Celem niniejszego opracowania jest
przede wszystkim przedstawienie nowego
podejścia do podziału chorób
nerek. Istotą tego podziału jest przede
wszystkim wydzielenie poszczególnych
okresów — stadiów choroby w obrębie
chorób nerek. Inicjatorem opracowania
takiego podziału była grupa
robocza działająca pod patronatem
National Kidney Foundation w Stanach
Zjednoczonych. Wynikiem tych prac są
wytyczne K/DOQI opublikowane w suplemencie
numer 1 do Amercian Journal
of Kidney Disease.
Z jednej strony przewlekłe choroby nerek
prowadzą do rozwoju przewlekłej
niewydolności nerek i w związku z tym
— do konieczności leczenia nerkozastępczego.
Z drugiej zaś strony, choroby
te stanowią niezależny czynnik ryzyka
zwiększonej chorobowości
i śmiertelności z powodu chorób układu
sercowo-naczyniowego. Dlatego
wczesne wykrywanie nie tylko samych
chorób nerek, ale również czynników
ryzyka ich rozwoju jest postępowaniem
mającym na celu zarówno zmniejszenie
powikłań sercowo-naczyniowych
w przebiegu tych schorzeń, jak i zapobieganie przewlekłej niewydolności nerek.
Wprowadzenie jednolitych kryteriów
pozwalających ocenić stopień zaawansowania
choroby nerek tworzy
wspólną płaszczyznę porozumiewania
między lekarzami różnych specjalności
opiekującymi się tym samym chorym.
Dodatkową korzyścią wynikającą z
wprowadzenia wspomnianych kryteriów
jest możliwość prowadzenia porównywalnych
badań epidemiologicznych.
Podstawą nowego podziału chorób
nerek jest wielkość filtracji kłębuszkowej
(GFR, glomerular filtration rate)
oraz obecność lub brak cech uszkodzenia
nerek.
W niniejszym opracowaniu przedstawiono
także 3 najczęściej stosowane w praktyce klinicznej sposoby obliczania
wielkości filtracji kłębuszkowej oraz
ograniczenia i najczęstsze błędy powstające
w trakcie obliczania GFR z wykorzystaniem
każdego z nich
