Pre-performatywne cienie i ślady antropologii. O pograniczu nauk społecznych i teatru

Many anthropologists have their share in precursory ideas important for the development of Performance Studies. This article aims to present three main categories of anthropological contribution to the abovementioned field: debate, practice, and concepts. Although the meeting between Theatre and Anthropology in terms of a theory was late, the first signs of their collision can be found in ancient philosophy and literature topos Theatrum Mundi. In early Anthropology, we have the analysis of religion which takes into account relation between ritual and theatre. This analysis started a long debate and contributed to the theoretical basis of Performance Studies. In terms of research methods, both fields discussed prefer to rely on experience gained through fieldwork (Anthropology) and participation in the creative process (Performance Studies). This type of approach refers us to the participant observation, in which the scholar in his physical and mental self is forced to play various “roles”. Apart from its key role in the debate and equally important contribution to research practice Anthropology has a significant share in creating a theoretical basis of Performance Studies. The two most important concepts here are a cultural spectacle and social drama. The expression pre-performative used in this paper aims at emphasizing that the history and ubiquity of the performative aspect of cultural and social activities are vast and performative actions existed long before they started to be part of anthropological analyzes or became a ground on which new branch of social science started to grow.Wśród prekursorskich myśli istotnych dla studiów performatywnych znajduje się dorobek wielu antropologów. Centralnym celem tego artykułu jest zaprezentowanie trzech głównych kategorii antropologicznego wkładu do tej dziedziny. Przedstawieniu kolejno podlegać będą: debata, praktyka i koncepcje. Chociaż spotkanie między teatrem a antropologią w wymiarze teoretycznym było późne, to pierwsza refleksja o takim charakterze wiązana być może z pojawieniem się toposu teatrum mundi w starożytnej filozofii i literaturze. Wczesna antropologia podjęła się analiz religii, uwzględniając kwestię relacji rytuału i teatru, co rozpoczęło jedną z najdłuższych debat, stanowiącą teoretyczne podłoże studiów performatywnych. Obie dziedziny preferują w swojej metodzie doświadczenie, pochodzące z badań terenowych lub partycypacji w procesie twórczym. Takie ujęcie odsyła nas do obserwacji uczestniczącej, w której to etnograf w swej cielesno-intelektualnej rozciągłości zmuszony jest do odgrywania różnych „ról’’. Antropologia, co oczywiste, oprócz kluczowej debaty i nie mniej ważnej praktyki badawczej odznacza się istotnym teoretycznym wkładem do studiów performatywnych, który omówiony zostanie na podstawie dwóch koncepcji: widowiska kulturowego i dramatu społecznego. W tym sensie wyrażenie pre-performatywny nie usiłuje zaprzeczyć odwieczności i wszechobecności performatywnego aspektu kulturowo-społecznych działań, a raczej wskazuje na czas, w którym – po pierwsze – nie stanowił on sformułowanego i wyjściowego elementu dla podejmowanych analiz antropologicznych i – po drugie – nie przyczynił się do powołania odpowiednich katedr

Bezpieczeństwo stosowania inhibitorów pompy protonowej u chorych z przewlekłą chorobą nerek — aktualny stan wiedzy

Inhibitory pompy protonowej (PPI) są powszechnie stosowanymi lekami zmniejszającymi kwaśność soku żołądkowego. W ostatnich latach obserwuje się systematyczny wzrost ich użycia. Rodzi to pytanie o bezpieczeństwo oraz zasadność terapii. Istnieje coraz więcej dowodów łączących stosowanie inhibitorów pompy protonowej z rozwojem chorób nerek. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy dotyczący wskazań i bezpieczeństwa stosowania inhibitorów pompy protonowej oraz omówiono działania niepożądane istotne z punktu widzenia nefrologa. Istnieje potrzeba dalszych badań nad bezpieczeństwem stosowania tych leków w populacji chorych z przewlekłą chorobą nerek (PChN) w okresie predializacyjnym i poddawanych dializoterapii oraz stworzenia wytycznych dotyczących stosowania inhibitorów pompy protonowej w tej grupie chorych

Bezpieczeństwo stosowania inhibitorów pompy protonowej u chorych z przewlekłą chorobą nerek — aktualny stan wiedzy

Proton pump inhibitors (PPI) are commonly used drugs which decrease gastric acid secretion. In recent years, a systematic increase in use of these drugs has been observed. The question arises whether the therapy is safety and indicated. There is increasing evidence that the use of proton pump inhibitors is associated with the development of kid­ney disease. This paper presents the current state of knowledge regarding the indications and safety of PPI therapy and discusses adverse effects relevant to the nephrologist. Further studies of safety are required in the population of patients with chronic kidney disease during pre-dialysis period and under­going dialysis, as well as development of guidelines for the use of PPI in this group of patients

Echocardiographic morphometry of the right chambers of the heart in permanent cardiac pacing

Permanent cardiac pacing is a method of choice in the treatment of specific arrhythmias and conduction disturbances. Clinical studies show that cardiac performance diminished at the site of impulse spreading. It determines local hypotrophy below the position of the pacing lead (early electric activation) with hypertrophic changes in the opposite lying myocardium (late electric activation). It seems that morphological changes, especially research by intravital methods, so relevant in permanent pacing to today™s invasive cardiologist, are not understood in full. In connection with this we decided, on the basis on the echocardiographic examination, to evaluate in detail the morphology of the right ventricle and atrium in patients with permanent pacing. Research was carried out on a group of 124 patients (68 males, 56 females) from 40±93 years of age (avg. 68 ± 14 yrs): 86 patients had implanted pacemakers or AICD (group I), the control group consisted of 38 patients with other cardiac diseases without any pacemaker devices (group II). We measured echocardiographically the following diameters: end-diastolic and systolic diameters of the right ventricle/atrium in short and long axis, diameter of the tricuspid orifice valve and calculated area of the tricuspid orifice based on a special formula. Regarding the morphometric parameters of the right ventricle and right atrium, we confirmed that all diameters of group I were overshooting in correlation to group II. Those differences, such as RVd-short and -long, RVs-long, RVinflow, RA-long and -short, TRId, were statistically significant. Regarding the area of the tricuspid orifice (TRIa), we did not observe any changes in the two examined groups. We concluded that patients with implanted devices have changes in the morphometric parameters of the right ventricle, atrium and orifice, but they do not depend on the duration of pacemaker implantation

Przewlekła niewydolność nerek czy przewlekła choroba nerek?

Celem niniejszego opracowania jest przede wszystkim przedstawienie nowego podejścia do podziału chorób nerek. Istotą tego podziału jest przede wszystkim wydzielenie poszczególnych okresów — stadiów choroby w obrębie chorób nerek. Inicjatorem opracowania takiego podziału była grupa robocza działająca pod patronatem National Kidney Foundation w Stanach Zjednoczonych. Wynikiem tych prac są wytyczne K/DOQI opublikowane w suplemencie numer 1 do Amercian Journal of Kidney Disease. Z jednej strony przewlekłe choroby nerek prowadzą do rozwoju przewlekłej niewydolności nerek i w związku z tym — do konieczności leczenia nerkozastępczego. Z drugiej zaś strony, choroby te stanowią niezależny czynnik ryzyka zwiększonej chorobowości i śmiertelności z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego. Dlatego wczesne wykrywanie nie tylko samych chorób nerek, ale również czynników ryzyka ich rozwoju jest postępowaniem mającym na celu zarówno zmniejszenie powikłań sercowo-naczyniowych w przebiegu tych schorzeń, jak i zapobieganie przewlekłej niewydolności nerek. Wprowadzenie jednolitych kryteriów pozwalających ocenić stopień zaawansowania choroby nerek tworzy wspólną płaszczyznę porozumiewania między lekarzami różnych specjalności opiekującymi się tym samym chorym. Dodatkową korzyścią wynikającą z wprowadzenia wspomnianych kryteriów jest możliwość prowadzenia porównywalnych badań epidemiologicznych. Podstawą nowego podziału chorób nerek jest wielkość filtracji kłębuszkowej (GFR, glomerular filtration rate) oraz obecność lub brak cech uszkodzenia nerek. W niniejszym opracowaniu przedstawiono także 3 najczęściej stosowane w praktyce klinicznej sposoby obliczania wielkości filtracji kłębuszkowej oraz ograniczenia i najczęstsze błędy powstające w trakcie obliczania GFR z wykorzystaniem każdego z nich

Structural Analysis of Slender Glass Panel Subjected to Static and Impact Loading

Slender glass panels are widely used as storefronts and indoor separating walls in shopping malls and public buildings. To ensure that the design and construction is technically safe for general use and that it meets current and accepted technical standards, in-situ testing is required by the building administrator or authorities. A case study was performed of an indoor glass lantern in a public building made from slender two-side supported glass panels with a complex geometry. It provides structural assessments and results of in-situ experiments including static loading and soft body impact test. Results from numerical simulations of impact loading on the glass panels complementing the experimental results are also presented. The in-situ testing proved that the structural design meets current standards regarding the static loading. The soft body impact test proved the safety of the intact panel and the panel with one ply deliberately broken. The numerical study showed that, for a more complicated geometry, the stress distribution can dramatically change over time and that stress concentrations can develop at certain locations at a late stage in the impact history

Left ventricle systolic volume in vasovagal syncope patients

One of the hypotheses put forward concerning the mechanism of vasovagal syncope is that the vagal afferent fibres are activated during vigorous contractions against a partly empty left ventricle. The aim of the study was to confirm this hypothesis by using 2D echocardiography during a head-up tilt test. The study was carried out on 39 patients (17 male, 22 female, age range 21–64 years), all with a history of recurrent syncope. The patients were examined using a 2D echo to measure the end-diastolic and end-systolic volume before the head-up tilt test after the Westminster protocol (45min/60 grade) and every five minutes after tilting. T patients during head-up tilt test had a positive response and 32 proved negative. A reduction of both the end-diastolic and end-systolic volumes of the left ventricle was noticed. There was no significant difference in the degree of ejection fraction reduction. The difference in ejection fraction reduction between the two groups was similarly non-significant. It was also noticed that the patients with a positive response had more vigorous contractions than those with a negative test. The decision was therefore taken to use a different parameter for the left ventricle contraction, namely the LV posterior wall slope. As this parameter is partly dependent on time, its use in confirming the extremely vigorous nature of the contractions was considered appropriate. Only 6 patients were tested using this parameter. A tendency towards greater left ventricle posterior wall slope values, both before and during tilting was noticed in the group of patients with vasovagal reaction. Our data shows that vigorous contraction is probably less responsible for vasovagal syncope release than left ventricle volume reduction

Expression of matrix metalloproteinase-9 in the neoplastic and interstitial inflammatory infiltrate cells in the different histopathological types of esophageal cancer.

Metalloproteinase-9 (MMP-9) is the proteolytic enzyme degrading type IV collagen, and plays important role in the invasiveness and metastatic potential of tumor cells. The aim of the current study was to compare the association between the intensity of MMP-9 expression in neoplastic cells and in the interstitial inflammatory infiltrate cells in esophageal cancer with clinicopathological features of esophageal cancer (EC) and in different histopatological types of EC, e.g. adenocarcinoma and esophageal squamous cell carcinoma. The study included 32 EC patients, 17 cases of squamous cell carcinoma and 15 cases of adenocarcinoma, verified histopatologically. The presence of MMP-9 in cancer tissue was investigated by immunohistochemistry on formalin-fixed, wax-embedded sections of esophageal cancers. The light microscopy was used to evaluate the expression of metalloproteinase-9 in cancer cells and in inflammatory infiltrate in the neoplastic interstitium in semi-quantitative scale. The expression of MMP-9 in cancer cells was positive in 81% of cases whereas in inflammatory cells - in 75% and increased with tumor stage, depth of tumor invasion (T factor) and lymph node metastases (N factor). In squamous cell cancer the MMP-9 expression in cancer cells and in inflammatory infiltrate was higher than those in adenocarcinoma. Mean value of MMP-9 expression in inflammatory cells was higher in early stages of EC, whereas mean expression of this enzyme in cancer cells increased with tumor stage. In conclusion, this is the first study comparing the expression of metalloproteinase-9 in cancer and inflamatory infiltrate cells in different histopatological types of esophageal cancer. We proved the synthesis of MMP-9 by cancer cells as well as by inflammatory cells and its correlation with tumor stage, tumor size, depth of tumor invasion and lymph node metastases. The results suggest the role of MMP-9 in esophageal tumorigenesis, although this issue requires further investigations