di Dio. Carlo de Ferrari e Chiara Lubich: il discernimento di un carisma. Roma: Città Nuova, 2017. Adamczyk, Barbara. Model pedagogii Jezusa w przekazie biblijnym. Kraków: WAM, 2008. Amato, Angelo. „Omelia durante il Rito di Beatificazioneˮ. L’Osservatore Romano, 26 settembre 2010: 8. Bagrowicz, Jerzy. Stawać się bardziej człowiekiem. U podstaw edukacji religijnej. Toruń: Wyd. Naukowe UMK, 2008. Balthasar, Hans Urs von. O moim dziele, tłum. Marek Urban. Kraków: Wydawnictwo M, 2004. Bartel, Sabina. „Autorytet rodzicielski”. W: Słownik małżeństwa i rodziny, red. Edward Ozorowski, 31–32. Warszawa–Łomianki: ATK, 1999. Bauman, Teresa, Tadeusz Pilch. Zasady badań pedagogicznych. Warszawa: ZAK, 2018. Bątkiewicz-Brożek, Joanna. „Światło dla wszystkich”. Gość Niedzielny 9 (2014): 16. Benedykt XVI. Encyklika Deus caritas est. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2005. Benedykt XVI. „List do diecezji rzymskiej o pilnej potrzebie wychowania”. L’Osservatore Romano 4/302 (2008): 4. Benedykt XVI. „Przesłanie do uczestników II Światowego Kongresu Ruchów Kościelnych i Nowych Wspólnot. Watykan 22 maja 2006”. L’Osservatore Romano 8/285 (2006): 7. Bergoglio, Jorge Mario. Wymagania i pasja. O wychowaniu chrześcijańskim, tłum. Lidia Wrona. Kraków: Espirit SC, 2013. Bianco, Giani. Una famiglia grande come il mondo. Roma: Città Nuova, 2008. Bous, Michel Robert. Imparare ad amare. Magnano: Edizioni Qiqajon, 2008. Centro Chiara Lubich, Istituto Universitario Sophia. Dottorati honoris causa conferiti a Chiara Lubich. Roma: Città Nuova, 2016. Centro San Giovanni Bosco. Storia istituzionale. Rocca di Papa: Archivio Chiara Lubich. Carella, Nino. Silvia prima di Chiara. La ricercha di una strada nuova. Roma: Città Nuova, 2014. Chapman, Gary D. 5 języków miłości, tłum. Jakub Czernik. Kraków: Esprit, 2014. Chudy, Wojciech. „Krąpiec Mieczysław Albert”. W: Powszechna encyklopedia filozofii, t. 6, 43–48. Lublin: TN KUL, 2005. Coda, Piero. „L’idea di Università di Chiara”. W: La fonte e le frontiere. Sophia compie 10 anni, 125–165. Roma: Città Nuova, 2018. Coriasco, Franz. Dai tetti in giù. Chiara Luce Badano raccontata dal basso. Roma: Città Nuova, 2011. De Beni, Michele. Comunicare per amare. Roma: Città Nuova, 2005. De Beni, Michele. Essere educatori. Corraggio di una presenza. Roma: Città Nuova, 2013. Departament Badań Demograficznych. Rocznik Demograficzny. Warszawa: GUS, 2018. Filek, Jakub. „Doświadczenie mistyczneˮ. W: Encyklopedia katolicka, t. 4, 154. Lublin: TN KUL, 1983. Folonari, Giuglia Eli. Lo spartito scritto in cielo. Cinquant’anni con Chiara Lubich. Roma: Città Nuova, 2012. Foresi, Pasquale. „Educatori a convegno”. Città Nuova 1 (1960): 6–7. Francesco. Ai partecipanti alla plenaria della Congregazione per L’Educazione Cattolica. Sala Clementina, 13 febbraio 2014. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2014. Francesco. Discorso ai Patecipanti all’Asemblea Generale del Movimento dei Focolari. Sala Clementina, Venerdì, 26 settembre 2014. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2014. Francesco. Incontro con la comunità del Movimento dei Focolari. Sagrato del Santuario Maria Theotokos a Loppiano (Firenze). Giovedì, 10 maggio 2018. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2018. Franciszek. Posynodalna adhortacja apostolska Amoris Laetitia. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2015. Franciszek. „Przemówienie do rodzin w Irlandii”. https://ekai.pl/dokumenty/przemowienie-franciszka-do-rodzin-w-irlandii/ [dostęp: 20.01.2019]. Franciszek. „Rodzice nie mogą rezygnować z wychowywania dzieci”. L’Osservatore Romano 6 (2015): 41. Fromm, Erich. Mieć czy być. Poznań: Rebis, 2008. Fromm, Erich. O sztuce miłości. Poznań: Rebis, 2016. Furmanek, Waldemar. Miłość – zagubiona wartość współczesnej pedagogiki. Rzeszów: FOSZE, 2011. Furmanek, Waldemar. Rozwój rozumienia miłości. Rzeszów: FOSZE, 2011. Galarowicz, Jan. Na ścieżkach prawdy. Wprowadzenie do filozofii. Kraków: PAT, 1992. Giordani, Igino, Chiara Lubich. „Erano i tempi di guerra…”. Agli albori dell’ideale dell’unità. Roma: Città Nuova, 2007. Giordani, Igino. Famiglia comunità d’amore. Roma: Città Nuova, 1969. Giordani, Igino. La famiglia. Ricordi, pensieri. Roma: Città Nuova, 2005. Giordani, Igino. Memorie di un cristiano. Roma: Città Nuova, 1981. Giovanni Paolo II. Discorso ai Membri del Movimento dei Focolari. Centro internazionale „Mariapoli” – Rocca di Papa, Domenica, 19 agosto 1984. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1984. Guglielmoni, Luigi, Fausto Negri. L’amore familiare secondo san Paolo. Leumann: ELLEDICI, 2009. Horowski, Jarosław. „Rola rodziny w wychowaniu seksualnym dzieci i młodzieży (w świetle dokumentów Stolicy Apostolskiej)ˮ. Paedagogia Christiana 1/9 (2002): 179–188. Jan Paweł II. „Przemówienie w siedzibie UNESCO. W imię przyszłości kultury”. W: Jan Paweł II, Dzieła zebrane, t. 10, 99–108. Kraków: Wydawnictwo M, 2006. Jan Paweł II. Adhortacja apostolska Familiaris consortio. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1981. Jan Paweł II. List do rodzin Gratissimam sane. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1994. Jan Paweł II. Nauczanie papieskie, t. 7 [cz. 2]. Poznań: Pallottinum, 2002. Jankowski, Wiesław. „Znaczenie wychowania integralnego dla odnowy rodziny”. Studia nad Rodziną ATK 1 (1997): 73–84. Kajtoch, Wojciech. „Pisząc miłość”. Polonistyka (2012): 102–103. Katolickie poradnictwo rodzinne w Polsce w r. 2016. Warszawa: Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego, 2017. Kiereś, Barbara. „Rodzina a problem aktualizacji przyrodzonej religijności człowieka. Na kanwie A. M. Krąpca realistycznej filozofii człowieka”. W: Edukacyjny potencjał religii, red. Jerzy Bagrowicz, Jarosław Horowski, 241–257. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK, 2012. Kim, Colomba In Hye. Gli sposi e la famiglia in Igino Giordani. Pensiero e testimonianza. Roma: Città Nuova, 2011. Kłos-Skrzypczak, Aleksandra. „Nauki o rodzinie w perspektywie amerykańskiego szkolnictwa wyższego”. Studia Teologiczne i Humanistyczne 1/2 (2011): 247–258. Kornas-Biela, Dorota. Rodzina: źródło życia i szkoła miłości. Lublin: TN KUL, 2000. Kozubek, Mariola T. „Pedagogie współczesnych ruchów odpowiedzią na Familiaris consortio”. Studia Teologiczne i Humanistyczne 1/2 (2011): 195–209. Kozubek, Mariola T. „Środowisko wychowawcze rodziny i Ruchu Focolari w doświadczeniu choroby bł. Chiary Luce Badano (1971–1990)ˮ. W: Cierpienie – tajemnica i wyzwanie, red. Antoni Bartoszek, 142–160. Katowice: Emmanuel, 2014. Kozubek, Mariola T. „Wspólnota i jedność w wybranych obszarach życia społecznego – doświadczenie Ruchu Focolari”. Paedagogia Christiana 2/36 (2015): 97–101. DOI: http://dx.doi.org/10.12775/PCh.2015.027. Kozubek, Mariola T. „Wychowanie do wiary w rodzinie – propozycja duchowości jednościˮ. Homo Dei 1(2014): 23–36. Kozubek, Mariola T., Stanisław Grochmal. „Rodzina wspólnotą miłości w świetle pedagogii jedności Ruchu Focolariˮ. W: Wokół rodziny. Wychowanie, kultura, społeczeństwo, red. Andrzej Garbarz, Grzegorz Grzybek, 255–273. Rzeszów: Wyd. i Drukarnia Diecezji Rzeszowskiej, 2011. Krapiec, Mieczysław A. Ja – człowiek. Lublin: TN KUL, 1998. Krasiejko, Irena. Praca socjalna w praktyce asystenta rodziny. Przykład podejścia skoncentrowanego na rozwiązaniach. Katowice: Wyd. Naukowe Śląsk, 2011. Lubich, Chiara. Ai Gen 3.1971–1975. Roma: Città Nuova, 1979. Lubich, Chiara. Ai Gen 3.1975–’80. Roma: Città Nuova, 1994. Lubich, Chiara. Ai Gen 3.1981–1995. Roma: Città Nuova, 2006. Lubich, Chiara. Arte di amare. Roma: Città Nuova, 2005. Lubich, Chiara. Charyzmat jedności, red. Michele Vandeleene. Kraków: Fundacja Mariapoli, Wydawncitwo M, 2007. Lubich, Chiara. „Chi beve l’acqua pensa alla sorgente”. W: Da Trento al mondo, dal mondo al Trento. Chiara Lubich nella su città, red. Michele Zanzucchi, 77–83. Roma: Città Nuova, 2002. Lubich, Chiara. Colloqui con i GEN. Anni 1966/69. Roma: Città Nuova, 1998. Lubich, Chiara. Colloqui con i GEN. Anni 1970/74. Roma: Città Nuova, 1999. Lubich, Chiara. Colloqui con i GEN. Anni 1975/2000. Roma: Città Nuova, 2001. Lubich, Chiara. Dlaczego mnie opuściłeś, red. Anna Fratta. Kraków: Fundacja Mariapoli, 2000. Lubich, Chiara. Duchowość jedności nową drogą. Kraków: Fundacja Mariapoli, 2004. Lubich, Chiara. Gdzie budzi się życie. Rozmowy o rodzinie. Warszawa: Fundacja Mariapoli, Wyd. S. Loretanek, 1999. Lubich, Chiara. „Igino Giordani: il confondatore”. Nuova Umanita 1/97 (1995): 5–10. Lubich, Chiara. Lettere dei primi tempi (1943–1949) alle origini di una nuova spiritualità. Roma: Città Nuova, 2010. Lubich, Chiara. Przygoda jedności. Kraków: WAM, 1996. Lubich, Chiara. Raccolta dei testi di Chiara ai ragazzi o sui ragazzi. Stralci da conversazioni, lettere, messaggi dal 1953 ad oggi per la formazione degli animatori del Movimento Ragazzi per l’unità, red. Centro Mondiale Ragazzi per l’unità. Rocca di Papa, 1999. Lubich, Chiara. Tylko jedno. Katowice: Księgarnia św. Jacka, 1984. Magrini, Mariagrazia. Ze światła ku światłu. Błogosławiona Chiara Badano, tłum. Anna Popławska. Kraków: Wyd. Św. Stanisława BM, 2011. Maritano, Livio. „Per decreto del Papa, Chiara Badano è venerabile”. http://www.diocesiacqui.piemonte.it/badano.htm [dostęp: 20.01.2019]. Miłość jako sprawność moralna w wychowaniu, red. Iwona Jazukiewicz, Ewa Rojewska. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2013. Morán, Jesús. „«Trasferirsi nel fratello»: una radicalizzazione antropologica”. W: Guardare tutti i fiori. Da una pagina del ’49 di Chiara Lubich, red. Lucia Abignente, Maria Caterina Atzori i in., 39–51. Roma: Città Nuova, 2014. Mounier, Emanuel. Wprowadzenie do egzystencjalizmów. Kraków: ZNAK, 1964. Movimento dei Focolari. Paolo VI al Movimento dei Focolari. Roma: Città Nuova, 1978. Nosowski, Zbigniew. Parami do nieba. Małżeńska droga do świętości. Warszawa: Więź, 2004. Nowak, Marian. „Education as Support for the Integral Development of the Pupil”. Paedagogia Christiana 2/42 (2018): 11–32. DOI: http://dx.doi.org/10.12775/PCh.2018.013. Nowak, Marian. „Wymiary teorii i praktyki w pedagogice w ujęciu Karola Wojtyły”. Wychowanie na co Dzień 4–5 (2005): 11–12. Oblicza miłości w pedagogice, red. Marcin Białas, Dorota Ruszkiewicz. Łódź: WSH-E, 2007. Olbrycht, Katarzyna. „Co może odnaleźć pedagog w zbiorze tekstów Charyzmat jedności Chiary Lubich?”. Nowe Miasto 2–3 (2008): 168. Olbrycht, Katarzyna. „Wychowanie w rodzinie, jako wychowanie do wartości domu”. W: Dom, w którym rodzi się wspólnota. Rodzina, społeczeństwo, Kościół, red. Mariola T. Kozubek, 55–69. Katowice: Księgarnia św. Jacka, 2012. Opozda, Danuta. „Integral Upbringing as the Fundamental Category of Practice and Theory of Pedagogy of Family in Christian Inspiration”. Paedagogia Christiana 2/42 (2018): 151–164. Ożóg, Tomasz. „Wychowanie chrześcijańskie w kościelnych ruchach religijnych”. W: Wychowanie chrześcijańskie. Między tradycją a współczesnością, red. Alina Rynio, 953–963. Lublin: Wyd. KUL, 2007. Pinassi Cardinali, Raffaella. I focolarini sposati, una „via nuova” nella Chiesa. Roma: Città Nuova, 2007. Podsiad, Antoni. Słownik terminów i pojęć filozoficznych. Warszawa: Pax, 2001. Półtawska, Wanda. „Prawidłowy start”. W: Miłość, małżeństwo, rodzina, red. Franciszek Adamski, 21–71. Kraków: Wyd. Apostolstwa Modlitwy, 1978. Półtawska, Wanda. „Rola rodziców w wychowaniu seksualnym młodzieży”. W: Wychowanie w rodzinie, red. Franciszek Adamski, 193–208. Kraków: Petrus, 2010. Półtawska, Wanda. Uczcie się kochać. Poznań: Edycja Świętego Pawła, 2015. Redakcja. „Błogosławiona Chiara Luce Badanoˮ. Nowe Miasto 5 (2010): 1. Wkładka specjalna. Secco, Luigi. La pedagogia dell’amore. Roma: Città Nuova, 2006. Silva, Raul Augusto de Sousa Leite. „A Utopia da Fraternidade Universal em Chiara Lubich”. W: Ética relacional: um caminho de sabedoria, red. Silvestre Ourives Marques Miguel Panão, Pedro Vistas, 13–23. Lisboa: Universidade Católica Editora, 2017. Słowik, Małgorzata. „O potrzebie rozwoju poradnictwa rodzinnego opartego na wartościach chrześcijańskich – na przykładzie działalności Kościoła katolickiego w Polsce”. Paedagogia Christiana 2/30 (2012): 193–213. Sobór Watykański II. Deklaracja o wychowaniu chrześcijańskim Gravissimum educationis. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1968. Sobór Watykański II. Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes. Città del Vaticano: Liberia Editrice Vaticana, 1967. Sorgi, Tommaso. „Scuole del nostro tempoˮ. Città Nuova 2 (1960): 11–12. Stróżewski, Władysław. „Oblicza miłości”. Tygodnik Powszechny 6 (2000): 1. Styczeń, Tadeusz. „Kochaj, gdyż Bóg nas wszystkich ukochał. Z Chiarą Lubich – założycielką Ruchu Focolari rozmawia Tadeusz Styczeń SDS”. Ethos 29 (1995): 17–22. Świątkiewicz, Wojciech. „Amo, ergo sum”. Nowe Miasto 2–3 (2008): 169. Świątkiewicz, Wojciech. „Między rodziną a życiem publicznym – ciągłość i zmiana orientacji na wartości w polskim społeczeństwie”. W: Postawy społeczno-religijne Polaków 1991–2012, red. Lucjan Adamczuk, Elżbieta Firlit, Witold Zdaniewicz, 192–194. Warszawa: Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego SAC, 2013. Tarnowski, Janusz. „Wprowadzenie do Deklaracji o wychowaniu chrześcijańskim”. W: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, 303–312. Poznań: Pallotinum, 1968. Torno, Armando. Chiara Lubich. Życie i dzieło. Tłum. Krystyna Kozak. Poznań–Warszawa: Fundacja Mariapoli, Wyd. Święty Wojciech, 2013. Tratti di storia del Movimento Famiglie Nuove, red. Danilo e Anna Maria Zanzucchi. Roma: Città Nuova, 2005. Voce, Maria. „Uno strumento efficace di formazione alla cultura dell’unità”. W: La fonte e le frontiere. Sophia compie 10 anni, 17–21. Roma: Città Nuova, 2018. Wodarczyk, Adam. Prorok żywego Kościoła. Katowice: Emmanuel, 2008. Wojtyła, Karol. Miłość i odpowiedzialność. Lublin: TN KUL, 1982. Wojtyła, Karol. Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne. Lublin: TN KUL, 2000. Wojtyła, Karol. „Teoria–prassi: un tema umano e cristiano”. Rassegna di Pedagogia. Pädagogische Umschau 1–4 (2004): 17–18. Zambonini, Franca. L’avventura dell’unità. Milano: Paoline Cinisello Balsamo, 1991. Zanhgi, Giuseppe M. „Pedagogia nuova”. Città Nuova 2 (1960): 11. Zanzucchi, Danilo e Anna Maria, ed. Tratti di storia del Movimento Famiglie Nuove. Roma: Città Nuova, 2005. Zanzucchi, Michele. Mam wszystko. 18 lat życia Chiary Luce. Kraków: Fundacja Mariapoli, Wyd. M, 2004. Żyliński, Jarosław. Miłość i wychowanie. Poznań: W Drodze, 2016

Wspólnota dzieci i młodzieży Ruchu Focolari miejscem kształtowania umiejętności pokonywania trudności

The psychological condition of young generations is getting poorer and poorer, which can be observed especially in difficult and conflict situations that require independent actions. This is a considerable challenge faced by teachers and educators. Looking at a range of programs involving measures aimed at preventing developmental disorders in children and young people, in particular concerning the social and emotional sphere of their functioning, it is worthwhile paying attention to those dealing with formative activities undertaken as part of Christian children and youth communities founded at the turn of the 20th and 21st century. One of them is the Focolare Movement, established during the second world war by a young teacher Chiara Lubich (1920-2008). Experiencing the educational community of the Movement is a source of valuable material for analyses. This experience, along with selected texts and speeches of Lubich addressed at children and young people and analyzed from a hermeneutic perspective, constitute the basic source of the present analyses. What follows from them is that formative actions within the Movement are conducted based on a coherent program that supports an integral development of a person as well as the idea of living for others through the participation in the community. The assumptions accepted by the Movement pertaining to transcendence of the human being, interpersonal relations, and the attitude to the world allow for demonstrating to young people that any life obstacle may have a positive side to it. Although the source of these assumptions are religious charisma and experience, such formation performed by the communities is not restricted to the faith-related issues only (i.e. religious education) but includes all areas of life of young people. Seen from this angle, communities seem to be a place for shaping the abilities to overcome life difficulties. The educational ideas of Lubich are applied in diverse cultures around the world. Also, they have been recognized by significant scientific and religious circles, which can be demonstrated by the following distinctions: the Templeton Prize, the UNESCO Prize for Peace Education, the Human Rights Prize awarded by the Council of Europe, as well as 16 honorary doctorate degrees, including an honorary doctorate in education studies awarded by the American University in Washington (2000). The author’s considerations may serve as a basis for further analyses, especially given that the educational experience and pedagogical ideas of Lubich are relatively unknown in Poland

A TFETI Domain Decomposition Solver for Elastoplastic Problems

We propose an algorithm for the efficient parallel implementation of elastoplastic problems with hardening based on the so-called TFETI (Total Finite Element Tearing and Interconnecting) domain decomposition method. We consider an associated elastoplastic model with the von Mises plastic criterion and the linear isotropic hardening law. Such a model is discretized by the implicit Euler method in time and the consequent one time step elastoplastic problem by the finite element method in space. The latter results in a system of nonlinear equations with a strongly semismooth and strongly monotone operator. The semismooth Newton method is applied to solve this nonlinear system. Corresponding linearized problems arising in the Newton iterations are solved in parallel by the above mentioned TFETI domain decomposition method. The proposed TFETI based algorithm was implemented in Matlab parallel environment and its performance was illustrated on a 3D elastoplastic benchmark. Numerical results for different time discretizations and mesh levels are presented and discussed and a local quadratic convergence of the semismooth Newton method is observed

Formacja do wspólnotowości – kapłani i seminarzyści w Ruchu Focolari

LA FORMAZIONE ALLA VITA COMUNITARIA – I SACERDOTI E SEMINARISTI NEL MOVIMENTO DEI FOCOLARI Questo contributo mette in evidenza il frutto dell’esperienza educativa del Movimento dei Focolari nel settore della formazione dei preti e dei seminaristi. Il Movimento dei Focolari fondato nel 1943 in Italia da Chiara Lubich (1920–2008), è presente in oltre 160 paesi. Il suo scopo specifico è l’unità della famiglia umana (cf. Ut omnes unum sint, Gv 17,21). Dalla sua esperienza educativa scaturisce una pedagogia dell’unità. Essa nel processo educativo sottolinea il ruolo fondamentale della comunità e della dimensione relazionale basata sul Comandamento di Gesù Amatevi gli uni gli altri come io ho amato voi, nella prospettiva del Che tutti siano uno. La formazione dei sacerdoti e seminaristi del Movimento poggia sulla vita comunitaria (nei focolari per i presbiteri e diaconi focolarini e nei nuclei per i presbiteri e diaconi volontari) auitandosi con i seguenti mezzi: • la spiritualità dell’unità (comunitaria); • gli strumenti della spiritualità comunitaria: il patto, la comunione d’anima e di esperienze, l’ora della verità; il colloquio; • lo stile di vita secondo i sette aspetti, che ordina la vita sacerdotale nelle sue principali dimensioni: la comunione dei beni materiali e il lavoro, l’apostolato, la vita spirituale, la salute, l’armonia dell’ambiente e personale, lo studio, l’aggiornamento e l’uso dei mass media; • i Centri della spiritualità di comunione per i sacerdoti, diaconi e seminaristi che si trovano nelle cittadelle del Movimento portano una novità. La vita quotidiana dei preti e dei seminaristi è immersa non solo nel contesto della comunità tra di loro, ma in quello di tutta la società multiculturale della cittadella: famiglie, giovani, bambini, ma anche i membri di diverse congregazioni. Lo scopo principale e – nello stesso tempo – il mezzo della formazione alla vita comunitaria nel Movimento dei Focolari è la mutua e continua carità, che rende possibile l’unità e porta la presenza di Gesù nella collettività.Benedykt XVI, Złota zasada miłości jest zapisana w każdym sercu, „L’ Osservatore Romano” (wyd. polskie) 5 (2008), s. 20. Blaumeiser H., Seminarium, jako wspólnota uczniów, „Gen’s” 1 (2003), s. 15–21. Bruni L., L’economia di comunione di Chiara Lubich. Quando un carisma cambia anche l’economia, „Nuova Umanità” 177 (2008), s. 359–369. Cambon E., S. Cola, L’ansia di Toni Weber. Far casa ai sacerdoti, Roma 1994. Castellano Cervera J., Duchowość komunii darem dla księży i osób konsekrowanych, „Gen’s” 1–2 (2005), s. 30. Castellano Cervera J., Dzieło Maryi w służbie Kościoła, „Gen’s” 1, 2 (2005), s. 16. Castellano Cervera J., Lettera a Chiara Lubich, Arch. RF (It). Chmielewski M., Vademecum duchowości katolickiej.101 pytań o życie duchowe, Lublin 2004. Ciardi F., Luce e la tua Parola. Dialogo interreligioso e annuncio del Vangelo, Roma 2005. Coda P., L’Istituto Universitario „Sophia”: progetto e programma, „Sophia” 1 (2008), s. 4–8. Coda P., W poszukiwaniu nowej miary bycia człowiekiem i kapłanem, „Gen’s” 1 (2003), s. 12–14. Cola S., Un primo focolare sacerdotale, w: E.M. Fondi, M. Zanzucchi, Un popolo..., s. 300. Cullman O., Christ et les temps, Paris–Neuchâtel 1947. D’Armi L., Il prete futuro non è un solitario, „Città Nuova” 3 (1995), s. 27–33. D’Armi L., Ksiądz przyszłości nie jest samotnikiem, „Nowe Miasto” 2 (1995), s. 16. Decker H. von M., S. Schmid, Ökumenische Schule Ottmaring, w: H. von M. Decker, S. Schmid, Ökumenisches Lebenszentrum Ottmaring, München 2008, s. 85, 86. Encyklopedia filozofii, t. 2, red. T. Honderich, tłum. polskie J. Łoziński, Poznań 1998, s. 990. Fondi E.M., M. Zanzucchi, Un popolo nato dal Vangelo, Roma 2003. Fondi E.M., M. Zanzucchi, Un popolo..., s. 301. Gatti C., Simposio sulla formazione. O’Higgins (Argentina) 12–14 settembre 2008, Arch. RF (Argentyna). Grocholewski Z., V. Zani, Congregazione per L’Educazione Cristiana (Dei Seminarii e Degli Istituti di Studi) Decretum, „Istituto Universitario Sofia-Annuario” 1 (2008/09), s. 6–8. Hemmerle K., Wejść w życie Boga, „Nowe Miasto” 3 (1995), s. 6–8. Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Pastores dabo vobis (PDV), 25 III 1992. Jan Paweł II, List apostolski Novo millennio ineunte. Kostkiewicz J., Warstwa duchowa w teoriach pedagogicznych XX wieku – W. Flitner, S. Hessen, S. Kunowski, w: W trosce o integralne wychowanie, red. M. Nowak, T. Ożóg, A. Rynio, Lublin 2003, s. 35–40. Kozubek M., Cultura de la fraternidad. Una comunidad que educa, „Ciudad Nueva” (Urugway/Paraguay) 12 (2008), s. 24, 25, 30. Kozubek M., Media w pedagogii jedności jako narzędzia w wychowaniu do powszechnego braterstwa. Przykład z trzech kręgów kulturowych: Europa, Afryka, Ameryka Łacińska, w: Media w wychowaniu chrześcijańskim, red. D. Bis, A. Rynio, Lublin 2009, s. 337–353. Kozubek M., Pedagogiczne inspiracje Ruchu Focolari. W kierunku pedagogiki jedności, w: Wychowanie chrześcijańskie – między tradycją a wyzwaniami współczesności, red. A. Rynio, Lublin 2007, s. 1006–1026. Kozubek M., Wychowanie do życia w społeczności wielokulturowej na przykładzie „miasteczka” Oppiano we Włoszech, w: Miejsce kultur etnicznych i regionalnych w jednoczącej się Europie, red. Z. Jasiński, T. Lewowicki, Opole 2007, s. 199–214. Krasoń E., Księża i klerycy, „Nowe Miasto” 2,3 (2008), s. 163. Krasoń E., Od redakcji, „Gen’s” 1 (2003), s. 2. Kudasiewicz J., Koinonia w Nowym Testamencie, w: Communio w chrześcijańskiej refleksji o Kościele, red. A. Czaja, M. Marczewski, Lublin 2004, s. 55. Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa 2004. Libera P., Rola ruchów kościelnych w Europie na podstawie Adhortacji Jana Pawła II „Ecclesia in Europa”, „Nowe Miasto” 2 (2004), s. 8–13. Lubich Ch., Agli interni della Polonia, Russia e Lituania, Varsavia 5.03.2000, Arch. RF (Pl). Lubich Ch., Ai Vescovi amici del Movimento, Rocca di Papa 10.02.1984, Arch. RF (It). Lubich Ch., Collegamento CH, Già e non ancora, Arch. RF (It). Lubich Ch., Collegamento CH. Godzina prawdy, Rocca di Papa, 24.11.1994, Arch. RF (Pl). Lubich Ch., Collegamento CH. Komunia doświadczeń ze Słowem życia, Rocca di Papa, 27.10.1994. Lubich Ch., Collegamento CH. Komunia duszy. Rocca di Papa, 22/09/1994, Arch. RF (Pl). Lubich Ch., Collegamento CH. Rozmowa, Rocca di Papa, 22.12.1994, Arch. RF (Pl). Lubich Ch., Colloqui con i gen. Anni 1970/74, Roma 1999. Lubich Ch., Duchowość jedności nową drogą, Kraków 2004. Lubich Ch., In analogia con la vita trinitaria. Discorso ai focolarini, Roma 2004, Arch. RF (It). Lubich Ch., Kapłan dla jedności, „Gen’s” 3,4 (2008), s. 5, 6. Lubich Ch., Klucz do jedności, Katowice 1989. Lubich Ch., L’Economia di comunione. Storia e profezia, Roma 2001. Lubich Ch., Lezione per la laurea honoris causa in pedagogia, Washington, 10 novembre 2000, „Nuova Umanità” 135/136 (2001), s. 341–352. Lubich Ch., Pensieri, w: Lubich Ch., Scritti spirituali, t. 1, Roma 1997, s. 143. Lubich Ch., Possono le religioni essere partner sul cammino della pace? Seminario interreligioso, Caux, 29 luglio 2003, „Nuova Umanità” 152 (2004/2), s. 161–174. Lubich Ch., Przemówienie doktora honoris causa Chiary Lubich, Katolicki Uniwersytet Lu-belski, 18 czerwca 1996, „Nowe Miasto” 4 (1996), s. 14. Lubich Ch., Statuti generali. Lubich Ch., Statuti generali. Opera di Maria (Movimento dei Focolari), Roma 2007. Lubich Ch., Tylko jedno, Katowice 1986. Lubich Ch., Una scuola di Maria. Fondazione dell’Università Popolare Mariana, „Città Nuova” 21 (1980), s. 28, 29. Lubich Ch., Zalążki nowego ludu. Nagroda UNESCO „Wychowanie do pokoju”, „Nowe Miasto” 1 (1997), s. 9. Mikołajewska B., Zjawisko wspólnoty (Wybór tekstów), New Haven, CT USA 1999, s. 11. Miś A., Filozofia współczesna. Główne nurty, Warszawa 2000. Nowak M., Główne nurty współczesnej filozofii wychowania, „Kultura i Edukacja” 2,4 (1993), s. 5). Nowak M., Pedagogika personalistyczna, w: Pedagogika, red. Z. Kwieciński, Z. Śliwerski, Warszawa 2005, s. 235. Olbrycht K., Kształcenie do wspólnotowości wśród funkcji współczesnej szkoły, w: Przemiany społeczno-cywilizacyjne i edukacja szkolna, red. T. Lewowicki, A. Szczurek-Boruta, B. Grabowska, Cieszyn–Warszawa–Kraków 2005, s. 121. Ożóg T., Wychowanie chrześcijańskie w kościelnych ruchach religijnych, w: Wychowanie chrześcijańskie. Między tradycją a współczesnością, red. A. Rynio, Lublin 2007, s. 953. Paweł VI, Discorso ai fedeli, 25 X 1969, Insegnamenti di Paolo VI, Vaticano 1969, s. 685–688. Ratzinger J., Ruchy kościelne i ich teolo-giczne miejsce, „Communio” 19,6 (1999), s. 78–102. Redazione, Un’ utopia di pace diventata realta: la Mariapoli permanente, „Loppiano--Notizie” 3 (2004), s. 3. Rossé G., Nowość Słowa Życia, „Nowe Miasto” 2 (2002), s. 6–9. Saltini R., Laboratorium społeczności chrześcijańskiej, „Nowe Miasto” 3 (2006) s. 14, 15. Siciński A., Wprowadzenie, w: Style życia w miastach polskich (u progu kryzysu), red. tenże, Wrocław–Warszawa–Kraków 1988, s. 11. Sorgi T., Costruire il sociale, Roma 1998. Teologia duchowości katolickiej, red. W. Słomka, Lublin 1993. Ti-Kang J., Przemówienie podczas Międzynarodowego Kongresu Kapłanów Ruchu Focolari „Kościół dzisiaj – Duchowość komunii i dialogu” – Castel Gandolfo 2006, Arch. RF (Pl). V. Zani, Duchowość komunii, „Nowe Miasto” 2,3 (2008), s. 81. Vlk M., Przedmowa w: Ch. Lubich, Duchowość jedności..., s. 7. Zambonini F., Przygoda jedności, Kraków 1995. Zanghi G.M., Questo programma dell’università popolare, „Città Nuova” 21 (1980), s. 34

Od redakcji

"Analizując historię wychowania ostatnich wieków, można zauważyć, że twórcze pedagogie, aktualne także współcześnie, mają swoje korzenie w charyzmatach, które miały istotny wpływ na rozwój nie tylko wychowania, lecz także szeroko pojętej kultury1. W prezentowanej publikacji źródłem poznania jest doświadczenie wychowawcze włoskiej nauczycielki, Chiary Lubich (1920–2008), i założonego przez nią Ruchu Focolari. W fenomenologicznej analizie tego doświadczenia, a zatem odwołującej się wprost do praktyki, zaproszeni do tego tomu autorzy odkrywają jego istotę i podstawowe zasady, czyniąc je następnie przedmiotem interpretacji pedagogicznej pozwalającej na teoretyczne ujęcie pedagogii2, określanej jako pedagogia jedności3. Hermeneutyka antropologiczno-teologicznej myśli Lubich ukazuje z kolei występujące tu humanistyczne rozumienie procesów i zjawisk tego doświadczenia, respektujących duchową sferę funkcjonowania człowieka w wymiarze indywidualnym i zbiorowym." (fragm.

Love as the Fundamental Dynamics of Family Upbringing according to Chiara Lubich – Selected Aspects

Lo sviluppo dei processi di civilizzazione e globalizzazione a cavallo tra il XX e il XXI secolo sta influendo sul cambiamento della forma della famiglia, della sua funzione e del suo ruolo nella vita sociale e costituisce una minaccia soprattutto per la sua stabilità. Per questo motivo, la famiglia viene sostenuta da molte istituzioni e organizzazioni di sostegno che operano nel campo dell’assistenza sociale per la prevenzione, la terapia e l’accompagnamento, in particolare nell’adempimento della sua funzione educativa. Nella ricerca di un modello di educazione nella famiglia che insegni a costruire relazioni interpersonali permanenti, a superare le difficoltà sulla base dei valori che aiutano ad affrontare le crisi della famiglia, l’attenzione è rivolta al potenziale pedagogico dei Movimenti e delle Comunità contemporanee della Chiesa cattolica. Un ricco materiale in questo senso lo fornisce il Movimento Famiglie Nuove – una delle branche del Movimento dei Focolari fondato da un’in-segnante italiana: Chiara Lubich (1920–2008). Questo articolo presenta – sulla base dell’ermeneutica dei testi di Lubich – i suoi principali pensieri sull’educazione in famiglia. Nel procedere della ricerca, viene presentato il significato dell’amore secondo la prospettiva personalista dapprima nella prospettiva filosofica, psicologica e teologica, quindi nella vita e nell’esperienza educativa di Chiara Lubich e nel suo pensiero antropologico-teologico sull’educazione. In questo contesto vengono presentati alcuni aspetti chiave dell’educazione in famiglia sempre nel contesto dell’amore visto in chiave personalista. In particolare: il ruolo e l’autorevolezza genitoriale; la specificità dell’educazione integrale; le caratteristiche dell’educazione prosociale e la formazione delle abilità atte a superare le difficoltà. Essi, nello stile educativo secondo la visione di Lubich, sembrano fondamentali in famiglia. L’analisi condotta si colloca nel campo della pedagogia familiare e della pedagogia della religione e poggia principalmente sulla letteratura in lingua italiana. Nella letteratura pedagogica polacca il pensiero pedagogico di Chiara Lubich non è conosciuto, pertanto è ragionevole affrontare questo argomento. Summary: Civilisational progress and globalisation processes at the turn of the 20th and 21st centuries have changed the shape, function and role of family in social life, posing a threat to its stability. Consequently, many family support institutions and organisations are created that offer social services focused on prevention, family therapy and support, particularly in terms of family upbringing. In search of a model of family upbringing that teaches how to build long-term interpersonal relationships and overcome difficulties by referring to values helpful in dealing with family crises, the article focuses on the pedagogical potential of contemporary movements and communities of the Catholic Church. Substantial studies in this regard are provided by the New Families Movement, an initiative that operates under the international Focolare Movement founded by the Italian teacher Chiara Lubich (1920–2008). Based on the hermeneutics of Lubich’s texts, the article presents her main thoughts on family upbringing. Following the adopted research procedure, the text discusses the significance of personal love from the philosophical, psychological and theological perspective as well as through life and educational experience of Chiara Lubich and her anthropological and theological reflections on education. In this context, several key aspects of family upbringing are discussed in the context of personal love: parental authority and responsibilities, specificity of integral education, characteristics of pro-social education and development of skills necessary to overcome difficulties. They appear to be a fundamental part in Lubich’s ‘style’ of family upbringing. The resulting analysis belongs to the field of family pedagogy and pedagogy of religion, and is mostly based on Italian literature sources. Chiara Lubich’s pedagogical thought is not well-known in Polish pedagogical literature, which makes it all the more compelling to address this topic.Abignente, Lucia. Memoria e presente. La spiritualità del Movimento dei Focolari in prospettiva storica. Roma: Città Nuova, 2010. Abignente, Lucia. Qui c’e’ il dito di Dio. Carlo de Ferrari e Chiara Lubich: il discernimento di un carisma. Roma: Città Nuova, 2017. Amato, Angelo. “Omelia durante il Rito di Beatificazioneˮ, L’Osservatore Romano, 26 settembre (2010): 8. Bagrowicz, Jerzy. Stawać się bardziej człowiekiem. U podstaw edukacji religijnej [Diventare più uomo. Alle basi dell’educazione di religione]. Toruń: Wyd. Naukowe UMK, 2008. Balthasar, von Hans Urs. La mia opera et epilogo. Milano: Jaca Book, 1994. Bartel, Sabina. “Autorytet rodzicielski” [“Autorevolezza geniotoriale”]. In: Słownik małżeństwa i rodziny [Vocabolario sul matrimonio e sulla famiglia], ed. Edward Ozorowski, 31–32. Warszawa–Łomianki: ATK, 1999. Bątkiewicz-Brożek Joanna. “Światło dla wszystkich” [“Luce per tutti”]. Gość Niedzielny 9 (2014): 16. Benedetto XVI. Enciclica Deus caritas est. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2005. Benedetto XVI. Lettera alla Diocesi e alla Città di Roma sul compito urgente dell’educazione. 21 gennaio 2008. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2008. Benedetto XVI. Messaggio ai partecipanti al II Congresso Mondiale dei Movimenti ecclesiali e delle Nuove comunità. 22 Maggio 2006. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2006. Bergoglio, Jorge Mario. Wymagania i pasja. O wychowaniu chrześcijańskim [Esigenze e la passione. Sull’educazione cristiana]. Trad. Lidia Wrona. Kraków: Espirit SC, 2013. Bianco, Giani. Una famiglia grande come il mondo. Roma: Città Nuova, 2008. “Błogosławiona Chiara Luce Badano” [“Beata Chiara Luce Badano”]. Nowe Miasto 5 (2010): 1. Inserto. Carella, Nino. Silvia prima di Chiara. La ricercha di una strada nuova. Roma: Città Nuova 2014. Centro Chiara Lubich, Istituto Universitario Sophia. Dottorati honoris causa conferiti a Chiara Lubich. Laudationes, Motivazioni, Lezioni magistrali. Ed. Florence Gillet e Rosalia Parlapiano. Roma: Città Nuova, 2016. Centro San Giovanni Bosco. Storia istituzionale. Rocca di Papa: Archivio Chiara Lubich. Coda, Piero. “L’idea di Università di Chiara”. In: La fonte e le frontiere. Sophia compie 10 anni, 125–165. Roma: Città Nuova, 2018. Coriasco, Franz. Dai tetti in giù. Chiara Luce Badano raccontata dal basso. Roma: Città Nuova, 2011. Concilio Vaticano II. Costituzione pastorale sulla chiesa nel mondo contemporaneo Gaudium et spes. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1968. De Beni, Michele. Comunicare per amare. Roma: Città Nuova, 2005. De Beni, Michele. Essere educatori. Corraggio di una presenza. Roma: Città Nuova, 2013. Folonari, Giuglia Eli. Lo spartito scritto in cielo. Cinquant’anni con Chiara Lubich. Roma: Città Nuova, 2012. Foresi, Pasquale. “Educatori a convegno”. Città Nuova 1 (1960): 6–7. Francesco. Ai partecipanti alla plenaria della Congregazione per L’Educazione Cattolica. Sala Clementina, 13 Febbraio 2014. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2014. Francesco. Discorso ai Patecipanti all’Asemblea Generale del Movimento dei Focolari. Sala Clementina, Venerdì, 26 settembre 2014. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2014. Francesco. Esortazione apostolica postsinodale Amoris Laetitia. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2015. Francesco. Festa delle Famiglie. Discorso del santo Padre Francesco. Croke Park Stadium (Dublino). Sabato, 25 agosto 2018. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2018. Francesco. Incontro con la comunità del Movimento dei Focolari. Sagrato del Santuario Maria Theotokos a Loppiano (Firenze). Giovedì, 10 maggio 2018. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2018. Francesco. La Famiglia. Educazione. Udienza generale, 20.05.2015. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2015. Fromm, Erich. Avere o essere. Milano: Mondadori, 1977. Fromm, Erich. L’arte di amare. Milano: Mondadori, 1986. Furmanek, Waldemar. Miłość – zagubiona wartość współczesnej pedagogiki [L’Amore – un valore perduto nella pedagogia moderna]. Rzeszów: FOSZE, 2011. Furmanek, Waldemar. Rozwój rozumienia miłości [Lo sviluppo della comprensione dell’amore]. Rzeszów: Wyd. Oświatowe FOSZE, 2011. Galarowicz, Jan. Na ścieżkach prawdy. Wprowadzenie do filozofii [Sui sentieri di verità. Introduzione alla filosofia]. Kraków: PAT, 1992. Giordani, Igino. Famiglia comunità d’amore. Roma: Città Nuova, 1969. Giordani, Igino. La famiglia. Ricordi, pensieri. Roma: Città Nuova, 2005. Giordani, Igino. Memorie di un cristiano. Roma: Città Nuova, 1981. Giovanni Paolo II. Lettera alle famiglie. Gratissimam sane. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1994. Giovanni Paolo II. Discorso ai Membri del Movimento dei Focolari. Centro internazionale «Mariapoli» – Rocca di Papa, Domenica, 19 agosto 1984. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1984. Giovanni Paolo II. Discorso all’Organizzazione delle Nazioni Unite per L’Educazione, la Scienza e la Cultura (UNESCO). Parigi, 2 giugno 1980. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1980. Giovanni Paolo II. Esortazione apostolica ‘Familiaris consortio’. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 1981. Guglielmoni, Luigi, Fausto Negri. L’amore familiare secondo san Paolo. Leumann: ELLEDICI, 2009. Horowski, Jarosław. “Rola rodziny w wychowaniu seksualnym dzieci i młodzieży (w Świetle dokumentów Stolicy Apostolskiej)ˮ [“Il ruolo della famiglia nell’educazione sessuale dei bambini e giovani (alla luce dei documenti della Santa Sede)”]. Paedagogia Christiana 1/9 (2002): 179–188. Jankowski, Wiesław. “Znaczenie wychowania integralnego dla odnowy rodziny” [Il significato dell’educazione integrale per un rinnovamento della famiglia]. Studia nad Rodziną ATK 1 (1997): 73–84. Katolickie poradnictwo rodzinne w Polsce w r. 2016 [La consulenza famigliare cattolica per le famiglie in Polonia nell’anno 2016]. Warszawa: Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego, 2017. Kiereś, Barbara. “Rodzina a problem aktualizacji przyrodzonej religijności człowieka. Na kanwie A.M. Krąpca realistycznej filozofii człowieka” [“La famiglia e il problemma dell’attualizazzione della religiosità primaria dell’uomo. Alla luce della filosofia realistica dell’uomo di A.M. Krapiec”]. In: Edukacyjny potencjał religii [Il potenziale educativo della religione], ed. Jerzy Bagrowicz, Jarosław Horowski, 241–257. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK, 2012. Kim, Colomba In Hye. Gli sposi e la famiglia in Igino Giordani. Pensiero e testimonianza. Roma: Città Nuova, 2011. Kłos-Skrzypczak, Aleksandra. “Nauki o rodzinie w perspektywie amerykańskiego Szkolnictwa wyższego” [“Family study alla luce degli studi universitari negli Stati Uniti”]. Studia Teologiczne i Humanistyczne 1/2 (2011): 247–258. Kornas-Biela, Dorota. Rodzina: źródło życia i szkoła miłości [La familia: fonte della vita e scuola dell’amore]. Lublin: TN KUL, 2000. Kozubek, Mariola T. “Pedagogie współczesnych ruchów odpowiedzią na Familiaris consortio” [“Le pedagogie dei movimenti moderni in risposta alla Familiaris consortio”]. Studia Teologiczne i Humanistyczne 1/2 (2011): 195–209. Kozubek Mariola T.. “Środowisko wychowawcze rodziny i Ruchu Focolari w doświadczeniu choroby bł. Chiary Luce Badano (1971–1990)” [“L’ambiente educativo della famiglia e del Movimento dei Focolari nell’esperienza di mallatia di beata Chiara Luce Badano (1971–1990)”]. In: Cierpienie – tajemnica i wyzwanie [La sofferenza – il mistero e la sfida], ed. Antoni Bartoszek, 142–160. Katowice: Emmanuel, 2014. Kozubek, Mariola T. “Wspólnota i jedność w wybranych obszarach życia społecznego – doświadczenie Ruchu Focolari”. [“Comunità e unità in alcune aree della vita sociale – l’esperienza del Movimento dei Focolari”]. Paedagogia Christiana 2/36 (2015): 97–101. DOI: http://dx.doi.org/10.12775/PCh.2015.027. Kozubek, Mariola T. “Wychowanie do wiary w rodzinie – propozycja duchowości jednościˮ [“Educazione in famiglia alla fede – una proposta della pedagogia dell’unità”]. Homo Dei 1(2014): 23–36. Kozubek, Mariola T., Stanisław Grochmal. “Rodzina wspólnotą miłości w świetle pedagogii jedności Ruchu Focolariˮ [“Famiglia – comunità d’amore alla luce della pedagogia dell’unità del Moviemnto dei Focolari”]. In: Wokół rodziny. Wychowanie, kultura, społeczeństwo [Attorno alla famiglia. Educazione, cultura, società], ed. Andrzej Garbarz, Grzegorz Grzybek, 255–273. Rzeszów: Wyd. i Drukarnia Diecezji Rzeszowskiej, 2011. Krąpiec, Mieczysław A. Ja – człowiek [Io – uomo]. Lublin: KUL, 1998. Lubich, Chiara. Ai Gen 3.1971–1975. Roma: Città Nuova, 1979. Lubich, Chiara. Ai Gen 3.1975–’80. Roma: Città Nuova, 1994. Lubich, Chiara. Ai Gen 3.1981–1995. Roma: Città Nuova, 2006. Lubich, Chiara. Arte di amare. Roma: Città Nuova, 20055. Lubich, Chiara. “Chi beve l’acqua pensa alla sorgente”. In: Da Trento al mondo, dal mondo al Trento. Chiara Lubich nella su città, ed. Michele Zanzucchi, 77–83. Roma: Città Nuova, 2002. Lubich, Chiara. Colloqui con i GEN. Anni 1966/69. Roma: Città Nuova, 1998. Lubich, Chiara. Colloqui con i GEN. Anni 1970/74. Roma: Città Nuova, 1999. Lubich, Chiara. Colloqui con i GEN. Anni 1975/2000. Roma: Città Nuova, 2001. Lubich, Chiara. Dove la vita si accende. Dialoghi sulla famiglia. Roma: Città Nuova, 1999. Lubich, Chiara. “Igino Giordani: il confondatore”. Nuova Umanita 1 (1995): 5–10. Lubich, Chiara. La dottrina spirituale. Nuova edizione aggiornata e amplita, ed. Michele Vandeleene. Roma: Città Nuova, 2009. Lubich, Chiara. Lettere dei primi tempi (1943–1949) alle origini di una nuova spiritualità. Roma: Città Nuova, 2010. Lubich, Chiara. “Meditazioni” (1959). In: Chiara Lubich, Scritti Spirituali/1. Roma: Città Nuova,19913. Lubich, Chiara. Perchè mi hai abbandonato. Il dolore nella spiritualità dell’unità, ed. Anna Fratta. Roma: Città Nuova, 1997. Lubich, Chiara. Raccolta dei testi di Chiara ai ragazzi o sui ragazzi. Stralci da conversazioni, lettere, messaggi dal 1953 ad oggi per la formazione degli animatori del Movimento Ragazzi per l’unità, ed. Centro Mondiale Ragazzi per l’unità. Rocca di Papa, 1999. Lubich, Chiara. Tylko jedno. Katowice: Księgarnia św. Jacka, 1984. Lubich, Chiara. Una via nuova. La spiritualità dell’unità. Roma: Città Nuova, 2002. Magrini, Mariagrazia. Ze światła ku światłu. Błogosławiona Chiara Badano, tłum. Anna Popławska. Kraków: Wyd. Św. Stanisława BM, 2011. Ed. Italiana: Margini Mariagrazia. Di luce in luce. Torino: Edizioni San Paolo, 2008. Maritano, Livio. Per decreto del Papa, Chiara Badano è venerabile. http://www.diocesiacqui.piemonte.it/badano.htm [20.01.2019]. Morán, Jesús. “‘Trasferirsi nel fratello’: una radicalizzazione antropologica”. In: Guardare tutti i fiori. Da una pagina del ‘49 di Chiara Lubich, ed. AVV, 39–51. Roma: Città Nuova, 2014. Mounier, Emanuel. Wprowadzenie do egzystencjalizmów [Introduzione agli esistenzialismi]. Kraków: ZNAK, 1964. Nowak, Marian. “Education as Support for the Integral Development of the Pupil”. Paedagogia Christiana 2/42 (2018): 11–32. DOI: http://dx.doi.org/10.12775/PCh.2018.013. Nowak, Marian. “Wymiary teorii i praktyki w pedagogice w ujęciu Karola Wojtyły” [“Le dimensioni di teoria e di praxi in pedagogia nell’approccio di Karol Wojtyła”]. Wychowanie na co dzień 4–5(2005): 11–12. Olbrycht, Katarzyna. “Co może odnaleźć pedagog w zbiorze tekstów «Charyzmat jedności» Chiary Lubich?” [“Che cosa può trovare un pedagogo nel libro «La dottrina spirituale» di Chiara Lubich”]. Nowe Miasto 2–3 (2008): 168. Olbrycht, Katarzyna. “Wychowanie w rodzinie, jako wychowanie do wartości domu” [“Educazione in famiglia, come educazione al valore della casa”]. In: Dom, w którym rodzi się wspólnota. Rodzina, społeczeństwo, Kościół [La casa dove nasce la comunità: familia, società, chiesa], ed. Mariola T. Kozubek, 55–69. Katowice: Księgarnia św. Jacka, 2012. Opozda, Danuta. “Integral Upbringing as the Fundamental Category of Practice and Theory of Pedagogy of Family in Christian Inspiration”. Paedagogia Christiana 2/42 (2018): 151–164. Ożóg, Tomasz. “Wychowanie chrześcijańskie w kościelenych ruchach religijnych” [“Educazione cristiana nei movimenti ecclessiali”]. In: Wychowanie chrześcijańskie. Między tradycją a współczesnością [Educazione cristiana. Tra la tradizione e la modernità], ed. Alina Rynio, 953–963. Lublin: Wyd. KUL, 2007. Paolo VI al Movimento dei Focolari. Roma: Città Nuova, 1978. Półtawska, Wanda. “Prawidłowy start” [“Una partenza corretta”]. In: Miłość, małżeństwo, rodzina [Amore, matrimonio, famiglia], ed. Franciszek Adamski, 21–71. Kraków: Wyd. Apostolstwa Modlitwy, 1978. Półtawska Wanda. “Rola rodziców w wychowaniu seksualnym młodzieży” [“Il ruolo dei genitori nell’aeducazione sessuale dei ragazzi”]. In: Wychowanie w rodzinie [Educazione in famiglia], ed. Franciszek Adamski, 193–208. Kraków: Petrus 2010. Półtawska Wanda. Uczcie się kochać [Imparate ad amare]. Poznań: Edycja Świętego Pawła, 2015. Silva, Raul Augusto de Sousa Leite. “A Utopia da Fraternidade Universal em Chiara Lubich”. In: Ética relacional: um caminho de sabedoria, ed. Silvestre Ourives Marques, Miguel Panão, Pedro Vistas, 13–23. Lisboa: Universidade Católica Editora, 2017. Słowik, Małgorzata. “O potrzebie rozwoju poradnictwa rodzinnego opartego na wartościach chrześcijańskich – na przykładzie działaności Kościoła katolickiego w Polsce” [“Sul bisogno dello svillupo della consulenza famigliare, basata sui valori cristiani – l’esempio dell’attività della Chiesa cattolica in Polonia”]. Paedagogia Christiana 2/30 (2012): 193–213. Stróżewski, Władysław. „Oblicza miłości” [“I volti dell’amore”]. Tygodnik Powszechny 6 (2000): 1. Styczeń, Tadeusz. “Kochaj, gdyż Bóg nas wszystkich ukochał. Z Chiarą Lubich –założycielką Ruchu Focolari rozmawia Tadeusz Styczeń” [“Ama, perchè Dio ci ha amati tutti. Con Chiara Lubich, la fondatrice del Movimento dei Focolari dialoga Tadeusz Styczeń”]. ETHOS 29 (1995): 17–22. Sorgi, Tommaso. “Scuole del nostro tempoˮ. Città Nuova 2 (1960): 11–12. Świątkiewicz, Wojciech. “Amo, ergo sum”, Nowe Miasto 2–3 (2008): 169. Świątkiewicz, Wojciech. “Między rodziną a życiem publicznym – ciągłość i zmiana orientacji na wartości w polskim społeczeństwie” [„Tra famiglia e vita pibblica – la continuità e il cambiamento della società polacca nell’orientamento verso i valori”]. In: Postawy społeczno-religijne Polaków 1991–2012 [Atteggiamenti socio-religiosi dei polacchi 1991–2012], ed. Lucjan Adamczuk, Elżbieta Firlit, Witold Zdaniewicz, 192–194. Warszawa: Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego SAC, 2013. Tarnowski, Janusz. “Wprowadzenie do Deklaracji o wychowaniu chrześcijańskim”. [“Introduzione alla Dichiarazione sull’educazione cristiana”]. In: Sobór Watykański II, Konstytucje, Dekrety, Deklaracje, 303–312. Poznań: Pallotinum, 1968. Torno, Armando. PortarTi il mondo fra le braccia – Vita di Chiara Lubich. Roma: Città Nuova, 2011. Tratti di storia del Movimento Famiglie Nuove, ed. Danilo e Anna Maria Zanzucchi. Roma: Città Nuova, 2005. Voce, Maria. „Uno strumento efficace di formazione alla cultura dell’unità”. W: La fonte le frontiere. Sophia compie 10 anni, 17–21. Roma: Città Nuova, 2018. Wodarczyk Adam. Prorok żywego Kościoła [Il profeta della Chiesa viva]. Katowice: Emmanuel, 2008. Wojtyła, Karol. “Amore e responsabilità”. In: Karol Wojtyla, Metafisica della persona. Tutte le opere filosofiche e saggi integrativi, 478–495. Milano: Bompiani, 2003. Wojtyła, Karol. Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne [Persona e atto e altri studi antropologici]. Lublin: TN KUL, 2000. Wojtyła, Karol. “Teoria–prassi: un tema umano e cristiano”. Rassegna di Pedagogia. Pädagogische Umschau 1–4 (2004): 17. Zambonini, Franca. L’avventura dell’unità. Milano: Paoline Cinisello Balsamo, 1991. Zanhgi, Giuseppe M. “Pedagogia nuova”. Città Nuova 2 (1960): 11. Zanzucchi, Michele. Mam wszystko. 18 lat życia Chiary Luce, tłum. Zespół. Kraków: Fundacja Mariapoli, Wyd. M, 2004. Ed. Italiana: «Io ho tutto». I diciotto anni di Chiara Luce. Roma: Città Nuova, 2010. Żyliński, Jarosław. Miłość i wychowanie [L’amore e l’educazione]. Poznań: W Drodze, 2016

Wartość wychowawcza Światowych Dni Młodzieży z Janem Pawłem II

The edu cational valu e of the world Youth Days with Pope John Paul II The article indicates the educational value of the World Youth Days with John Paul II. This Global Youth Gathering was depicted as global educational situation, exhibiting also its characteristic of agoral gathering, during which intergenerational transmission of values takes place. Transfer of values is made not only through pope’s messages, but also through unique personality of John Paul II, which in his educational relationship with the youth appears to be a meeting of the master and the student.Biela A., Nowe zgromadzenia agoralne jako zbiorowe reakcje ludzi na świecie na wiadomość o śmierci Papieża Jana Pawła II, Roczniki Psychologiczne 1 (2006), t. 9, s. 79-89. Biela A., Agoral gatherings and large scale transformation in Europe in the 80s and 90s, Journal for Mental Changes 2 (1996), s. 83-100. Cichoń W., Wartości, człowiek, wychowanie, Kraków 1996. Dyczewski L., Ludzie starzy i starość w społeczeństwie i kulturze, Lublin 1994. Edukacja aksjologiczna, red. K. Olbrycht, t. 1-4, Katowice 1994.1995.1999. Elżanowska H., Międzypokoleniowa transmisja wartości w rodzinie, Lublin 2012 (Studia z Psychologii w KUL, t. 18, red. O. Gorbaniuk, B. Kostrubiec-Wojtachnio, D. Musiał, M. Wiechetek) s. 97-114. Jan Paweł II, List apostolski Do młodych całego świata z okazji Międzynarodowego Roku Młodzieży, 31.03.1985, [w:] Jan Paweł II do młodzieży (1978-2005). Listy,orędzia, przemówienia, homilie, Poznań 2005, s. 39-40. Jan Paweł II, List Do moich Braci i Sióstr – ludzi w podeszłym wieku, Watykan 1999. Kiciński A., Historia Światowych Dni Młodzieży, [w:] Modlitwa w katechezie, red. S. Kulpaczyński, Lublin 2002, s. 331-381. Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa 2004. Nowak M., Znaczenie wartości w procesie wychowania, [w:] Człowiek – wartości – sens. Studia z psychologii egzystencji, red. K. Popielski, Lublin 1996, s. 241-259. Nowak M., Podstawy pedagogiki otwartej, Lublin 1999. Nowak M., Teorie i koncepcje wychowania, Warszawa 2008. Olbrycht K., O roli przykładu, wzoru, autorytetu i mistrza, w wychowaniu osobowym, Toruń 2007. Papieska Rada ds. Świeckich, La dignità dell’anziano e la sua missione nella Chiesa e nel mondo (Godność i posłannictwo ludzi starszych w Kościele i w świecie), Watykan, 01.10.1998. Tkocz E., Chrześcijańska formacja młodzieży w świetle orędzi Jana Pawła II na Światowe Dni Młodzieży, Katowice 2005. Weigel G., Świadek nadziei, Kraków 2002. Wojtyła K., Człowiek drogą Kościoła, red. K. Czajkowska, Rzym 1992. Wojtyła K., Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, Lublin 2000. Zboralska M., Szukałem was, a teraz wy przyszliście do mnie, Miłujcie się 3 (2005), s. 50-54. Zuchniewicz P., Narodziny pokolenia JP2, Warszawa 2007